محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846313360
شاخص کل در تمنای 90 هزار واحد
واضح آرشیو وب فارسی:فرصت امروز: بورس اوراق بهادار یکی از پارامترهای مهم برای برآورد وضعیت اقتصاد کشور است. این جمله توسط اکثر کارشناسان این گونه بیان می شود که « بورس، آینه اقتصاد کشور است». بورس اوراق بهادار یکی از پویا ترین و شفاف ترین بازارهای هر کشور است که در کوتاه ترین زمان ممکن نتیجه رفتارها و رخدادهای اقتصادی، سیاسی، منطقه ای و بین المللی بر آن اثر می گذارد.در بورس بازیگران مهم و مطرح اقتصاد ایران فعالیت می کنند و هرگاه این بزرگان دچار لرزش و آشفتگی، اطمینان یا عدم اطمینان شوند بلافاصله در رفتار شاخص های بورسی نمود خواهد داشت که نشأت گرفته از تصمیمات اقتصادی و سیاسی داخلی و مسائل بین المللی است. از آنجا که اقتصاد ایران همواره در چند دهه اخیر به درآمدهای نفتی اتکا کرده است لذا هرگونه رفتار و تصمیم اقتصادی و سیاسی دولت با توجه به پدیده های اثرگذار درونی و بیرونی به صورت مستقیم و غیر مستقیم در بورس و نحوه نوسان شاخص بورس نمود داشته و خواهد داشت. از جمله مهم ترین مسائل تأثیرگذار بر بورس، اعمال سیاست های مالی و پولی انقباضی و انبساطی دولت، رخدادهای دوره ای سیاسی مانند چرخه های انتخاباتی، افزایش و کاهش تورم و نحوه اثرگذاری آن بر سودآوری شرکت ها، بیکاری، عکس العمل بازارهای موازی مانند مسکن، ارز، طلا و فلزات گرانبها یا صنعتی و همچنین بسیاری از مؤلفه های ریز و درشت که در دوره های زمانی مختلف دارای شدت و ضعف در تأثیرگذاری بر بورس بوده اند. در بعد بین الملل نیز در سه دهه اخیر مهم ترین رویدادهای اثرگذار بر رفتار شاخص های بورس اوراق بهادار ایران. . . جنگ تحمیلی، اعمال تحریم های سازمان ملل و کشورهای 1+5، تکانه های نفتی و بحران های مهم اقتصاد جهانی بوده است.در تحلیل رفتاری-زمانی شاخص کل بورس اوراق بهادار در فاصله سال های دولت های مختلف درمی یابیم که شاخص در هر دوره رفتار نسبتا مشابهی داشته است. در بعد زمان وقتی به نحوه عکس العمل شاخص نسبت به رفتارهای سیاسی و اقتصادی دولت های گوناگون نگاه می کنیم چنین به نظر می رسد که شاخص در سال های ابتدایی هر دولت روند نزولی داشته است. سپس در سال های میانی روند رو به رشد خود را آغاز کرده و در نهایت در سال های پایانی مجددا وارد دوره اصلاح شده است. در اوایل دولت میرحسین موسوی با توجه به اینکه کشور درگیر جنگ تحمیلی بود و قیمت نفت (مهم ترین منبع درآمد دولت از ابتدای کشف نفت تاکنون) در بازارهای بین المللی چند برابر شده بود، ما شاهد افزایش تولید ناخالص داخلی و رشد این شاخص بودیم ولی در سال های پایانی دولت به دلیل تخریب وسیع زیرساخت ها و همچنین کاهش قیمت نفت و نیز سیاست های انقباضی ناشی از جنگ، تولید ناخالص داخلی نیز دچار کاهش شدید شد و تأثیر بسزایی بر روند رشد صنایع داشت. در دولت هاشمی رفسنجانی به دلیل مواجهه با ویرانی های بعد از جنگ، اتخاذ استراتژی های آزادسازی اقتصادی و تکیه بر اقتصاد بازار و همچنین تلاش در جهت بازسازی، معقول به نظر می رسید فلذا این استراتژی مبنای رفتار دولت وی قرار گرفت.اجرای سیاست های تعدیل اقتصادی (آزادسازی قیمت ها و نرخ ارز و خصوصی سازی) راه اندازی مجدد بورس و بازسازی ویرانی های ناشی از جنگ تحمیلی، تقویت صنایع نظامی و دفاعی، بازسازی مراکز تولیدی، تلاش در جهت رشد اقتصادی با نگاه ویژه به بخش کشاورزی، سیاست های مهار تورم و. . . از برنامه های دولت وقت بود. به همین ترتیب شاخص بورس بعد از اینکه اثرات رفتارهای دولت قبل را که به شدت انقباضی بود با نزول و کاهش نشان می داد بعد از اینکه اهداف در نظر گرفته شده به مرحله اجرایی رسید، با امیدواری شروع به تغییر روند داد و از فاز اصلاحی به فاز مثبت وارد شد. حرکت رالی شاخص همگام با تصمیمات دولت به روند خود تا اواخر دولت ادامه داد تا مجددا وقتی آرام آرام نتیجه رفتارها و سیاست های اقتصادی دولت نمایان شد وارد فاز اصلاحی شد البته بخشی از نوسانات اصلاحی شاخص در سال های پایانی به دلیل رفتارهای سیاسی دولت بود. (نمودار1) در اوایل دولت اصلاحات، شاخص همچنان تحت تأثیر سیاست های دولت قبل، مسائل انتخاباتی و رخدادهای بین المللی قیمت نفت و تحریم ها بود. شاخص بالاترین رقمی را که در دوره دولت قبل به خود دید، در حدود 2156 واحد بود و بعد از برخورد با این مقاومت مهم وارد فاز اصلاحی شد. چنانچه در نمودار بالا نگاه کنیم میزان این اصلاح دقیقا به میزان 2/38درصد روند صعودی قبلی خود بوده است. نسبت 2/38درصد یکی از نسبت های معتبر فیبوناچی است که در بسیاری از تحلیل های تکنیکالی کاربرد دارد. در پایان این اصلاح معدود افرادی که در آن زمان از علم تکنیکال آگاهی داشتند و از این علم بهره می گرفتند میزان شاخص را تا محدوده 14000- 13000 پیش بینی می کردند که شاید در آن زمان قابل باور نبود. (نمودار2) مهم ترین رخداد اقتصادی سیاسی دوره دولت هاشمی که تأثیر مهمی در بورس و شاخص کل بورس داشت تغییر یک باره نرخ دلار بود که باعث شد سیاست های دولت در نیمه راه تغییر کرده و به سیاست های کنترل نرخ ارز و تورم ناشی از آن پرداخته شود و در نتیجه تورم افسار گسیخته ای که تا رقم 5/49 درصد نیز پیش رفت و دولت با سختی فراوان توانست تا حدودی آن را مهار کند. به طوری که آسیب های جدی به بخش تولید و صنعت که به شدت دچار بحران نقدینگی شده بودند، وارد شد و تولید ناخالص داخلی در سال های 73-71 از نرخ رشد 5 درصد به صفر نیز رسید ولی در سال پایانی با توجه به موفقیت نسبی سیاست کنترل تورم، این نرخ تا حدود 6 درصدی نیز برگشت. آغاز دولت اصلاحات با نفت ارزان بود. رکود کم سابقه کشورهای متقاضی نفت که عمدتا کشورهای آسیای جنوب شرقی بودند، باعث کاهش تقاضای نفت و در نتیجه کاهش صادرات نفتی و کالاهای غیر نفتی ایران شد تا جایی که در سال 77 دچار رکود تورمی شدیم. قدرت این رخداد به حدی بود که نرخ رشد اقتصادی از 6 درصد به کمتر از 5/1 درصد رسید.شاخص بورس در سال های ابتدایی دولت هفتم تحت تأثیر سیاست های دولت قبل همچنان به نزول ادامه می داد. در حدود سال دوم شاخص وارد تغییر فاز از اصلاحی به صعودی شد. این تغییر روند در بعد اقتصادی عمدتا به دلیل چشم انداز سیاست های عمده ای که دولت هفتم در دستور کار خود قرارداد، اتفاق افتاد. مهم ترین مشکلاتی که دولت هفتم و هشتم نیز با آن دست به گریبان بود، مقاومت های موجود در راه تغییر بود. مقاومت هایی که عمدتا جنبه ساختاری اقتصادی و فرهنگی داشت و البته در زمان هایی هم مسائل سیاسی نقش مقاومت های مهمی را بازی می کرد. به هرحال شاخص کل بازار تا پایان دولت هشتم در مجموع بیش از دوسوم دوره هشت ساله دولت اصلاحات را رشد کرد. همان طور که در دهه پیش معدودی از تکنیکالیست ها پیش بینی کرده بودند، کمابیش تا حدود 13800 واحدی سقف جدید ساخت. این عدد تقریباً همان عددی بود که ابزار اکسپنشن در دهه قبل پیش بینی کرده بود. به هرترتیب شاخص بعد از دو دوره رشد تقریباً بی وقفه، در سال آخر دولت هشتم مجددا وارد فاز اصلاحی شد. از عمده دلایل این تغییر روند، روشن شدن نتیجه اجراییات سند چشم انداز بود که مانند دولت های قبل در اجرا موفق نبود. در حدود سال های 85-84 تغییر دولت و تفکر سیاسی آن نقش بسزایی در تغییر روند شاخص داشت. این تغییر رویکرد و استراتژی به میزانی پررنگ جلوه کرد که شاخص کل بورس اوراق بهادار تقریباً چهار سال دولت نهم را عمدتا در روندی خنثی یا اصلاحی به سر برد به تعبیری، اکثر سرمایه داران در این شرایط اصطلاحا در استراحت به سر می بردند. برنامه چهارم توسعه که بسیار آرمانگرایانه تر از سه برنامه توسعه قبلی تهیه شده بود، به مرحله اجرا درآمد. اهداف بسیار عالی می نمود اما باز هم در مرحله اجرا دچار مشکل شد. این بار با سرعت و حجم بیشتری دچار اشتباه های فاحش تری شدیم. برای مثال: نحوه اجرای طرح سهام عدالت بود که بیشتر شبیه طرح خصوصی سازی عام المنفعه و بدون بررسی اجرا شد. طرح هدفمندی یارانه ها که درآمدهای ناشی از آن قرار بود در امور تولیدی کشور، نوسازی تکنولوژی صنایع و افزایش بهره وری تولید در صنایع و کشاورزی هزینه شود، از کانال افزایش هزینه های جاری دولت وارد بدنه اجتماع شد. افزایش بی سابقه قیمت نفت به بالای 100 دلار، درآمدهای بی سابقه ای را روانه صندوق ذخیره ارزی بانک مرکزی کرد که به دلیل عدم مدیریت صحیح و همچنین عدم استقلال بانک مرکزی، بخش اعظمی از این درآمدها که در تاریخ همه دولت های قبلی تکرار نشده بود، یا در طرح های اشتباه و پروژه های توجیه ناپذیر هزینه شد یا باعث فسادهای جبران ناپذیری شد که در حال حاضر دولت یازدهم به همراه قوه قضاییه در حال رسیدگی به تخلفات مزبور است. با همه این تفاسیر، دلایل عمده ای که باعث شد شاخص بورس اوراق بهادار از اوایل دولت دهم وارد فاز صعودی شود، تورم ایجاد شده ناشی از افزایش حجم بسیار زیاد نقدینگی سرگردان در جامعه بود که همزمان باعث رشد همه بازارهای موازی بورس، نظیر بازار مسکن و طلا و ارز شد. تورم ناشی از افزایش کوتاه مدت و سریع نرخ ارز تا سه برابر که سال های متمادی در کنترل دولت های قبل بود، نقش بسیار مهمی در تجمیع و سرازیر شدن نقدینگی سرگردان در بستر بورس اوراق بهادار شد. به طوری که شاخص در سال 1392 بی سابقه ترین رشد خود را رقم زد. در اواخر دولت احمدی نژاد انتظار می رفت طبق معمول دولت های قبل، شاخص وارد فاز اصلاحی شود اما این بار بسیار زودتر به استقبال مهم ترین رخداد اقتصادی و سیاسی و بین المللی تاریخ ایران بعد از جنگ رفت که توافق اولیه میان کشورهای 1+5 و قضیه برجام بود لذا به صورت مضاعف رشد کرد. البته آثار ناشی از افزایش نرخ ارز بر این اتفاق دامن زد. این رشد چنان پیش دستانه بود که در زمان اعلام رسمی توافق ایران و 1+5، شاخص دلیلی برای رشد بیشتر پیش رو نداشت. در این هنگام تورم و پول های بی پشتوانه برای کنترل بازار مسکن، رشد شدید نقدینگی و کاهش ارزش پول ملی را همراه داشت که باعث شد فضای اقتصادی و سیاسی کشور شرایط متفاوتی را احساس کند. به نظر می رسیدشاخص بورس به احساساتی که بسیار پررنگ در تصمیمات دولت نقش بازی می کرد، پاسخ داده بود. شاخص در این حالت در بالاترین سقفی که برای خود ساخته بود یعنی مرز 90 هزار واحدی (در حدود 89700) قرار داشت که به محدوده اکسپنشن 685درصد عکس العمل نشان داد و وارد فاز اصلاحی شد. (نمودار3)دولت روحانی در شرایطی سکان دولت را در دست گرفته بود که آثار تحریم ها و تورم بی سابقه، بحران به وجود آورده بود و برای حل بحران باید ضرب الاجل تعیین می شد تا میزان آسیب های وارد شده را تا حدممکن کاهش داد. لذا سیاست های کوتاه مدت و بلندمدت در دولت اتخاذ شد که در گام اول تورم را کنترل کند، در گام دوم رکود حاکم برکشور را که در حال قدرتمند شدن بود و عمدتا ناشی از کاهش بخش توان تقاضا به دلیل تحریم ها و تورم بود را کنترل و مدیریت کند. در این مرحله واقعیت های موجود در جامعه ناشی از تحریم ها و مدیریت اشتباه دولت قبل، گام به گام رخ نمایان کرد. دولت برای کنترل نقدینگی سرگردان دست به سیاست هایی زد که حجم نقدینگی را در اکثر بازارها یا بلوکه کرد یا با کاهش ارزش روبه رو شد. برای مثال، شاخص بورس اوراق بهادار در کمتر از دوسال گذشته در حال اصلاح است که این خود نشان از کاهش حجم عظیمی از ارزش نقدینگی است یا در بخش مسکن، بخش عظیمی از سرمایه ها در حباب و رکود مسکن گیر کرده و تا این حباب تخلیه نشود و رکود حاکم بر بخش مسکن از میان نرود، انتظار آزاد شدن سرمایه های بلوکه شده نمی رود.البته دولت با اعمال سیاست های شدید انقباضی پولی و مالی، در حال کنترل تورم است و به نظر می رسد تا حد زیادی موفق بوده اما ناگفته نماند این شدت کنترل، باعث آسیب های شدیدی به بدنه جامعه از ابعاد اقتصادی شده است. بورس تهران در بیش از دو دهه گذشته، چهار رئیس جمهور و شش رئیس مجلس را به خود دیده است. در همه این بیست و چند سال، درگیر تحریم های خصمانه و ظالمانه قدرت های بزرگ جهان بوده است. افراد و تفکرها و احزاب زیادی سکان هدایت ریاست و مدیریت دولت را برعهده گرفته اند و استراتژی های گوناگونی را برای اهداف مشخصی در پیش گرفته اند. اهدافی که در قالب برنامه چشم انداز بیست ساله، بسیار آرمانگرایانه و بعضا انتزاعی بوده است. استراتژی هایی که هر یک در دوره خود بعضا یا مجبور به انتخاب بوده اند یا در جهت نیل به اهداف سند چشم انداز حرکت کرده اند. شاخص بورس اوراق بهادار، رخدادهای سیاسی و اقتصادی و بین المللی دولت های مختلف را یا با فازهای تأخیری واکنش نشان داده یا بخشی از اتفاقات آتی را اصطلاحا پیش خور کرده است. با بررسی شاخص کل (آینه عملکردی دولت ها) در بازه بسیار بلند مدت، به این نتیجه می رسیم که شاخص زمانی که رشد حداکثری را تجربه کرده، با کاهش ارزش پول ملی یا اصطلاحا گران شدن نرخ ارز روبه رو بوده است. لذا فقط دوره های زمانی کوتاه مدتی بوده که شاخص به رشد اقتصادی واقعی و افزایش بهره وری واکنش مثبت داشته است. و اما در اغلب زمان هایی که شاخص در وضعیت اصلاح بوده است، دولت وقت در حال رفع آسیب های اقتصادی و سیاسی ناشی از تصمیمات خواسته و ناخواسته و نحوه اجرای آنها توسط دولت قبل از خود بوده است. به نظر می رسد، ساختارهای نظام اقتصادی و سیاسی ایران چنان در لَختی به سر می برد که بسیاری از استراتژی هایی که برای تغییر این ساختار تدوین شده، در عمل ناکارآمد بوده است و در بعد مدیریتی اصطلاحا ساختارهای موجود باعث تعیین استراتژی شده که این اتفاق با تعریف نظریه های مدیریتی به نام نظریه ماقبل سنتی، یاد می شود. در این شرایط تا زمانی که این نگاه غالب باشد، نباید شاهد واکنش مثبت شاخص به چیزی غیر از کاهش ارزش پول ملی باشیم. تاریخ عملکردی شاخص بورس اوراق بهادار و بازارهای موازی و عملکرد دولت ها نشان می دهد تا زمانی که ساختار اقتصادی و سیاسی جامعه از لختی خارج نشود، هرگونه استراتژی که در هر دولتی بنا نهاده شود، با کارنامه ای ضعیف در بعد اجرا مواجه خواهد شد. باید تلاش کرد استراتژی هایی که تدوین می کنیم در بعد اجرایی هم قابلیت اجرایی بیشتری داشته و هم باعث همبستگی همه طیف های فکری موجد و احزاب شود و چنان برآورد شده باشد که بتوانیم از این سد مقاومت چند دهه ای ساختاری رها شویم و ساختاراقتصادی و سیاسی کشور با تدوین برنامه ها و استراتژی های مناسب و کارآمد، به حدی از درجه اعتبار بالایی برخوردار باشد که قادر به دستیابی به اهداف موردنظر در چشم اندازجمهوری اسلامی ایران در افق ایران 1404 (ده سال دیگر) باشیم. نقطه ای که در آن، نرخ رشد اقتصادی 8 درصدی برای ایران اسلامی هدف گذاری و تعریف شده است. حاصل آنکه با توجه به رخدادهای سیاسی و اقتصادی مثبتی که در عرصه سیاسی و روابط بین الملل بعد از توافق برجام حادث شده و همچنین جذابیت های فراوان بازار ایران برای سرمایه گذاران خارجی و با توجه به احساس نیاز واقعی به تغییر ساختار در کشور، امکان آن فراهم شده است که با اتخاذ تصمیمات درست و همدلی با دولت و مسئولان نظام در جهت اعتلای میهن عزیرمان گام های مهم و سرنوشت سازی برداریم و ضمن عبور موفقیت آمیز از وضعیت رکودی فعلی، به چشم انداز بسیار روشنی در افق ایران 1404 دست یابیم. در این میان و با تحقق آرمان های مقدس جمهوری اسلامی در جهت پیشرفت و دستیابی به قدرت برتر اقتصادی منطقه، بورس اوراق بهادار تهران نیز با رشد و رونق بسیار مطلوبی مواجه خواهد شد و انتظار می رود بار دیگر شاخص کل بتواند در سال آینده یا سال های بعد، مرزهای 90 هزار واحدی را در نوردد و به رکورد جدیدی در این بخش از فعالیت های اقتصادی دست یابیم. تحلیلگر بازار سرمایه
دوشنبه ، ۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرصت امروز]
[مشاهده در: www.forsatnet.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها