واضح آرشیو وب فارسی:صدای ایران: کیمیایی با بیان این مطلب که اگر درست به اطراف مان نگاه کنیم هیچ چیز زیبایی وجود ندارد، گفت: سینمای تاریک دست از سرم برنمی دارد و من وقتی برای سینمای سرگرمی ندارم. به گزارش ایلنا، مسعود کیمیایی به بهانه مرور آثارش شب گذشته (3 آذرماه) در خانه هنرمندان حضور یافت و پس از صحبت هایی درباره نوع نگاهش به سینما و جهانبینی اش؛ در کنار مردم به تماشای قیصر نشست. این کارگردان با حضور در خانه هنرمندان به بهانه مرور آثارش با ابراز خوشحالی و تعجب از نمایش عمومی فیلم قیصر گفت: انجام این کار زور می خواست و من خوشحالم که بعد از این همه سال این اتفاق افتاد و من در کنار تماشاچیان به تماشای این فیلم نشستم. فیلمسازانی با رئالیسمی تاریک وی با اشاره به فیلمسازی فیلمسازان؛ قبل از انقلاب گفت: ما تعداد کمی بودیم که با سیاهی ها روبرو می شدیم و آنها را به تصویر می کشیدیم. و این سیاه بینی نبود نگاه درست به جامعه ای بود که خورشیدی در آن نمی درخشید. و اگر قرار بر رورراستی با اطراف مان بود وضعیت رئالیسمی تاریک بود. وی درباره اینکه چگونه سینما برایش جدی شد و چگونگی رسیدن به فضای دغدغه مندی که سعی در تصویر کردنش داشت؛ گفت: ما در شرایطی رشد کردیم که هیچ چیز جلوی ما نبود و ما باید دانسته هایمان را در محیطی که سیاه و سفید بود به سختی و مرارت به دست می آوردیم. کیمیایی با بیان اینکه در آن دوران سپهر دیدن بیشتر از سپهر فکری در فیلمسازان وجود داشت، تصریح کرد: ما بیشتر می دیدیم هر آنچه را که در پیاده رو و محیط اطراف مان اتفاق می افتاد. دیدن بود که فکر تفکر ما را می ساخت و قضاوت می کرد. کارگردان قیصر ادامه داد: بزرگترین قاضی برای ما مناظری بودند که در روز می دیدیم و در شب مرور می کردیم و نهایتا سینما به وجود می آمد. جایزه گرفتن شغل است/بلد نیستم به دنبال جایی برای تایید شدن باشم کیمیایی درباره توجه جشنواره های بین المللی به بخشی از سینمای امروز ایران گفت: سینمایی که ما به آن فکر می کردیم جشنواره ای در آن وجود نداشت. جشنواره به دنبال زیبایی است. در دوران پر از التهاب و اضطرابی که ادامه دارد موضوع زیبا و جذابی وجود ندارد و هنرمندی که پریشان حرف می زند را فستیوال ها دوست ندارد. وی؛ جشنواره ها را محلی برای تایید شدن دانست و ادامه داد: مطمئنا هر کسی از جایزه گرفتن و تشویق شدن خوشحال می شود و من منکر این مسئله نیستم اما من بلد نیستم به جشنواره ها بگویم مرا ببینید. جایزه گرفتن شغل است و بلدی می خواهد که ما بلد نیستیم به دنبال جایی برای تایید شدن باشیم. کارگردان گوزن ها در تایید صحبت هایش به خاطره ای اشاره کرد و گفت: روزی مهرجویی به احمدرضا احمدی گفت تو جهان سومی فکر می کنی و او جوابش را اینگونه داد که نه؛ من کرمانی فکر می کنم. راستگویی پل ارتباطی سینمای عوام و روشنفکری وی درباره چگونگی ارتباط میان سینمای عامه و روشنفکری به این جمله بسنده کرد که "ساده ترین راه راست گفتن است" و اضافه کرد: باید چیزی را که می بینی و حس می کنی؛ به تصویر بکشی. و نباید تنها یک طبقه اجتماعی را دید. طبقه های مختلف نشانه های درست و قضاوتی صحیح از جامعه می دهند. کیمیایی با اعتقاد بر اینکه بخشی از جامعه روشنفکری از تئوری های سیاسی می آید و بخشی از ندانستن های تئوری سیاسی ادامه داد: سیاست اجازه نمی دهد تو همه چیز را ببینی و به همین دلیل است که تو هیچ چیز را آن طور که هست نمی بینی و این ها عقاید یک تونل تاریک هستند و انسان به زیبایی شک می کند. قضاوت درباره حقیقت مشکوک است کارگردان جرم با بیان این مطلب که حقیقت جای معین نایستاده قضاوت درباره آن را مشکوک دانست و ادامه داد: اگر درست نگاه کنی بسیار کم پیش می آید که به زیبایی دست پیدا کنی. زمانی که میل به ندانستن هست میل به تعهد نیست و زمانی که میل به تعهد نباشد میل به اعتراض نیست. کیمیایی؛ درست نگاه کردن و قضاوتی مشخص از محیط اطراف را دلیل کارنامه سیاهش در طول عمر هنری اش عنوان کرد و گفت: جهانبینی زخم خورده و مجروح و راست گفتن است که فیلم ها را سیاه می کند. روزنامه ها ادبیات ما را شکل می داد کارگردان اعتراض دلیل توجه و علاقه فیلمسازان هم نسلش به ادبیات را اهمیت روزنامه در آن زمان دانست و ادامه داد: در دوره ای که ما زندگی می کردیم تمام ادبیات داستانی ما از روزنامه ها شکل می گرفت. روزنامه نگارانی که بعدها وارد ادبیات داستانی ما شدند. ادبیات از ابتدا تا هدایت گزارشی از پیرامون نویسنده هایش بوده است. وی اضافه کرد: موضوعاتی هستند که روزنامه ها به آن نمی پردازند و یا بسطش نمی دهند. اینجاست که سینما باید وارد شود. کیمیایی به گروه تروریستی داعش اشاره کرد و افزود: زمانی که من می شنوم ٤٠٠ داعشی به یک دختر ١٤ ساله تجاوز کرده اند با خودم فکر می کنم دلیل زندگی من در این جهان پر از خشونت و سیاهی چیست؟ انتقاد دانشی فراتر از سینما می طلبد کارگردان دندان مار با اشاره به ابزارهای مورد نیاز برای نقد کردن افزود: انکار کردن دانش می خواهد. به فرض اینکه یک فیلم را خوب یا بد بدانیم نقد نیست. نقد دانش های پراکنده می خواهد و نیاز به فرازهایی بیرون سینما دارد. وی درباره انگیزه اش برای دایر کردن مدرسه سینمایی گفت: من سینما درس نمی دهم؛ سینما یاد می دهم. احساس کردم چیزهایی می دانم که باید بگویم و برای ذهن های جوان و شفاف امروز که به دنبال حقیقت هستند به ودیعه بگذارم. کارگردان متروپل با اعتقاد به اینکه من استعدادهایی در سطح بین الملل را در مدرسه دیده ام، افزود: اینها باید کشف شوند. مدرسه هنرمند نمی سازد. هنرمند بودن امری ذاتی ست که در مراکز آموزشی پرورش پیدا می کند. وقت برای سینمای سرگرم کننده ندارم کیمیایی درباره تجربه ساخت قیصر گفت: از ابتدا من و اسفندیار منفردزاده از اینکه قیصر فیلمی متفاوت و جدایی است؛ اطمینان داشتیم اما به واقع تصورمان تا این اندازه نبود. وی دلیل انتخاب این اسم را به یاد نیاورد و گفت: زمانی که فیلم شکل ذهنی جامعه را پیدا می کند همه اجزایش از اسم تا موسیقی همه جزیی از جامعه می شود. وی در پایان با بیان اینکه وقت برای سینمای سرگرم کننده ندارم؛ گفت: سینمای تاریک دست از سرم برنمی دارد. این مراسم به دلیل آماده نبودن سالن و عدم هماهنگی با حراست با تاخیری یک ساعته آغاز شد و این بی نظمی صدای اعتراض بسیاری از هنردوستان میانسال و جوانی که پشت در بسته سالن شهناز خانه هنرمندان ایستاده و منتظر بازشدن درها بودند را درآورد. پس از صحبت های مسعود کیمیایی فیلم قیصر نماش داده شد و کیمیایی همراه با دوست دارانش به تماشای این فیلم نشست. شب گذشته اولین جلسه از مجموعه جلسات مرور آثار مسعود کیمیایی برگزار شد که تا سه روز اول هفته آینده ادامه خواهد داشت.
چهارشنبه ، ۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدای ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]