تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816166226
با خیال راحت «گریه» کنید!
واضح آرشیو وب فارسی:اقتصاد آنلاین: احساسات در همه ما به یک اندازه تقسیم نشده و برداشت ما هم از آن ها نسبی است. برخی خنده را با موفقیت و شادی برابر در نظر می گیرند و گریه کردن را خوب نمی دانند. اما آیا این طور است؟ترس یکی دیگر از احساسات ما است که به وفور از آن استفاده کرده ایم. ما از خیلی چیزها می ترسیم: اخراج از شغل، خواستگاری از فرد مورد علاقه مان، رویارویی با دوستی که میانتان شکراب شده است. ترس را در همه جا می توان دید: مردمی که از جنگ یا از گروه های تروریستی می ترسند. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فرادید، خشم هم یکی دیگر از احساسات ما است که البته چندان هم نباید از آن استقبال کرد. خشم هم گاهی اوقات سر و کله اش پیدا می شود: در ترافیک گیر افتاده اید؛ کودکان چیز با ارزشی را می شکاند یا همکاری دارید که کار بلد نیست. با این حال خشم هم به عنوان یک احساس عادی شناخته می شود. حس بیزاری و نفرت هم گاهی اوقات به کار می آید. ممکن است با دوستتان در مورد چیزی صحبت کنید و هر دو نسبت به آن چیز احساس نفرت می کنید. ناراحتی اما در عین پرکاربردی چندان احساس محبوبی نیست. کسی که از روی ناراحتی گریه می کند، احساس ضعف و ناامنی را به اطرافیان تزریق می کند. شکی نیست که مسائل فرهنگی باعث شده که ما از گریه چنین برداشتی داشته باشیم. گریه کردن اغلب تجربه ای غیر مطلوب برای ما انسان ها محسوب می شود. اما در برخی شرایط، افراد ترجیح می دهند که ناراحتی و گریه ی خود را ابراز کنند. در واقع این افراد نسبت به کسانی که گریه را سرکوب می کنند، از نظر سلامت روانی در جایگاه بهتری قرار دارند. دلیل آن اما چیست؟ آن ها از احساسات خود هراسی ندارند اگر خیلی شاد باشید، حاضری لبخندتان را سرکوب کنید؟ فرض کنید که پس از سال ها یکی از دوستان قدیمیِ خود را ملاقات کرده اید، آیا حاضرید احساس شادمانی و لبخندتان را سرکوب کنید؟ بنابراین چه دلیلی دارد که ناراحت باشید و آن را پنهان کنید؟ چرا به خودتان حق نمی دهید که ناراحت باشید؟ کسانی که ناراحتی خود را پنهان می کنند، در حقیقت خودشان را گول زده اند، زیرا از یکی از جنبه های پررنگ زندگی چشم پوشی کرده اند. ناراحتی و گریه نشانه ضعف نیست، بلکه نشان می دهد که شما انسانید و احساسات دارید. آن ها از فواید اشک ریختن آگاهی دارند جاری شدن اشک به منزله رهایی از استرس، اضطراب، غم و ناامیدی است. گریه کردن می تواند از نظر ذهنی شما را به فردی بهتر تبدیل کند. البته فواید اشک ریختن فقط محدود به اشک ناشی از ناراحتی نیست و اشک شوق نیز فواید زیادی دارد. اگر شما شرایط خوبی ندارید و همه چیز را درون خودتان ریخته اید، بدانید که از نظر روانی و جسمی به بدن خود آسیب وارد کرده اید. اشک ریختن، علاوه بر این موارد، به تقویت بینایی کمک می کند و می تواند 90 تا 95 درصد باکتری های چشمی را در 10 دقیقه از بین ببرد. گریه کردن از نظر درمانی مفید است در مطالعات روانشناختیِ اخیر نشان داده شده که گریه کردن می تواند میزان ترشح اندورفین مغز را افزایش دهد. اندورفین همان هورمون مربوط به ایجاد حسِ خوب در بدن است که خود می تواند مسکنی طبیعی باشد. گریه کردن همچنین از میزان منیزیم بدن می کاهد و از این طریق مانع آسیب دیدن مغز و بدن می شود. درست است که با گریه کردن مشکل شما حل نمی شود، اما حداقل می دانید که برای لحظاتی آرامش را تجربه کرده اید. این کار باعث می شود با تمرکز بیشتری بر تمام ابعاد مشکلات خود نگاه کنید و به پاسخی برای حل آن برسید. آن ها به نقش های جنسیتی و انتظارات اجتماعی اهمیتی نمی دهند گریه کردن در بین مردان و زنان وجهه خوبی ندارد. اگر یک خانم گریه کند، همه می گویند که او ثبات ندارد و بیش از حد احساسی است، اما اگر یک مرد گریه کند اوضاع بدتر هم می شود؛ همه می گویند که او هنوز بزرگ نشده و به والدین خود وابسته است. همین مسائل اغراق آمیز بوده که مردان و زنان را به سرکوب کردن گریه خود تشویق کرده است. اصلاح یک برداشت اجتماعی کار زمان بر است و تک تک افراد در آن سهیم هستند. آن ها از دیگران می خواهند که از احساسات خود فرار نکنند من دوست دارم گریه کنم، یا به عبارت بهتر، اگر احساس ناراحتی کنم آن را پنهان نمی کنم. کسانی که ناراحتی را پذیرفته اند، از دیگران هم می خواهند که با آن کنار بیایند. این افراد می دانند که سرکوب احساسات عواقب خوبی ندارند، به همین دلیل از کسانی که این کار را می کنند می خواهند که گریه شان را سرکوب نکنند. زمانی که ما با بدنمان صادق هستیم، بدن نیز با تمام ظرفیت خود ادامه می دهد. سال ها است که در مورد ابعاد اجتماعی و روانی گریه کردن صحبت شده و حالا وقتش رسیده که به این قابلیت بیولوژیکی خود احترام بگذاریم: گریه کردن. گریه کردن نشانه ضعف نیست، بلکه نشانه ی قدرت درونی و آگاهی ما از فواید آن است.
چهارشنبه ، ۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اقتصاد آنلاین]
[مشاهده در: www.eghtesadonline.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها