واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه خراسان: مهدی قزلی [email protected] یکم: ساعت کتاب! کلا با اطلاق نام هایی به بعضی روزها مخالفم. سبک زندگی ما باید تعیین کند که برای چه موضوعی یک روز اختصاص دهیم، حتی به صورت نماد. مثلا روز مادر یعنی چه؟ یعنی آن روز مادر را تکریم کنیم؟ یعنی چه؟ یعنی بقیه روزهای سال نکنیم؟ البته واضح است این معنی را نمی دهد ولی بیایید گاهی سختگیر باشیم. احترام به پدر و مادر در سبک زندگی ما باید یک اصل باشد و ممزوج با همه شئون زندگی. کتاب و کتابخوانی هم از این دست هستند. ما چنان زندگی هایمان باید درگیر کتاب باشد که هر روز با آن سر و کار داشته باشیم. ما باید درباره ساعت کتاب در روز صحبت کنیم نه روز کتابخوانی و هفته کتاب در سال. مگر ما روز صبحانه داریم در تقویم. هر روز صبح داریم صبحانه می خوریم. اصلا احتیاجی به روز صبحانه در تقویم نداریم. مگر روز مسواک داریم در تقویم. هر روز باید مسواک زد. همچنین باید هر روز کتاب خواند. حتی در تبلیغات نمادین هم باید ساعت کتابخوانی را ترویج کنیم و یادمان باشد همانطور که از سه وعده غذا خوردن در روز تعجب نمی کنیم، باید از هر روز کتاب خواندن هم تعجب نکنیم. باشد روزی که هفته کتاب نخوانی! نمادین داشته باشیم. دوم: امید به امیدها کتابخوان شدن بزرگسال ها را یک پرونده مختومه بدانیم، با جرات و جسارت. به نظرم قلب و کلیه و کبد و اعضای قابل استفاده این بیمار مدتها فرو رفته در کما را دربیاوریم و اهدا کنیم و برایش آرزوی آرامش ابدی کنیم. در ادامه بند قبلی راه رستگاری ما در امر کتابخوانی از بین کودکان و نوجوانانمان می گذرد. امروز در روش زندگی بچه هایمان سهم خوبی برای کتاب و کتابخوانی بگذاریم و فردا محصولش را برداشت کنیم. برای این کار والدین و آموزش و پرورش باید با هم، هم قسم بشوند. اگر کسی راه دیگری بلد است راهنمایی مان کند. سوم: این مسئله حیاتی موضوع کتابخوانی مثل مسئله بهداشت است. اگر حاکمیت به فکر موضوع بهداشت و سلامت مردم نباشد، مردم خودشان باید به فکر باشند. نه اینکه بخواهم بگویم دولت و حاکمیت در ترویج کتابخوانی نقش ندارد یا نباید داشته باشد، بلکه با فرض اینکه اصلا حاکمیت مخالف کتابخوانی هم باشد، مردم خودشان باید به فکر باشند. اگر یک روز دولتی به فکر بهداشت و درمان مردم نبود، آیا مردم هم خواهند گفت: پس ما هم به فکر بهداشت و درمان خودمان نیستیم؟ کتاب و کتابخوانی از بابت ایجاد تجربه های چگال و ارزان در توشه راه زندگی مردم، از نان شب واجبتر است. مردم همانطور که به فکر نان شب هستند به فکر کتاب هم باشند. اصلا باید از امروز گمان کنیم حاکمیت و دولت کتاب ستیز است. دست به زانوی خودمان بگیریم در موضوع کتاب و یادمان باشد مشکل کتاب نخوانی فقط یک راه حل دارد، کتابخوانی. این راه حل همانقدر که دشوار است، ساده هم هست. چهارم: خلوت فعال در روزگار رسانه و فضای مجازی، کتاب به شکل سنتی هنوز یک برتری غیرقابل تغییر دارد و آن هم ایجاد خلوت فعال است. وقتی کسی کتاب می خواند، همه حواس او معطوف به دنیای کتاب خواهد بود. این تمرکز خلوتی ایجاد می کند که مجال تفکر است و این خلوت و تفکر موقعیت فعالی برای شکل گیری هویت فردی مخصوصا در نوجوان هاست. نوجوان هایی که در سن نوجوانی دنبال به دست آوردن هویت جمعی در جمع همسالان و رسانه های مجازی هستند. فرق کتاب به شکل سنتی با کتاب به شکل صوتی و دیجیتالی آن هم در همین خلوت فعال است. البته این گزاره ناظر به مخالفت با کتاب در اشکال دیگر نیست، بلکه تاکید دارد هیچ چیز جای کتاب به شکل سنتی را نمی گیرد.
سه شنبه ، ۲۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]