محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826611630
جامعه روی گسل « زنجانی »
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی>«بابک زنجانی»، کسی که حالا نه یک فرد که به یک «پدیده» در ایران تبدیل شده است؛ متهم بزرگ نفتی که کمتر کسی بین ایرانی ها هست که او را نشناسد.به گزارش شفا آنلاین ، وقتی نامش در کوچه و خیابان و خانه و محل کار آنها می آید، به یاد میلیاردها تومان پول و انواع و اقسام رانت ها و درنهایت دولت های نهم و دهم و در راس آن، رئیس این دولت ها «محمود احمدی نژاد» نیفتد. « بابک زنجانی » را تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال ٩٢ به اندازه حالا کسی نمی شناخت؛ مرد ٤١ ساله ای که بعدها ثروت افسانه ای اش سر زبان ها افتاد و بعد به بندش کشید؛ مردی که نه تنها فعالیت های اقتصادی اش به ویژه در دولت دوم «محمود احمدی نژاد»، موضوع پرونده قضایی اش شد که از سال ۲۰۱۲ میلادی هم اتحادیه اروپا نام او را در فهرست تحریم قرار داد؛ به طوری که مثلا «امیرعباس سلطانی»، رئیس کمیته پیگیری پرونده بابک زنجانی در مجلس گفته که او از سال ٨٠ و با ثبت حدود ۶۰ شرکت خارجی و داخلی وارد عرصه اقتصادی کشور شده است. نام «بابک زنجانی» اما وقتی دی سال ٩٢ رسید، بیشتر از همیشه بر سر زبان ها افتاد؛ وقتی دادستانی کل کشور از بازداشت او خبر داد. رسانه ها در روزهای اول، از او با نام «متهم بزرگ نفتی» یاد می کردند و بعد همین داستان دو سال بعد تکرار شد یعنی در مهر امسال و با برگزاری نخستین جلسه دادگاه او دوباره روزنامه ها و سایت های خبری عکس محو او را با لباس راه راه زندان و دسته دسته سند و مدرکی که در دست هایش با خود به دادگاه آورده بود، منتشر کردند و تیتر زدند: «متهم بزرگ نفتی دادگاهی شد.» و «نخستین جلسه دادگاه ب - ز برگزار شد.» حالا اما و بعد از گذشت دو ماه از نخستین جلسه دادگاه و برگزاری سیزدهمین جلسه از سلسله دادگاه های «بابک زنجانی»، دیگر نام و تصویرهای مختلف از چهره او در رسانه ها بی هیچ سانسوری منتشر می شود؛ تصویرهایی که او را درحالی نشان می دهد که با سری بالا و گردنی افراشته به دادگاه هایش می آید، در برابر قاضی صلواتی قرار می گیرد و خودش «قاضی» می شود، خودش آدم های مختلف را متهم می کند، تهدید می کند و می گوید «اگر اذیتم کنید، اذیت تان می کنم.» بی هیچ هراسی از سایه کیفرخواستی که ممکن است برای او گران تمام شود: «افساد فی الارض از طریق اخلال در نظام اقتصادی کشور، کلاهبرداری از شرکت ملی نفت، بانک مسکن و تأمین اجتماعی، پولشویی، جعل ٢٤ فقره اسناد بانکی و صورت حساب های بانکی، جعل حواله های ارزی، جعل دستور انتقال بین بانک ها.»؛ کیفرخواست پرونده ای که دادستان تهران آن را سه برابر بزرگتر از پرونده «مه آفرید خسروی» که به پرونده ٣ هزار میلیاردی مشهور شد، دانسته و در آن علاوه بر بابک زنجانی از دو متهم دیگر هم با نام های اختصاری «م. ش» و «م. ف. ه» یاد شده است. در دو ماهی که از برگزاری دادگاه های «بابک زنجانی» می گذرد اما سایه یک موضوع بیشتر از تمام مسائل سنگینی که در جلسات دادگاه های او می گذرد، بر خبرهای مربوط به این جلسات سایه انداخته است: حاشیه ها؛ این که او جدا از پول های کلانی که رد و بدل کرده، تحریم های بین المللی که دور زده، جعل اسنادی که انجام داده و ثروت کلانی که برای خودش و همدسته ای هایش به هم زده حالا تحت تأثیر جمله ها و حاشیه هایی است که در دادگاه های او گفته می شود و اتفاق می افتد؛ جمله هایی که باعث شده خیلی ها حتی چندان کنجکاوی ای برای پیدا کردن نام و نقش همدست ها و باندی که همه این سال ها با او همکاری کرده اند، نداشته باشند. حالا حاشیه و متن تنها یک نفر است: «بابک زنجانیِ» جوان با بدنی لاغر و موهایی نارنجی و البته زبانی سرخ. اینها تنها نمونه هایی از جمله هایی است که او در جلسات دادگاهش با شور و هیجان بسیار و مقابل یکی از قضات مشهور دستگاه قضایی ایران گفته و البته از چند ساعت بعد به تیتر رسانه ها و جمله های پربیننده در شبکه های اجتماعی تبدیل شده است: «دولت تدبیر و امید و وزیر نفت فعلی کار سیاسی و حزبی می کنند اگر مجبور شوم روزی یک سند از وزارت نفت رو می کنم، اصلا فایل صوتی هم دارم.»، «دادستان و بازپرس اطلاعات دقیق از موضوع پرونده ندارند و بازی خورده اند»، «من نخبه اقتصادی هستم و شما را بازی داده اند»، «مرا از اعدام نترسانید، من برای این کشور خدمت کرده ام»، «اصلا دولت قبل و آن سه وزیر بی تقصیر بودند، وزیر سابق نفت خیلی زحمت می کشید»، «داخل وزارت نفت درگیری بود و اداره بین الملل و شرکت HK مشکل داشتند» و «من در اتاق کوچکی که مثل توالت است با اعمال شاقه ۲ سال حبس هستم». یک مجموعه دادگاه و یک تحلیل حقوقی حالا اما و بعد از برگزاری ١٣ جلسه از سلسله جلسات دادگاه های «بابک زنجانی»، تحلیل های حقوقی و اجتماعی درباره نحوه برخورد او و روند دادگاه هایش از راه رسیده است؛ تحلیل هایی که یکی از نکات جالب دادگاه های «بابک زنجانی» را این می داند که برای او اشد مجازات درخواست شده و انواع و اقسام اتهامات ازجمله اخلال در نظام اقتصادی به او تفهیم شده است اما او در مقابل حتی یک اتهام کوچک را نمی پذیرد، کل اتهامات را رد می کند و حتی خود را حق به جانب می داند؛ برای همین است که بازپرس می کوشد اتهامات ریز و درشت زیادی را به او وارد کند تا مبادا دادگاه او را تبرئه کند و از آن طرف هم بابک زنجانی تمام اتهامات را با هر ترفندی رد می کند. تعدادی از حقوقدانان حالا و هرچه از جلسات دادگاه های «بابک زنجانی» می گذرد، می گویند باید این موضوع را به طور گسترده تری تحلیل حقوقی کرد و بعد به نتایجی رسید. «علی نجفی توانا»، حقوقدان و رئیس کانون وکلای مرکز یکی از این حقوقدانان است. او تلاش های «بابک زنجانی» را درباره وارد کردن اتهام به دیگران بی نتیجه می داند: «فرآیند دادرسی مربوط به فساد اداری تابع قانون آیین دادرسی کیفری است. اظهارات متهم، شاکی و وکلای آنها بدون آن که مستند به دلیل باشد چه اقرار و چه اعتراف، تاثیری در سرنوشت پرونده ندارد، مگر این که اقرار به ارتکاب جرم باشد و براساس آن اقرار، مدارک و اسناد به دست آید. در غیراین صورت در پرونده مطروحه بابک زنجانی و به استناد مدارک کتبی، وجوه پرداختی، قراردادهای فی مابین، شاکی باید ثابت کند که قربانی جرمی شده است و چون موضوع جنبه عمومی دارد، دادستان این وظیفه را به عهده گرفته و در دادگاه براساس کیفرخواست و مستندات در جهت اثبات اتهام، دلایل لازم را ارایه می دهد؛ متقابلا متهم هم باید در برابر اسناد از خود دفاع کند. صرف این کار رافع مسئولیت نیست.» او ادامه می دهد: «البته در این مرحله افراد خارج از پرونده نمی توانند قضاوت یا ارزیابی قضایی داشته باشند زیرا ما از جریان پرونده اطلاع نداریم و لذا اظهارنظرها عمدتا براساس عمومات مقررات است. درباره شیوه اظهارات زنجانی و وکیل او به هرحال تجربه دفاعی به ما آموخته است که باید در مقابل مستندات، دفاع منطقی به عمل آید و اگر دلایل قوی باشد، این کار کفایت نمی کند. فعلا نمی توان براساس ظواهر قضاوت کرد زیرا با توجه به مفاد دلایل و دفاعیات مقابل باید منتظر نشست و حکم دادگاه را ملاحظه کرد.» او درباره تمرکز دادگاه و مسئولان بر شخص «بابک زنجانی» در روند دادگاه ها و بی توجهی به دیگر اشخاص یا سیستمی که به وجود آوردن پدیده بابک زنجانی بوده است هم می گوید: «اگر مدیریت قضایی پرونده به درستی انجام شود شاید از اظهارات متهم اصلی پرونده بتوان اشخاص درگیری را هم که در این موضوع دخالت داشته اند به عنوان مطلع یا متهم هم شناسایی کرد و به همین دلیل نباید به راحتی از این اظهارات گذشت. درحال حاضر نمی توان قضاوت کرد که در این پرونده حرکت مثبتی انجام نشده و ممکن است اظهارات انجام شده موجب تعقیب و بررسی پرونده افراد دیگر شده باشد. به هرحال باید صبر کرد و نتایج دیگر را هم دید.» سلامت اجتماعی و پدیده «بابک زنجانی» از زمانی که موضوع پیچیده «بابک زنجانی» و اتفاقاتی که بعد از آن به نُقل بیشتر گفت وگوهای ایرانی ها با هم تبدیل شده ، تحلیل های اجتماعی هم درباره آن وجود داشته است؛ تحلیل هایی که حالا و بعد از برگزاری ١٣ جلسه دادگاه او هم ادامه دارد. مثلا حالا گفته می شود که با وجود این نظر که علنی کردن این چنین دادگاه ها برای جامعه مفید است ولی به نظر می رسد که با ادامه این روند، معلوم نیست که چنین فایده ای به دست آید؛ چراکه علنی شدن دادگاه به جای آنکه توجهات به فراتر از افراد جلب و بر ساختارها و اصلاح روش ها و سازوکارها متمرکز شود، به سمت تخریب متهم و شاکی می رود. حالا این جامعه شناس ها و روان شناسان هستند که می گویند آسیب پدیده «بابک زنجانی» و بعد از آن روند برگزاری دادگاه هایش به سلامت اجتماعی ایرانی ها جدی است و باید جدی تر از همیشه به آن پرداخت. از طرف دیگر هستند تحلیلگرانی که می گویند خلاف انتظارها، ایرانی ها چندان هم از «بابک زنجانی» بدشان نمی آید، بلکه او را آدم زرنگی می دانند که قربانی یک سیستم اقتصادی پرمشکل شده است؛ مثلا همین چند وقت پیش بود که «محمد صنعتی»، روانکاو و نویسنده شناخته شده ایرانی دراین باره نوشت: «بابک زنجانی به گمان من در وضع غیرعادی، اقتصاد تحت سلطه بازار سیاه است و شکسته شدن مرزها، قانون و سقوط ارزش های اخلاقی. مفاهیمی مثل رندی که در اصل به معنی اوباشی است و عیاری که به معنی چپاول کاروان ها بود و گونه ای ضدارزش، در تاریخ اجتماعی ما تبدیل به یک ارزش شده است و همین موضوع باعث بروز فرصت برای اسطوره سازی از افرادی مثل بابک زنجانی می شود.» در مقابل اما هستند روان شناسانی که می گویند آسیب «بابک زنجانی»، فعالیت هایش و روند برگزاری دادگاه هایش به جامعه ایرانی جدی تر از این حرف هاست و مسئولان قضایی باید برای جلوگیری از این آسیب ها، تکلیف شان را بیش از پیش در برگزاری دادگاه ها و اطلاع رسانی شفاف آن به مردم روشن کنند. «ناصر قاسم زاده»، دبیر انجمن حمایت از سلامت و بهداشت روان جامعه یکی از این روان شناسان است. او دراین باره می گوید: «بحثی در همه جوامع وجود دارد به نام سلامت اجتماعی؛ بر این اساس سازمان جهانی بهداشت، دولت ها را موظف می کند که نسبت به تأمین سلامت اجتماعی شهروندانشان اقدام کنند. برای سلامت اجتماعی هم حدود ١٣ فاکتور وجود دارد که تعیین می کند که دولت ها باید در این زمینه ها تلاش شان را بکنند تا حقوقشان حفظ شود؛ مانند امنیت شغلی، اقتصادی، تأمین اجتماعی، آزادی بیان و ... . یعنی شهروندی که در کشوری زندگی می کند باید دخلش با خرجش بخواند. یعنی اگر امروز کسی شغلش را از دست داد زندگی اش به باد نمی رود یا بیمه داشته باشد که پاسخگوی نیازها و بیماری هایش باشد که نشانه پیشرو بودن یک جامعه است. این وظیفه اولیه دولت هاست که برای مردمشان امنیت روحی، روانی، امنیت و شغل ایجاد کنند اما وقتی در کشوری چنین اختلاس یا تخلف اقتصادی مانند بابک زنجانی و فعالیت هایش پیش می آید حتی مردم عادی و بی سواد ما هم متوجه می شوند که این موضوع مستلزم یک پروسه بسیار سنگین و سخت اداری است.» این روان شناس ادامه می دهد: «در پروسه سنگین تر می بینیم که مرد جوان ٣٠ و چندساله ای در دولت های مختلف حضور داشته، حتی می گوید از صفر شروع کرده است و حالا به یکی از بزرگترین متهم های اقتصادی کشور تبدیل شده است. اگر او می توانست پاسخگوی تمام اتهامات باشد و پول وزارت نفت و بیت المال را برگرداند می توانیم بگوییم جوان موفقی باشد ولی وجود این شرایط که او نمی تواند این پول ها را برگرداند بیانگر این است که کارکرد و ساختار و مدیریت اقتصادی کشور در سطوحی دچار مشکل بوده که چنین چالشی را این فرد همراه با گروهش به وجود آورده است. این موضوع می تواند مردم را از نظر سلامت اجتماعی به چالش بکشد و آنها را دچار تضاد کند.» قاسم زاده می گوید: «به نظر می آید اگر بخواهیم اعتماد عمومی مردم را نسبت به دستگاه اقتصادی و قضایی و مدیریت کلان برگردانیم به نوعی واکاوی صحیح داستان آقای زنجانی نیاز است؛ یعنی این که این ماجرا از کجا شروع شد، چرا به این جا رسید و تمام دلایل و ریشه های آن چیست. یعنی مسئولان یک بار با مردم به صراحت دراین باره حرف بزنند. البته این موضوع مشخص است که بحثی مثل اختلاس و دزدی را نمی توان در جامعه ریشه کن کرد چون همیشه افرادی هستند که به منافع بادآورده فکر می کنند و گروهی را هم جمع آوری می کنند تا به خواسته خودشان برسند و این برای اختلاس هایی است که رقم ها در آن پایین است. مثلا در بانکی فردی پول مردم را بالا می کشد یا زمینی را کلاهبرداری می کند و ... ولی اگر این اتفاق در همه استان ها و همه وزارتخانه ها یا وزارت مهمی مانند اتفاق بیفتد، اعتماد عمومی و خرد جمعی را خدشه دار می کند چون خرد جمعی دچار مسائل کلان تر است و پاسخگویی دقیق را می خواهد.» به گفته این روان شناس: «وقتی کسی به این صورت قارچ گونه در سیستم اقتصادی یک کشور رشد کند دو احتمال وجود دارد؛ یا درست می گوید یا غلط. اگر درست می گوید باید به او فرصت دفاع داده شود و پول هایی را که می گوید موجود است و طلب دارد از بانک مسکن و ... اینها رعایت شود و اعتماد به مردم برگردد و اگر اظهارات او خلاف واقع است باید خط و ربط های او و باندها و ... او مشخص شود. زنجانی مدعی است که در دوره تحریم ها به داد مردم رسیده و باید بررسی دقیق کرد که او گره را باز کرده یا بدتر به کار مردم گره انداخته است. اهل فن باید صادقانه این موضوع را بررسی کند و نتیجه اش را شفاف و صریح به اطلاع مردم رساند و فقط به حاشیه های دادگاه توجه نکند.» «بابک زنجانی» و شکاف میان دولت و ملت در کنار تحلیلگرانی که تأثیر موضوع «بابک زنجانی» و فعالیت های اقتصادی اش را بر جامعه، ایجاد بی اعتمادی در میان مردم می دانند، کسانی هم هستند که می گویند این موضوع در سال های گذشته باعث به وجود آمدن نوعی شکاف میان مردم و دولت به معنی عام آن شده است. «سعید معیدفر»، جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران دراین باره می گوید: «وقتی جامعه از یک سو شاهد ادعاهای بزرگ و از سوی دیگر اختلاس های بزرگ و تخلفاتی مانند بابک زنجانی می شود، شکاف میان ملت و دولت افزایش می یابد و بی اعتمادی شکل می گیرد. بابک زنجانی یا دیگرانی که درگیر فسادهایی از این جنس شده اند، در دوره ای سرمایه اجتماعی جامعه را زخمی کرده اند و این خسارت بزرگی است که به جامعه وارد شده و البته سنگین تر از ابعاد اقتصادی پرونده زنجانی است.» او ادامه می دهد: «تأثیر منفی پرونده زنجانی بر جامعه به مراتب سنگین تر از جنبه اقتصادی و ضرر مادی این اختلاس است چون سرمایه اجتماعی موضوعی نیست که به زودی قابل ترمیم باشد و شاید باید سال ها و ده ها سال زمان بگذرد تا دوباره رشته های اعتماد میان مردم و دولت به وجود بیاید، بنابراین نمی توان تأثیر اجتماعی این پرونده را با تأثیر اقتصادی آن مقایسه کرد. برای ساختن سرنوشت یک جامعه، باید دولت و ملت کنار هم و با یک هدف مشترک شروع به کار کنند اما امروز با از بین رفتن سرمایه های اجتماعی، هرکس به فکر خودش است و دیگر مفهوم جامعه وجود ندارد.» به گفته این جامعه شناس: «وقتی یک نفر مانند بابک زنجانی متهم و دادگاهی می شود نباید آن را عامل واکسینه شدن جامعه ما در برابر پدیده اختلاس دانست چون به صورت ساده، چنین اتفاقی در دیگر کشورها می تواند باعث مشکلات بسیار جدی تری شود.»شهروند
سه شنبه ، ۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها