واضح آرشیو وب فارسی:مهر: مرگ و زندگی در داستان کوتاه؛
«ما یک خانه آبی داریم» با مقدمه مرحوم بینیاز منتشر شد
شناسهٔ خبر: 2968112 - دوشنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۴ - ۰۹:۵۱
فرهنگ > تازه های نشر ایران
کتاب «ما یک خانه آبی داریم» شامل تجربه حضور زندگی و مرگ در داستان کوتاه با مقدمه فتحالله بینیاز منتشر شد. به گزارش خبرنگار مهر، نشر «شورآفرین»، کتاب دوم از مجموعه «تجربهها» را با عنوان «ما یک خانه آبی داریم» (تجربه زندگی و مرگ در داستانهای کوتاه) با مقدمه زندهیاد فتحاله بینیاز و ترجمه سیروس نورآبادی منتشر کرد. مجموعه «تجربهها» شامل دو کتاب است که کتاب دوم این مجموعه «ما یک خانه آبی داریم» همزمان با چاپ سوم کتاب اول مجموعه، «اگر یک مرد را بکشم، دو مرد را کشتهام» (تجربه زندگی مشترک در داستانهای کوتاه) منتشر شده است. مجموعه «تجربهها» امکان زیست زندگی «همه ما» در جمهوری جهانی ادبیات است. تجربه زندگی و مرگ در بهترین داستانهای کوتاه جهان؛ داستانهایی که هر کدام، پنجرهیی است بر دیوارهای محفظه دربستهیی از فضا و زمان، که «همه ما» در آن زندگی میکنیم. این داستانها، به ما اجازه میدهد تا در ذهنهای یکدیگر وارد شویم، نهتنها از طریق همذاتپنداری با شخصیتها، بلکه با مشاهدهی دنیا از منظر بزرگترین نویسندگان جهان. و این همان قدرت ادبیات است که بیشترین توان را برای همدلی دارا است؛ داستانهای خوب، از ما انسانهای بهتری میسازد. داستانهای خوب، از نیروی فرهنگی شگرفی برخوردار است، و به ما اجازه میدهد تا با کسانی همدلی کنیم که گوشهیی از زندگی «همه ما» را در دنیای کلمات بازی میکنند: و اینگونه شما به کشف تاریکیها و ناشناختههای خود و دیگری، و تجربه مرگ و زندگی من دیگرتان میروید: یک سفر مکاشفهآمیز، برای لذت آگاهی. «ما یک خانه آبی داریم» مجموعه ده داستان کوتاه مدرن با مضمون زندگی و مرگ است از ۱۰ نویسنده بزرگ جهان: آلیس مونرو، جان آپدایک، ترومن کاپوتی، شرلی جکسون، ردیارد کیپلینگ، فرانک اوکانر، پریمو لوی، کیت والبرت، نوئل روآز و الیستر مورگان. نویسندگان این مجموعه، با محوریتقراردادن زندگیهای فردی، خانوادگی و اجتماعی، و سپس جنگ و آسیبهای آن و درنهایت مرگ، کاراکترهای خود را به سمت یک نوع خودآگاهی سوق میدهند تا خواننده را با داستان و کاراکترهایشان در گریز از دنیای کلمات به جهان واقعی همراه کنند؛ گویی کاراکترها روی دیگر «همه ما» هستند، تا با ما از زندگی روزمرهیی بگویند که مرگ روی دیگر آن است؛ چراکه عظمت انسان در این است که با اینکه میداند میمیرد، اما باز میزید، و به زندگی ادامه میدهد؛ گویی تصویر حزنانگیز دلپذیر این شعر است: زادهشدن برای آزادی، و بزرگشدن برای مرگ.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]