محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826711474
شعری که سفر رهبر انقلاب را طولانی تر کرد
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: ٢ بیت شعر که روی یک کاغذ چندسانتی و با مدادرنگی نوشته بود و فرستاده بود دفتر رهبری؛ توی همان حالت موجی بودنش. و حال همان تکه کاغذ، سفر رهبر را یک روز طولانی تر کرده بودبه گزارش دولت بهار، صفحه اینستاگرام پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله خامنه ای، روایتی از دید و بازدید سرزده رهبر انقلاب از خانواده شهید کارکوب زاده که در تاریخ ششم آبان سال ١٣٨٩ به شرح زیر منتشر کرد: رهبر می نشیند روی صندلی و می خواهد احوال پرسی کند. اما مادر فرصت نمی دهد و شروع می کند به گله گذاری: «آقا! انقدر غم خوردم. انقدر غصه خوردم. به خدا. حالم خیلی بد شده بود.» رهبر می گوید چرا؟ «دیروز صبح زنگ زدم دفترتون. گفتم مسوول این برنامه که من رو از دیدن آقا محروم کرده، خدا زجرش بده.» توی همان حال، همه می زنند زیر خنده، حتی رهبر. رهبر علت را می پرسد. «گفتم برای این که حق من این نبود. من با این وضع نمی تونم بیام دیدار آقا. ۱ساله حتی آقا رو تو تلویزیون هم ندیدم.» و می گوید که مریض شده و همسایه ها دنبال ماجرا بوده اند که رهبر بیاید خانه شان. رهبر می گوید نامه را دیده که شعری داشته. بعد می گوید: «این رو به شما بگم. من امشب بنا نبود قم بمونم. فقط به خاطر شما موندم. البته خونه ٢شهید دیگه هم رفتیم. اما من به خاطر شما موندم. برای این که بتونم شما رو ببینم» شعرش را قبل از آمدن رهبر برایم خوانده بود. ٢بیت شعر که روی یک کاغذ چندسانتی و با مدادرنگی نوشته بود و فرستاده بود دفتر رهبری؛ توی همان حالت موجی بودنش. و حال همان تکه کاغذ، سفر رهبر را یک روز طولانی تر کرده بود: «آرزو داشتم که به دیدارم بیایی هم به دیدار من و هم شوی بیمارم بیایی بیش یک سال است که شویم هم نشین تخت خواب است حق من این بود به دیدار دل زارم بیایی» کار رهبر، من را یاد خاطره ای از امام خمینی می اندازد. فکر کنم همین حجت الاسلام رحیمیان تعریف می کند که نامه ای دادیم به امام. مادر شهیدی نوشته بوده که به تهران آمده برای دیدار امام. اما موفق به دیدار نشده. امام هم زیر نامه می نویسد: «تا این مادر شهید را به دیدار من نیاورید، هیچ کس را ملاقات نمی کنم.» مادر ادامه می دهد: «به بی بی، حضرت معصومه گفتم بی بی جان! این عزیزت رو خودت بفرست خونه مون. قسمش دادم توروخدا آقا رو بفرست.» و رهبر می گوید: «همون ها فرستادن دیگه. همون ها زدن پس گردن مون»
جمعه ، ۲۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها