محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827297985
رابطه با ریاض؛مأموریت سخت حتی برای هاشمی
واضح آرشیو وب فارسی:اعتدال: مرگ ملک عبدالله، پادشاه سابق عربستان، روی کارآمدن گروه جدید و برکناری سعود الفیصل، وزیر خارجه چندین دهه اخیر عربستان، روی ناخوش سردمداران جدید ریاض به تهران، جنگ یمن، بحران سوریه و مسائل منطقه ای دیگر، همه و همه علت های ناخوش بودن رابطه دو کشور در یک سال اخیر است.مرداد ٩٣ بود که خبر انتصاب حسین صادقی، به عنوان سفیر ایران در عربستان منتشر شد. او یک سال وچندماه است که عازم ریاض شده، اما در این دوره زمانی بخت، خیلی یار روابط دو کشور نبوده است. به گزارش اعتدال به نقل از شرق، مرگ ملک عبدالله، پادشاه سابق عربستان، روی کارآمدن گروه جدید و برکناری سعود الفیصل، وزیر خارجه چندین دهه اخیر عربستان، روی ناخوش سردمداران جدید ریاض به تهران، جنگ یمن، بحران سوریه و مسائل منطقه ای دیگر، همه و همه علت های ناخوش بودن رابطه دو کشور در یک سال اخیر است. سفیر، البته هنوز به آینده رابطه خوش بین است. صادقی پیش از این هم، سابقه سفیربودن در ریاض را داشت؛ سابقه ای که به اواخر دولت اصلاحات برمی گردد، سال هایی که به نوعی رابطه تهران- ریاض دوران طلایی خود را طی می کرد. با آغاز کار دولت نهم و دهم، صادقی به تهران بازگردانده شد؛ در همان سال ها رابطه بهبودیافته در دوران سازندگی و دوران اصلاحات به کما فرستاده شد. اکنون صادقی، میراث دار رابطه ای است که دوران فرودش را طی کرده و دو طرف خواه ناخواه باید آن را تغییر دهند. صادقی سابقه سفارت در کویت و ابوظبی را هم در کارنامه کاری خود دارد، علاوه بر آنکه سه دوره هم مدیرکل خلیج فارس وزارت امور خارجه بود. تجربه سال ها کار در حوزه کشورهای عربی و خاورمیانه می تواند امید به بهبود رابطه با ریاض را نوید دهد، البته نباید از یاد برد که این، یک جریان یک طرفه نیست. آخرین خبری که از کشور محل مأموریت شما (عربستان) آمده، این است که سه ایرانی در شرق عربستان اعدام شده اند. جریان چه بود؟ چرا پرونده ای که از سال ٩٠ باز شده الان اجرا شد و چرا در سکوت خبری این اتفاق رخ داد؟ پرونده اعدام سه شهروند ایرانی که ١٧ آبان اتفاق افتاد، مربوط به سال ١٣٩٠ می شود که این افراد به جرم مواد مخدر دستگیر و دادگاهی شدند. آنها ١١ نفر بودند که شش نفرشان پاکستانی و پنج نفرشان ایرانی بودند. دو نفر از ایرانیان به دلیل اینکه از موضوع هیچ اطلاعی نداشتند، تبرئه شدند، اما متأسفانه سه نفر دیگر براساس حکمی که صادر شد اعدام شدند. یعنی دو نفر آزاد شدند؟ بله، آزاد شدند و به ایران برگشتند. ما در حال پیگیری موضوع هستیم. البته قبلا خواهان تبرئه سه نفر دیگر هم بودیم که موفق نشدیم، چون گفتند جرم مربوط به مواد مخدر است و باید روند قانونی خود را طی کند. گفته شده آنها وکیل نداشتند، یعنی عربستان در این باره همکاری نکرده است. آیا دسترسی کنسولی به این سه نفر داشتید؟ توانستید آنها را ببینید؟ ملاقات هایی صورت گرفت، ولی متأسفانه با خود این افراد ملاقاتی انجام نشد. پس ملاقات هایی که می فرمایید با چه کسانی بوده است؟ با مقامات وزارت کشور؛ از جمله وزیر کشور وقت، آقای احمد بن عبدالعزیز، صحبت شد و موضوع پیگیری شد، ولی بخش کنسولی ما نتوانست در دادگاه حضور پیدا کند. چند زندانی دیگر در عربستان داریم؟ چند نفر از آنها حکم اعدام دارند؟ این موضوع از طریق بخش کنسولی وزارت امور خارجه در حال پیگیری است و آقای قشقاوی که معاون امور کنسولی وزارت امور خارجه هستند، ریز جریانات را می دانند و در این باره موضع گیری می کنند. بله، ولی مگر در این موارد از سفارت کمک نمی گیرند؟ بله سفارت دنبال می کند، ولی لزومی نمی بینم که درباره آن صحبت کنم. ولی آقای سفیر، برای من جای سؤال است که چرا این موضوع در سکوت خبری انجام شد و چرا کسی از طرف سفارت و وزارت خارجه در این باره صحبت نکرد که سه ایرانی به اعدام نزدیک هستند. شاید به کمک دیپلماسی رسانه ای می شد این حکم را به تأخیر انداخت، شما چنین تصوری ندارید؟ متأسفانه مقامات سعودی ما را در جریان قرار ندادند که قرار است این حکم را اجرا کنند. سفارت از صدور این حکم مطلع بود؟ بله، دنبال هم کردیم. در آن مقطع، هم با معاونت حقوقی وزارت کشور و هم با وزیر کشور در این باره صحبت شده بود، ولی در جریان نبودیم که حکم می خواهد اجرا شود. شما نگران نیستید که باز چنین احکامی داشته باشیم؟ بله، چون تعدادی در آنجا هستند که اتهامشان واردکردن مواد مخدر است. در یکی از دادگاه ها بخش کنسولی ما هم شرکت کرد و در دادگاه بعدی هم شرکت خواهیم کرد؛ یعنی سفارت جمهوری اسلامی ایران در ریاض همه توان خود را به کار می گیرد تا بتواند همه افرادی را که به این اتهام دستگیر شده اند، آزاد کنند. شما بیش از یک سال است که به ریاض رفته اید. در این یک سال هیچ خبر خوبی از ریاض نشنیده ایم. علاوه بر یک سری حوادث بد، سطح روابط هم خوب نیست. چه اتفاقی در حال وقوع است؟ درباره اینکه چرا در این یک سال روند مناسبات سیاسی دو کشور این گونه شده است و نه تنها رو به جلو نبوده است بلکه یک بازگشت به عقب داشته ایم و وضعیت حاد شده است، باید بگویم که مناسبات سیاسی دو کشور بعد از انقلاب همواره فرازوفرود داشته است. یک مرحله در زمان پیروزی انقلاب بود که یک نظام پادشاهی در ایران از بین رفت و یک نظام با قید اسلامی روی کار آمد. از همان ابتدا یک مقدار اختلاف بین ما به وجود آمد. در مرحله جنگ تحمیلی هم کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس ازجمله عربستان در کنار رژیم بعثی عراق قرار گرفتند که این هم یک مشکل جدی در مناسبات دو کشور به وجود آورد. در مرحله سوم که می شود گفت نقطه عطفی در مناسبات دو کشور بعد از قطعنامه ٥٩٨ بود وارد مرحله نوینی شدیم. در این زمان و به خصوص پس از اینکه رژیم بعثی عراق، کویت را اشغال کرد یک نقطه عطف برای کشورهای منطقه بود که یک بازنگری جدی در مناسبات سیاسی خودشان با ایران داشته باشند. ما از این مرحله به بعد رفته رفته به سمت بهبود مناسبات حرکت کردیم. در دوران سازندگی، آقای هاشمی اهتمام خاصی به گسترش رابطه با عربستان سعودی داشتند که البته در این کار هم موفق بودند، چون در آن مقطع خاص این حرکت یک جسارت خاصی می خواست و این جسارت را آقای هاشمی داشتند. آقای هاشمی ضربه محکمی به دیوار بی اعتمادی که بین دو کشور شکل گرفته بود و بی تردید دیگران هم در آن دخالت داشتند، زدند. این حرکت ادامه پیدا کرد تا دوران اصلاحات و با توجه به خصوصیات و ویژگی های رئیس دولت اصلاحات، و پایگاه گسترده مردمی که ایشان داشت مناسبات دو کشور وارد مرحله نوینی شد. یعنی می توانیم بگوییم روندی که از دوران دولت سازندگی شروع شده بود، در دوران اصلاحات استمرار پیدا کرد و ما در مناسبات مان به یک دوره طلایی رسیدیم. درواقع، شرایط دو کشور در این دوره طلایی تا یک حد بالایی فضایی را برای دو کشور باز کرد و موانع در عرصه های مختلف برداشته شد. در این فاصله توانستیم گام های بلندی در روابط بین دو کشور برداریم و به سمتی می رفتیم که مناسبات دو کشور بزرگ و مسلمان و تعیین کننده منطقه به یک رابطه تثبیت شده برسد. وقتی صحبت از تحکیم مناسبات می کنیم به این معنا است که عوامل حاشیه ای نمی تواند به آن آسیب جدی برساند. در دولت نهم و دهم -یعنی دولت عدالت گستر مهرورز- ما وارد یک مرحله جدید شدیم و شرایط آرام آرام به دوران قبل از دوران دولت سازندگی برگشت. تا به دولت دکتر روحانی رسیدیم. ایشان اهتمام ویژه ای به رابطه با کشورهای منطقه و به طور خاص همسایگان دارند. می توان گفت اولویت اول سیاست خارجی دولت آقای دکتر روحانی همکاری گسترده و همه جانبه با کشورهای همسایه است که در بین آنها کشورهای حاشیه خلیج فارس و در بین آنها عربستان سعودی از اولویت بیشتری برخوردار است. گام های خوبی هم برداشته شد ولی متأسفانه عربستان سعودی نتوانست به گام های برداشته شده، جواب درخوری بدهد. اتفاقات دیگری در منطقه به وقوع پیوست که به این جو بی اعتمادی دامن زد و نمک روی زخم شد. ما الان با دشواری های زیادی مواجه هستیم، ولی با توجه به اهتمامی که دولت یازدهم و به خصوص رئیس جمهوری دراین باره دارند، من به ادامه رابطه خوشبین هستم. این خوشبینی چه زمانی به واقعیت تبدیل می شود؟ نمی توانم دقیق بگویم که مثلا یک سال آینده یا دو سال آینده. ولی طرفین در سه دهه گذشته که به شکل های مختلف رابطه با همدیگر را تجربه کرده اند امروز این باور را پیدا کردند که موانع را بردارند و به سمت یک تشنج زدایی واقعی بروند. برخی تحلیلگران داخلی نقش تغییر حاکمیت در عربستان یا جوان بودن افرادی را که اکنون سرِ کار هستند در ایجاد این وضعیت نامناسب مؤثر می دانند. اما در تحلیل شما نقش تغییر افراد درون حاکمیت عربستان را خیلی پررنگ نمی بینم. به نظر شما این موضوع نقش زیادی ندارد؟ جابه جایی هایی که درون حاکمیت صورت می گیرد به صورت طبیعی یک مقدار تغییراتی را ممکن است به وجود آورد اما سیاست های کلی دستخوش تغییر نمی شود. باور من این است که پادشاهی عربستان سعودی تغییرات جدی در مناسبات سیاسی خودش و به طور مشخص در رابطه با جمهوری اسلامی ایران نداده است یا تصمیم جدیدی در این باره نگرفته است. به هرحال آنها الان در دوره گذار قرار دارند. این دوره گذار ممکن است یک مقدار پستی و بلندی داشته باشد یا در بعضی مسائل سکته به وجود بیاورد، ولی من تغییر جدی در جهت گیری سیاسی آنها نمی بینم. شما به عنوان سفیر ایران که در ریاض حضور دارید و با آنها در تعامل هستید بین دستگاه دیپلماسی که سعودالفیصل در رأس آن بود و دستگاه دیپلماسی که عادل الجبیر در رأس آن است تفاوت چندانی نمی بینید؟ اول اینکه مرحوم سعودالفیصل ٤٠ سال سابقه کار داشت، دوم اینکه او عضو خانواده سلطنتی بود، سوم اینکه ایشان مرد تصمیم گیری بود و وقتی یک تصمیمی می گرفت حاکمیت به صورت کامل پشت او بود و کسی روی حرف او حرف نمی زد. طبیعی است که با این ویژگی ها با عادل الجبیر تفاوت داشته باشد. ولی در سیاست کلی، این طور نیست که آقای جبیر بتواند خط خاصی را دنبال کند و وزارت خارجه عربستان نیز مثل سایر وزارتخانه های کشورهای مختلف، مجری است. ممکن است ادبیات و مواضعشان با سابق متفاوت باشد، ولی در مواضع کلان مشترک هستند و اختلافی بینشان به وجود نیامده است. خیلی ها در ایران، حتی در میان مردم عادی، نگران مواضع جدید عربستان و موضع گیری مقامات این کشور هستند و آن را تندروانه و از موضع بالا می بینند. تحلیل شما دراین باره چیست؟ به هرحال این دو کشور با هم همسایه هستند، هر دو مسلمان هستند و به عنوان دو بازیگر مهم در منطقه و دنیای اسلام ایفای نقش می کنند. تقریبا می شود گفت همه جهانیان دراین باره اتفاق نظر دارند. ما درخصوص سیاست های منطقه ای مثل سوریه و یمن و بعضی سیاست های دیگر اختلاف نظر داریم اما اینکه نحوه برخورد با این اختلافات به چه شکلی باشد قابل تأمل است. دو کشوری که در این منطقه تعیین کننده هستند و ایفای نقش می کنند اگر بخواهند برخورد متمدنانه ای داشته باشند می توانند با به رسمیت شناختن این اختلاف ها و با توجه به نقاط اشتراک بسیار زیادی که وجود دارد، به سمت عادی سازی مناسبات حرکت کنند و بعد آرام آرام پرونده های اختلافی را باز کنند و برای حل وفصل آن گام بردارند. آیا در عمل آن چیزی که در ریاض می بینید همین قدر واقع گرایانه و تحلیل گرایانه است؟ من چشم انداز را مثبت می بینم. چون باور من این است که دو کشور راه دیگری ندارند، یا باید این حرکات تشنج آلود و خصمانه را ادامه دهند که به اعتقاد من به مصلحت هیچ کدام و حتی منطقه و جهان اسلام نیست. دنیای اسلام و حتی کشورهای غربی روی مناسبات این دو کشور متمرکز شده اند و می گویند اگر این دو کشور رابطه خود را درست کنند، خیلی از مسائل منطقه حل می شود و با سرعت بیشتری می توان راه حل و فرمولی پیدا کرد که منطقه به یک ثبات و آرامش برسد و بتواند به رشد و حیات طبیعی خودش ادامه دهد. در خود دو کشور هم این تحلیل در حال شکل گرفتن است که باید مشکلات شان را حل کنند. مشکل دیگری که وجود دارد این است که هیچ کدام از دو طرف نمی تواند طرف مقابل را نادیده بگیرد. یک نگاه «دیده انگارانه» می تواند فضای جدیدی را برای دو کشور، فراهم کند. اگر طرفین نخواهند همدیگر را ببینند کار دشوار می شود. ایران جزئی از راه حل است، نه جزئی از مشکل و متقابلا ایران هم باید به عربستان یک دید واقع بینانه داشته باشد، چون عربستان هم جزء بزرگی از جهان اسلام است. رابطه این دو کشور در دوران سازندگی و اصلاحات می تواند چراغ راهی باشد که وارد مرحله نوینی بشویم تا در آن بتوانیم مناسبات مان را تثبیت کنیم. آیا نشست وین درباره سوریه می تواند نقطه شروع برای بهبود رابطه باشد؟ به باور من این یک نقطه عطف است که ایران وارد این مجموعه شده و فعال هم هست که می تواند به حل منازعات منطقه ای و همچنین مناسبات سیاسی دو کشور کمک کند، البته اگر طرف مقابل نیز از این فرصت درست استفاده کند. دیدگاه شخصی من این است که به هرحال با توجه به روندی که ما با آن مواجه هستیم و فضای سیاسی تلخ و آلوده حاکم بر دو کشور، سه گزینه پیش روی ماست؛ اول اینکه به این فضا دامن بزنیم و آن را حادتر کنیم و به سمتی برویم که غیرقابل بازگشت باشد، دوم اینکه تلاش کنیم این بحران را مهار کنیم و گزینه سوم که به گزینه دوم نیز ارتباط دارد این است که به جای دوری از همدیگر از فرصت های به دست آمده استفاده کنیم و به هم نزدیک شویم، حتی اگر در نشست های اولیه با هم تلخ برخورد کنیم بازهم این یک قدم روبه جلو است. ما نباید هیچ فرصتی را برای رودرروشدن و گفت وگوکردن از دست بدهیم. شما به عنوان یک سفیر این فرصت ها را دارید؟ بله، من با مقامات عربستان در سطوح مختلف گفت وگو های زیادی داشته ام. یعنی حتی با وزیر خارجه؟ بله، البته. با وزیر خارجه فعلی عربستان صحبت هایی داشتیم و دو، سه بار همدیگر را دیدیم، ولی نشستی نداشته ایم که مواضع عمیقی را در آن مطرح کنیم، اما در سطوح دیگر با هم ملاقات داشته ایم و گفت وگو کرده ایم. آنها هم مسائل خودشان را خیلی شفاف مطرح کردند و ما هم مواضع مان را خیلی شفاف مطرح کردیم. درعین حال که یک شکاف عمیق بین ما وجود دارد، ما می توانیم این شکاف را برطرف کنیم. تنها راهی که مقابل ما وجود دارد، گفت وگو است. ما می توانیم الگوی مذاکرات هسته ای را برای بهبود رابطه با کشورهای عرب حوزه خلیج فارس به کار ببندیم؟ تجربه برجام یک تجربه خوب و موفق بود که می تواند یک الگو باشد. برای عربستان تجربه برجام نگران کننده نبود؟ بالاخره آنها نگرانی های خاصی دارند، ولی باز باور من این است که بخش عمده این نگرانی ها که در ذهن مقامات عربستان شکل گرفته است، ناشی از دوری با ماست. ما با هم صحبت نکرده ایم که ابهام ها و سوءتفاهم ها را از بین ببریم. من خیلی صریح بگویم شاید ١٢ سال است که بین ما هیچ گونه گفت وگوی جدی انجام نشده است. الان هم شروع نشده است؟ مقدمات کار در حال انجام است و تلاش می کنیم بستری را برای این کار فراهم کنیم که گفت وگویی جدی با هم داشته باشیم و من باز تأکید می کنم که به آینده روابط خوشبین هستم. این کار تا پایان دولت یازدهم انجام می شود؟ تلاش ما این است. البته موانعی سر راه هست و شاید یک عده ای هم نخواهند که رابطه درست شود. در عربستان یک عده تندرو هستند که همه تلاش شان این است که سنگ اندازی کنند و جلوی عادی سازی مناسبات را بگیرند. عین همین را ما هم در داخل کشورمان داریم. می توانیم بگوییم که دو طرف با موانع مشترک و مشابهی مواجه هستند که البته این ظرفیت را دارند که بر آن غلبه کنند. شما گفتید رابطه ما با عربستان در دولت نهم و دهم به قبل از دولت سازندگی بازگشت. آنچه اکنون در رابطه دو کشور می گذرد، مصداقی تاریخی در دوره زمانی قبلی دارد؟ بله، مثلا در سال ٦٦ هم ما مشکل حجاج را داشتیم و اتهاماتی که در آن مقطع به ایران زده می شد؛ یعنی در آن زمان هم مسائل ما در رابطه با عربستان حاد بود و الان چیزهای دیگری هم به آن اضافه شده است، مثل قضیه بحرین، یمن و سوریه، اما بعضی شرایط الان با آن موقع مشابه بود. همیشه از ظرفیت آیت الله هاشمی برای بهبود رابطه تهران و ریاض استفاده می شد. الان این ظرفیت به طور بالقوه وجود دارد؟ به ویژه از لحاظ پذیرش نقش ایشان توسط طرف مقابل؟ آقای هاشمی به عنوان شخصی که معمار مناسبات ایران و عربستان بوده است، از جایگاهی خاص و ویژه برخوردار است؛ ولی دو اتفاق افتاده است که نمی توانیم آنها را نادیده بگیریم: یکی در کشور ما و دیگری در عربستان. در عربستان یک انتقال قدرت شکل گرفته است. آقای هاشمی رابطه دوستانه و عاطفی خاصی با آقای ملک سلمان ندارد، البته با هم دیدار داشته اند، ولی با مرحوم ملک عبدالله مناسبات دوستانه مبتنی بر اعتماد متقابل شکل گرفته بود. در عربستان هم پذیرشی که در گذشته درباره نقش ایشان وجود داشت، دیگر به آن شکل نیست؛ البته این به آن معنا نیست که از جایگاه آقای هاشمی کاسته شده است. نکته دوم در داخل کشور ماست. در چند سال اخیر شاهد بودیم که یک سری نیروها تلاش کردند نقش آقای هاشمی را در داخل کشور تضعیف کنند. این هم مزید بر علت شده است که آن نقشی را که ایشان در گذشته داشتند، امروز نتوانند به آن شکل ایفا کنند. علاوه بر آن، وقتی ایشان می خواهد به عربستان برود، باید با اختیار برود و بتواند کار را جلو ببرد. بعد از حادثه منا، ما تحرک چندانی از سوی سفارت و شما ندیدیم. علاوه بر اقدامات دفتر بعثه رهبری، سفارت در ماجرای منا چه اقداماتی انجام داد؟ سفارتخانه تلاش می کند برای حل وفصل امور، بستر سیاسی را به وجود آورد، یا از دستگاه های ذی ربط پشتیبانی کاملی کند؛ مثلا ما سازمان حج و زیارت را داریم که مسئولیت حجاج را برعهده دارد یا بعثه مقام معظم رهبری را داریم که نظارت کامل بر امور مختلف دارد. این دستگاه ها وظیفه دارند و اگر بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم، به خوبی کارشان را جلو برده اند. ما هم به عنوان سفارت تلاش کرده ایم بستر را فراهم کنیم که این کارها به شکل خوبی جلو برود و انجام شود. تا به امروز، تنظیم ملاقات ها و دیدارها با مقامات ذی ربط سعودی را سفارت انجام داده است یا در یک مقطعی که در انتقال اجساد شهدای منا وقفه ای به وجود آمده بود، تلاشی که سفارت کرد و به ویژه اقدام بهنگامی که دولت در اعزام آقای دکتر هاشمی، وزیر بهداشت، به عربستان انجام داد، نقطه عطفی برای سرعت دادن به کار بود. وظیفه سفارت، بسترسازی و تنظیم ملاقات ها با پشتیبانی کامل است. در راستای همین بسترسازی، یکی از مشکلاتی که در منا داشتیم، این بود که در یک بازه زمانی به وزیر ما ویزا ندادند و بعد با یک هفته تأخیر این کار انجام شد. چه اتفاقی افتاده بود؟ حالا این اتفاق خاصی بود که سفارت وارد شد و مشکل حل شد؛ البته بعدا با تأخیر، ویزای وزیر ارشاد هم صادر شد. شرایط صدور ویزا چگونه بود؟ و چه دلیلی وجود داشت که ویزا نداده بودند؟ چیزی که من با آن مخالفم و البته این، دیدگاهی شخصی است، این است که مطبوعات نقش تعیین کننده ای می توانند داشته باشند، چه مثبت و چه منفی. امسال ما دو حادثه دردناک داشتیم که احساسات ملت ایران را جریحه دار کرد: یکی حادثه سقوط جرثقیل در مکه مکرمه و یکی هم حادثه منا. طرف مقابل هم از این حادثه متأثر بود؛ ولی نحوه برخوردی که در این حادثه صورت گرفت، به ویژه به لحاظ تبلیغی، فضا را به گونه ای شکل داد که دولت سعودی هم تحت تأثیر قرار گرفت. من یکی از علت های تأخیر یا کندی در صدور ویزا را این می بینم که فضای خاصی در کشور شکل گرفت. دوباره تأکید می کنم که تک تک مردم ما به حق، خودشان را عزادار دیدند؛ اما نکاتی حاشیه ای به وجود آمد که نمی خواهم خیلی درباره آن صحبت کنم. به هرحال حادثه دردناکی بود و یک سری واکنش های طبیعی در مقابل آن به وجود آمد، اما یک سری مسائلی که شکل گرفت تا حدودی تأثیر داشت و باعث واکنش سعودی ها شد. درباره علت حادثه منا سفارت قرار است پیگیری کند یا دفتر بعثه رهبری؟ یک کار همه جانبه و هماهنگ شکل گرفته است. می توان گفت این یک موضوع ملی است. مسئولیت اصلی و پیگیری برعهده سفارت است، ولی کمیته ای که شکل گرفته آن را پیگیری می کند. از طرف دیگر سعودی ها هم کمیته ای را زیر نظر وزیر کشورشان تشکیل داده اند که آنها هم باید نتیجه کار خود را بگویند که از نظر آنها علت حادثه چه بوده است. اینکه گفته می شود یکی از راه های خروجی در منا بسته شده بوده، آیا صحت دارد؟ مسائل این گونه خیلی زیاد گفته شده است. تا ما نتوانیم فیلم ها را به صورت دقیق به دست آوریم و افراد فنی آن را بازنگری کنند، به صورت قطعی نمی توانیم چیزی بگوییم. الان اینها گمانه زنی است. امکان دسترسی به فیلم های منا برای سفارت وجود دارد؟ به صورت رسمی برای دراختیارداشتن این فیلم ها درخواست کرده ایم، اما هنوز موفق نشدیم. چرا هیچ خبری از مجازات عاملان تعرض به دو نوجوان در حج عمره نشده است؟ آنها زندان هستند و حکم شان هم صادر شده است. چند سال زندان و هزار ضربه شلاق. این حکم هنوز تأیید نهایی نشده است. ما منتظر صدور حکم نهایی هستیم. آن اتفاق منجر به توقف حج عمره از سوی ایران شد. این اتفاق در ریاض چقدر بازتاب داشت؟ اصلا بازتاب نداشت. فقط وزارت کشور عربستان بیانیه ای صادر کرد که چنین اتفاقی افتاده است و خاطی ها به اشد مجازات خواهند رسید. چرا بازتاب خاصی نداشت؟ آیا تعداد حجاج حج عمره ما کم است؟ یا از لحاظ اقتصادی برای عربستان خیلی مهم نیست؟ یا عملکرد رسانه ای ما در داخل خوب نبوده است که خیلی بازتاب نداشته است؟ همه اینها می تواند درست باشد، ولی اینکه کدام بر دیگری برتری دارد، بحثی طولانی را می طلبد. آیا مسئله یمن توانسته در این بین در رابطه ما تغییر ایجاد کند، یا یکی از گره های سخت این رابطه، یمن است؟ بله، یمن یکی از موضوعات مهمی است که تأثیرات ژرفی را در رابطه ما به جا گذاشته است. موضع عربستان درباره یمن چیست؟ موضع ما که روشن و شفاف است، اینکه سرنوشت مردم یمن را خودشان تعیین کنند. بحرانی که در کل منطقه شکل گرفته، سه عامل اصلی دارد: یکی توسعه نایافتگی است، یعنی نیاموخته ایم چگونه با طرف مقابل خودمان تعامل کنیم. به ما آموزش نداده ا ند که مخالف خود را به رسمیت بشناسیم و برای او حقی قائل شویم. وقتی این چیزها را یاد نگرفتیم، تنها چیزی که تبادل می شود خشونت است. اولین اقدامی که به ذهنمان می رسد این است که طرف مقابل را باید حذف کنیم. نکته دوم تمامیت خواهی است؛ یعنی طرفی که خودش را در موضع برتر می بیند، می خواهد طرف دیگر را حذف کند و سومین نکته که در منطقه بسیار بسیار مهم است، دخالت نیروهای بیرونی است، حالا چه نیروهای منطقه ای و چه فرامنطقه ای و این تا به امروز نه تنها مشکلات را حل نکرده، بلکه به اختلافات دامن زده است. متأسفانه امروز هم وضعیت یمن و هم سوریه به گونه ای شده است که حل مسئله توسط خود مردم خیلی دشوار شده است. اینکه می بینیم اجلاس وین شکل می گیرد علت آن این است که مردم این قابلیت را در خودشان نمی شناسند و با خودشان درگیر هستند. امروز قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای به جای آنها در حال تصمیم گیری هستند که جلوی این کشتار و خونریزی را بگیرند. برنامه آینده تان در ریاض چیست؟ چیزی که در اولویت ماست، اینکه بتوانیم مشکلاتی که وجود دارد را از میان برداریم و در درجه اول این رابطه ای که اگر نگویم خصمانه، متشنج است حل کنیم. ما چند مرحله را تنظیم کردیم که جلو برویم. مرحله اول، تشنج زدایی است. وقتی می گوییم تشنج زدایی به این معنا نیست که از مبانی و اصول خود عدول کنیم. اعتقاد ما این است که اتفاقا بسیاری از مسائلی که به وجود آمده، خیلی به مبانی و اصول ما برنمی گردد. در مرحله دوم، دنبال این هستیم که رابطه را در ابعاد مختلف عادی سازی کنیم. در مرحله سوم، توسعه و گسترش رابطه است. فعلا این سه مرحله را در دستور کار خود داریم و امیدواریم خداوند متعال کمک کند.
پنجشنبه ، ۲۸آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتدال]
[مشاهده در: www.etedaal.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها