محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855782752
شهرفرنگ/ سینمای ایران به کجا می رود؟
واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: شهرفرنگ/ سینمای ایران به کجا می رود؟
کارشناسان سینما معتقدند که توقیف و رفع توقیف فیلم ها در دولت های مختلف سلیقه شخصی مدیران میانی است، و ارتباطی به سیاست های نظام ندارد. اما انتخاب سینمای دولتی یا سینمای خصوصی موضوعی است که شهرفرنگ آخرین پنج شنبه آبان ماه به آن پرداخته است. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، هاشمی کارشناس سینما و حبیب کاوش کارگردان سینما با حضور در برنامه شهرفرنگ به این سوال پاسخ دادند که آیا سینمای ما دولتی است یا خصوصی؟ هاشمی با اشاره به لزوم مشارکت دولت در سینما گفت: در بین اهالی سینما کمتر کسی است که معتقد باشد که نیازی به مشارکت دولت در سینما نیست بنابراین این دیدگاه باید اصلاح شود که همه خواهان حضور و حمایت دولت از سینما هستند اما نکته مهم این است که دولت نباید حضور تبعیض آمیز و رانتی به مجموعه سینما داشته باشد. این کارشناس سینما در ادامه گفت: حلقه مفقوده در این الگوی اخیر یعنی سینمای دولتی، مخاطبین و تماشاگران هستند، این موضوع در کنار حضور پر رنگ ابزارهای و تکنولوژی ها مانند نمایش سه بعدی در دستگاه های خانگی و نیز حضور انواع پخش کنندگان این سینما را با چالش جدی روبرو می کند. او در ادامه گفت: بحث سلیقه از دیگر آفات صنعت سینمای ماست که این امر به دلیل واضح نبودن بحثهای حقوقی در این عرصه است بطور مثال ممکن است فیلمی در دولتی اجازه پخش نگیرد و توقیف شود ولی در دولت بعدی همان فیلم اتفاقا بسیار خوب می فروشد و اجازه پخش هم پیدا می کند. هاشمی در اشاره به ذائقه مخاطب برای حضور در سالنهای سینما گفت: مخاطب زمانی به سینما می رود که یا رویایش را در سینما ببیند و یا واقعیت های اجتماعی را از منظر فیلم در آنجا مشاهده کند این امر محقق نمی شود تا زمانی که خطوط قرمز بطور کامل شفاف سازی شود. این کارشناس سینما در ادامه گفت: عواملی بسیاری دست به دست هم داده اند تا مخاطب از گِرد سینما پراکنده شود، شاید نخستین دلیل آن دغدغه دولت موضوعات خاصی است که طبیعتا با ذائقه عامه مردم منافات دارد، تنوع وسایل ارتباطی و البته سرگرمی ها که از دهه 70 پایشان به کشور باز شد مانند ماهواره و اینترنت و دانلود آسان و رایگان فیلمها و غیره از دیگر دلایل این امر باشد. او در ادامه گفت: در شرایط فعلی اشتغال در سینما یک امتیاز محسوب می شود به این ترتیب سینمای حال حاضر ما کاری به تجربه و سابقه و صلاحیتهای فردی در این حوزه ندارد بنابراین تنها کاری که در حال حاضر می شود برای سینما انجام داد تغییر نگاه مدیران در این زمینه است. حبیب کاوش دیگر میهمان این برنامه با اشاره به دولتی شدن سینما در کشورمان گفت: ما تا 5 سال اول انقلاب نه تنها موضوعی بنام سینمای دولتی نداشتیم و دولت هیچ یارانه ای به این بخش نمی داد بلکه خود سینماگران 20 درصد از فروش خود را به عنوان یارانه به دولت می دادند. این کارگردان سینما در ادامه گفت: جالب است بدانیم تاثیرگذار ترین فیلمهای کشورمان نیز مربوط به همان سالهاست ولی در سال 62 رویکرد سینما دچار تغییر بنیادین شد به این معنا که نگاه سینما از توده مردم به دولت متمایل شد در نتیجه این سینما به راحتی توانست جشنواره ها را فتح کند اما در مقابل از بدنه مردم جدا شد و به مرور مخاطب خود را از دست داد.
او در ادامه گفت: به جرات می توان ادعا کرد که دلیل این اتفاق این بود که سینمای ما سینمای سفارشی شد و عملا پیمانکار اصلی هم دولت شد، ما در حال حاضر تنها 100 سینمای فعال در کل کشور داریم که این تعداد سالن برای کشوری به پهناوری ایران بسیار کم و ناچیز است همین تعداد اندک هم در اختیار سفارشات دولت قرار دارد و عملا بخش خصوصی در حاشیه است این در حالیست که در آمریکا با وجود انواع و کثرت تکنولوژی های روز سینما و تلویزیون مکمل هم هستند اما در کشور ما سینما و تلویزیون از هم جدا شده اند و بعضا با هم رقابت هم می کند. کاوش با اشاره به چند دستگی موجود رد بین اهالی سینما گفت: این چند دستگی کاملا طبیعی است زیرا منابع موجود محدود است و همین منابع محدود هم در اختیاری گروهی خاص هستند که می توانند از رایتهای دولتی استفاده کنند و همین امر موجب دعوا در بین اهالی سینما شده است. او در ادامه خاطرنشان کرد: تنها راه ممکن برای برون رفت از این شرایط این است که دولت پایش را از سینما بیرون بکشد و عملا کل مدیران این حوزه حذف شوندو این سطح مدیرتی تنها در موضوع پروانه ساخت باقی بماند.
دانلود
لینک را کپی کنید
پنج شنبه ۲۸ آبان ۱۳۹۴ - ۲۱:۳۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[مشاهده در: www.irinn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها