تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816178304
ته‌مانده هنرهای عامیانه ایران را جمع آوری کردم/ محبوبیت هنر عشایر
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: تناولی در رونمایی کتاب «نمکدان»:
ته‌مانده هنرهای عامیانه ایران را جمع آوری کردم/ محبوبیت هنر عشایر
شناسهٔ خبر: 2973111 - شنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۴ - ۰۸:۱۸
هنر > موسیقی و هنرهای تجسمی
پرویز تناولی در مراسم رونمایی از کتاب تازه اش «نمکدان» با بیان این که او ته مانده هنرهای عامیانه ایران را جمع آوری کرده است، از بی توجهی به این هنرها در طول سالیان دراز انتقاد کرد. به گزارش خبرنگار مهر، مراسم رونمایی از تازه ترین کتاب پرویز تناولی با عنوان «نمکدان» عصر روز جمعه ۲۹ آبان ماه با حضور این هنرمند مجسمه ساز، علیرضا سمیع آذر کارشناس هنری و محمودرضا بهمن پور مدیر نشر نظر در گالری آرت لانژ برگزار شد. محمودرضا بهمن پور مدیر نشر نظر که چاپ و انتشار کتاب تازه تناولی را بر عهده داشته است در آغاز مراسم گفت: نشر نظر در سه سال اخیر هر ساله یک کتاب از پرویز تناولی را منتشر کرده است اما همواره از فعالیت های این هنرمند عقب بودیم چرا که او به طور جدی و تمام وقت مشغول تدوین کتاب هایی بود که برخی از آنها را به مرحله چاپ و نشر رسانده و برخی دیگر از کتاب هایش تجدید چاپ شده است. بهمن پور با اشاره به فعالیت های مداوم پرویز تناولی در عرصه های مختلف آموزشی و پژوهشی یادآور شد: انتشار کتاب های مختلف از این هنرمند نشان می دهد که او برای خودش هیچ وقت استراحت و فراغتی قائل نیست و تمام تلاش او متمرکز بر آموزش، پژوهش و ارائه آثارش است و من خوشحالم که بار دیگر کتابی را از این هنرمند منتشر می کنم که نه تنها در داخل بلکه در خارج از مرزهای ایران نیز مورد توجه قرار می گیرد و بعد از انتشار بسیاری از مخاطبان جدی آثار این هنرمند مشتاق داشتن کتاب تازه او هستند. بهمن پور همچنین تأکید کرد: تناولی ادعایی در زمینه پژوهشگری در حیطه خاصی ندارد اما با این حال مضامین کتاب های او پیش از این مورد توجه هیچ کس نبوده و به آن نپرداخته نشده است. مدیر نشر نظر همچنین یادآور شد: با اطمینان اعلام می کنم که اگر این کتاب ها را آقای تناولی منتشر نمی کرد، تا مدتها هیچ اثری از آنها نبود و او با انتشار این کتاب ها پایه های اولیه برای مطالعه بیشتر پژوهشگران را فراهم آورده است و امیدوارم که این هنرمند مسیر پژوهشی را که با کتاب های طلسم، مهرها و نمکدان آغاز کرده است در آینده نیز ادامه دهد. علیرضا سمیع آذر مدرس و کارشناس هنری نیز با اشاره به دو کتاب پرویز تناولی با عنوان «مقدمه ای بر تاریخ گرافیک در ایران» و «نمکدان» که از سوی نشر نظر انتشار یافته است، گفت: کتاب نمکدان شامل دست بافته های عشایر و روستاییان ایران است، هنری نائیو و اصیل که عمدتاً به دست زنان انجام می شد و توسط پرویز تناولی این دستبافته ها گردآوری و در این کتاب تحلیل شده است. سمیع آذر درباره کتاب دیگری از این هنرمند که در لندن منتشر شده است، توضیح داد: کتاب دیگر این هنرمند که جلسه رونمایی و معرفی آن در لندن خواهد بود، درباره زنان اروپایی در خانه های ایرانی است که شامل تصاویر زنان غربی در نقاشی های دوره قاجار و صفویه است و این کتاب از سوی یک ناشر انگلیسی منتشر شده است. سمیع آذر در ادامه درباره فعالیت های چندوجهی پرویز تناولی اظهار کرد: آقای تناولی را بیشتر به عنوان مجسمه ساز می شناسیم و باشکوه ترین آثار را از او دیده ایم و آوازه اش در ایران، منطقه و جهان بر همگان آشکار است اما او میراث بزرگ دیگری هم دارد و آن مجموعه هایی است که او در طول سالیان دراز گردآوری کرده است. مجموعه ای ارزشمند از دست بافته های عشایری، قفل ها، کلیدها، گبه ها و ... که اشیایی حجمی و کاربردی بوده اند. سمیع آذر به تاریخ مجسمه سازی در ایران نیز اشاره ای کرد و یادآور شد: مجسمه سازی به عنوان شی بلامصرف در ایران و مشرق‌زمین سابقه زیادی ندارد و بیشتر اشیای حجمی در ایران با ذوق و سلیقه ای زیبایی شناختی همراه بود به طوری که آن اشیاء را فراتر از یک شی کاربردی قرار می داد و به یک شی هنری تبدیل می کرد. این مدرس هنری با تأکید بر ارزشمندی این اشیاء کاربردی بعد از دوران مصرف بیان کرد: این اشیاء حاوی ارزش های هنری و زیبایی شناختی کشور ماست و بعد از مرگ کاربردی، حیات هنری آنها آغاز می شود. مدیر حراج تهران از این آثار حجمی به عنوان میراث ملی ایران یاد کرد و افزود: این احجام که زمانی شکل کاربردی داشته است، اکنون مجموعه نفیسی از میراث هنری ما را تشکیل می دهد و پرویز تناولی با گردآوری این مجموعه ارزشمند به نوعی در این زمینه فرهنگسازی کرده است چرا که این آثار در کنار هم حامل شکل توسعه یافته ای از یک فرهنگ است که ارزش های بصری و زیبایی شناختی را در اشیاء ساده و کاربردی متبلور ساخته است. مدیر اسبق موزه هنرهای معاصر تهران با تقدیر از تناولی برای گردآوری این مجموعه ارزشمند و تحلیل آنها در کتاب «نمکدان» بیان کرد: من از تناولی که عمرش را صرف گردآوری، تحلیل و تفسیر این آثار کرده است، سپاسگزارم، این اشیاء نشان می دهد که فرهنگ ایران در ادوار مختلف چقدر از غنای هنری برخوردار بوده است. گرافیک در ایران پدیده ای غربی نبود سمیع آذر یکی دیگر از فعالیت های ارزشمند تناولی را پژوهش های او دانست و گفت: فعالیت های پژوهشی تناولی از دیگر کارهای مهم این هنرمند است که آخرین آن در حوزه گرافیک سنتی ایران بود، این کتاب نشان می دهد که متن در ایران تنها حاوی نشانه های معنادار نبود و از زیبایی بصری هم بهره مند بود و این یعنی ما به جلوه بصری یک پیام نیز توجه داشته ایم و بنابراین گرافیک در کشور ما یک پدیده غربی نبود که از قرن بیستم آغاز شود بلکه قرن ها پیش از آن هنر صفحه آرایی و کتابت در ایران آکنده از درک زیبایی شناختی بود. مدیر حراج تهران با اشاره به ارزشمندی گرافیک سنتی ایران یادآور شد: بسیاری از افرادی که مبادرت به گردآوری صفحات گرافیک سنتی ایران می کنند، به ارزش گرافیکی آن واقفند و گاه همین صفحات در حراج ها نیز به فروش می رسد که نشان دهنده غنای تصویر گرافیکی در ایران است. علیرضا سمیع آذر انتشار این کتاب ها در زمینه هنرهای سنتی ایران را فرصتی برای مطالعات بیشتر پژوهشگران دانست و ادامه داد: این مجموعه آثار می تواند فرصتی برای مطالعات تطبیقی بیشتر فراهم آورد. این کارشناس هنری با اشاره به فعالیت های متعدد تناولی در حوزه های مختلف اظهار کرد: من در شگفتم که تناولی چگونه فرصت پرداختن به این فعالیت های مختلف را دارد، او علاوه بر این پژوهش ها، به کار تدریس و تربیت هنرمندان جوان نیز مشغول است به طوری که نسلی از هنرمندان مجسمه ساز را او تربیت کرده است که برخی از آنها تناولی های آینده خواهند بود. بی توجهی به هنرهای عامیانه ایران پرویز تناولی نیز در ادامه این نشست، درباره ضرورت های پرداختن به فعالیت های پژوهشی خود توضیح داد: بخشی از وقتم را صرف مجسمه هایم می کنم که از این بابت خوشحالم اما بخش دیگری از وقت خود را صرف کارهای پژوهشی صرف این هنرها می کنم چراکه فکر می کنم اگر من انجام ندهم چه کسی آنها را انجام خواهد داد. او با اشاره به ثبت بسیاری از میراث فرهنگی و هنری ایران بیان کرد: بسیاری از هنرهای سنتی و معماری ما شامل فرش های صفویه، کاخ ها، مساجد و ... به ثبت رسیده و روی آنها کارهای پژوهشی بسیاری صورت گرفته است اما هیچ کس به هنرهای عامیانه ما توجهی نشان نداده است، هنرهای عامیانه همان هنرهایی است که مردم عادی با ذوق و سلیقه خود انجام می دادند. اگر ما این آثار را جمع آوری نکنیم چه کسی باید انجام دهد. آثاری که مجموعه داران اروپایی ها و آمریکایی ها بسیار به آن توجه کرده اند اما در ایران توجهی به آنها نشده است. وی افزود: هنری که در گرافیک سنتی ایران، سنگ قبرها و ... وجود دارد، همه از دل همین مردم برخاسته است، مردمی که دانشگاه نرفته اند و آموزش ندیده اند اما خود به خود جوهر وجود آنها با عشق توأم بوده است و باعث شده تا آثاری بوجود آورند که نام هنر بر آنها بنهیم. تناولی ادامه داد: این آثار در زمان خود کاربردی بودند مثل قفل ها، اما اکنون کسی چنین آثاری را تولید نمی کند و شهر از قفل های چینی پر شده است، بنابراین اکنون باید به دید هنری به این دست ساخته ها نگاه کرد و از آنها حفاظت کرد. ایران غنی ترین کشور دنیا در زمینه هنرهای عامیانه است این هنرمند مجسمه ساز تأکید کرد: ایران در زمینه هنرهای عامیانه غنی ترین کشور دنیاست و مردم کشورما به هر چه دست زدند و تولید کردند، از لوازم آشپزخانه گرفته تا ابزار پیاده روی، جهانگردی، سلاح و... همه رد پایی از هنر دارد و صرفا یک شی کاربردی نبودند، هنرمندان نیز از این آثار الهام می گرفتند. تناولی در بخش دیگری از سخنانش درباره کتاب زنان فرنگی در ایران بیان کرد: حدود ۵۰۰ سال پیش شاهان ایرانی از تصاویر زنان غربی در تزیین کاخ ها و بناهای خود استفاده می کردند به طوری که این تصاویر در کنار هنرهای ایرانی از جمله گچ بری ها، آینه کاری ها و... به چشم می خورد. این تصاویر در خانه های اشرافیت آن زمان همانند متاعی گرانقدر نگهداری می شد و همچون یک اثر هنری با آن رفتار می شد. این تصاویر در حال نابودی بود همانند بسیاری از هنرهای دیگر که در طول ۵۰ سال اخیر نابود شدند و سراغ آنها را شاید بتوان از موزه ها گرفت بنابراین تصمیم به گردآوری آنها گرفتم. خارجی ها مشتری اصلی کتاب نمکدان تناولی درباره کتاب «نمکدان» نیز توضیح داد: این کتاب دو زبانه است و مشتری اصلی آن نیز خارجی ها هستند که برای دست بافته های عشایری و روستایی ایرانی ارزش قائلند، چرا که این آثار سفارشی و کارخانه ای نیست و کار دل است. وی افزود: هر یک از این نمکدان ها با دیگری متفاوت است و هر زنی برای بافت این نمکدان ها نقوش و رنگهای مورد علاقه خودش را بکار برده است، بنابراین هیچ یک شبیه دیگری نیست. اما این دست بافته ها تاکنون در ایران مورد توجه قرار نگرفته است و گاه نیز با نگاه تحقیرآمیز به آنها جل و پلاس اطلاق می کردند در حالی که خارجی ها به این دست بافته ها ارج می گذارند و در مجموعه های آثار هنری خود نگهداری کرده و در حراج ها به فروش می رسانند، به همین دلیل فکر کردم حیف است که ایرانی ها این دست بافته ها را نشناسد اگر چه تاکنون چندین جلد کتاب درباره دستبافته های عشایری از جمله گبه چاپ کرده ام اما تصمیمم دارم که هر یک از این دست بافته ها را نظیر خورجین، سفره ها، نمکدان و ... به طور جداگانه در قالب کتاب منتشر کنم. ته مانده هنرهای عامیانه ایران را جمع آوری کرده ام تناولی با اشاره به این هنرهای سنتی و کاربردی در ایران یادآور شد: عشایر ایرانی در گذشته خودکفا بودند و همه مایحتاج یک زندگی را شامل مفرش، خورجین، گلیم، جاجیم و... برای جهیزیه دخترانشان می بافتند اما این دست بافته ها با ورود فراورده های غربی از زندگی ایرانی ها رخت بربست و از زمانی که پتو آمده است، دیگر کسی گبه نمی بافد اما من توانستم ته مانده های این هنرها را جمع آوری کنم و امیدوارم که بتوانم همه آنها را یکی پس از دیگری به صورت مستقل منتشر کرده و در اختیار علاقه مندان بگذارم. ما کشور هنرهای تجسمی نیستیم ادامه این نشست به پرسش و پاسخ اختصاص یافت که تناولی درباره انتشار کتاب های حوزه هنرهای تجسمی در ایران توضیح داد: خوشحالم که کشور شعر وادبیاتیم و سالی چندین کتاب در زمینه شعر و ادبیات وشعرایی چون حافظ، سعدی و مولانا و ... منتشر می شود اما ما کشور هنرهای تجسمی نیستیم و هیچ وقت هم نبوده ایم. تا قبل از کتاب های من، انتشار کتاب های تجسمی در ایران صفر بود مگر کتاب هایی که ترجمه شده است. او ادامه داد: درباره معماری، فرش و کاخ های ما نیز خارجی ها آغازگر بودند و ما آثار آنها را ترجمه کردیم با این حال من اولین کتاب هایم را چهل سال پیش نوشتم و شاهد بودم که چقدر از آنها استقبال شده است. این هنرمند مجسمه ساز تأکید کرد: نسل قدیم ما از این موضوع غفلت کردند و تنها به انتشار کتاب های شعر و ادبیات بسنده کردند و هیچ توجهی به هنرهای سنتی و عامیانه ایران نداشتند. تناولی مهمترین هنرمند خاورمیانه در ادامه این نشست علیرضا سمیع آذر مدیرحراج تهران درباره بازار آثار هنری پرویز تناولی در سطح بین المللی گفت: مجسمه سازان چندانی در منطقه خاورمیانه وجود ندارد و بیشتر ایرانی ها این هنر را دنبال کرده اند چرا که در منطقه این هنر با ممنوعیت هایی مواجه بود اما در ایران به طور طبیعی تاریخ شکوفایی داشته است و سرآمد هنرمندان ما نیز پرویز تناولی است که آثارش شهرت بسیاری دارد و بعد از رکورد او در سال ۲۰۰۸ در حراجی کریستی همچنان این رکورد حفظ شده است اگر چه آثار بسیاری وجود دارد از هنرمندان منطقه که در موزه های نگهداری می شود و اگر وارد حراج شود می تواند این رکورد را بشکند اما به هر حال تناولی جایگاهی استثنایی در بازار آثار هنری منطقه دارد، او نمایشگاه های بسیاری از آثارش را در کشورهای مختلف از جمله بوستون آمریکا برگزار کرده و موزه های بسیاری از جمله از جمله متروپولیتن و نیویورک آثار او را نگهداری می کنند و از این بابت مهمترین هنرمند منطقه خاورمیانه است که آثارش در موزه های مدرن و معاصر دنیا جای گرفته است. وی افزود: او آثار متنوعی خلق کرده که حالا به برند معروفی در منطقه تبدیل شده و کمتر مجموعه داری در منطقه خاورمیانه است که دلش نخواهد اثری از او را داشته باشد. تناولی در پاسخ به سوالی درباره کتاب تصاویر زنان غربی که در لندن به چاپ رسیده است، توضیح داد: این تصاویر در خانه های ایرانی وجود داشته و مربوط به حدود ۴۰۰ سال پیش در زمان ناصرالدین شاه قاجار است، تصاویری که با هنر ایرانی تلفیق شده و به زعم موزه داران خارجی در این تلفیق شاهکار جدیدی به وجود آمده است که خلاقیت موجود در آن، آنها را متحیر می کند. شتاب ایران در هنر مجسمه سازی در دنیا بی سابقه است او در پاسخ به سوال دیگری درباره وضعیت رشد هنر مجسمه سازی در ایران اظهار کرد: در عمر خود شاهد جهش های غیر قابل تصوری در این هنر بوده ام، نمایشگاه های ۵۰ سال قبل من چیزی جز دردسر نبود و تماشاگری نبود که این آثار را ببیند و اگر بود روی خوش نشان نمی داد و سوال می کرد که این آهن پاره ها چیست که به نمایش گذاشته ای اما اکنون مخاطبان نمایشگاه ها زیاد شده و آثار جوانان را تحسین می کنند و می خرند. وی افزود: هنر مجسمه سازی ما هیچ گاه از بین نرفت بلکه در زمانه ای که مجسمه سازی رواج نداشت، این هنر به صورت احجام کاربردی به حیات خود ادامه داد در این مدت کوتاه نیز ایران جهش های بزرگی در این زمینه داشته و این تازه اول کار است و آینده درخشانی را پیش رو داریم به طوری که رشد و رونق این هنر با شتاب همراه شده و این شتاب در مجسمه سازی در دنیا سابقه ندارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها