محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846492438
رابطه معکوس مذاکره با آمریکا و منافع جمهوری اسلامی ایران
واضح آرشیو وب فارسی:مرآت: آمریکایی ها با ما به هیچ وجه منافع مشترک ندارند که بخواهند با گرفتن امتیازاتی حتی به وعده ها و تعهدات خویش عمل کنند بلکه با طولانی کردن مذاکرات در پی برنامه ریزی برای تغییر ماهیت نظام هستند.به گزارش مرآت نیوز به نقل از جهان نیوز، سیاسیون خبره که با «واقعیت های میدانی» به درستی آشنا هستند، نیک می دانند که تفکیک بین آرمان ها و ارزش های انقلابی ایران اسلامی با منافع آن امری است محال. امام خمینی رحمت الله علیه به درستی این مسأله را دریافته بودند و از همان ابتدا آمریکا را به عنوان استکبار جهانی که به جز منافع استعماری خود برای ملت های دنیا هیچ منفعتی را به رسمیت نمی شناسد، معرفی کردند و ملت ایران از امام خویش آموخته که تا دشمنان تمام دین و هستی و ثروت آنان را غارت نکنند از مواضع خویش دست برنخواهند داشت چرا که اختلاف ما با آمریکا ذاتی است و بحث تقابل منافع بسیار جدی است. آمریکایی ها با ما به هیچ وجه منافع مشترک ندارند که بخواهند با گرفتن امتیازاتی حتی به وعده ها و تعهدات خویش عمل کنند بلکه با طولانی کردن مذاکرات در پی برنامه ریزی برای تغییر ماهیت نظام هستند. در این صورت تمام منافع مردم ما مطابق منافع آمریکایی ها و در ترازوی استکبار قابل تعریف است و آنها هر چیزی که برای ما دیکته کنند و بخواهند همان پذیرفتنی است، به عبارتی تسلیم کامل یک ملت آزادی خواه و مستقل در برابر هیبت پوشالی آمریکا، آرزوی این ابرقدرت است. در ادامه ضمن اشاره به نقض عهدهای طرف مقابل، به ارتباط معکوس مذاکره با آمریکا و منافع جمهوری اسلامی ایران خواهیم پرداخت و به ۴ حربه و دام از موارد بی شمار «نیرنگ های جدید آمریکایی» اشاره ای خواهیم داشت. ۱) عدم اشتراک منافع طرفین و «جنگ پنهان همه جانبه آمریکا» علیه ایران: حدود دو سال از مذاکرات هسته ای می گذرد و هر بار آمریکایی ها با نقض عهد و بهانه های جدید از تعهدات و مسئولیت های قانونی خویش شانه خالی می کنند و حتی پا را فراتر گذاشته و حذف تحریم ها را منوط به تغییر رژیم ایران می دانند! مقامات آمریکایی اگر به صورت مستقیم تمام خواسته های مطلوب خویش را مطرح نکنند و به عبارت درست تر از تحقق خواسته های غیرقانونی و نامشروع خود ترس و واهمه داشته باشند، آنها را با ادبیات متفاوت و یا از طریق اندیشکده های خویش بیان می کنند، این اندیشکده ها با پوشش تحقیق و پژوهش و در موضع بی طرفانه راهبردها و اهداف استراتژیک ایالات متحده را از طریق مطبوعات و نشریه های متعدد وابسته به خود – اما در ظاهر مستقل –رسانه ای می کنند. همین چند روز پیش بود که یکی از این مراکز شناخته شده آمریکایی مجموعه اقدامات تهدید، تطمیع، ترور دانشمندان هسته ای، جنگ اقتصادی و ایجاد تعارضات سیاسی از قبیل برنامه ریزی برای ایجاد فتنه را در دستور کار مقامات آمریکایی قرار داد. به عبارت دیگرآمریکایی ها به دنبال این موضوع هستند که اهداف خود را نه از طریق نظامی که پیش از این ناکارآمدی خود را نشان داده است بلکه از طریق مذاکرات و دیپلماسی به دست آورند. درست به همین دلیل است که آمریکایی ها تاکتیک های میدان مبارزه را تغییر داده و برای احیای هژمونی خود از ابزارهای نرم به جای لوازم سخت بهره می گیرند، بسیاری از صحنه های این میدان فراخ رویارویی تغییر شکل داده است هر چند که برای یک نخبه سیاسی دشمنی آمریکا با جمهوری اسلامی ایران ذاتی است. اما آن چیزی که منافع جمهوری اسلامی ایران می نامیم، کاملا با سیاست های قدیم و جدید آمریکایی ها در تضاد است چرا که آمریکایی ها در «اندیشه بازگشت و تسلط دوباره» بر منطقه به صورت عام و جمهوری اسلامی ایران به صورت خاص هستند. ۲) خدعه آمریکا حفظ تحریم ها با وعده حذف تدریجی آنها در جهت تحقق اهداف خود: طرف مقابل فشار تحریم ها را عامل آمدن ایران پای میز مذاکرات می داند و این موضوع را بارها اعلام کرده است، پس چگونه ممکن است این حربه را از دست خود خارج کند و در عمل مهره مهم خود را در این بازی بسوزاند؟ «نیرنگ آمریکایی ها» در طول مذاکرات، حول محور حفظ تحریم ها است. چنان که در این مدت با ادعا و وعده های حذف تدریجی و زجر آور تحریم ها در هنگام مذاکرات، اقدام به افزایش و برقراری تحریم های جدید کرده است؛ به عبارتی کاهش ناچیز تحریم ها از تحریم های جدید شکل می گیرد! نشانه ها و معناشناسی پیام هایی که هرازچند گاهی از ناحیه آمریکایی ها مشاهده می شود، بیانگر این نکته است که طرف مقابل تمایل به حذف «برگ برنده» خویش ندارد. این برگ برنده همان تحریم های فلج کننده به زعم آنان است. کاخ سفید در خلال مذاکرات و همزمان با تعیین یک زمان مشخص برای به نتیجه رساندن تفاهم مشترک و حذف تحریم ها اعلام می کند: اگر شورای امنیت مبادرت به حذف تحریم های ایران کند، از حجم وسیع کمک های مالی ما محروم می ماند. از طرف دیگر نیز با ابلاغ دستورالعمل هایی برای شرکت های آمریکایی که در هر کجای دنیا بخواهند با ایران و شرکت های ایرانی وارد تعامل اقتصادی و عقد قرارداد شوند، ممانعت و محرومیت ایجاد می کند. با توجه به بسیاری از این نشانه ها که با اندکی رصد و هوش سیاسی، قابل دسترسی است، چگونه می توان انتظار حذف تحریم ها را داشت؟ قطعا مذاکره کنندگان ما می دانند که در یک میدان واقعی و نه توهمی و آرمانی قرار دارند و آن چه در این میدان و صحنه، آشکارا مشاهده می شود خلاف یک تفاهم و نقطه اشتراک را می رساند؛ این میدان های واقعی را باید همان منافع جمهوری اسلامی نامید. باید به این مسأله اعتراف کنیم که تحریم های خارجی تا از موضع قدرت و داشته هایمان قرار نگیریم و تحریم های داخلی را کنار نگذاریم، برداشته نخواهد شد. ای کاش که در آرزوی رفع تحریم و مذاکرات با آمریکا برای این منظور به «واقعیت های میدانی» که دست ما را پرتر و بازتر می کند هم نیم نگاهی داشته باشیم. ۳) برنامه ریزی برای پروژه نفوذ با هدف تغییر ماهیت نظام: بعد از روی کار آمدن اوباما، تمایل زیادی از جانب آمریکایی ها برای مذاکره مستقیم با ایران در دستور کار اندیشکده ها و تئوریسین های آمریکایی و به دنبال آن مقامات کاخ سفید پدید آمد تا از این طریق برای حل مشکلات عدیده آمریکا در غرب آسیا و شمال آفریقا که تمام بحران های آمریکا را نشأت گرفته از این منطقه می دانند، نقطه آغاز حل این بحران را هم در این منطقه دنبال کنند. البته این راهبرد جدید آمریکایی ها نشانه ضعف و عدم توانایی آنها در یک اقدام عملی برای جنگ نظامی است. به هر حال آنها راهکار را در ایجاد رابطه و تعامل دیدند تا از این طریق از مهره های خاصی در داخل کشور، «عملیات فرایندی نفوذ» را دنبال کنند. این مهره های خاص داخلی توسط آمریکایی ها افراد میانه رو نامیده می شوند؛ افرادی که با نظام غرب به خوبی آشنا هستند و عقاید سهل انگار دینی دارند و به عبارتی به دنبال اصلاحات دینی و سیاسی در ایران هستند و حاضرند برای آن چیزی که آمریکا آن را تعامل با دنیا می نامد، ارزش ها و آرمان های انقلابی را در این راه هزینه کنند تا بلکه از طرف ایالات متحده به عنوان کشوری رسمیت یافته و پیشرفته معرفی شوند. از این جهت بعد از توافق و در حین مذاکرات مادام از تغییر رژیم ایران صحبت به میان می آورند و بازه ۱۵ تا ۲۵ ساله در نظر گرفته شده در توافق هسته ای برجام را مدت زمانی می دانند که بتوانند با ایجاد فضای دو دستگی و اختلافات سیاسی، دامن زدن به مباحث حاشیه ای و با حربه های اقتصادی و فرهنگی ارزش های نظام را دگرگون کنند تا از این طریق به منافع انقلاب تهاجم کنند. در این صورت می توانند امیدوار باشند که خط مقاومت در هم بشکند و با دودستگی ایجاد شده به عبارتی از این آب گل آلود شده، ماهی بگیرند و در این بین همان طور که بارها مقامات آمریکایی به ویژه بعد از توافق برجام به آن اعتراف کرده اند، سیاسیون میانه رو بهترین افراد برای سرمایه گذاری غربی ها و دشمنان ایران و اسلام برای رسیدن به خواسته هایشان است. پروژه نفوذ غرب و به ویژه آمریکا توسط این افراد تأمین و برآورده خواهد شد و تنها از طریق شناسایی مسئولین داخلی و سرمایه گذاری بر روی آنها خواسته های نامشروع خود را قابل دست یابی می دانند و به قول مقام اطلاعاتی اسبق آمریکا، ائتلافی که در آن لیبرال ها، آخوند و روحانیت، تکنوکرات ها، سازشکاران، نظامیان و میانه روهای سیاسی حضور داشته باشند که دنبال رابطه با آمریکا باشند موفق خواهد بود و می تواند باعث نفوذ شود. البته غرب در کنار این عوامل امید زیادی به رخنه و ایجاد تفرقه دارد تا بتواند از طریق فتنه های سیاسی به خواسته های خویش دست یابد. ۴) بهره گیری از مذاکرات به دلیل شکست در تاکتیک نظامی و اذعان به قدرت ایران: با توجه به این که پیشنهاد ابتدایی مذاکرات از سوی آمریکایی ها و در دولت پیشین صورت گرفت، آمریکایی ها برای بیرون کشیدن خود از مرداب شکست ها و ناتوانایی های پی در پی در سال های اخیر، محتاج قدرت سیاسی و کنش سازی قدرتمند ایران در منطقه هستند. البته ایران هیچ گاه در مورد مسائل غیر هسته ای با آمریکا وارد مذاکره نشده است، چرا که بد عهدی و بد رفتاری آمریکایی ها مانع از آن می شود. نشست اخیر ژنو ۲ که با حضور برخی از کشورهای منطقه ای از جمله ایران و مقامات آمریکایی و اروپایی انجام شد، نشانه ای است از این که آمریکایی ها از آنجا که خود را در گرداب ها و بحران های منطقه ای و حتی فرای آن فرو رفته می بینند، چاره ای ندارند تا برای جلوگیری از شکست های پی درپی خود و برای احیای قدرت رو به زوال خویش با شعار میانه روی و تعامل خود را بر ملت های منطقه که پیش از این توسط آنها پس زده شده بودند، تحمیل کنند و این پیام را به دنیا برسانند که آمریکا همان آمریکا است و هنوز معادلات جهانی را می سازد و توانایی ساخت اجماع بین المللی را دارد. آمریکایی ها برای پیروزی در تاکتیک جدید خود و جبران ناکامی های گذشته، مذاکرات را به عنوان اهرم فشار و با هدف امتیازگیری در برابر هیچ به عنوان آخرین گزینه پیش روی خود آزمایش کردند و ادامه دادند و هر بار بهانه های مختلفی را در مذاکرات به جای قبول تعهدات خویش در روی میز قرار دادند چرا که هدف ابتدایی آنان گرفتن اقتدار ایران است و در این بین اقتدار نظامی از اهمیت خاصی برخوردار است. نظارت از مراکز دفاعی و نظامی داخلی، ترجیح بند عبارات مقامات آمریکایی است. اوباما درباره مسأله تحویل سامانه اس ۳۰۰ روس به ایران گفته است: با وجود اس ۳۰۰ هم به ایران نفوذ می کنیم. گویی آمریکا اگر بتواند سودایی به غیر از دگرگونی و حمله به مردم و تمام هویت ما ندارد. با توجه به آن چه در بندهای فوق الذکر آمد، در حالی این موارد و بسیاری دیگر از نقض تعهدات آمریکا از سوی تیم مذاکره کننده داخلی، اختلافات درونی آمریکایی ها خوانده می شود که دولت آمریکا به تمام ادعاهای به اصطلاح مخالفان تا کنون جامه عمل پوشانده است. هنگام توافق برنامه جامع اقدام مشترک بسیاری در داخل کشور بر این عقیده بودند که قرائت های مختلفی در مورد آن وجود دارد و حقوق ما در آن آورده نشده است. اما مرور زمان نیز مشخص کرد که بند بند این توافق طبق تفسیر و قرائت آمریکایی ها اجرا شده است. اکنون نیز بعد از نزدیک به ۲ سال، چارچوب توافق برجام با تفسیر آمریکایی ها، لیستی از ادعاها و خواسته های آنان را می شمارد. جان کری در برنامه تلویزیونی شبکه سی بی اس گفت: ما همین روایات متناقض و تفسیر به رأی را در توافق موقت ژنو هم داشتیم اما در نهایت دقیقا همان چیزی شد که ما گفته بودیم. کری در این مصاحبه نمی تواند رضایت خود از این که ایرانی ها به تعهدات خود در توافق موقت پایبند بوده اند، پنهان کند اما با این حال تأکید می کند: در کاری که انجام می دهیم اعتماد جایی ندارد. در حالی که هدف اصلی ایران در مذاکرات حذف تحریم ها اعلام شده، نشریه نشنال اینترست پیش از این در تحلیلی آورده بود: بر خلاف اعتقاد عموم هیچ یک از تحریم های ایران به حالت تعلیق درنیامده است... ایرانی ها اگر از پیشرفت هسته ای خودداری کنند باز هم مجبور به تحمل تحریم هستند. انتهای پیام/ پایگاه خبری تحلیلی مرآت نیوز استان سمنان
شنبه ، ۳۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مرآت]
[مشاهده در: www.meraatnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها