تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867982028
دادگاهی با هیجانات فیلم‌های پلیسی
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۲ آذر ۱۳۹۴ - ۲۰:۴۱
خبرگزاری دانشجویان ایران - طنز روز فرزین پورمحبی معمولا همه ما از دادگاه یک تصور عمومی داریم ... یک آقای چکش به دست با قیافه‌ای جدی و پرابهت آن بالا نشسته و دو نفر کمی پایین‌تر در طرفینش قرار می گیرند و مدام چیزهایی می نویسند. یک تریبون در گوشه سالن دیده می شود و شخصی با لباسی راه راه و با قیافه‌ای نادم و البته شطرنجی شده پشتش می ایستد. یک سری هم غمگین و ناراحت و عصبانی و گاهی هم سیاه پوش ردیف اول صندلی ها نشسته اند و با چشم غره به فرد راه راه پوش می نگرند. یکی دو نفر هم در آن وسط برای خودشان راه می روند و معمولا با صدایی بلند حرفهایی می زنند. و بالاخره تعدادی آدم کنجکاو آن روبه‌رو نشسته اند تا ببینند چه بلایی سر آن آقای راه راه پوش خواهد آمد تا درس عبرت بگیرند. خب؛ ما در سرزمین اتفاقات جالب به سر می بریم، پس نباید هم تعجب کنیم که دادگاه مان اینجوری شود: آن که باید در وسط دادگاه باشد می رود و در کنار آن آدمهای کنجکاو می نشیند. آدمهای کنجکاو دیگر منتظر حکم فرد راه راه پوش نیستند تا درس عبرت بگیرند! بلکه آنها همچون فیلم های پلیسی منتظر اتفاقات پیش بینی نشده و پیدا شدن مجرم اصلی هستند؛ یعنی همان کسی که هیچکس فکرش را هم نمی کرد! آنهایی که باید در ردیف اول به شکل عصبانی بنشینند در پشت تریبون با حالت «دفاع از خود» ایستاده اند. آقای چکش به دست، دست به چانه شده و آن دو نفری که مدام چیزی می نویسند، در پشت پرونده 200 هزار صفحه ای اصلا دیده نمی شوند. آقای راه راه پوش هم که بتدریج چهره اش از حالت شطرنجی و اسمش از حالت حروف الفبایی درآمده، با داد و بیداد و صدایی بلند این چیزها را در آن وسط می گوید: اگر عرضه دارید 50 دلار به عمه اتان در افغانستان بفرستید؛ این عکس ملک و املاک من در خارج از کشور است؛ کور شود هر آنکه نتواند دید. من برای دور زدن تحریم کلی زحمت می کشیدم. من در سوز سرما و هرم گرما گونی های پول را روی دوشم می انداختم و پول خارج می کردم؛ شما چه می کردید؟ شما فقط به مردم توصیه می کردید اشکنه بخورند؟ من 22 میلیارد یورو پول نقد دارم دلتان بسوزد؟ نگذارید بعضی چیزها را بگویم! دو میلیارد یورویی که خوردم را هم نمیدهم، مثلا می خواهید چیکار کنید؟ حواستان باشد ارتش چین سرقفلی من است و... اما آنهایی هم که در پشت تریبون هستند این‌بار با چهره های شطرنجی شده هر از گاهی این چیزها را می گویند: کذب محض است؛ بلوف است؛ پاسخش را به موقع خواهیم داد و.... قاضی به‌تدریج دستش را از زیر چانه خارج کرده، به محاسنش می کشد. او به نقطه نامعلومی خیره شده و غرق در افکارش می شود. شاید هم به نقطه معلومی خیره شده و به فکر آن دو نفری است که در زیر پرونده مرد راه راه پوش غرق شده اند؛ شاید هم کمی بیشتر از دو نفر؛ مثلا هشتاد میلیون نفر... انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 129]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها