واضح آرشیو وب فارسی:سلامانه: سلامانه : «سال گذشته هشت هزار همسر آزاری گزارش شده است. همچنین سه هزار و 70مورد خشونت والدین به فرزندان بالای 18 سال به بهزیستی اعلام شده که بیشتر آن ها دختر بوده اند.» رئیس مرکز فوریت های اجتماعی سازمان بهزیستی با ارائه این آمار می گوید: «شوهرها بیشترین جمعیت آزار دهنده زنان بوده اند.» او این را بر مبنای آمار و اطلاعات ثبت شده در بهزیستی می داند و اضافه می کند: «ممکن است درواقعیت آزار والدین بیشتر از آزار همسران باشد.» به گزارش سلامت نیوز،روزنامه بهار نوشت: خشونت علیه زنان، قشر، طبقه، سن، شهر و کشور و شغل برنمی تابد؛ شبحی که همه جا درحال پرواز است و البته که همه این آزارها ثبت نمی شوند و به گوش هیچ مرجعی ازجمله سازمان بهزیستی نمی رسند. برای مثال سارا یک دندان پزشک است و شاید گمان کنید داشتن یک مطب در مناطق شمالی شهر او را از متلک، استهزا، تحقیر و آزار فیزیکی دور می کند، اما او روایتی دارد از آخرین بیمارش که آخر یک شب دستش را گرفته و قصد آزارش را داشته است. 66 درصد از زنان متاهل همسرآزاری را تجربه کردند به گفته حسین اسدبیگی، رئیس مرکز فوریت های اجتماعی سازمان بهزیستی «بر اساس یک طرح ملی خشونت خانگی، که سال 83 در وزارت بهداشت در 28استان انجام شد، 66/3 درصد از زنان میزانی از همسرآزاری را از ابتدای زندگی مشترک گزارش داده اند. این در حالی است که سال 82، 53 درصد از زنان همسرآزاری را گزارش کرده بودند.» به گفته او در سال 85، 36 درصد از زنان متاهل 15 تا 64 ساله تهرانی که به درمانگاه زنان و زایمان مراجعه کرده بودند خشونت خانگی را تجربه کرده اند. اسدبیگی ادامه می دهد: «30 درصد از پاسخ دهنده های آن پیمایش، خشونت جسمانی، 30درصد خشونت روانی و 10درصد خشونت جنسی را تجربه کرده بودند.» بنا بر مطالعات بهزیستی، خشونت جنسی شامل رابطه جنسی نامتعارف و اجباری ازسوی مرد به زن و در توصیه نامه شماره19 سازمان ملل آزار جنسی شامل «هر نوع رفتار ناخواسته با ماهیت جنسی، آزارهای کلامی جنسی، نشان دادن پورنوگرافی و درخواست جنسی چه به شکل کلامی و چه فیزیکی می شود.» اسدبیگی با تعریف خشونت ادامه می دهد: «خشونت شامل تهدید، اقدام به استفاده عمدی از نیروی فیزیکی و قدرت علیه خود یا دیگری است که موجب بروز آسیب جسمانی، مرگ، آسیب روانی، ضعف رشد یا انواع محرومیت های دیگر می شود. خشونت خانگی بین افراد خانواده و شرکای زندگی و اغلب در منزل رخ می دهد.» بنابراین تحقیق، شایع ترین خشونت فیزیکی، مشت و لگد و سیلی بوده که 91 درصد از زنان آن را تجربه کرده بودند. 80 درصد از زن ها هم با هل دادن مورد خشونت قرار گرفته اند. به گفته رئیس مرکز فوریت های اجتماعی سازمان بهزیستی، بیشترین میزان خشونت کلامی، تحقیر و ناسزا بوده که ازسوی 93درصد زنان تجربه شده است. همچنین 83 درصد از زنان تهدید و ارعاب را تجربه کرده اند. این تحقیق همچنین نشان داده که آن سال، 34 درصد از افردی که پاسخ داده بودند اضطراب و افسردگی داشتند. اسدبیگی می گوید بیشتر آزار ها، روانی و شامل توهین، تحقیر و هتاکی بوده است. به گفته او، رقم آزاردیدگان 3/5 برابر بیشتر از افرادی است که خشونت را تجربه نکرده بودند.» به این معنا از هر ۹ زن دچار افسردگی ۷ زن یا درواقع نزدیک به ۸۰درصد قربانی خشونت های مختلف هستند. محروم کردن زن از تحصیل یا اشتغال، خشونت است او خشونت های جسمی، روانی، اقتصادی یا جنسی را به عنوان انواع خشونت ها علیه زنان برشمرد و ادامه داد: «برای مثال اگر در شرایط خاصی مرد اجازه کارکردن یا تحصیل را ندهد این مصداق یک خشونت است.» به گفته اسدبیگی، شیوع همسرآزاری در دنیا 21 تا 40 درصد گزارش شده است. «دامنه خشونت علیه زنان در ایران بین 30 تا 80 درصد گزارش شده است. در سال 1992 و 1993 گفته شده هرسال بیش از یک میلیون زن و 150هزار مرد در آمریکا قربانی خشونت، دزدی، ارتباط جنسی اجباری ازسوی همسر خود شده اند تاجایی که در آمریکا هر 9ثانیه یک زن از همسرش کتک می خورد. همچنین در انگلیس از هر چهار زن، یک زن مورد خشونت خانگی قرار می گیرد و هر هفته دو زن به دست همسران خود به قتل می رسند. همچنین40درصد از زنان شهری و 42درصد از زنان روستایی در بنگلادش خشونت جنسی را تجربه کرده اند.» رئیس مرکز فوریت های اجتماعی سازمان بهزیستی با اشاره به این آمار می افزاید: «در ایران تحصیلات زیر دیپلم شوهر با همسرآزاری همبستگی دارد. یعنی آن هایی که تحصیلات بالای دیپلم داشته اند کمتر به آزار پرداخته اند.» این مسئول در سازمان بهزیستی می گوید: «یکی از مشکلات ما در کودک آزاری، ازدواج اجباری افراد زیر 18 سال است که در سنین کودکی و نوجوانی بدون تمایل کودک و نوجوان به اجبار او را شوهر می دهند. این افراد به بهزیستی زنگ نمی زنند. ممکن است در مشاوره های حضوری مطرح کنند اما اگر هم به مشاوره های تلفنی 1480 اطلاع بدهند ما گزینه ای برای ثبت آن نداریم.» قانون صریحی برای مقابله با آزار زنان نیست هدی عمید، وکیل پایه یک دادگستری، درباره راهکارهای قانونی مواجهه با آزار زنان توضیح می دهد: «متأسفانه در ایران قانون صریحی دراین نوع آزارهای جنسی وجود ندارد و ازسوی بسیاری از مردان این آزارها به راحتی در ملأعام و بدون ترس از عقوبت آن انجام می شود. اما براساس ماده ۶۱۹ نیز «هر کس در اماکن عمومی یا معابر متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان بشود یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین کند، به حبس از دو تا 6ماه و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد». او اضافه می کند: «یکی از مصادیق بارز آزار جنسی، آزار در محیط های کاری است اما متأسفانه دراین باره نیز در قوانین ایران ماده مشخصی وجود ندارد و تنها با ارجاع به قوانین عام می توان درخواست مجازات برای مجرم را ارائه کرد.»
چهارشنبه ، ۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سلامانه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]