محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830989513
دغدغه های مردم کجای برنامه های دولت است؟
واضح آرشیو وب فارسی:فردا نیوز: حکومت باید زمینه رفاه ملت را فراهم کند، حکومت باید زمینه های تحقق عدالت اقتصادی را در جامعه فراهم کند، حکومت باید اولویت نخست خود را حل مشکلات مردم قرار دهد، یکی دیگر از وظایف دولتمردان، بررسی و تحقیق درباره نیازها و مشکلات گریبانگیر مردم است.وطن امروز: حکومت باید زمینه رفاه ملت را فراهم کند، حکومت باید زمینه های تحقق عدالت اقتصادی را در جامعه فراهم کند، حکومت باید اولویت نخست خود را حل مشکلات مردم قرار دهد، یکی دیگر از وظایف دولتمردان، بررسی و تحقیق درباره نیازها و مشکلات گریبانگیر مردم است. مردم حق شکایت و انتقاد نسبت به رفتار حاکمان را دارند و باید حاکمان گوش شنوایی برای شنیدن شکوه ها و انتقادهای مردم داشته باشند. حکومت ها آمده اند تا کارآمدی شان در خدمت مردم باشد و وای بر حکومتی که مردم خود را فراموش کند. اینها تنها بخشی از گزاره هایی است که با خواندن نهج البلاغه به وظایف یک مسؤول دولتی پی می بریم. حال به زمان حاضر می آییم و مشکلات مردم را می نگریم. وضعیت اقتصادی نابسامان، معیشت مردم در تنگنا، چرخ اقتصاد در رکود، بنگاه های تولیدی در حال تعطیلی، واردات در شیب افزایشی و.... همه خبرهای اقتصادی است که این روزها مردم بدان عادت کرده اند؛ مردمی که دولت به آنها وعده بهبود اقتصاد را داده است و تمام بهانه اش طی 2 سال گذشته توافق هسته ای بوده و به مردم اعلام کرده است پس از توافق هسته ای مشکلات اقتصادی نیز حل خواهد شد. مردمی که تا امروز در تعلیق و انتظار تغییر وضع موجود به سر می بردند، امروز بعد از برجام منتظر تغییرات اقتصادی هستند اما این روزها در رسانه های دولتی و حامیان اصلاح طلب آن اثری از دغدغه های خود نمی بینند. دولت و حامیان آن بعد از توافق هسته ای دیگر درباره مسائل اقتصادی سخن نمی گویند و آنچه در رسانه های اصلاح طلب تکرار می شود؛ تنها بر سر بازی های انتخاباتی است. «انتخاب عارف یا نجفی»، «ترجیح لاریجانی نقد بر عارف نسیه»، «ائتلاف دولتی ها با اصلاح طلبان» و نمونه های بسیار دیگر از تیترهایی که امروز در رسانه های جریان حامی دولت دیده می شود یک پیام را بیشتر به همراه ندارد و آن اینکه «دغدغه های مردم در دغدغه های سیاسی ـ انتخاباتی دولت و حامیانش گم شده است». دعواهای این روزها بین رسانه های اصلاح طلب و دولتی بیشتر بر سر آن است که از بین فلانی و فلانی و فلانی کدام را در لیست قرار دهیم؟ کدام را قرار ندهیم؟ چه کسی را سر لیست کنیم؟ چه کسی را از لیست خارج کنیم؟ چه کسی با چه کسی ائتلاف کند و چه کسی با چه کسی ائتلاف نکند؟ تا در نهایت بتوانیم بر صندلی قدرت تکیه بزنیم! یک حقیقت موجود این است که مردم ناظر عمل مسؤولان هستند و متوقف آنها نمی مانند کمااینکه از بسیاری دیگر عبور کردند مسؤولان حاضر نیز از این خطر مصون نیستند و آنچه می توان در این باره بر زبان راند آن است که «آنان که مردم و دغدغه هایشان را فراموش می کنند، دیر یا زود در ذهن مردم فراموش می شوند» و دیری نخواهد کشید که «نه از تاک نشان خواهد ماند و نه از تاکنشان»! از جمله واجبات فراموش شده، امر به معروف و نهی از منکر است و خواندن چند جمله مهم از حضرت امام خمینی(ره) برای آنکه دولتمردان زودتر از خواب بیدار شوند و واقعیت ها را ببینند، شاید امروز یکی از واجبات باشد: «دعواهاى ما دعوایى نیست که براى خدا باشد. این را همه از گوشتان بیرون کنید! همه تان، همه ما، از گوشمان بیرون کنیم که دعواى ما براى خداست. ما براى مصالح اسلام دعوا مى کنیم. خیر! مساله این حرف ها نیست. من را نمى شود بازى داد! دعواى خود من و شما و همه کسانى که دعوا مى کنند همه براى خودشان است. همه مى گویند پیش بده براى ما! همه مى خواهند تمام این قدرت چى چى. آخر من نمى فهمم چه قدرتى الان در کار هست! خب! محمدرضا اگر دنبال این مسائل مى رفت مطلبى بود، براى اینکه یک قدرتى بود- قدرت شیطانى بود- کسى حق نداشت یک کلمه بگوید اما امروز که بقال سر محله مى آید و مى گوید که برادر نخست وزیر اینجا این کار درست نیست، برادر رئیس جمهور این کار درست نیست، این دیگر قدرتى نیست. یک برادرى است، یک دسته برادرند، یک دسته شان شانس شان آورده است آنجا نشسته اند، یک دسته بیچاره هم براى اینها سینه مى زنند! قدرت نیست که ما حالا براى یک قدرتى بیاییم. اینها تلبیسات ابلیس است که بر ما غلبه کرده است و این تلبیسات ابلیسى را چنانچه مسامحه کنید، شما را به جهنم مى فرستد! در همین دنیا هم به تباهى مى کشد. در همین دنیا ایستاده است این تلبیس نفسانى و این شیطان نفس ایستاده است تا آنجا که همه چیز دنیا را به باد فنا بدهد. هیتلر حاضر بود تمام بشر از بین برود و خودش در آن قدرت همان آلمان باقى باشد. آن نژاد بالاتر و این چیزى که در مغز هیتلر بود در مغز همه شما هست! خودتان غفلت کرده اید. در مغز همه این مطلب هست که همه بروند و من [باشم ]! تا نروید سراغ اینکه یک انصافى در کار باشد، یک توجهى به خدا در کار باشد، یک حسابى در کار باشد که خودتان از خودتان حساب بکشید که من امروز مى خواهم چه بکنم، مى خواهم همه مملکت ایران را به هم بزنم براى اینکه من باشم و هیچ کس نباشد نه، همه باشید، و همه هم حفظ کنید مملکت را. همه باشید و همه روى قانون عمل بکنید، قانون اساسى را باز کنید و هر کس مرز و حد خودش را تعیین کند. به ملت هم بگویند که قانون اساسى ما براى دولت این را وظیفه کرده است؛ براى رئیس جمهور این را؛ براى مجلس این را؛ براى فرض کنید فلان کار براى ارتش این را. براى همه وظیفه معین کرده است. به مردم بگویند در قانون اساسى که شما رأى دادید برایش، وظیفه ما این است. در لفظ فقط نباشد و در واقع خلاف. واقعاً سر فرود بیاورید به قانون و واقعاً سر فرود بیاورید به اسلام. لفظ را همه مى گویند. شاید شیطان را هم ازش بپرسند، مى گوید من انقلابى هستم! امروز همه انقلابى هستند! امروز همه دلسوز براى ملت هستند! امروز دعواى اینکه ما همه جنگ هم رفته ایم- و شما دیدید که یک دسته نوشته اند که ما از اول در جنگ چه بودیم- گفته اند. خب! من هم مى توانم بگویم من در صف اول جنگ دارم، جنگ مى کنم ولى اینجا افتادم همین طور. باید به حسب واقع، به حسب انصاف، به حسب وجدان، این مردمى که شماها را روى کار آورده اند، این مردم زاغه نشین که شماها را روى مسند نشانده اند ملاحظه آنها را بکنید و این جمهورى را تضعیفش نکنید. بترسید از آن روزى که مردم بفهمند در باطن ذات شما چیست و یک انفجار حاصل بشود. از آن روز بترسید که ممکن است یکى از «ایام الله»- خداى نخواسته- باز پیدا بشود. آن روز دیگر قضیه این نیست که برگردیم به 22 بهمن. قضیه [این ] است که فاتحه همه ما را مى خوانند! من از خداى تبارک و تعالى امید این را دارم که به ما عنایت بفرماید و ما را هدایت کند به یک راهى که مرضى اوست و قلم هاى ما را هدایت کند به یک نوشته هایى که مورد رضاى اوست و بر زبان هاى ما جارى کند یک چیزهایى را که مورد رضاى اوست».
سه شنبه ، ۲۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فردا نیوز]
[مشاهده در: www.fardanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها