واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: جوانی ۱۸ ساله ام که پدرم به شغل رانندگی با خودروهای سنگین اشتغال دارد و من از کودکی با این شغل در ارتباط بوده ام و با تمامی سختی هایی که این شغل دارد، به آن علاقه مند شدم. وقتی برای ثبت نام گواهی نامه پایه یک به آموزشگاه مربوطه مراجعه کردم، آن ها ابتدا سن ام را پرسیدند و به من گفتند که با این سن نمی توانم این گواهی نامه را بگیرم و باید تا ۲۵ سالگی صبر کنم! این مسأله برای من جای تعجب داشت، چون در گذشته و با توجه به نظام دریافت گواهی نامه های پایه یک که فقط از شخص آزمون گرفته می شد، هیچ آموزشی در کار نبود و فرد می بایست خود و به تنهایی تمامی اطلاعات لازم و مورد نیازاش را از طریق شاگردی کسب کند، سن دریافت این گواهی نامه ۲۳ سال بود، ولی اکنون و با توجه به این که در عصر ارتباطات و تکنولوژی هستیم و برای دریافت همه نوع گواهی نامه حتماً باید به آموزشگاه های مربوطه مراجعه کنیم و آموزش های لازم را دریافت کنیم و با توجه به تغییرات حاصله و دیدن آموزش های بیشتر از قبل توسط افراد آموزش دیده در این زمینه، سن دریافت گواهی نامه پایه یک به جای کم شدن، بیشتر شده و به ۲۵ سال تمام رسیده است که جای بس تعجب و تأمل دارد. چرا که با توجه به جوان بودن جمعیت کشور ما و شمار بالای جوانان جویای شغل که به دنبال کار به هر سمتی حرکت می کنند و هر دری را می زنند، اما متأسفانه با موانع قابل تأمل و زیادی مواجه می شوند، یکی از همین درها شغل رانندگی است که هر کس بخواهد وارد آن شود، با توجه به قوانین وضع شده در این حوزه با مشکلات زیادی روبه رو می شود که بیشتر آن ها متوجه قشر جوان است و مهم ترین آن ها نیز همان محدودیت سنی است.اکنون ما در دوره ای قرار داریم که از سوی مقام معظم رهبری امر به تسهیل کارها و امور مربوط به اشتغال جوانان داده شده است، ولی به جای تسهیل اشتغال جوانان و با توجه به قوانین وضع شده، جوانان باید بیش از ۶ سال از بهترین روزهای زندگی شان را که می توانند با فعالیت های زیاد و پر انرژی آینده شان را بسازند، از دست می دهند و این ۶ سال در حرف آسان است، وگرنه خودش یک عمر است و ساده از کنارش نمی توان گذشت، که همین مدت شاید به نسبت کوتاه برای ناامیدی و افسردگی جوانان کافی باشد.این در حالی است که با تغییرات ایجاد شده در شرایط گواهی نامه ها در اولین مرحله و در ۱۸ سالگی، می توان گواهی نامه پایه سوم را گرفت، اما با محدودیت های فراوانی که دارد! یکی از این محدودیت ها این است که تا یک سال نخست حق رفت و آمد در جاده های برون شهری را ندارند (البته این قانون برای گروهی از افراد کم تجربه می تواند مفید باشد، ولی برای همه افراد خیر).محدودیت بعدی این است که حق هیچ گونه فعالیت در زمینه جابه جایی مسافر و تاکسیرانی را ندارند «برای این کار نیاز به گواهی نامه پایه دوم دارند که در اصل برای خودروهای خاور و مینی بوس است» و حداکثر فعالیتی که می توانند داشته باشند، کار با وانت است. البته برای گرفتن مدارک وانت هم می بایست حداقل سن ۲۳ سال تمام باشد که عملاً این گواهی نامه را به مدت ۵ سال بلااستفاده می کند.در مرحله بعد و در ۲۳ سال تمام می توان برای گواهی نامه پایه دوم شرکت کرد و با این گواهی نامه دفترچه تاکسیرانی گرفت و با خاور کار کرد که در اصل همان گواهی نامه پایه دوم قدیم است که در این سن می توان آن را گرفت! در مرحله آخر و زمانی که ۲ سال از گرفتن گواهی نامه پایه دوم گذشت، می توان برای گواهی نامه پایه یک شرکت کرد و وقتی موفق به دریافت این گواهی نامه شد، که اگر سن تان را حساب کنید، می بینید که از ۲۶ سال هم گذشته و دوران جوانی تان تمام شده است، ولی تازه توانسته اید مجوز کار در زمینه ای را که دوست دارید، دریافت کنید! ۲۳ سال سن در نظام قدیم کجا و ۲۶ سال در حال حاضر با این همه تغییرات کجا؟! نیما معرفت
دوشنبه ، ۲۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]