تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835353423
سمینار بررسی گرایش های جدید در علوم اجتماعی برگزار شد
واضح آرشیو وب فارسی:یزد فردا: دکتر سارا شریعتی در این نشست که جمعی از اعضای هیات علمی، دانشجویان و صاحب نظران دانشگاه یزد حضور داشتند بحث خود را با طرح این سوالات آغاز کرد که چرا صحبت کردن از جامعه شناسی و گرایش های امروزی آن عمومیت ندارد و چرا صحبت کردن از جامعه شناسی جامعه را جلب نمی کند؟ چرا جامعه شناسی برای شناخت جامعه مرجعیت ندارد؟ وی ادامه داد: جامعه شناسی در آغاز تاسیسش در دوره های مختلف با این مباحث و با این سوالات مواجه بوده است و به قول مرتن جامعه شناسی از آغاز تاسیس خود با بحران روبرو بوده و در همه دوره ها این بحران وجودداشته است. وی تخصصی شدن علوم اجتماعی را ازجمله نقدهایی دانست که به این علوم وارد شد و در توضیح آن گفت: معمولا جامعه شناسان هنگامی که صحبت می کنند بحث و زبانشان تخصصی است و خارج از این محیط با آن آشنایی ندارند. این رشته روز به روز تخصصی تر شده تا حدی که کلیت خود را از دست می دهد. این تخصصی شدن مفرط که بعضی ها مثبت ارزیابی می کردند، به ضرر جامعه شد به این دلیل که جامعه شناسان را از ارائه یک تحلیل کلی نسبت به کل جامعه ناتوان کرد. وی در خصوص دلیل به وجود آمدن این امر گفت: در مرحله نسل اول جامعه شناسان، با الگوی پوزیتیویسم شناخته می شدند. در الگوی پوزیتیویسم دغدغه علوم اجتماعی، علوم انسانی و مشخصا دغدغه جامعه شناسی، علمی بودن بود. وی با اشاره به مکتب فرانسوی و مکتب دورکیم گفت: الگویی که این جامعه شناسان برای خود در نظر گرفتند علوم طبیعی بود. آنها می خواستند با الگوی علوم طبیعی، جامعه شناسی را بسازند و ابزار آنها آمار و ارقام و جدول بود و در این سنت به سمت تخصصی شدن و جامعه سنجی پیش رفت و در نتیجه کلیتی که نسبت به دانش اجتماعی داشتند به نظر می رسد که از دست رفت و این مهمترین نقدی بود که به جامعه شناسان شد. دکتر شریعتی افزود: نقد دیگری که به این علوم وارد شد این بود که این علوم روز به روز نظری تر می شود. دلیل این بود که در دهه های ۶۰ و ۷۰ یک چرخش در پارادایم پوزیتیویسم به وجود آمد که اسم آنرا چرخش تفسیری گذاشتند. بدین معنا که احساس کردند آمار و ارقام و مطالعه امر اجتماعی همچون شی به بن بست های جدی می خورد و خیلی دقیق جواب نمی دهد. چرخش تفسیری به این دلیل به وجود آمد که در روانشناسی ناخودآگاه کشف شد. کشف ناخودآگاه به علومی که مبتنی بر عقل بودند فهماند و نشان داد که عقل برای شناختن من فردی و من اجتماعی کافی نیست. در نتیجه ضرورت دارد به یک وجوه دیگری نیز توجه شود و آن چرخش تفسیری بود. وی در ادامه توضیح داد: در چرخش تفسیری به نظر می رسید که جامعه شناسی که در آغاز خودش را یک علم می دانست روز به روز به فلسفه نزدیک می شود و چنان مقدار تفسیر بالارفت که علمی بودن جامعه شناسی مورد پرسش جدی قرار گرفت و پرسش این بود که فرق جامعه شناسی با فلسفه چیست و این یک نقد جدی بر نظری شدن بود. وی اظهار داشت: مورد دیگری که تفسیری شدن جامعه شناسی به وجود آورد این بود که آیا جامعه شناسی علم تفسیر جامعه است. جامعه شناسی که تفسیری شود هم موقعیت علمی آن و هم نقش و جایگاهش در نقد اجتماعی در اصلاح بشریت زیر سوال رفت. دکتر شریعتی ادامه داد با گذار از چرخش پوزیتیویسم و چرخش تفسیری، شرایطی در جامعه شناسی معاصر به وجود آمد که جامعه شناسان مجددا آن را شرایط بحرانی تلقی کردند. به دلیل اینکه در این نوع جامعه شناسی، نیروهای اجتماعی دیگر نقش جدی نداشتند و جامعه شناسان از لحاظ کمی و نهادی افزایش پیدا کرده بودند و یک اجتماع علمی مستقل به وجود آورده بودند و این اجتماع منجر به پیش گفته های جامعه شناختی شده بودند و انگار که جامعه شناسان با خودشان گفتگو می کردند. وی با اشاره به اینکه در این جامعه شناسی نیروهای اجتماعی نقش و حضوری نداشتند، اظهار داشت به نظر می رسید جامعه شناسی معاصر از سنت کلاسیک ها دور شده است. در نتیجه جامعه شناسی معاصر در برابر پرسش های جدی قرار گرفت. وی با بیان اینکه گرایش ها و جریان های مختلفی به این پرسش ها پاسخ گفتند، به تشریح سه جریان عمده پرداخت. به گفته وی، این سه جریان سعی کردند به نحوی به نقدهایی که از جامعه شناسی بدون جامعه، وارد شده بود واکنش نشان دهند این سه جریان هیچ ربطی به هم ندارند اما سه جریانی هستند که کم و بیش از یک روح و گرایش واحدی پیروی می کنند. دکتر شریعتی اپامه داد: یکی از این جریان ها جریان قدیمی در جامعه شناسی است که بروز شده و مورد ارزیابی جدید قرار گرفته است، جریان دیگر به نحوی تجدید نظر کرده در سنت خود و سومی جریانی است که ابداع شده است و این جریانات در ایران شناخته شده تر هستند. یکی از وجوه مشترک این سه گرایش و جریان این است که پایگاه فعالیتشان فقط در محدوده دانشگاه نیست. این جامعه شناس در شرح این جریان ها گفت: اولین و قدیمی ترین جریان جامعه شناسی کلینیک یا بالینی است و نزدیک به روانشناسی اجتماعی است. در سنت فرانسوی این جریان از دهه ۱۹۹۰ میلادی به صورت جدی مطرح شد و پیشینه این جریان به دورکیم می رسد. در این جریان یک اتفاقی که افتاد تغییر جایگاه و نقش فرد بود. بحث این بود که امروز باتوجه به موقعیتی که فرد پیدا کرده است داستان فردی به اندازه داستان اجتماعی اهمیت پیدا کرده است و ما داستان اجتماعی را نمی توانیم بفهمیم مگراینکه به روایت های فردی گوش فرادهیم. روایت های فردی را در متن داستان اجتماعی بنشانیم و باتوجه به آن جامعه را تحلیل کنیم. دکتر شریعتی با اشاره به اینکه روش جامعه شناسان کلینیک مداخله برای تغییر است افزود: این جامعه شناسان مداخله گر هستند و به تغییر پس از تفسیر می اندیشند و عملا مداخله می کنند برای تغییر واقعیت و نظمی که مورد انتقاد آنهاست. تلاش جامعه شناسی کلینیک این است که به وجوه اجتماعی که روح انسان را می سازد توجه می کند. بار روانی، روحی، عاطفی و فردی را در نظر می گیرد. یکی پدیده هایی که جامعه شناسی کلینیک به آن پرداخت پدیده رنج در جامعه جدید بود. رنج مفهومی بود که در جامعه شناسی به آن پرداخته نمی شد و در روانشناسی مطرح بود. وی درخصوص دومین جریان یا گرایش گفت: این جریان را می توان گفت یک جریان اصلاحی است و جریان جدیدی نیست. این جریان یک سنت انتقادی اما پراگماتیک است و پراگماتیسم یا عمل گرایی را وارد سنت انتقادی کرده است و سعی می کند به نقدهایی که به جامعه شناسی وارد می شود به نحوی وارد شود. سنت انتقادی یکی از سنت های شناخته شده جامعه شناسی است و ریشه آن در میان کلاسیک ها به مارکس می رسد و در ایران به عنوان مکتب فرانکفورت می شناسند و در فرانسه به عنوان مکتب پیر بوردیو که به عنوان جامعه شناس انتقادی شناخته می شود. وی افزود: این جامعه شناسان جدید در این سنت فکر می کنند و این سنت را مورد نقد جدی قرار می دهند و اسم آن را جامعه شناسی انتقادی نقد می گذارند و نتیجه بحثشان این است که آن چیزی که ما به عنوان جامعه شناسی انتقادی می شناسیم در واقع نقد آن نقد اجتماعی نیست و نقد اجتماعی در آن جایگاهی ندارد. آنها کار خود را به عنوان جامعه شناسی نقد آغاز کردند و گفتند یک محور دیگر را باید به آن توجه کنیم و آن محور پراگماتیسم یا عمل گرایی است. یعنی اینکه در برابر جامعه شناسی به شدت نظری شده ما باید به پراگماتیسم و نقش عملیاتی و عمل گرایانه آن فکر کنیم. وی در شرح سومین جریان گفت: در این جریان از جامعه شناسی صحبت می شود به نام جامعه شناسی مردم مدار (پابلیک). چهره شاخص این جریان "مایکل بوراوی " گفت در سنت جامعه شناسی امروز سه سنت وجود دارد جامعه شناسی حرفه ای که در دانشگاه است، جامعه شناسی کاربردی که مشاور قدرت و دولت هاست و جامعه شناسی انتقادی که بحث های نظری را مطرح می کند. مایکل بوراوی از گونه چهارمی صحبت کرد به نام جامعه شناسی پابلیک که به عنوان جامعه شناسی مردم مدار مطرح شد و بحث آن این بود که جامعه شناسان با محیط اطراف خود فاصله گرفتند و در نتیجه باید جامعه شناسی را به سمت پابلیک و عموم هدایت کنیم. دکتر شریعتی گفت: برای یک تحولی که محور اصلی همه نقدها به جامعه شناسی معاصر بود و آن تحول در خود کلمه مردم و عموم بود. جامعه شناسی پابلیک جامعه شناسی عمومی است. یکی از دلایلی که جامعه شناسی را با بحران مواجه ساخت و یکی از عواملی که باعث شد جامعه شناسی مورد پرسش جدی قرار گیرد این بود که حلقه ای که دانش جامعه شناختی را به جامعه پیوند می داد گسسته شد و آن حلقه دقیقا همین مفهوم مردم بود. جامعه شناسی بی توجه به مردم (بدون در نظر گرفتن مردم) و جامعه، جامعه شناسی بود که خنثی بودن را به حد اعلای خود رساند و نیروهای اجتماعی را از جامعه شناسی بیرون کرد و جنگ اندیشه ها را علیه اندیشه های دیگر به وجود آورد و درایبجا جنگ ایده ها بود نه جنگ نیروها.وی افزود: مهمترین بحران جامعه شناسی معاصر این بود که جنگ و مبارزه آن در حیطه ایده ها بود نه در حیطه نیروها. نیروهای اجتماعی در آن جایگاهی نداشتند به دلیل اینکه مردم مفهوم مرکزی آن نبود. به گفته وی در این سه جریان به نحوی دعوتی است برای اینکه ما دوباره میراث جامعه شناسی را بخوانیم و به سنت اولیه آن برگردیم و بر آن بحران غلبه کنیم. از مولفه های جدی آن نزدیک شدن به امر مورد مطالعه، نزدیکی حتی به شکل فاصله یعنی اگر دانشگاه امروز مهمترین پایگاه جامعه شناسان است از نزدیکی دانشگاه به جامعه و از نزدیکی جامعه شناسی به جامعه صحبت کنیم. جامعه شناسان را نه صرفا در دانشگاه بلکه در جامعه باید پیدا کرد و این از بحث های مهم است. دومین مولفه عمومیت یافتن است وسعت بخشیدن به عموم و مخاطبان است در جامعه شناسی پابلیک توجه به عموم است. سومین مولفه مداخله گرایانه است. این جامعه شناسی با رسالت اولیه خود که اصلاح اجتماعی است سعی می کند با آن میراث به نحوی ارتباط برقرار کند و جامعه شناسی را علم موثر و مداخله گر می داند به همین دلیل مفهوم پراگماتیسم یا عمل گرایی را وارد مباحث جامعه شناختی می کند به دلیل اینکه می خواهد از آن جنبه نظری صرف، فراتر رود. وی تصریح کرد: من این گرایش جدید را یک گرایشی به سمت جامعه و اجتماع و تغییر می دانم. جامعه شناسی در ایران از آغاز تا کنون در همه نسلها با سنت روشنفکری این جامعه، با تغییر اجتماعی پیوند داشته است و در نتیجه این جامعه شناسی حاضر در متن همه تحولات اجتماعی را امروز به سختی می توان یک جامعه شناسی بوروکراتیک، نهادینه و حرفه ای نام برد. وی بیان کرد: این جامعه شناسی اگر صرفا تقلیل پیدا کند به مباحث دانشگاهی آن و اگر به خارج از دانشگاه توجه نداشته باشد و اگر به جهت تغییر و تحول آن توجه نکند و با سنت روشنفکری که در این جامعه همواره عامل تغییر بودند پیوند برقرار نکند آماج نقص هایی قرار می گیرد که در چند دهه پیش در کشورهای دیگر مورد نقد قرار گرفت و مدام با این سوال مواجه خواهد شد که جامعه شناسی به چکار می آید و تا چه حد دانش جامعه شناختی برای ما مفید است برای شناختن جامعه ای که در آن زندگی می کنیم. دکتر ابوالفضل مرشدی عضو هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه یزد نیز در این نشست گفت دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه یزد با همکاری انجمن جامعه شناسی ایران در استان قصد دارد با هدف افزایش تعاملات اجتماعی و علمی و تقویت فضای گفتگو و نقد در دانشگاه یزد سلسله نشست هایی را با حضور استادان و پژوهشگران برگزار کند و این نشست دومین نشست در این راستاست. شایان ذکر است در پایان این نشست دکتر شریعتی به سوالات حاضران پاسخ گفت.
سه شنبه ، ۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یزد فردا]
[مشاهده در: www.yazdfarda.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها