تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815557045
خزان در شهرک صنعتی بیرجند این کارخانه فروشی است
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه خراسان: محمودآبادی- درهای زنگ زده با قفل هایی بر زنجیر آویخته، شیشه های شکسته، خارهایی که بدون ترس از وجود رهگذری قد کشیده اند، ساختمان هایی که پشت درهای آهنی بزرگش خاک تلنبار شده است و خیابان های خلوت با درختانی که علاوه بر شرایط پاییزی هوا بی آبی هم بر آن ها چنگ انداخته همه تصویری است که در بیشتر خیابان های این جا در هر طرف که سرت را می چرخانی می بینی .اینجا قحطی مانند بیماری واگیر دار شیوع پیدا کرده و چراغ بیشتر ساختمان ها را خاموش کرده است شهرکی که باید صدای چرخ های تولید از هر طرف آن شنیده شود حالا با قار قار کلاغ ها خبر از حاکم شدن سرنوشت تلخ روستاهای خالی از سکنه را در شهرک صنعتی بیرجند می دهد. واحدهای انبار شده وارد شهرک صنعتی بیرجند که می شوی خبری از عبور و مرور آنچنانی کامیون ها و خودروهای بار شده از تولیدات شهرک نیست، در خیابان های ابتدایی آن هم گاهی عابری را می بینی که بتوانی با او هم کلام شوی، از هر 3 واحد یکی بسته است و قفلی بر در آن زده شده، روی دیوار برخی از واحدها هم جمله «این کارخانه فروشی است» و البته یک جمله دیگر که کمی امیدوار کننده است «فروخته شد» به چشم می خورد. در نیمه باز یک ساختمان و تعدادی کارگر که در حال گرد گیری و تعویض شیشه و... هستند توجهم را جلب می کند ،داخل می روم پیرمردی که خستگی، چین های صورت و سپیدی موهایش را بیشتر به چشم می آورد در حال خروج از کارخانه در پاسخ این که این واحد تولیدی چه فعالیتی دارد، می گوید: این جا از 4 سال پیش تاکنون در مصادره بانک بوده است. الآن یک بنده خدایی در مزایده بانک برنده شده و از مشهد آمده است که واحد را دوباره راه اندازی کند. قبل از مصادره چه نوع تولیدی داشته الآن قرار است چه تولیدی داشته باشد؟ کارخانه تولید لبنیات بوده الآن هم قرار است دوباره همین محصولات را تولید کنند. شما همین جا کار می کنید؟ نخیر من گاوداری دارم آمدم سری بزنم و ببینم روند کار به چه شکل پیش می رود البته اینجا اوایل اردیبهشت تحویل شده اما کارشکنی شروع کار را طولانی کرده است. انگار برخی از مسئولان استان از راه اندازی دوباره برخی واحد ها ناراضی اند!!! وقتی می فهمد خبرنگارم، سر درد دلش باز می شود و ادامه می دهد: تصمیم های نادرست اقتصادی مسئولان گذشته، با بحث یارانه ها که قرار بود سهم دامداران را بدهند عده زیادی از دامداران را با ورشکستگی مواجه کرد، من 50 راس دام داشتم اما حالا به 20 راس هم نمی رسد، قسط روی قسط آمد تا جایی که امسال اعلام ورشکستگی کردم مدام گفتند حمایت می کنیم، یارانه می دهیم شیر را نباید گران کنیم ولی تا جایی که توانستند نهاده های دامی را گران کردند و ما را به زمین گرم زدند. می خواهم جملاتش را بنویسم. دخالت می کند و می گوید: ضبط کنید فقط برای این که برای خودتان داشته باشید چون هر چه تاکنون نوشته و گفته ایم نتیجه ای نداشته است. فامیلش را که می پرسم ،با خنده ای تلخ پاسخ می دهد :بنویسید «دامدار» و ادامه می دهد: قیمت شیر تولیدی به قیمت خوراکشان نمی رسید یکی یکی آن ها را می فروختیم تا غذای چند تای دیگر را بخریم. نمی دانم لحنش طعنه داشت یا تمسخر، اضافه می کند: حالا کار به جایی رسیده است که در اثر کاهش تعداد گاوداری ها ذرت علوفه ای روی دست مان مانده چون تعداد دامداری ها خیلی کم شده است. از همه آنچه به سر دامداران در این مدت آمده است می گوید و به این نکته تاکید دارد چرخی که قرار بود برای تولید کنندگان و سرمایه گذاران بچرخد نه تنها برای آن ها نمی چرخد بلکه چوب لای چرخ شان هم گذاشته می شود. نا امیدی چنان بر تولید کننده چیره شده که با آهی بلند، سخنش را ناتمام می گذارد و آنجا را با این جمله که «این حرف ها غیر از این که وقت من و شما را بگیرد هیچ سودی ندارد» ترک می کند. سایه سنگین بروکراسی سراغ مدیر عامل کارخانه را که می گیرم با او تماس می گیرند، وقتی تلفنی، ورودش را به استان خوش آمد گفتم و علت طولانی شدن راه اندازی واحد تولیدی اش را پرسیدم تنها به این جمله اکتفا می کند که «تنگ نظری نیست، مسئولان زیردستانشان را باید کنترل کنند چون با این شرایط فرار سرمایه گذاران از استان بیشتر خواهد شد.» انبارهای مواد غذایی مسیرم را در قسمت دیگری از شهرک ادامه می دهم، در یک واحد تولیدی که آفتاب تابلوی ورودی آن را کمرنگ کرده است مردی با بیل در حال کندن خار ها و سر و سامان دادن به محیط بیرون سوله در بسته است. آقا ببخشید شما اینجا کار می کنید؟ نخیر، کارگر قالی شویی ام اینجا چند وقتی تعطیل بوده حالا صاحبش آن را به یک نفر دیگر اجاره داده است و شده انبار مواد غذایی به من گفتند این جا را کمی تمیز کنم. تکه های آهن که نمی دانم متعلق به چه دستگاهی است و چند کیسه پر از زباله در نزدیک در ورودی خبر از خانه تکانی در این واحد تولیدی می دهد . چند تا از این واحد ها را می شناسید که انبار شده است؟ با ته لهجه ای بی تامل می گوید: خیلی زیاد، نصف این ساختمان ها که می بینید انبار شده آن هایی هم که (با اشاره به سوله روبه رویی اش) این طوری شیشه هایشان نیمه شکسته و لولاهایشان زنگ زده است در تصرف بانک است، 3 سال، 4 سال تا هر وقت که در مزایده یک پولداری پیدا شود و آن را بخرد. واحد صادرکننده راکد دود سفیدی که در انتهای یکی از خیابان ها به آسمان می رود روزنه ای از امید را به دل شهرک انداخته است به دنبال دود وارد یک خیابان دیگر می شوم، اما قبل از رسیدن با صحنه غم انگیز دیگری روبه رو می شوم، جلوی یک واحد تولیدی یکی از ماشین آلات را بیرون گذاشته اند و تنها موجود فعال در آن نگهبان جوانی است که حقوقش را هر چند ماه یک بار دریافت می کند. این کارخانه چرا تعطیل شده؟ کمبود نقدینگی، نبود مواد اولیه محصولش چه بود؟ لوله های آب و فاضلاب تولید می کرد، سال 90 استارت خورد، تولید خوب بود 80 تن لوله برای آب و فاضلاب روستایی زد، حتی در یک مقطع زمانی به تاجیکستان صادرات داشتیم اما سال 91 کارها خوابید، مهر سال 92 دوباره چراغش روشن شد اما دوباره مرداد 93 چرخش از تولید ایستاد. خبری دارید که دوباره بخواهد راه اندازی شود؟ امیدوار که هستیم اما با این اوضاع نابسامان و... نمی دانم به این سوال چه جوابی باید داد. متاهل است، او تنها کارگر متاهل این کارخانه نبوده است 17 نفر دیگر اینجا کار می کردند که حالا بیکار شده اند و باید روزگار را به سختی بگذرانند. واحدهای تولیدی زیادی در این شهرک که حتی 5 کارگر و نان آور خانواده را زیر پرو بالشان داشته اند حالا فقط در نفس تنگی روزگار پر غبار خرناس می کشند. با «میرزایی» مدیر تولید کارخانه تماس می گیرم، از افزایش ناگهانی قیمت مواد اولیه که کمر تولید کنندگان را شکست، می گوید، از پولی که قرار بود دولت به عنوان سرمایه در گردش به آن ها بدهد اما... و دیگر چیزی به این کارخانه که از نظر سرمایه و قیمت بعد از کارخانه کویرتایر قرار می گیرد نرسید، کارخانه ای که محصولات تولیدی اش به لحاظ کیفی با 5 خط تولید لوله پلی اتیلن آب و گاز در خاورمیانه نمونه است، حالا لنگان لنگان خود را به دیوار مناقصه شرکت های گاز و آب و فاضلاب چسبانده است تا شاید بتواند دوباره حداقل دو خط تولیدش را روشن کند. خیابان های خلوت و درهای قفل شده و چند کارخانه که واحد تولیدی بزرگ هستند و هنوز کوره فعالیتشان دود به آسمان می فرستد اما کارگرانشان از دریافت حقوق هر 6 ماه یک بار گلایه مندند، مانند این است که شهرک صنعتی بیرجند دچار سکته مغزی شده باشد و فقط نیمی از اندامش فعال باشد، این سرنوشت تعداد زیادی از شهرک های صنعتی بیرجند به عنوان بخشی از اقتصاد استان است. با هم ببینید در این میان مدیرعامل شرکت شهرک های صنعتی خراسان جنوبی نظر دیگری دارد چراکه معتقد است اقتصاد استان را نباید فقط در شهرک های صنعتی استان جستجو کرد و به دنبال مشکل گشت نباید این موضوع را نادیده گرفت که امروز واحد های صنعتی بزرگ نیز دچار مشکل هستند از واحدهای تولید سیمان مثل باقران گرفته تا کارخانه شمش رویال همه این ها بدنه اقتصاد استان هستند. سال 92 بود که «مهندس جرجانی» از ایجاد 15 هزار فرصت شغلی در بخش صنایع و معادن استان گفته بود و این که از این تعداد 44درصد در شهرک و نواحی صنعتی استان مشغول به کار هستند، البته این آمار بر اساس پروانه بهره برداری استخراج شده است و به نظر او آمار درست اشتغال را باید تامین اجتماعی اعلام کند. وی در این خبر اعلام کرده بود بالغ بر 2 هزار نفر از اشتغال ایجاد شده در شهرک های صنعتی، در شهرک صنعتی بیرجند مشغول به کار هستند. اما امسال او از تعطیلی 18 درصد از واحدهای مستقر در نواحی و شهرک های صنعتی استان خبر می دهد و می گوید: تعداد زیادی از این واحد ها دچار مشکلات نقدینگی شدند و تعدادی نیز به دلیل نداشتن بازار تعطیل شده اند. «جرجانی» با بیان اینکه در خراسان جنوبی از 511 پروانه صنعتی در مجموع 95 درصد واحدهای صنعتی استان را واحدهای کوچک و متوسط تشکیل می دهد، می افزاید : این واحدها برای 6هزار و 200 نفر اشتغال ایجاد کرده اند که در واقع 57 درصد اشتغال استان توسط این صنایع انجام شده است. او از وجود مشکلی جدید برای واحد های تولیدی شهرک صنعتی خبر می دهد و می گوید: دولت صنوف آلاینده و صنعتی را تشویق می کند تا به خارج شهر منتقل شوند اما با قوانین تأمین اجتماعی و مالیاتی آنان را وادار می کند به شهر برگردند. به گفته وی، تعدادی از کارگاه های صنایع چوب به همین دلیل و برای برخورداری از معافیت مالیاتی و بیمه تامین اجتماعی انبار خود در شهرک صنعتی را تعطیل کرده و به شهر رفته و با پروانه صنفی فعالیت می کنند چرا که وجه تمایز کارگاه با کارخانه، معافیت سهم بیمه کارفرما، پروانه صنعتی و پروانه صنفی است. تسهیلات 22 تا 24 درصدی او با انتقاد از آنچه تسهیلات نامیده می شود می گوید :با تسهیلات 22 تا 24 درصدی کار تولیدی جواب نمی دهد، تولید واحدهای صنعتی استان بیش از ظرفیت است و باید به دنبال گسترش بازاریابی و صادرات در سایر استان ها و خارج از کشور باشند. «جرجانی» به نکته مهمی در این باره نیز اشاره می کند : در سال های گذشته شهرک های صنعتی استان به جز بیرجند از معافیت مالیاتی برخوردار بودند که از امسال با تلاش استاندار مقرر شد تمامی شهرک های صنعتی خراسان جنوبی از معافیت مالیاتی برخوردار شوند، البته واحدهایی که در بیرجند از سال 95 پروانه بهره برداری دریافت کنند مشمول این معافیت خواهند شد. او با توجه به این که مدتی است قیمت ارز تغییر چندانی نداشته درباره واحد های تولیدی که مشکلشان را قیمت مواد اولیه بیان کرده اند، اعلام می کند: با روند ثبات قیمتی که دولت ایجاد کرده است می توان دوباره به چرخه تولید برگشت، تولید کننده هایی که در گذشته صدمه خورده اند در واقع به دلیل مناقصه هایی بود که امضا کرده بودند که تا زمان عملیاتی شدن آن به یک باره قیمت ها افزایش یافت. به نظر او دیگر نباید برای تولید کننده ها دغدغه ای برای رشد ناگهانی مواد اولیه وجود داشته باشد تا ریسک پذیری خود را بالا ببرند و دوباره به چرخه تولید برگردند. آفتاب به میان آسمان رسیده که از شهرک صنعتی خارج می شوم ساختمان ها و سوله های نیمه تمام که قرار است بخشی از تولید و اشتغال استان را به خود اختصاص دهد در هر قسمت شهرک به چشم می خورد، واحدهایی که قرار است با حمایت های مسئولان جان دوباره ای به این شهرک بدهد و امید می رود که به سرنوشت همسایگان خود دچار نشود و خاکستر مهاجرت بر چرخ های تولیدشان پاشیده نخواهد شد.
سه شنبه ، ۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه خراسان]
[مشاهده در: www.khorasanjonobi.khorasannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها