محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855145099
پوتین، مرد بزرگ روسیه امروز
واضح آرشیو وب فارسی:ایران جیب: سال 2000 پیش از آنکه انتخابات ریاست جمهوری در روسیه برگزار شود، «ولادیمیر پوتین» در مصاحبه با شبکه بی بی سی گفت:«روسیه بخشی از فرهنگ اروپاست. تصور اینکه روسیه از اروپا به عنوان جهان متمدن جدا شود غیرممکن است.» در آن زمان پوتین رییس جمهوری بود که بعد از استعفای ناگهانی «بوریس یلتسین» در سال 1999به دلیل وخامت حال و مزاج بر سر کار آمد. تنها 15سال بعد در سالگرد روی کار آمدن پوتین، چهره روسیه تغییر کرد. او در طول این زمان یا سمت رییس جمهوری داشته یا بر صندلی نخست وزیری تکیه کرده است. حالا روسیه پوتین دیگر به عنوان کشوری پر هرج و مرج که انجام هر خلافی در آن آزاد است، شناخته نمی شود. از نظر بین المللی این کشور با انزوا و تحریمی روبه رو است که می توانست پیش درآمد جنگ سردی دیگر باشد. از نظر داخلی نیز وضعیت اقتصاد به دنبال تحریم های غربی بعد از یک دوره رونق اقتصادی، تعریف چندانی ندارد با این حال محبوبیت پوتین در فوریه 2015 در میان مردم روسیه چیزی حدود 86درصد برآورد شد. این همان لحظه یی است که باید با دیدی باز با آن رو به رو شد. چه بخواهیم و چه نخواهیم انکار پوتین کار سختی است و باید تاثیر آن بر روسیه و جهان را قبول کرد. منتقدان پوتین معتقدند که استبداد او روسیه را به کوچه بن بستی کشانده که راه در آمدن از آن دشوار است در مقابل طرفدارانی هم هستند که می گویند او تنها نقطه ثبات روسیه پس از یلتسین است که می تواند با اقتدار در برابر غرب ایستادگی کند. فوربس او را قدرتمندترین سیاستمدار جهان نامیده است و با هر معیاری چه از نوع معیارهایی که غربی ها برای ارزیابی جهان غیرغرب انتخاب می کنند و چه به معیارهای واقع بینانه او برای روسیه امروز، سیاستمداری بزرگ و موثر است. با نگاهی کوتاه به دستاوردهای 15ساله پوتین قضاوت درباره نحوه تاثیر او بر روسیه و جهان کار راحت تری خواهد بود. اوکراین، گرجستان و خارج نزدیک «خارج نزدیک» برای روسیه حالا کمی نزدیک تر از قبل شده است. درگیری با اوکراین روابط روسیه و غرب را شکرآب کرده است اما آنچنان مهم نیست. حرکت روسیه در قبال اوکراین نمونه کاملی از «حقوق» روسیه برای اعمال قدرت بر حیاط خلوتی است که پوتین آن را خارج نزدیک معرفی می کند. آنها که از الحاق کریمه به خاک روسیه و شروع درگیری ها در خاک اوکراین تعجب می کنند باید به خاطر بیاورند که 6 سال قبل از آن نیز همین سیاست در گرجستان دنبال شد. در آن زمان نیروهای روسیه برای حفاظت از منافع کشور در خاک گرجستان مستقیما وارد عمل شدند تا از نفوذ بیشتر ناتو در این منطقه حیاتی کم کنند. آن زمان امریکا تنها توانست نظاره گر این مساله باشد اما قمار بر سر اوکراین ریسک بیشتری دارد. افکار عمومی در روسیه موافق مانور دادن در کریمه هستند اما روس های زیادی در دونتسک و لوهانسک جانشان را از دست داده اند. تحریم ها همزمان با کاهش قیمت نفت گریبان اقتصاد را گرفته است. درحال حاضر پوتین کشورش را در کنار خود دارد و به اهداف استراتژیک اش هم دست پیدا کرده اما قطعا برای این اهداف هزینه هایی هم پرداخت کرده است. مخالفت با ناتو در زمان یلتسین روس ها متقاعد شدند که همکاری کردن با ناتو چیز بدی نیست اما در زمان پوتین به یک باره همه چیز تغییر کرد. پوتین از زمان روی کارآمدن تا به امروز بر این حقیقت که گسترش ناتو به سمت شرق تهدید برای روسیه است، پافشاری می کند. حالا روسیه این بازوی نظامی را به دست آورده تا ناتو را عقب براند. با توجه به گزارش نوامبر سال 2015 با افزایش خطر برخوردهای نظامی نزدیک میان غرب و روسیه میزان مانور نظامی جت های جنگی به نسبت سال 2013 سه برابر شده است. موضع تهاجمی تازه لهستان، بالتیک و کشورهای شمال اروپا نگران کننده است. حتی سوئد و فنلاند آشکارا به دنبال آن هستند تا عضوی از ناتو شوند. ایستادگی با اقتدار شاید اینگونه به نظر برسد که پوتین درحال پشتک وارو زدن در زمینه اقتصاد داخلی است و ممکن است این موضوع برای وی شکست به همراه داشته باشد اما حقیقت امر این است که او همچنان به قدرت خود روسیه تکیه دارد. پوتین در سال 2004 قانونی را تصویب کرد که به رییس جمهور این اجازه را می دهد تا دولتمردان محلی را انتخاب کند. با وجود آنکه در سال های 2011 و 2012 تظاهراتی در روسیه برگزار شد اما انحصار این امتیاز همچنان در دستان پوتین قرار دارد. بازی معروف «جایگزینی» پوتین با دیمیتری مدودف موجب شد تا او دوباره در سال 2012 به جایگاه قبلی خود در ریاست جمهوری بازگردد. در این میان مجلس هم آنچنان موضع مخالفی با پوتین نداشت و به راحتی طرح تغییر تعداد سال های ریاست جمهوری از چهار سال به 6 سال را تصویب کرد. پوتین اعلام کرده که برای رقابت های سال 2018 وارد کارزار انتخابات ریاست جمهوری نخواهد شد اما اگر وارد شود و رای بیاورد طول حضور او در صحنه قدرت روسیه رکورد لئونید برژنف به مدت 18سال را خواهد شکست. بازی با کارت اقتصاد زمانی که پوتین روی کارآمد اصلاحات ناکارآمد بازار در سال در دهه 90 اثرات خودش را در سال 1998 به خوبی نشان داد. رییس جمهور جدید هیچ چشم انداز اقتصادی در مقابل خود نمی دید. او مالیات را به نفع کسب وکار کاهش داد، پست های کلیدی را بازتعریف کرد و این کار را با تغییرات اساسی در شرکت نفت «یوکو» که متعلق به دشمن سیاسی اش یعنی میخاییل خودورکوفسکی بود در سال 2003 شروع کرد. با این حال استفاده از ظرفیت های بلااستفاده تولید در کارخانه ها، بالا رفتن قیمت نفت و افزایش ظرفیت صادرات روسیه دست به دست هم داد تا پوتین بتواند تغییرات چشمگیری در دستمزد روس ها در میان سال های 1999 تا 2006 ایجاد کند. بحران مالی جهانی این رشد توفنده را ناگهان متوقف کرد. با وجود آنکه افزایش قیمت نفت جان تازه یی به اقتصاد بخشیده بود اما پیشرفت های اندکی در زمینه تنوع بخشی در زمینه صنایع مدرن روسی ایجاد شد. حتی قبل از آنکه قیمت نفت کاهش پیدا کند و مناقشات اوکراین موجب شود که شرایط اقتصادی در سال 2014 برای روسیه دشوار شود، اقتصاددان ها پیش بینی کرده بودند که ادامه این روند هیچ عایدی جز فرو رفتن در یک رکود طولانی مدت نخواهد بود. اگرچه پوتین معتقد است که واکنش دولت نسبت به کاهش ارزش روبل در سال 2014 «بهینه» بوده است اما بسیاری معتقدند که برای این موضوع باید بانک مرکزی را به خاطر بالا بردن ناگهانی نرخ بهره سرزنش کرد. جهان چند قطبی؟ یک نگاه خوش بینانه به سیاست خارجی ولادیمیر پوتین این است که او در برابر هژمونی غربی به پاخاسته و در کنار چین به دنبال ایجاد یک تعادل در برابر قدرت نظامی و سیاسی ایالات متحده امریکاست. اگر بوریس یلتسین همواره به امریکا متکی بود شاید پوتین نیز در همان مسیر قرار می گرفت. با این حال در شرایطی که رییس جمهوری روسیه می تواند به گونه یی پذیرفتنی توجیه کند که در مخالفت با واشنگتن بر سر جنگ های عراق و افغانستان، تاریخ را با خود دارد، مواضعش در مساله سوریه و حمایت تزلزل ناپذیرش برای حمایت از بشار اسد باعث شده که انتقادها از برخی سیاست های مسکو (از جانب غرب) بالا بگیرد. اما همه اینها مخالفت نیست. دیپلمات های پوتین به طور بسیار سازنده یی با متحدان جهانی خود همکاری کرده و در برخی مسائل ازجمله به سرانجام رسیدن گفت وگوهای هسته یی قدرت های جهانی با ایران همکاری کرده اند. فراز و نشیب مسکو و لندن در دوره زمامداری پوتین، روابط روسیه ـ انگلیس به یک تناقض تبدیل شد: در شرایطی که روابط رسمی دو کشور به دلیل جاسوسی و قتل به شدت آسیب دیده بود، تعداد بی سابقه یی از روس ها با سرمایه و پول های نقد خود راهی غرب شدند و بسیاری از آنان لندن را به عنوان خانه دوم خود انتخاب کردند. الیگارشی های روسی کودکان را در مدارس انگلیسی ثبت نام کردند و فهرست شرکت های آنان وارد تابلوهای بورس لندن شد. روسی ها در انگلیس باشگاه های فوتبال خریدند و... اما لندن همچنین به پاتوقی برای مخالفان پوتین شد، کسانی که در کشور خود از منتقدان سرسخت پوتین بودند و برای فرار از دست دولت به این شهر پناه بردند و این مساله یی بود که روابط لندن و مسکو را بیش از پیش پیچیده و متنشج کرد. پرستیژ جدید ورزشی المپیک زمستانی سوچی در سال 2014میلادی یک پیروزی برای پوتین بود، کسی که برای میزبانی این رویداد به شدت مبارزه کرد. روسیه در این بازی ها 13مدال طلا را از آن خود کرد. در جریان برگزاری این مسابقات هیچ مشکل امنیتی یا سرافندگی سازمانی روی نداد. روسیه در سال 2018میلادی نیز میزبان جام جهانی فوتبال خواهد بود. اما چنین رویدادهایی با پیشتوانه حمایتی دولت، نیاز به اجرا کردن پروژه های عظیم عمرانی داشت، پروژه های عمرانی که برای مقام های روسی و الیگارشی این کشور حکم معدن طلای بزرگی را داشت. نمتسوف در گزارشی که درباره سوءاستفاده مقام های دولتی روسیه از پروژ ه های عمرانی بازی های المپیک سوچی منتشر کرده، آورده که نزدیک به 30میلیارد دلار از 50میلیارد دلاری که برای ساخت و تجهیز مراکز ورزشی هزینه شده در جریان فساد مالی جابه جا شده است. در این گزارش همچنین به شرایط نامناسب کارگران و اثرات زیان بار زیست محیطی پروژه هایی عمرانی که برای میزبانی بازی های المپیک ساخته شده، اشاره شده بود. نظامی گری ولادیمیر پوتین پس از رسیدن به قدرت، ارتشی را به ارث بود که برای تحقق اهدافش چندان مناسب نبود. در دوران دوم ریاست جمهوری وی، او مجموعه یی از اصلاحات را با هدف احیای ارتش در پیش گرفت. این اصلاحات به ویژه پس از جنگ گرجستان و روسیه در سال 2008میلادی سرعت گرفت. روسیه اکنون بخش قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی خود را صرف بودجه دفاعی می کند، رقمی که بیش از سهم بودجه دفاعی ایالات متحده امریکا از تولید ناخالص داخلی این کشور است. گفته شده بودجه دفاعی روسیه در سال 2015میلادی حدود 81میلیارد دلار است. در شرایطی که اصلاحات پوتین و صرف بودجه های نظامی قابل توجه، ارتش این کشور را نسبت به دوران اتحاد جماهیر شوروی به مراتب کاراتر کرده اما هنوز تجهیزات جدیدی برای تقویت ارتش در راه است. رشد جمعیت پوتین کشوری را تحویل گرفت که نرخ رشد جمعیتش روی خط هشدار قرار داشت. روسیه- جمعیتی حدود 150میلیون نفر در زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی داشت-سالانه جمعیتی حدود یک میلیون نفر به دلایل مختلف از دست داده بود که این ترکیب از اکراه خانواده ها برای بچه دار شدن به دلایل اقتصادی و نیز جوانمرگی را شکل می داد. اما این کاهش نرخ جمعیت به تدریج پایان یافت و از سال 2010 نرخ رشد جمعیت آغاز شد. دلیل این نرخ رشد جمعیت تا حد زیادی اقتصادی بود: وقتی وضعیت مالی در دوره پوتین پیشرفت کرد، روسیه کم کم دارای فرزندان بیشتری شدند. براساس آماری که اداره آمار روسیه منتشر کرده است، این کشور حالا دیگر بیش از 146میلیون نفر جمعیت دارد که نسبت به سال 2004 که جمعیت کشور حدود 142میلیون نفر بود 4میلیون افزایش نشان می دهد. این بدون افزودن جمعیت 2.2میلیون نفری شبه جزیره کریمه است که حدود یک سال قبل به این کشور الحاق شده که نشان می دهد روند رشد جمعیت هنوز روندی مثبت است. اما حالا و پس از تحریم های غرب، چشم انداز اقتصادی کشور دوباره تاریک شده که این می تواند روی نرخ رشد فعلی جمعیت تاثیر بگذارد چنانکه نرخ زاد و ولد در ماه ژانویه سال جاری 4درصد کاهش داشته است. چرخش به سمت آسیا پوتین که همواره طرفدار جهان چند قطبی بوده است در سال های اخیر به سمت همکاری های بیشتر اقتصادی و نظامی با کشورهای آسیایی که اقتصادهای درحال رشدشان، تشنه و محتاج نفت و گاز روسیه هستند و دولت هایشان کمتر قضاوتی در مورد وضعیت حقوق بشر در روسیه دارند، تمایل پیدا کرده است. سال گذشته، دو قرارداد بزرگ برای صادرات گاز به چین با این کشور منعقد کرد که یکی از آنها ارزشی معادل 400میلیارد دلار داشت. البته ابتدا باید روسیه خط گازی برای انتقال گاز از میان کوه ها و دشت ها به طول 2500مایل احداث کند). در ماه مه سال جاری نیز دو کشور همچنین یک مانور دریایی مشترکی در دریای مدیترانه اجرا کردند. پوتین همچنین با انعقاد قراردادی تکنولوژی ساخت راه آهن را به کره شمالی صادر کرد. خراب تر شدن رابطه با اتحادیه اروپا از ماه دسامبر سال 2014 به روسیه فشار آورد تا ساخت خط گاز به بلغارستان که تقریبا ساخته شده را لغو و چرخش به سمت آسیا را سریع تر کند. نگاه به شرق برای روسیه و پوتین، استراتژی بسیار مهم و اثر گذاری است. چین در همسایگی روسیه با جمعیتی معادل یک و نیم میلیارد، شریک خوبی برای همکاری های اقتصادی و نیز مشتری پایداری برای گاز و نفت این کشور است. این استراتژی بیش از یک پاسخ موقت به فشار اروپا در پی بحران اوکراین است. پوتین با مشکل بزرگی در چچن با جدایی طلبان این جمهوری مواجه بود اما در این مورد هم کوتاه نیامد و با سرکوب بی ملاحظه آنها، رهبری خود را بر روسیه و نیز پرچمداری برای تامین منافع روسیه را تضمین کرد. چچن محل فعالیت بخشی از تندروهای اسلامی بود، مشکلی که پوتین در منطقه قفقاز شمالی هم با آن مواجه بود و برخورد با تندروها و یاغیان چچن، خشونت در قفقاز شمالی را توسط تندروهای اسلامی کاهش داد. * تعادل
جمعه ، ۲۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران جیب]
[مشاهده در: www.iranjib.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها