محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855156969
سلفی از مد افتاد؛دابسمش مد شد
واضح آرشیو وب فارسی:صراط نیوز: اگر تا همین یک سال پیش گرفتن عکس های سلفی و منتشر کردن آنها در شبکه های مجازی بین ایرانی ها مد بود، حالا سلفی های ویدیویی، تب جدید بین کاربران ایرانی شبکه های اجتماعی مجازی است؛ البته با یک تفاوت.صراط : پس از گسترش طرفداران عکس های سلفی، حالا دابسمش (تصویرگذاری روی صدا) مُد شده و اینطور که پیداست، ایرانی ها جزو بیشترین سازندگان دابسمش ها در جهان هستند و تب آن روز به روز بین آنها در حال بیشتر شدن است. اگر تا همین یک سال پیش گرفتن عکس های سلفی و منتشر کردن آنها در شبکه های مجازی بین ایرانی ها مد بود، حالا سلفی های ویدیویی، تب جدید بین کاربران ایرانی شبکه های اجتماعی مجازی است؛ البته با یک تفاوت. اگر موج گرفتن عکس های سلفی بین کاربران ایرانی و خارجی بویی از واقعیت داشت و تصویرهای واقعی آدم ها، این بار یک نرم افزار به نام «دابسمش» dubsmash (تصویرگذاری روی صدا)، نوع گرفتن سلفی و البته سلفی های ویدیویی را عوض کرده است؛ نرم افزاری که کاربران در چند ثانیه آن را روی تلفن های همراهشان نصب می کنند و بعد می توانند از خودشان ویدیو بگیرند، صدای افراد مختلف را روی آن میکس و به جای گوینده لبخوانی کنند. تا اینجای کار همه چیز عادی است؛ میلیون ها ویدیویی که در ماه های گذشته در کشورهای مختلف ساخته شده و در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشته شده، نشان دهنده این عادی بودن است اما این بار هم ایرانی ها، هم پیشتاز شده اند، هم دچار تب فراوان برای ساختن دابسمش ها. این بار هم تعداد زیادی صفحه در اینستاگرام و فیس بوک توسط ایرانی ها ایجاد شده و در آن روزانه تعداد زیادی ویدیوی دابسمش که توسط کاربران ساخته شده به اشتراک گذاشته می شود. بین ویدیوها مسابقه برگزار می شود، برنده معلوم و حتی جایزه ای هم برای فرد برگزیده انتخاب می شود. حالا و اینطور که پیداست ایرانی ها جزو بیشترین سازندگان دابسمش ها در جهان هستند و تب آن روز به روز بین آنها در حال بیشتر شدن است. دابسمش چیست؟ دابسمش (dubsmash) نام اپلیکیشنی برای گوشی های همراه با سیستم عامل IOS و اندروید است که کاربران با استفاده از آن می توانند تصویر خود را روی صدای دیگران بگذارند. مثلا کاربران می توانند دیالوگی را از یک فیلم سینمایی یا بخشی از یک ترانه انتخاب کنند و با آن لب بزنند. بعضی از این صداها قبلا توسط دیگر کاربران آپلود شده و کاربران می توانند از این صداها استفاده کنند و اگر هم خواستند از صدای کسی استفاده کنند که در آرشیو موجود نیست، می توانند خودشان فایل صوتی را آپلود کنند. سال گذشته بود که کاربران اینترنتی با نرم افزار دابسمش آشنا شدند؛ وقتی سه برنامه نویس آلمانی با نام های «دورپل»، «کرنگ» و «تاسچیک» تصمیم گرفتند نرم افزاری را بسازند که چندی بعد به عنوان وسیله ای برای زنده کردن هنر لب زدن، آن هم برای عموم مردم با هر سلیقه ای شناخته شد. نرم افزار دابسمش (تصویرگذاری روی صدا) مجموعه ای از نماهنگ های صوتی با کلام بسیار کوتاه را در بیش از 40 دسته بندی گوناگون ازجمله موسیقی، گفتار متن فیلم ها، پویانمایی های مشهور، سخنرانی ها و ... در اختیار کاربر قرار می دهد تا با هر طریقی که می خواهد روی آن لب بزند. یک دابسمش حداقل یک و حداکثر 10 ثانیه زمان دارد و همین موضوع هم باعث شده است که هر روز به طرفداران این نرم افزار اضافه شود و حتی تعدادی از دابسمش های چند ثانیه ای را در کنار هم قرار دهند و به عنوان برترین دابسمش ها در شبکه های اجتماعی مختلف و به ویژه تلگرام و اینستاگرام، همخوان کنند. تا قبل از سال 2014 که این نرم افزار وجود نداشت، این کار به افرادی محدود می شد که تا حدی از صدا و تصویر سر درمی آوردند اما با ورود این اپلیکیشن، میلیون ها نفر در جهان آن را نصب کردند و دوبلور تصویری شدند. بر اساس آمار سایت دابسمش، تاکنون 75 میلیون نفر از 192 کشور جهان این نرم افزار را نصب کرده اند. پروسه کار کردن با دابسمش به سادگی چند کلیک است و به همین دلیل در کمتر از چند ماه تعداد زیادی از دوستداران شبکه های اجتماعی به جمع هواداران این نرم افزار همراه اضافه شده اند. یکی از ویژگی های این نرم افزار این است که در آن حتما باید سن را بالای 15 سال و قبل از سال 2001 وارد کرد تا نرم افزار اجازه ورود و دانلود بدهد. دابسمش های ایرانی؛ از مردم عادی تا افراد مشهور در حال حاضر و با توجه به این که تا به حال 75 میلیون بار نرم افزار دابسمش در تلفن های همراه نصب شده است، این احتمال وجود دارد که تعداد ایرانی های فعال در آن مانند شبکه های اجتماعی تلگرام و ... زیاد باشد. یکی از نشانه های این موضوع تعداد زیادی صفحه با نام دابسمش های ایرانی در فیس بوک و اینستاگرام است که روزبه روز تعداد دنبال کنندگان آن اضافه می شود؛ هر کدام از این صفحه ها از 150 تا 350 هزار نفر دنبال کننده دارند و اینها همه درحالی است که صفحه اصلی مربوط به نرم افزار در دابسمش در جهان حدود 650 هزار دنبال کننده دارد. اما در ماه های گذشته و با استقبال زیاد کاربران ایرانی از دابسمش ها، اینطور که پیداست تب ساختن ویدیوهای دابسمش به افراد مشهور مانند بازیگران ایرانی هم رسیده است. شاید «حمید فرخ نژاد»، بازیگر را بتوان یکی از نخستین سلبریتی هایی دانست که دابسمشی را به همراه پسرش ساخت و به اشتراک گذاشت و استقبال زیادی هم از آن شد. بعد از او «رامبد جوان» و «سجاد صفاریان» در دابسمشی بخشی از دیالوگ های بین رامبد جوان و جناب خان در برنامه خندوانه را اجرا کردند. بعد از آنها هم «بهنوش بختیاری» در صفحه اینستاگرامش که بسیار هم پرمخاطب است، دابسمشی را با لب زدن قسمتی از دیالوگ یکی از بازیگران فرندز به اشتراک گذاشت. اخیرا هم دابسمش های ساخته شده توسط «رضا یزدانی»، «فاطمه معتمدآریا» و یکی از کارگردانان معروف سینما در میان کاربران ایرانی فضای مجازی بسیار پربیننده شده است. «فاطمه معتمدآریا» و این کارگردان در این ویدیو قسمتی از دیالوگ فیلم «قیصر» را لب می زنند و معتمدآریا در آن خود را شبیه یکی از بازیگران مرد این فیلم کرده است. ساخت دابسمش ها در میان ستاره های سینما، موسیقی و ورزش جهان هم طرفدار زیادی داشته و در صفحه های شبکه های اجتماعی آنها در چند ماه گذشته منتشر شده است. ابتذال یا یک سرگرمی عادی؟ تعداد دابسمش های ایرانی در چند ماه گذشته آن قدر زیاد شده که شاید بتوان آن را یکی از اصلی ترین سرگرمی های فضای مجازی درحال حاضر دانست. حالا کمتر جمعی را می توان پیدا کرد که وقتی دور هم جمع اند، گوشی های همراهشان را بین هم رد و بدل نکنند، آخرین دابسمش های ساخته شده را به هم نشان ندهند و از خنده ریسه نروند. اما موضوع همین جاست؛ همین خنده ها. خنده هایی که بعد از دیدن ویدیوهایی سر داده می شود که در بیشتر آنها دیالوگ های واقعی آدم هایی که با آنها در صداوسیما مصاحبه شده یا آهنگ های خوانندگان مختلف لب زده می شود. حالا همین موضوع هم هست که باعث شده در میان طرفداران و مخالفان دابسمش ها بحث هایی ایجاد شود؛ طرافدارانی که می گویند ساختن این ویدیوها و شاد شدن برای چند لحظه نه تنها اشکالی ندارد بلکه خوب هم هست و مخالفانی که می گویند فعالیت زیاد ایرانی ها برای ساخت دابسمش ها و خندیدن به آنها، نوعی پایین آمدن سلیقه سرگرمی آنها یا نوعی ابتذال است. «زهرا» یکی از موافقان دابسمش هاست. او به «شهروند» می گوید دابسمش ها نوعی تفریح برای مردمند و خندیدن به آنها اشکالی ندارد: «مردم در فضای مجازی دنبال هرچه می خواهند می گردند؛ آموزش، خرید، دوست یابی و ... و طبیعی است که بخش تفریح شان را هم همین فضای مجازی پر کند. به نظر من استقبال زیاد مردم از دابسمش ها نشان می دهد که ما در مدیریت تفریح و سرگرمی مشکل داریم و این به همه موضوعات برمی گردد و بنابراین نمی توان به آنها خرده گرفت. الان دابسمش آمده و بعدا ممکن است چیز دیگری بیاید. کلا ایرانی ها از ادا درآوردن و خندیدن به یک سری مسائل خوششان می آید. الان هرکس در خانه خودش تولید محتوای خنده دار می کند و برای بقیه می فرستد. این چه اشکالی دارد؟ این طوری هم خودش شاد می شود هم چند نفر دیگر را شاد می کند. اولش فکر می کردم که این ویدیوها برای قشر خاصی است ولی بعدا دیدیم که از همه قشر حتی بین آدم های معروف، دابسمش درست کرده اند و این به هیچ وجه بد نیست.» «آرش»، 44 ساله یکی دیگر از طرفداران دابسمش های ایرانی است. او می گوید این که هر کس می تواند خودش را جای هر شخصیتی قرار دهد، خودش نوعی هنر است: «این موضوع از قشری از مردم شروع شده و الان جای خودش را بین انواع قشرها باز کرده است، به طوری که می بینیم آدم های معروف هم این کار را می کنند. ب خشی از موضوع هم طنزپردازی عجیب ایرانی هاست. باید ببینیم آیا این همه آدم بامزه فقط در ایران داریم یا نه یا به خاطر بسته بودن شرایط اجتماعی ایران است که این همه زیاد است و ... یا خیر. به هرحال من این موضوع را ابتذال نمی دانم. جامعه به یک سری سرگرمی های این طوری نیاز دارد. اصلا فرض کنیم که ابتذال هم باشد، چه اشکالی دارد؟ نمی شود که همه آدم ها شسته و رُفته باشند. کسانی دوست دارند به این شکل سرگرم باشند و شرایط روحی، شخصیتی و تربیتی آدم ها متفاوت است. به نظر من دابسمش عرصه ای است که جا را برای خلاقیت خیلی ها ایجاد کرده است. ما حالا می بینیم که فرهیخته ترین ها هم برای یک لحظه شاد می شوند. معلوم است که عده ای از سازندگان دابسمش ها تحصیلکرده و ... اند و قشر متوسط بین آنها زیاد است.» «نیما» 31 ساله هم که خودش تا به حال چند ویدیوی دابسمش ساخته و به اشتراک گذاشته می گوید که ساختن دابسمش ها نشانه نوعی ظرافت در بین آدم هاست: «این موضوع همیشه هم کارکرد ابتذال گونه ندارد؛ بعضی وقت ها ایرانی ها توسط آن پیام می رسانند یا اعتراض می کنند، مثلا به داعش. من معتقدم این هم مثل موضوعات دیگر فضای مجازی تب دارد و بعد از مدتی تب آن می خوابد. من خودم از سر کنجکاوی سراغ آن رفتم و دو تا ساختم و از نظرم جالب بود.» مخالفان دابسمش ها اما بیشتر از اینها در مخالفتشان با این ویدیوها سرسخت هستند. آنها می گویند که دابسمش ها جز ابتذال و وقت تلف کنی، چیز دیگری ندارد. «شهرزاد»، 33 ساله و کارشناس ارشد ارتباطات یکی از آنهاست. او می گوید از نظرش دابسمش ها ابتذال محض و نشانه سطحی شدن جامعه اند: «همین فراگیر شدن این موضوع در گروه های مختلف جامعه حتی در میان نخبه ها و هنرمندان، نشان می دهد که این ابتذال در چه سطوحی پیش می رود و نفوذ کرده است. اولش من فکر می کردم که نوعی ماجرا است که مدتی هست و به تدریج جامعه متوجه جریان ابتذال می شود و کمرنگ می شود اما روزبه روز پررنگ تر می شود. موضوع دیگر این است که رسانه ها همیشه در گذشته و شکل تاریخی شان این بوده است که باید کار آگاهی بخشی داشته باشند و در خدمت ارتقای فرهنگ باشند. این که رسانه ها در خدمت چنین موضوعی مانند ساخت دابسمش ها قرار گرفته اند، نشانه تنزل کارکرد رسانه است. این ویدیوها موضوعی را به مردم اضافه نمی کنند، تنها کارکرد سرگرمی و ... دارد و کمکی به ارتقای آگاهی بخشی و اطلاع رسانی نمی کند. از طرف دیگر این فضا باعث یکدست شدن جامعه می شود. شاید قبل از این عده ای بودند که این رفتارها را درست نمی دانستند و جلف تلقی می شد و آدم ها حس می کردند که این جزو رفتارهای چیپ جامعه است. الان در میان مردم گسترده شده است.» «مریم» هم یکی دیگر از مخالفان سرسخت دابسمش هاست: «به نظرم این یک آسیب اجتماعی مهم است و نشانه نازل شدن سلیقه آدم هاست. فکر می کنم این دابسمش در جامعه ما این طوری است و در جاهای دیگر این طوری نیست. ما همان طور که از تلگرام بلد نیستیم استفاده کنیم و از هرچیزی غیرمفیدترین استفاده را کنیم، دابسمش هم همین طور است. این ایراد به مسئولان هم وارد است که چون در جاهای دولتی و رسانه ملی هیچ اتفاق متفکرانه و قابل تاملی نمی افتد، این سرگرمی ها کشیده می شود به فضای مجازی و به بدترین شکل از آن استفاده می شود. بدتر از آن این است که چهره های سرشناس وارد آن می شوند. این الگوها به جای این که پیشروی اتفاقی مانند باب کردن کتابخوانی یا جریانات اجتماعی باشند، دابسمش ها را تبلیغ می کنند. در مملکتی که تیراژ کتاب گاهی 500تا است، شما ببینید که هر روز چه تعداد از این ویدیوها ساخته و آپلود می شود؟ این ویدیوها فقط وقت تلف کنی است.» دابسمش ها و یک تحلیل اجتماعی با استقبال زیاد ایرانی ها از ساخت دابسمش ها و به اشتراک گذاشتن آنها حالا جامعه شناسان هم درحال تحلیل این موضوع اند؛ کسانی مانند «سعید معیدفر» جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران که می گویند این موضوع نیاز به تحلیل های جامعه شناسی دارد. او در گفت وگو با «شهروند» می گوید: «قضاوت کردن در این باره دشوار است. ممکن است نیازهای متفاوتی در این باره وجود داشته باشد. هر گروهی متناسب با رابطه ای که با این موضوع برقرار می کند، عضو آن می شود و فعالیت می کند. طبیعتا جامعه ما به دلیل مشکلات متعددی که جوان ها مانند نبود زمینه های شغلی و حرفه ای و فعالیت دارند، استقبال بیشتری از نرم افزارهای با موضوع سرگرمی دارد. مثلا می بینیم که در کشورهای دیگر انواع و اقسام سرگرمی ها و محافل متعدد تفریحی و حتی لودگی وجود دارد ولی در جامعه ما به دلیل مسائلی که هست جوانان نمی توانند گزینه های سرگرمی زیادی داشته باشند. به هرحال همیشه نمی توان یک زندگی واقعی و جدی را طی کرد و حتی در گذشته ها هم شده که در مقاطعی از زمان، مردم از کارهای جدی فاصله می گرفتند و به انواع و اقسام شیوه ها سعی می کردند تفریح کنند یا جدی نبوده اند ولی باعث نشاط و حالت های انبساط خاطر دیگران می شدند. شاید امروز به دلیل همان خلأها این نوع حوزه ها جدی گرفته می شوند و افراد خیلی به آن رغبت نشان می دهند.» او ادامه می دهد: «انسان همیشه علاقه مند است دیده شود و به عنوان یک موجود اجتماعی حق دیده شدن، تشویق شدن و تعامل با دیگران را دارد. این موضوعی است که موجود انسانی می تواند از طریق آن هویت پیدا کند و زندگی انسان ها بدون این موضوعات خشک و بی روح می شود و آدم ها احساسی برای ماندن نخواهند داشت اما ممکن است موجودات دیگری باشند که در انفراد و تجرد بتوانند زندگی کنند. موجود انسانی، یک موجود اجتماعی است و یکی از نمادهای آن داد و ستد و دیدن و دیده شدن است. فضای مجازی می تواند فرصتی باشد که آدم ها از طریق آن مسائل خودشان را حل کنند یا حس بودن کنند. اینها تعاملاتی است که خوب است و نشان می دهد که جامعه زنده است و همچنان علاقه دارد که با دیگران ارتباط داشته باشد. فضای مجازی فرصت خوبی است و در چنین شرایطی فرصت برای زنده ماندن در عرصه اجتماعی است اما عرصه اجتماعی که بیشتر در آن فضای مجازی است.» به گفته این جامعه شناس: «از طرف دیگر مردم در دنیای واقعی فکر می کنند که هوادار ندارند ولی در فضای مجازی با شرکت در برنامه هایی ماند دابسمش برای خود هوادار جمع می کنند و با تعداد لایک ها خوشحال می شوند و شاید یکی از دلایل مهم استقبال از دابسمش همین موضوع باشد. ما نباید فکر کنیم که در جامعه همیشه اتفاقات مثبت می افتد. گاهی اوقات ممکن است سوءاستفاده هایی شود و اتفاقاتی بیفتد. تاریخ بشر پر است از جنبه های مثبت و منفی. البته این نظر هم وجود دارد که ساخت دابسمش ها و صرفا خندیدن به آنها، یک امر ناهنجار است و به هرحال باید این نظر را هم تحلیل کرد. با توجه به محدودیت هایی که در فضای واقعی وجود دارد، ممکن است تراکم فعالیت در فضای مجازی ابعاد آسیب شناسانه هم داشته باشد و به همین دلیل تحلیل سطحی این موضوع کار درستی نیست.» منبع: روزنامه شهروند
سه شنبه ، ۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صراط نیوز]
[مشاهده در: www.seratnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها