واضح آرشیو وب فارسی:مفتاح نیوز: به گزارش مفتاح، در زمانی که هنوز بیشتر از یک روز از حملات تروریستیِ روز پنج شنبه در پایتخت لبنان نگذشته بود، وقوع حوادث تروریستی در پایتخت فرانسه در صدر اخبار رسانه ها قرار گرفت و دیری نپایید که خیل عظیم واکنش ها و محکومیت ها از سوی سیاستمداران و سازمان های بین المللی شروع شد. متفاوت بودن واکنش های مقامات سیاسی و نوع مدیریت ادراک عمومی از سوی رسانه ها پس از این دو حادثه، سؤالی است که این روزها به اذهان پرسشگر مردم خطور می کند. روزنامه نیویورک تایمز در گزارش خود، البته ضمن مسکوت گذاردن تحلیل چرایی رشد تروریسم در پرتو حمایت غرب از ایجاد بحران سوریه، به مقایسه عکس العمل های متفاوت نسبت به حوادث تروریستی اخیر در لبنان و فرانسه پرداخته است. این نشریه می نویسد، در پی حملات تروریستی شامگاه پنج شنبه، در جنوب پایتخت لبنان حدود 45 نفر از مردم جان خود را از دست دادند و بالغ بر 240 تن نیز مجروح شدند. رییس دفتر حوزه غرب آسیا در این روزنامه معتقد است گرچه مسئولیت هریک از این دو حادثه غمبار از سوی گروه تروریستی داعش برعهده گرفته شد، اما بسیاری در بیروت [و همچنین در سایر کشورهای منطقه] از جوشش رسانه ای و به تبع آن خروش عمومی در همدردی با فرانسه، شبیه به روزهای پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 در آمریکا، متحیر شدند. پس از سلسله حملات تروریستی پاریس در شامگاه جمعه 13 نوامبر (22 آبان 94)، واکنش های بسیاری به این واقعه رخ داد که البته جای آنها درمورد حملات تروریستی بیروت خالی بود. همرنگ شدن عمارت های تاریخی یا دولتی به سه رنگ پرچم فرانسه، همنوایی رؤسای جمهور با سوگ بازماندگان و عکس العمل سریع شرکت آمریکایی «فیس بوک» در فعال کردن قابلیت نرم افزاری «Safety Check» و افزودن لایه های تصویری پرچم فرانسه برای استفاده ی کاربران، ازجمله وقایع و تحولاتی بود که پس از انفجارها و حملات انتحاری «سالن تئاتر باتاکلان» و «ورزشگاه استاد دو فرانس» پاریس مشاهده شدند. این ها وقایعی بودند که هیچ یک از آنها برای همدردی با بازماندگان لبنانی وجود نداشت. یکی از پزشکان لبنانی در وبلاگ خود نوشته است: «زمانی که مردم این کشور هدف حمله تروریستی انتحاری قرار گرفتند، هیچ ساختمانی رنگ آمیزی نشد و رسانه ها جهان را به سمت هیاهوی سوگواری سوق ندادند.» «آنه بارنارد»، خبرنگار باسابقه آمریکایی در روزنامه هایی چون «بوستون گلوب»، «مسکو تایمز» و «فیلادلفیا اینکوایر»، می گوید بسیاری از مفسران لبنانی در این روزها بر این مسأله صحه گذاشته اند که گویی جان اعراب، متاع بی ارزشی نزد غرب و مشی رسانه ای آن است. بارنارد در این گزارش بر این باور است که اگر به وقایع سوریه نظر بیفکنیم، شکاف عاطفی غرب در برخورد با مسائل انسانی این چنینی بیش از این معلوم می شود. یکی از اهالی شهر حلب سوریه در اردوگاه پناهندگان لبنان می گوید: «تصور کنید آنچه جمعه شب در فرانسه رخ داد، به مدت پنج سال [مانند سوریه] بطور مداوم در این کشور اروپایی اتفاق بیفتد. اکنون در نظر بگیرید که این وقایع از سوی هیچ یک از رؤسای جمهور جهان محکوم نشود و در جوّی عاری از هرگونه همدردی، حتی شرکت های اداره کننده ی شبکه های اجتماعی هم هیچ تحرکی از خود نشان ندهند. در این هنگام آیا می توانید به فرزند خود توضیح بدهید که چرا باز هم حمله به یک شهر زیبای دیگر در مرکز توجه [رسانه های] جهان قرار گرفته است، اما همچنان همه درباره شهر زیبای زادگاه تو سکوت اختیار کرده اند.» البته کسی هم نمی تواند برای دوستان و همکلاسی های «علی عواد» 14 ساله در منطقه ضاحیه جنوبی بیروت، این واقعیت را توضیح دهد که چرا هدف قرار دادن و کشتار مردم لبنان، در بحبوحه سکوت گوشخراش جوامع حقوقی دنیا، هیچ جایگاهی نزد افکار و عواطف متناقض غرب و رسانه های آن ندارد. منبع: فارس
سه شنبه ، ۲۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مفتاح نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]