محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830904781
یادی از «شهریار اعداد و دل ها» در هشتاد و نهمین زادروز
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: « از سرنوشتم و راهی که انتخاب کرده ام، راضی هستم و اگر اکنون کسی از من بپرسد، چه کاره ای و در زندگی خود چه کرده ای، پاسخ می دهم: معلم بودم و معلمی کرده ام؛ اگر کنجکاوی بیشتری نشان دهد، می گویم عدالت خواهی و ریاضیات را دوست دارم و به هردوی آنها عشق می ورزم. » زنده یاد استاد پرویز شهریاریبه گزارش دولت بهار به نقل از ایسنا، 89 سال پیش در چنین روزی در خانواده ای فقیر در محله دولت خانه کرمان، کودکی به دنیا آمد که با گذر از سالهای سخت کودکی و جوانی از طلایه داران عرصه فرهنگ و ترویج علم و آموزش در کشور شد اما دغدغه عدالت خواهی و رفع نابرابری ها را هم چون عشق عمیقش به ریاضیات و آموزش و تعالی علمی فرزندان این سرزمین دمی فراموش نکرد. پرویز شهریاری در دوم آذرماه 1305 در خانواده ای زرتشتی دیده به جهان گشود. پدرش، شهریار، دهقان بی زمینی بود که روی زمین های اربابی کار و با فقر و نداری دست و پنجه نرم می کرد اما در برخوردی با ارباب همین کار سخت و دستمزد اندک آن را هم از دست داد و مسوولیت خانواده و تأمین هزینه های زندگی وی را به کارخانه ریسندگی کشاند. پرونده زندگی شهریار اما کمی بعد با مرگ نابهنگام او برای همیشه بسته شد تا شهریاری در 12 سالگی طعم تلخ یتیمی را هم بچشد. پرویز شهریاری که غم مرگ پدر را هیچ گاه فراموش نکرد می گفت «کار یکنواخت و دل آزار کارخانه جای فعالیت کشاورزی و کار با بیل و داس را گرفت و هوای خفه و پر گرد و غبار سالن ریسندگی جانشین بوی علف و گندمزار روستا شد و همین پدرم را کشت. در ۴۶ سالگی و در یکی از روزهای سرد زمستان ۱۳۱۷.» با مرگ پدر، تمام مسوولیت زندگی بر دوش گلستان خانوم افتاد. مادر برای آنکه چرخ زندگی بگردد در کارخانه نخ ریسی مشغول به کار شد. او به کارگاه یک تاجر پشم و پنبه می رفت و همراه با زنان دردمند دیگر باصطلاح آن روز پنبه ها را جیقو می کرد. جیقو کردن به معنای جدا کردن پنبه ها از هسته های درونی آن بود که با دست انجام می گرفت و به دلیل خاردار بودن هسته ها انگشتان کارگران زن را می شکست. پرویز شهریاری در این باره می گوید: «انگشتان مادرم همیشه خون آلود بود. زن ها در کارگاه اغلب با هم با صدای بلند می خواندند: «کارها نیکو شود اما به صبر/ پنبه ها جیقو شود اما به جبر» استاد پرویز شهریاری، چهره ماندگار ریاضی کشور پرویز برای اینکه مقداری از هزینه های زندگی را تأمین کند همراه خواهر بزرگتر و برادر کوچکترش هرمز هم زمان با تحصیل به کارگری، گاوچرانی و خرمن کوبی پرداخت با وجود همه این کار ها حتی حداقل غذای روزانه این خانواده پنج نفره هم که جز برادر چهارساله پرویز همه کار می کردند فراهم نمی شد. وی درباره شرایط آن روزها می گوید: «اگر پولی هم بود - که نبود- نان پیدا نمی شد و ما اغلب شکم خود را با چغندر پخته یا هویج نپخته از آن هویج های بزرگی که با وجود رنگ بنفش نزدیک به سیاه خود در کرمان با نام نوعی شان زردک خوانده می شوند، پُر می کردیم. شهریاری با وجود همه سختی ها و رنج های کودکی، خود را وامدار مادرش می دانست: « این واقعیت را که همه ما توانستیم به تحصیل خود ادامه دهیم، مدیون روشن بینی و فداکاری مادرمان هستیم. بارها تاجرهایی از کرمان و بم برای دکان-شاگردی و خانه-شاگردی به سراغ من آمدند؛ من هم در دل ناراضی نبودم چرا که دست کم امیدی برای تغذیه بهتر بود ولی مادرم مقاومت کرد. او می گفت: '' تا جایی که لازم است جان می کنم ولی اجازه نمی دهم بچه هایم درسشان را رها کنند.''... ». پرویز دوران ابتدایی را در دبستان کاویانی و دوره دبیرستان را تا سال سوم (دوره اول) در دبیرستان ایرانشهر کرمان گذراند و وارد دانشسرای مقدماتی کرمان شد تا هم کمک خرجی ماهی ۸۰ ریال شاگردان دانشسرا را دریافت کند و هم از امکان آموزگاری و داشتن شغلی معین که پس از دو سال تحصیل در دانشسرا ممکن می شد، برخوردار شود: «در آن زمان دو گروه به دانشسرای مقدماتی می رفتند. آن هایی که دل به کمک خرج و کار بعد از تحصیل بسته بودند و آن ها که قدرت تحمل درس های دبیرستانی را نداشتند. من از گروه اول بودم.» وی در خرداد ۱۳۲۳ دوره دانشسرای مقدماتی را هم به پایان برد اما از آنجا که شاگرد اول و دوم ها می توانستند به دانشگاه بروند به جای آموزگاری برای ادامه تحصیل به تهران آمد. آن زمان سه کلاس مقدماتی در محل دانشسرای عالی در نزدیکی میدان بهارستان تهران برای آن ها تشکیل شده بود؛ ادبی، طبیعی و ریاضی. پرویز شهریاری نخست به واسطه علاقه وافری که به ادبیات داشت وارد کلاس ادبی شد اما یک ماه بعد کلاس خود را عوض کرد. دلیل این تصمیم شلوغی کلاس ادبی بود که چیزی حدود 300 دانش آموز حضور داشتند و تنها شش نفر از آن ها به دانشگاه را می یافتند. بدین ترتیب هرچند علاقه نخستش ادبیات و تاریخ بود اما سرنوشت او را به کلاس ریاضی فرستاد، کلاسی که کمتر از 10 دانش آموز داشت. با پایان کلاس مقدماتی که نقش سال آخر دبیرستان را داشت می خواست به دانشکده فنی دانشگاه تهران برود اما آن زمان بود که اطلاع یافت تنها می تواند به یکی از دو دانشکده علوم یا ادبیات - آن هم برای دبیری - برود و حق ورود به دانشکده دیگری را ندارد. اینچنین بود که رشته ریاضی دانشکده علوم را انتخاب کرد. کلاسی که در مجموع تنها ۱۳ نفر از دیپلمه ها در آن ثبت نام کرده بودند و کلاس ها هم با همین تعداد تشکیل شد. مشکلات زندگی پرویز از جمله فقر مالی و دردسرهای ناشی از مبارزات سیاسی که همزمان با ورود وی به دانشگاه از سال 1324 و با پیوستن او به حزب توده که با داعیه دفاع از محرومان، جوانان بسیاری را فریفته بود آغاز شده بود باعث شد دوره تحصیل او در دانشگاه که قاعدتاً باید سه سال به طول می انجامید، طولانی تر شود و او سرانجام در خرداد ۱۳۳۲ لیسانس ریاضی خود را گرفت. وی که همزمان با تحصیل در دبستان کاخ واقع در میدان رشدیه و کلاس های شبانه تدریس می کرد فروردین ماه 1328 در پی موج دستگیری هایی که پس از ماجرای مشکوک سوء قصد به جان شاه در بهمن 1327 آغاز شده بود مدت سه ماه به زندان افتاد و از حضور در امتحانات نهایی بازماند. شهریاری که نخستین کتابش را در سال 1327 منتشر کرده بود در نخستین دوران زندانی بودن خود، زبان روسی را که یکی از مهم ترین زبان های علمی روزگار بود به طور کامل فراگرفت و از آن پس ترجمه ده ها کتاب ارزشمند از این زبان نیز به مجموعه فعالیت های علمی و پژوهشی اش افزوده شد. استاد پرویز شهریاری شهریاری جوان بار دیگر در سال ۱۳۲۹ روانه زندان شد و در همان زندان، یک مجموعه کتاب درسی ریاضی دوره اول دبیرستان را تالیف کرد و نخستین اثر ترجمه خود را که یادگار دوران زندان بود در سال ۱۳۳۱ با عنوان «تاریخ حساب رنه تاتون» منتشر کرد. وی از همان سال، تحصیلات خود در دانشکده علوم را ادامه داد و در کنار آن تا ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۳ سردبیری هفته نامه «وهومن» را برعهده گرفت. شهریاری، سرانجام در خرداد ماه سال ۱۳۳۲ لیسانس ریاضی دانشکده علوم و لیسانس دانشسرای عالی را دریافت کرد و با حکم آموزش و پرورش تا خرداد ماه ۱۳۳۳ به تدریس در دبیرستان های شیراز پرداخت. او در تابستان سال ۱۳۳۴ ازدواج کرد که ثمره این ازدواج پنج فرزند بود که تمامی آن ها جز فرزند دومشان مرجان که در هشت سالگی در اثر تصادف فوت کرد، به مدارج عالی علمی و تحصیلی دست یافته اند. فرزند دوم که پرویز شهریاری به احترام پدرش، نام او را شهریار گذاشت دکتری ریاضیات دارد، فرزند سوم مژده دانش آموخته کارگردانی سینما و علوم اجتماعی است، شروین کامپیو تر خوانده و توکا فرزند آخر نیز مدارج تحصیلی را در رشته زیست شناسی طی کرده است. شهریاری تا آذرماه ۱۳۳۵ زندگی مخفیانه داشت و در آن مدت با نام مستعار در یک دبیرستان و آموزشگاه شبانه تدریس می کرد تا اینکه دستگیر شد و مدت ۴۰ روز همراه با زن و فرزندش در خانه ای در تهران تحت بازداشت قرار گرفت و پس از آن به زندان پادگان قصر و سپس به قزل قلعه منتقل شد. او در فروردین ماه ۱۳۳۷ با قید کفایت آزاد شد و از مهرماه سال ۱۳۳۸ به صورت حق التدریسی در دبیرستان های مختلف تهران به آموزش دانش آموزان همت گماشت. راه اندازی نخستین کلاس کنکور در ایران، گروه فرهنگی خوارزمی، تاسیس دبیرستان پسرانه و انتشارات خوارزمی، تاسیس دبیرستان دخترانه مرجان، تدریس در دانشکده فنی دانشگاه تهران و دانش سرای عالی از جمله اقدامات استاد تا سال 1342 بود. وی از سال 1342 تا 1349 در کنار فعالیت های وسیع آموزشی خود 90 شماره از مجله «سخن علمی و فنی» را منتشر کرد. استاد شهریاری، هم چنین از سال 1346 تا 1354 سرپرست دفتر ترویج علوم وزارت آموزش عالی بود و در آن مدت، نشریه ای به نام مسائل دانشگاهی برای استفاده استادان دانشگاه ها منتشر می کرد. وی در فاصله سال های 1350 تا آذرماه 1354 گروه فرهنگی مرجان، انتشارات توکا و مدرسه عالی علوم اراک را پایه گذاری کرد. شهریاری، خود تا سال 1356 در این مدرسه عالی که با کمک دکتر عبدالکریم قریب و دکتر حسین گل گلاب راه اندازی کرده بود، تدریس کرد. استاد هم چنین از سال 1354 تا 1362مسوولیت نشریه های جانبی دانشگاه آزاد و از سال 1356 تا اسفند 1371، انتشار 70 شماره از مجله «آشتی با ریاضیات» و «آشنایی با ریاضیات» و هفت شماره از نشریه «آشنایی با دانش» را برعهده داشت. سردبیری نشریه «چیستا» از جمله دیگر فعالیت های علمی و فرهنگی استاد است که از شهریور ماه 1360 تا زمان فوت او تداوم داشته است. علاوه بر این وی از سال 1379 تا مهر ماه 1380، 17 شماره از ماهنامه «دانش و مردم» را منتشر کرد. استاد پرویز شهریاری، چهره ماندگار ریاضی کشور استاد شهریاری که در پی انحلال حزب توده در سال 1362 هم چند ماهی در زندان بود در بیست و ششمین کنفرانس ریاضی کشور که فروردین ماه 1374 در کرمان برگزار شد به پاس یک عمر تلاش علمی و آموزشی به عنوان پیشکسوت ریاضی تجلیل شد. در سال های 1376 و 1378 نیز در نخستین کنفرانس آموزشی ریاضی در اصفهان و سومین گردهمایی شکوفه های ریاضی در دانشکده علوم ریاضی دانشگاه شهید بهشتی از وی تقدیر شد. در سال 1379 به مناسبت سال جهانی ریاضیات (سال 2000) در مراکز مختلف به عنوان پیشکسوت از استاد شهریاری تجلیل شد و در اردیبهشت ماه 81 در مراسمی ویژه با حضور وزیر وقت علوم، تحقیقات و فن آوری، دکتری افتخاری ریاضی دانشگاه کرمان به استاد اعطا شد. استاد پرویز شهریاری همچنین در آبان ماه 1384 در پنجمین همایش «چهره های ماندگار» به عنوان چهره ماندگار آموزش ریاضیات ایران تقدیر شد. از این استاد بزرگ بالغ بر 60 عنوان کتاب درسی ریاضیات - از جمله دوره کتاب های درسی ریاضی سه سال اول دبیرستان نظام قدیم، دوره کامل ریاضیات دبیرستانی و کتاب های مسائل مربوط به آن و جبر سال سوم رشته ریاضی فیزیک و سه جلد کتاب آنالیز ریاضی - بیش از 97 کتاب کمک درسی - به صورت ترجمه و تالیف - حدود 20 کتاب در زمینه های مختلف تاریخ، فلسفه، کاربرد و آموزش ریاضیات و 9 جلد کتاب سرگرمی در ریاضیات به دانش آموزان و دانش پژوهان ریاضی کشور ارائه شده است. استاد شهریاری علاوه بر این آثار، حدود 14 عنوان کتاب دیگر در زمینه های مختلف تالیف یا ترجمه کرده که در این ارتباط می توان به کتاب های دانشمندان و هنرمندان، خانه اهریمن، دانش و شبه دانش، دو درس کوتاه درباره دیرین شناسی، قطاری که در بعد چهارم گم شد و نظریه نسبیت در مساله ها و تمرین ها اشاره کرد. استاد پرویز شهریاری، چهره ماندگار ریاضی کشور بامداد جمعه، 22 اردیبهشت ماه 91 در بیمارستان جم تهران بر اثر سکته قلبی چشم از جهان فروبست. پیکر استاد، عصر همان روز در آرامگاه زرتشتیان تهران در قصر فیروزه به خاک سپرده شد.
دوشنبه ، ۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها