محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830938276
نفوذ در پسابرجام؛ از تاکتیک تا استراتژی!
واضح آرشیو وب فارسی:البرزبان: شکل گیری توافق هسته ای ایران و 5+1 صفحه جدیدی از تاریخ حیات سیاسی انقلاب اسلامی را گشود. دولت حسن روحانی به عنوان دولتی توسعه گرا می خواست راه برون رفت از معضلات اقتصادی داخلی را در عرصه سیاست خارجی و تعامل هرچه بیشتر با قدرتهای اقتصادی غربی جستجو کندپایگاه تحلیلی خبری البرزبان / محسن فرهادی / شکل گیری توافق هسته ای ایران و 5+1 صفحه جدیدی از تاریخ حیات سیاسی انقلاب اسلامی را گشود. دولت حسن روحانی به عنوان دولتی توسعه گرا می خواست راه برون رفت از معضلات اقتصادی داخلی را در عرصه سیاست خارجی و تعامل هرچه بیشتر با قدرتهای اقتصادی غربی جستجو کند. مسئله ای که نهایتاً ما را به واقعیتی به نام "برجام" رساند! "برجام" تمام آن چیزی که بود که به جرات می توان آن را حاصل حاکمیت دو ساله دولت یازدهم بر دستگاه اجرایی کشور دانست. تاکید یکسویه و بیش از حد شخص رئیس جمهور بر رفع تحریم های اقتصادی کار را به جایی رساند که حتی "رفع مشکل آب خوردن مردم" نیز به رفع تحریم ها گره زده شد. با این وجود ما در این مجال قصد نداریم راجع به مبانی تئوریک سیاست های دولت یازدهم یا نقد و بررسی عملکرد دولت در دو سال اخیر صحبت کنیم. هرچه هست؛ ما اکنون با واقعیتی به نام "برجام" و مهم تر از آن؛ مسئله ای به نام پسابرجام مواجه هستیم! در مقایسه این دو واقعیت تاکید بر چند نکته ضروری خواهد بود. اول آنکه پس از صدور نامه و دستورالعمل مهم رهبر فرزانه انقلاب اسلامی به رئیس جمهور، برجام حالا در کشور ما به صورت قانونی لازم الاجرا درآمده است. لذا بحث و جدل پیرامون نقاط ضعف و قوت آن تاثیری بر نتیجه کلی حاصل شده نخواهد داشت. مسئله دوم آنکه هرچه هست ما اکنون در مقطع زمانی پسابرجام قرار داریم. مقطعی که به اذعان رهبر فرزانه انقلاب اسلامی از خود برجام مهم تر است! به صورتی که ایشان در جریان دیدار خود با رئیس و اعضای مجلس خبرگان رهبری در تاریخ 12 شهریورماه سال جاری، ضمن ارائه تصویری کلی از روند پرونده هسته ای ایران در گذشته، حال و آینده پیش روی آن می فرمایند:" و امّا یکی دو مسئلهی روز و قابل توجّه و مهم هم هست که اجمالاً عرض میکنم: یکی مسئلهی برجام است، یکی مسئلهی بعد از برجام است که به نظر من مسئلهی بعد از برجام ، از مسئلهی برجام مهمتر است. " نکته قابل توجه اینکه؛ این سخن قابل تامل رهبر انقلاب اسلامی در زمانی ایراد شده است که هنوز تکلیف رد یا تصویب برجام نه در آمریکا و نه در ایران مشخص نبوده است. با این وجود؛ آیت الله خامنه ای در همان مقطع زمانی نیز پسابرجام را از خود برجام مهم تر دانسته اند. مسئله ای که می تواند حاوی درس ها و نکات مهمی برای نخبگان و افکار عمومی کشور باشد و نیازمند توجه ویژه ای خواهد بود. ضریب اهمیت بالای مقطع پسابرجام البته منحصر به نظر رهبر انقلاب نمانده است. در همین زمینه؛ هربرت لاندن رئیس مؤسسه هودسون و استاد گروه علوم انسانی دانشگاه جان ام. اُلین در مقاله ای که در روزنامه آمریکایی واشنگتن تایمز منتشر کرده کرده است؛ جنگ جهانی اول و شکل گیری توافق هسته ای بین ایران و کشورهای 5+1 را دو نقطه عطف تاریخ معاصر جهان معرفی می کند! وی پس از آنکه دلایل خود برای معرفی جنگ جهانی اول به عنوان یکی از نقاط عطف تاریخ مدرن را برمی شمارد، در بیان اهمیت مقطع زمانی پس از شکل گیری توافق هسته ای ایران و 5+1 می نویسد:" تقریبا صد سال پس از جنگ جهانی اول، توافق هسته ای پنج بعلاوه یک تاریخ قرن بیست و یکم را به دو بخش قبل و بعد از مذاکرات ایران تقسیم کرده است. دنیا به همان شکلی که ما شناخته ایم، دستخوش تغییر شده و تغییرات سرنوشت سازی در آن شکل گرفته است." جدا از اینکه آقای هودسون بر اساس چه مبنای محاسباتی ای دوره پس از شکل گیری توافق هسته ای را مهم و سرنوشت ساز می داند؛ مسئله مهم آن است که ما(مردم و نخبگان جامعه) بایستی با درک میزان اهمیت مقطع کنونی، خود را با الزامات ایفای نقش موثر در مقطع پسابرجام وفق دهیم. آنگونه که رهبر فرزانه انقلاب بارها تاکید نموده اند، یکی از مهم ترین راهبردهای دشمن برای مقابله با جمهوری اسلامی در فضای کنونی؛ " نفوذ " در کشور و منطقه خواهد بود. سوال این است که در این مسیر، وظیفه ی عموم مردم جامعه و رسانه های کشور به عنوان نماینده افکار عمومی چه خواهد بود؟ نخبگان و دستگاه های مسئول چه وظایفی بر عهده خواهند داشت و نهایتاً اینکه وظیفه جلوگیری از نفوذ بر عهده چه فرد، نهاد یا جریانی خواهد بود؟ طبیعی است که مسئله مقابله با نفوذ در صورتی اجرایی خواهد شد که هر یک از ارکان جامعه در این مسیر به وظایف خود عمل نموده؛ راه نفوذ دشمن در سطح کشور را سد نمایند! طبیعتاً طبقه بندی انواع نفوذ و درک میزان اهمیت هر یک از ابعاد نفوذ، پیش زمینه مقابله حساب شده، معقول و منطقی با آن خواهد بود. رهبر فرزانه انقلاب در جریان دیدار خود با فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در تاریخ 25 شهریور سال جاری در همین زمینه می فرمایند:" نفوذ اقتصادی ممکن است، که البتّه کماهمّیّتترین آن نفوذ اقتصادی است؛ و ممکن است که جزو کماهمّیّتترین [هم] نفوذ امنیّتی باشد. نفوذ امنیّتی چیز کوچکی نیست امّا در مقابل نفوذ فکری، فرهنگی و سیاسی، کماهمّیّت است. نفوذ امنیّتی عوامل خودش را دارد، مسئولین گوناگون -از جمله خود سپاه- جلوی نفوذ امنیّتی دشمن را با کمال قدرت انشاءالله می گیرند. امّا در قبال اقتصاد فرهنگی، اقتصاد سیاسی، نفوذ سیاسی و نفوذ فرهنگی اهمیتش، کمتر است و از همه مهمتر، نفوذ سیاسی و نفوذ فرهنگی است." لذا بر اساس منظومه فکری رهبر انقلاب، نفوذ سیاسی و فرهنگی در رده خطرناکترین نوع نفوذ دشمن قرار می گیرند. نفوذ فکری و فرهنگی طبیعتاً با رخنه فرهنگی در سطح جامعه و تغییر ذهنیت مردم نسبت به ارزش ها و اهداف انقلابی صورت خواهد گرفت. نفوذ سیاسی اما به معنای آن است که دشمن از راه های مختلف بتواند نبض قوه مقننه و اجرایی کشور را در دست بگیرد. در این زمینه اولین وظیفه ای که متوجه مردم، نخبگان و رسانه های کشور است، این خواهد بود که با رصد دقیق حرکت سیاسی و فرهنگی جریانات مختلف در سطح کشور، زمینه نفوذ دشمن در سطوح یادشده را سد نمایند. طبیعتاً در این مسیر نخبگان سیاسی-فرهنگی و رسانه ها وظیفه سنگین تری بر دوش خواهند داشت. مسئه ای که در این زمینه حائز اهمیت است، این است که ما نبایستی با باقی ماندن در سطح ادبیات "نفوذ"؛ از عملیاتی کردن دغدغه های رهبر فرزانه انقلاب در این مسیر غافل بمانیم. در این زمینه بایستی با گذر از سطح تاکتیکی اهداف غرب در مسئله پرونده هسته ای ایران، به رصد و شناخت اهداف استراتژیک و راهبردی ایالات متحده در این زمینه نائل شویم. چه اینکه سابقه تقابل تاریخی انقلاب اسلامی و غرب نشان دهنده آن است که آمریکا بیش و پیش از آنکه با مسئله هسته ای ایران مشکل داشته باشد، با اصول بنیادین حاکم بر رفتارهای نظام جمهوری اسلامی در سطح منطقه و نظام بین الملل کار دارد! اصولی که از طرفی با نفی سلطه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی هژمونی آمریکا بر جهان الهام بخش دیگر هسته های ضدامپریالیستی در سطح جهان بوده و از سویی، به دنبال ارائه مدلی موفق از حکومت مبتنی بر چالش هویتی با نظام سلطه است. بر همین اساس، جرج فریدمن مدیرکل آژانس اطلاعات و مراقبت راهبردی آمریکا در متن کتاب "دهه آینده" که در سال 2012 منتشر کرده است می نویسد:" مشکل ما با ایران بر سر فعالیت هسته ای این کشور نیست، بلکه مشکل آن است که ایران نشان داده است نه فقط بدون حمایت آمریکا، بلکه در حال درگیری با آمریکا نیز می توان بزرگترین قدرت تکنولوژیک و نظامی منطقه بود. این پدیده ایران را به یک الگو برای کشورهای اسلامی تبدیل کرده است و بهار عربی (انقلاب های اسلامی منطقه) را در پی داشته است." لذا تقلیل سطح تقابل ایران و نظام سلطه جهانی به مسائلی همچون پرونده هسته ای یا تحریم های اقتصادی می تواند به عنوان یک اشتباه استراتژیک تلقی شده؛ زمینه نفوذ هر چه بیشتر آمریکا در سطوح و لایه های زیرین افکار عمومی جامعه ایران را فراهم کند. در مقابل؛ نگاه جامع و راهبردی به پرونده مذاکرات هسته ای ایران و 5+1 می تواند زمینه تفکر صحیح در زمینه اهداف آمریکا در پروژه "نفوذ" را فراهم کرده، ما را در مسیر مقابله ی روشمند و بنیادی با این مسئله یاری دهد. جا انداختن این واقعیت اصیل در زمینه تقابل ایران و آمریکا بر سر پرونده مذاکرات هسته ای بی شک بیش از همه، وظیفه ی نخبگان و رسانه های کشور خواهد بود. در غیر این صورت ما در فضای پسابرجام نخواهیم توانست با سیل هجوم فکری-فرهنگی و سیاسی غرب در مسیر پروژه "نفوذ" مقابله کنیم. مرور تاریخ تقابل شوروی و آمریکا در زمینه قرارداد سالت و هلسینکی می تواند درس خوبی در این زمینه باشد. ایالات متحده در واقع از گذر برگزاری همین مذاکرات و نزدیک شدن به شوروی سابق توانست در یک مدت زمان نه چندان طولانی زمینه فروپاشی آن کشور از درون را فراهم آورد. جالب آنکه باراک اوباما، رئیس جمهور کنونی ایالات متحده نیز دو بار(در مقاطع پس از توافق لوزان و وین) صراحتاً به پیروی از راهبرد نیکسون در برابر شوروی اشاره کرده می گوید:" من به نحوی غریزی استراتژی ای را که پرزیدنت نیکسون و ریگان در دوران جنگ سرد علیه شوروی داشتند درک می کنم و ما همان راهی را می رویم که با شوروی سابق رفتیم." وی در نطق خود پس از قرائت بیانیه وین تصریح می کند:" مذاکرات ما با شوروی در نهایت به سود آمریکا تمام شد و با ایران نیز همان نتیجه را خواهد داشت؛ این مذاکرات به امن تر شدن آمریکا و اسرائیل می انجامد." لذا ارتقاء سطح آگاهی افکار عمومی نسبت به نیات آمریکا می تواند به عنوان اولین مانع "نفوذ" دشمن در سطح کشور به حساب آید. آنگونه که مشاهده می شود؛ بنابر کدهای صریح مقامات و اندیشکده های معروف آمریکایی، آمریکا مذاکره با ایران را نه برای کاهش تحریم یا به رسمیت شناختن انرژی هسته ای ایران؛ که برای فروپاشی انقلاب اسلامی ملت ایران می خواهد، نه هیچ چیز دیگر! رهبر فرزانه انقلاب اسلامی با درک همین اهداف راهبردی دشمن؛ اولاً هر نوع مذاکره با دولت آمریکا در زمینه های غیرهسته ای را ممنوع اعلام کرده و از طرفی هدف اصلی نظام سلطه در مقطع کنونی را استحاله جمهوری اسلامی دانسته می فرمایند:" هدف اصلی از این جنگ نرمِ فکرشده و حساب شده، استحاله ی جمهوری اسلامی ایران و تغییر باطن و سیرت، با حفظ صورت و ظاهر آن است. در چارچوب اهداف جنگ نرمِ دشمن، باقی ماندن نام «جمهوری اسلامی» و حتی حضور یک معمم در رأس آن مهم نیست، مهم آن است که ایران تأمین کننده ی اهداف آمریکا، صهیونیسم و شبکه ی قدرت جهانی باشد."
دوشنبه ، ۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: البرزبان]
[مشاهده در: www.alborzban.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها