واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری دانشجو: مناظره محسن محمدی، عضو اسبق شورای مرکزی جامعه اسلامی دانشجویان کشور و سید جواد حسینی، دبیر اسبق انجمن اسلامی دانشجویان علوم پزشکی مشهد با موضوع «دولت ها، تضعیف یا تقویت جنبش های دانشجویی» توسط جامعه اسلامی دانشجویان علوم پزشکی مشهد در دانشکده دندانپزشکی این دانشگاه برگزار شد.به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، مناظره محسن محمدی، عضو اسبق شورای مرکزی جامعه اسلامی دانشجویان کشور و سید جواد حسینی، دبیر اسبق انجمن اسلامی دانشجویان علوم پزشکی مشهد با موضوع «دولت ها، تضعیف یا تقویت جنبش های دانشجویی» توسط جامعه اسلامی دانشجویان علوم پزشکی مشهد در دانشکده دندانپزشکی این دانشگاه برگزار شد. محسن محمدی، عضو اسبق شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان در خصوص فراز و فرودهای جنبش دانشجویی گفت: قطعا جنبش دانشجویی متاثر از جامعه ای است که در آن فعالیت می کند. شناخته شدن جنبش دانشجویی ایران از 16 آذر سال 1332 است. البته قبل از آن نیز فضای جنبش دانشجویی وجود داشت. وی با بیان اینکه از همان سال های ۲۰ و ۲۱ دانشجویان مسلمان سعی کردند که نهادمند تر عمل کنند و از دهه 20 جریانی به نام اسلام گرا رشد می کند؛ اما قدرتی ندارد، بیان داشت: بعد از کودتا و تشکیل تهضت مقاومت ملی جنبش دانشجویی بیشتر وارد فضای جامعه می شود. در داخل کشور جنبش دانشجویی بسیار تاثیرگذار بود در ادامه سید جواد حسینی، دبیر اسبق انجمن اسلامی دانشجویان علوم پزشکی مشهد در این خصوص گفت: دانشجو در فضای دانشگاه ها با توجه به اینکه قشر پویا و فعال است، پویا تر عمل می کنند و این دانشجویان، جنبش دانشجوی را شکل می دهند. این جنبش، قبل از انقلاب در قالب انجمن دانشجویان مسلمان شروع به کار کردند و بعد از انقلاب اسلامی در ابتدا تنها مجموعه دانشجویی دفتر تحکیم وحدت بود. وی با بیان اینکه در آن زمان دولت ها از دانشجویان تاثیر می گرفتند و در داخل کشور جنبش دانشجویی بسیار تاثیرگذار بود، خاطرنشان کرد: بعد از سال ۶۷ اولین مخالفت ها با جنبش اصیل دانشجویی شروع به شکل گیری کرد. دبیر اسبق انجمن اسلامی دانشجویان علوم پزشکی مشهد بیان داشت: در دولت خاتمی و دهه سوم مجددا دولت و فضای دانشگاه همراه می شوند شما در این دوره شاهد ظهور عنصر دیگری جز دولت در فضای دانشگاه هستید. این فعال دانشجویی ادامه داد: بعد از دولت اصلاحات فضایی ایجاد می شود که جمع های دانشجویی صحبت دانشجو را نمی پذیرد که این موضوع از سال 84 شروع شد و در این دوره است که جنبش دانشجویی شروع به رکود می کند. بعد از کودتای ۲۸ مرداد جنبش دانشجویی با حاکمیت مشکل پیدا می کند در ادامه محمدی با بیان اینکه قدرت به عنوان حاکمیت می تواند جهت گیری فرهنگی، سیاسی خود را اجرا کند، بیان داشت: در قبل از انقلاب سعی بود دانشگاه ها باز شود و حاکمیت یک خلا سیاسی را ایجاد کند. وی خاطرنشان کرد: بعد از کودتای ۲۸ مرداد جنبش دانشجویی با حاکمیت مشکل پیدا می کند و این نیز به این دلیل است که خط مشی دولت به سمت بستن فضا می رود و ۱۶ آذر اتفاق می افتد. عضو اسبق شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان ادامه داد: این موضوع ناشی از این بود که بعد از کودتا هیچ حزب یا قدرتی نبود که منتقد پهلوی باشد به جز جنبش دانشجویی و به نظر من دلیل آن این است که جنبش دانشجویی در آن زمان مسئله داشته است. محمدی با بیان اینکه آن فریادی که آن دانشجویان به نمانیدگی از جامعه نشان می دهند یک فریاد علیه استبداد است و نمی تواند تحمل کند که استقلال کشور زیر سوال رفته است، افزود: بعد از حضور جنبش دانشجویی در صحنه شاهدیم جنبش های دیگری که به حاشیه رفته بودند رشد می کنند و نیروهای مذهبی قوی تر می شوند. وی تاکید کرد: ما می بینیم در ابتدای دهه 40 مجموعه دانشجویی در دانشگاه ها قوی می شود؛ بنابراین تاثیر حاکمیت این گونه است که هر قدر فضا بسته شود جنبش دانشجویی فعال تر و بعضا رادیکال تر می شود. محمدی با اشاره به نقش جنبش دانشجویی در حاکمیت گفت: بعد از انقلاب که حاکمیت مردمی می شود جنبش دانشجویی بوسیله تسخیر لانه جاسوسی به نفع حاکمیت عمل می کند و این نتیجه تزریق های اندیشه اسلامی بود که می بینید جنبش دانشجویی در قبل از انقلاب رادیکال و در مقابل حاکمیت بود و بعد از انقلاب شاهد هم افزایی به نفع حاکمیت هستیم. عملیاتی کردن تصمیمات در ابتدای انقلاب باعث بلوغ فکری جنبش دانشجویی بود در ادامه حسینی در پاسخ به این سوال که به نظر شما علت تنزل جنبش دانشجویی چه چیزی می تواند باشد، گفت: دهه اول انقلاب زمان قدرت نمایی جنبش دانشجویی بود. وی افزود: در آن زمان جنبش دانشجویی در صف اول مبارزین بودند و نکته دیگر این است که اقبال عمومی بیشتر از سمت دانشجویان بود و از مدت ها قبل از آن با آن همراه بودند. دبیر اسبق انجمن اسلامی دانشجویان علوم پزشکی مشهدگفت: جنبش دانشجویی در ابتدای انقلاب در تصمیمی که گرفته می شد عملی می کرد و این باعث بلوغ فکری جنبش در آن روزها بود. امروز دغدغه جنبش دانشجویی مبهم است همچنین محمدی در پاسخ به این سوال بیان داشت: تغییر سبک زندگی در افول جنبش دانشجویی موثر است. موضوع جامعه شناسی، سیاسی و قدرت است. برای مثال همین شبکه های اجتماعی که باعث شده ارتباط های چهره به چهره کم شود و فرد گرایی رشد کند و در نتیجه جلسات کمتری برگزار می شود. عضو اسبق شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان در ادامه خاطرنشان کرد: جنبش دانشجویی امروز به اندازه قبل حرفی برای گفتن ندارد و امروز دغدغه جنبش دانشجویی مبهم است. وی افزود: در دهه ۶۰ زمینه فضای جمعی نبود چرا که جنگ را داشتیم؛ اما با این وجود شما می بینید که چقدر دانشجویان تاثیر گذار بودند. در مکتب فرانکفورت می گوید مردم فکر می کنند که انتخاب می کنند؛ اما این موضوع مدیریت شده است. ما وقتی بررسی می کنیم دوره هاشمی را می بینیم که اقتضای جامعه بود که توسعه اقتصادی باشد یعنی فضای اقتصاد لیبرالی ایجاد شود و با دنیا ارتباط برقرار شود برای همین دانشجو عملا تاثیری در کشور نداشتند و دولت نیز کاری با دانشجویان نداشت. محمدی خاطرنشان کرد: دانشجویان در این دوره دچار خلا گفتمانی و در نتیجه دانشجویان رادیکال تر از قبل می شوند. عضو اسبق شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان ادامه داد: در ابتدای قضیه دوم خرداد می بینیم جنبش دانشجویی دارای فکری است؛ اما اتفاق بدی که می افتد این است که دانشجو به جای نقد قدرت و حاکمیت، وارد فضای دولت می شود و درگیر شدن در زدو بند های سیاسی به جنبش دانشجویی ضربات سختی می زند. وی بیان داشت: نیروی پیشرویی که بخواهد فضای دانشگاه را نقد کند جنبش دانشجویی است و دولت اصلاحات این را فهمیده بود و دانشجو و جنبش دانشجویی را پادوی خودش کرده بود. در دولت احمدی نژاد چون که دفتر تحکیم درگیر قدرت و سیاسی بازی شده بود دیگر نمی توانست نقد کند و فضا را بسیج و جامعه اسلامی دانشجویان دست گرفتند و می بینید که گفتمان عدالت بیان می شود و پیروز می شوند. محمدی در پایان تاکید کرد: جنبش دانشجویی امروز فعالیت مبهمی دارد، در صورتی که باید خط فکری دهد؛ اما می بینید که سالهاست دچار خلا گفتمانی است.
دوشنبه ، ۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری دانشجو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]