واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری دانشجو: یکی از دانشجویان زائری که در پیاده روی اریعین حسینی (ع) شرکت می کند، گفت: هر چه دقت می کنم می بینم خستگی و رنج این مسیر کجا و خستگی و رنج کاروان اسرا امام حسین (ع) کجا ... و خجالت می کشم بگویم خسته خواهم شد.به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از گرگان؛ شب گذشته کاروانی از جوانان شهرستان علی آباد کتول با پای پیاده عازم کربلا شدند تا در مراسم اربعین سید و سالار شهیدان (ع) در جوار یار عزاداری کرده و به جهانیان اثبات کنند «کل یوم عاشورا»؛ و به یزیدیان زمان بفهمانند که نهضت عاشورا نهضتی ابدی است که حامیان مکتبش روز به روز افزون تر خواهد شد و عرصه را بر بی بصیرتی ها و خصومت های ظالمانه تنگ خواهد کرد. محمد کوهکن، یکی از دانشجویان این کاروان جوان که خودجوش بار سفر را بسته بودند، از انگیزه شروع این سفر طولانی با پای پیاده برایمان اینگونه گفت: همان گونه که خداوند می فرمایند تو یک قدم به سمت من بردار و من ده قدم به سوی تو، با این انگیزه اگر فکر کنیم که این نیز استجابتی از سوی ابا عبدالله (ع) بوده که اکنون ما لایق شدیم تا به دیدار امام (ع) برویم شوق این پیاده روی چند برابر می شود. دانشجوی دانشکده فنی امام خمینی (ره) علی آبادکتول افزود: شوق دیدار امام حسین (ع) برای اولین بار بزرگترین انگیزه این سفر برای من و دوستانم بود، در واقع شوق زیارت ابا عبدالله (ع) خستگی این پیاده روی را برای ما نه تنها سخت بلکه بسیار دلنشین و دلچسب و شیرین خواهد کرد. کوهکن ادامه داد: از طرف دیگر دقت که می کنم می بینم خستگی و رنج این مسیر کجا و خستگی و رنج کاروان اسرای سید و سالار شهیدان عالم امام حسین (ع) کجا، شرایط آنان در آن زمان با شرایط ما با این همه امکانات و پذیرایی، احترام و ... اصلا قابل قیاس نیست، ما کجا و کاروان اسیران کجا، مسیر پیاده روی ما کجا و آنان کجا؟ وقتی به این ها فکر می کنم اصلا خجالت می کشم که فکر خستگی را به خودم راه بدهم. این دانشجوی زائر همچنین گفت: با این پیاده روی کوچک شاید بشود گوشه ی چشمی از وقایع کربلا را دید و درس ها و عبرت هایی از عاشورا گرفت که ایمان دارم هر کس اگر حتی به قدر گوشه چشمی این عبرت ها را بیاموزد مسیر بزبرگی از مسیر نیل به کمال و رشد و تعالی را پیموده است. دانشجوی دانشکده فنی امام خمینی (ره) علی آبادکتول خاطرنشان کرد: در واقع اصلا فکر نمی کردم من هم بتوانم به کربلا بروم اما به قول یکی از دوستان تقدیر و روزی تو بوده و امام حسین (ع) تو را طلبیده، بابت این رزق بی همتا خداوند را شاکرم و مشتاقم هر چه زودتر به کربلا و بین الحرمین برسم و از آنجا نیز برای همه دوستان دانشجو دعا کنم تا توفیق زیارت نصیب همه بشود. ساعت حدود ۹:۳۰ شب بود که کوهکن به اتفاق چند تن دیگر از جوانان با اشتیاقی مثال زدنی که نه بیم طولانی بودن راه در آن بود نه مخاطرات احتمالی سفر، از زیر قرآن کریم عبور کرده و راهی کربلای حسینی (ع) شدند. بی شک «حب الحسین (ع)» در جدال تاول های کف پای این زائران پیاده اما اشتیاق مضاعف و قدم های محکم تر برداشتن آنان برای زیارت اباعبدالله (ع) معنایی دو چندان پیدا می کند تا آنجا که دانشجویی حتی از اندیشیدن به خستگی راه شرم دارد..
سه شنبه ، ۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری دانشجو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]