محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1854925746
پیش بینی عجیب آیت الله شاه آبادی درباره رضا شاه
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: مرحوم شاه آبادی نیز همانند مرحوم مدرس در این مقطع از تاریخ که رضا شاه در دسته های عزای حسینی (ع) شرکت می کرد، پیش بینی کرده بود که اگر او مسلط شود، به همه علما پشت می کند و اول کسی خواهد بود که به علما لگد می زند.به گزارش دولت بهار به نقل از فارس، در سال 1292 ه.ش در اصفهان به دنیا آمد، مقدمات را نزد پدر آموخت و سپس از محضر آیت الله شیخ احمد بیدآبادی به کسب فیض نائل شد و از درس علامه میرزا هاشم چهارسوقی بهره برد. به مناسبت سالروز درگذشت آیت الله میرزا محمدعلی شاه آبادی (سوم آذر 1328 ه.ش)، استاد اخلاق امام خمینی(ره) مروری بر زندگانی وی خواهیم داشت: محمدعلی بیدآبادی، فرزند محمد جواد بیدآبادی، فقیه و مجتهد شیعی مشهور به شاه آبادی و معروف به فیلسوف فطرت است. ریاضیات را نزد میرزا عبدالرزاق سرتیپ آموخت. در سال 1304 هجری در سن دوازده سالگی همراه خانواده به تهران آمد و نزد مرحوم میرزای جلوه و میرزا هاشم گیلانی حکمت و عرفان آموخت و پس از شانزده سال تحصیل، در سال 1320 هجری عازم نجف اشرف شد تا از محضر آخوند خراسانی بهره گیرد. جالب است که با وجود اجازه های اجتهاد متعددی که داشت، وقتی در تهران تقاضای رؤیت ورقه اجتهاد او را کردند، فرمود: اجتهاد در سینه من است نه در این کاغذها. پس از هفت سال اقامت در سامرا، تصمیم گرفت به ایران باز گردد، ولی آیت الله شیرازی مانع شد و مادر آن مرحوم هم برای ایران دلتنگی می کرد. خلاصه در سال 1330 هجری به ایران مراجعت می کند و مدت هفده سال در تهران به تبلیغ و اشاعه مذهب مشغول می شود. جالب است که مرحوم شاه آبادی نیز همانند مرحوم مدرس در این مقطع از تاریخ که رضا شاه در دسته های عزای حسینی (ع) شرکت می کرد، پیش بینی کرده بود که اگر او مسلط شود، به همه علما پشت می کند و اول کسی خواهد بود که به علما لگد می زند. شاه آبادی در یک سخنرانی خود فرمود: «این چاروادار (رضاخان) با من دشمنی و عناد ندارد. او با اسلام و قرآن مخاطب است و چون من و امثال مرا حامی و حافظ قرآن و اسلام می داند، مخالفت می کند.» در سال 1347 هجری، به حوزه تازه تأسیس قم وارد شد و حضرت امام خمینی (ره) به مدت هفت سال در محضرشان «فصوص» و «مفتاح الغیب» را تلمذ کرد. همچنین آیت الله مرعشی نجفی، آیت الله حاج میرزا هاشم آملی و آیت الله حاج میرزا محمد ثقفی تهرانی، ابوالزوجه امام خمینی از محضر درسش استفاده کردند. پس از هفت سال اقامت در قم، به واسطه اصرار بیش از حد مردم تهران در سال 1354 هجری به تهران مراجعت کرد و دوباره به تدریس فقه، اصول و حکمت پرداخت. مرحوم شهید مطهری در تفسیر سوره قارعه می فرمایند: اساتید ما به اندازه ای که برای شاه آبادی احترام قائل اند، حتی برای شیخ عبدالکریم احترام قایل نبودند. *نظر امام راحل درباره آیت الله شاه آبادی روش بحث شاه آبادی به صورتی بود که مطالب بلند را برای عامه مردم هم مطرح می کرد. حضرت امام در تفسیر سوره حمد، قسمت پنجم می فرماید: من به مرحوم شاه آبادی که برای عده ای از کاسب ها که آنجا می آمدند نزد ایشان و ایشان هم مسائل را همانطوری که برای همه می گفتند، برای آنها می گفت، عرض کردم که آخر این ها و این مسائل؟ گفت: بگذار این کفریات به گوش آنها هم بخورد! جامع معقول و منقول بود در فلسفه و عرفان شاگرد میرزای جلوه و میرزای اشکوری و در منقول، شاگرد حاج میرزا حسن آشتیانی در تهران و آخوند خراسانی و میرزا محمدتقی شیرازی در نجف اشرف و سامرا بود. در تهران به مقام مرجعیت و فتوی رسید و در سال های اقامت شیخ عبدالکریم حائری در قم، به آنجا مهاجرت کرد. او از لحاظ عرفانی بی رقیب بود و شاگردان زیادی تربیت کرد که حسنه بزرگ آن در ابتدا، حضرت امام خمینی (ره) است که در عرفان استادش را می ستود. شاگردان دیگر او عبارت اند از: شیخ علی محمد تویسرکانی تهرانی مشهور به جولشاقی، محمد صادقی تهرانی، آیت الله مرعشی، آیت الله میرزا هاشم آملی، آیت الله آخوند ملاعلی همدانی، آیت الله حاج سید موسی مازندرانی، میرزا حسن یزدی، میرزا خلیل کمره ای، حاج سید علی بهشتی و ... از مهمترین آثار او نیز می توان به «رشحات البحار»، «الانسان و الفطرة»، «الایمان و الرجعة»، «القران و العترة»، «منازل السالکین»، «حاشیه بر فصول»، «کفایة الاصول» و «نجاة العباد» و ... اشاره کرد. آشنایی امام خمینی (ره) با شاه آبادی طبق نقل قول امام به شرح زیر است: من پس از آن که توسط یکی از منسوبین مرحوم شاه آبادی با ایشان آشنا شدم، در مدرسه فیضیه ایشان را ملاقات کردم. یک مسئله عرفانی از ایشان پرسیدم، شروع کردند به گفتن. فهمیدم اهل کار است. به دنبال ایشان آمدم و اصرار کردم که با ایشان یک درسی داشته باشم و ایشان در ابتدا قبول نمی کردند تا به گذر «عابدین» رسیدیم و بالاخره ایشان که فکر می کرد، من فلسفه می خواهم، قبول کردند. ولی من به ایشان گفتم که فلسفه خوانده ام و عرفان می خواهم. ایشان دوباره بنا را گذاشتند بر قبول نکردن و من باز هم اصرار کردم تا بالاخره قبول کردند و من حدود هفت سال نزد ایشان فصوص و مفتاح الغیب خواندم. آیت الله آقامیرزا هاشم آملی درباره شاه آبادی می گوید: حقیر در تهران مدت مدیدی در محضر ایشان افتخار تلمذ داشتم. ایشان مهارتشان تنها در فلسفه و عرفان نیست، مهارتشان در فقه و اصول، بیش از فلسفه و عرفان است، لکن فقه و اصول را جنبه عرفانشان مستور کرد. آیت الله شاه آبادی در روز پنج شنبه سوم آذر 1328 ـ سوم صفر 1369 در سن 77 سالگی درگذشت و در حرم عبدالعظیم حسنی دفن شد.
سه شنبه ، ۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها