واضح آرشیو وب فارسی:تهران پرس: یکی از دلایلی که سرمربی تیم ملی دیگر دروازه بان استقلال را به اردوها دعوت نمی کند این است که به او اعتماد ندارد.به گزارش تهران پرس ، بعد از نمایش خوبی که رحمتی در دربی تهران داشت و البته در بازیهای بعد هم ادامه داشت همه می پرسند چرا وی با این کیفیت فنی باید بیرون از تیم ملی ایران باشد. پرسشی که هم صحیح به نظر می رسد و هم دلسوزانه، اما این پرسش پاسخ هایی هم دارد. کی روش هوشمندانه دو پاسخ ورای پسر خوبی که به رحمتی گفت، داد: اول اینکه هر کس یک بار وظایفش را زمین گذاشت ممکن است باز هم این کار را انجام بدهد. دوم اینکه جام جهانی سه سال بعد است و اگر امروز رحمتی روی اوج باشد، قطعا ممکن است سه سال بعد روی اوج جوانی نباشد و کی روش باید از امروز برای رسیدن به پختگی بازیکنانش در جام جهانی فوتبال برنامه ریزی کند. این دو پاسخ حقیقت گویی هایی در مورد رحمتی بود به ویژه اولی که حالا و بعد از این همه کشمکش باید تاکید کرد اصلا به صلاح نیست که رحمتی گلر اول تیمی باشد که کی روش سرمربی آن است چرا که هر اشتباهی سهوی از سوی رحمتی می تواند دعوایی بزرگ پدید آورد چون کی روش دیگر به رحمتی اعتماد ندارد. اینها پاسخ های کی روش بود برای آنها که رحمتی را چماق کرده و بر فرق سر تیم ملی ایران و سرمربی آن می کوبند اما پاسخ های دیگری هم هستند که مستقیما بازمی گردند به بازیکن سالاری. یک بازیکن وقتی پیراهن تیم ملی کشورش را پوشید باید برای آنکه آن پیراهن را از دست ندهد تمام وجودش را بگذارد و نباید به سادگی این پیراهن را از تن خود بیرون بیاورد. این پیراهن مقدس است، آمال و آرزوها و غرور یک ملت بزرگ را یدک می کشد و سنگین است، کی روش اتفاقا از آن دسته مربیان نیست که بازیکنی را که به خاطر شماره پیراهن، آن را از تن می کند و بر زمین می کوبد را در اردو نگه دارد. خیلی از مربیان اروپایی چنین بودند، حتی خداداد عزیزی به خاطر شماره پیراهن لباس را کند و بر زمین کوبید و البته تا ماه ها با بلاژ درگیر بود. ستاره و غیر ستاره ندارد، بازیکنی که به هر دلیلی، به حق یا ناحق پیراهن را از تن در می آورد و آن را تقدیم می کند و می رود اصلا نمی داند که جوان های این مملکت در دلشان به او چه می گویند، اصلا ایده ای ندارد که مردم به چه چیزی فکر می کنند که اگر داشت تا آخرین ذره ای که می تواند در تیم ملی می ماند و مبارزه می کرد نه اینکه خودش خداحافظی کند و برود. یک لحظه تصور کنید رحمان احمدی یکی از آن دو سیو فوق العاده در دقایق پایانی در سئول را انجام نمی داد و فقدان رحمتی موجب می شد که تیم ملی ایران به جام جهانی نرسد. در آن صورت آیا کسی می توانست رحمتی را ببخشد؟ آیا بازیکن وظیفه ای منهای بازی کردن دارد؟ وقتی همین وظیفه انجام نشد یعنی نظم بر هم زده شده و به این ترتیب باید تاکید کرد که آن بازیکن از چرخه خارج خواهد شد. در دنیای مدرن نظم بسیار مهمتر از کیفیت یک بازیکن است و کی روش این مهم را بهتر از همه ما می داند چون در منچستر یونایتد و پرتغال چنین بوده و اینجا درایران هم باید چنین باشد. نظم از نفرات مهمتر هستند این درس را آلمان برای قهرمانی جهان آموزش داد، البته که این درس جدیدی نیست چرا که سال ها قبل امه ژاکه با عدم دعوت از کانتونا و ژینولا هم قهرمان چهان شده بود و هم قهرمان اروپا... به طور کلی بهتر است شما بازیکن ضعیف تری داشته باشید اما در قالب تاکتیک باشند و مطمئن نه اینکه هر روز نگران باشید که فلان بازیکن آیا تا آخر هفته و دیدار با فلان تیم هست یا نه؟ در هر صورت ممکن است نظرها متفاوت باشند اما نظر مربیان بزرگی مثل کی روش همیشه همین است، آنها سربازانی می خواهند جان برکف واهل مبارزه، نه اهل خداحافظی. تیم ملی جای آزمون و خطا نیست و به هر کس که لایق است تنها باید یک بار فرصت داد که در این تیم باشد.
شنبه ، ۳۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تهران پرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]