واضح آرشیو وب فارسی:598: وی افزود: آن چه که حضرت آقا در آن نامه ارائه کردند در واقع فقط یک نامه نیست، بلکه ابلاغ یک مصوبه شورای عالی امنیت ملی است و یک دستور و امر به دولت به حساب می آید. اما متأسفانه در جامعه این را به عنوان یک نامه تحلیل می کنند. یک نامه می تواند درباره یک چیزی توضیح دهد و یا آن را تفسیر کند و می تواند اجرایی بشود یا نشود، اما این خیلی فراتر از یک نامه است و یک دستور صریح محسوب می شود.به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، برجام کلید واژه ای که این روزها به یکی از پرکاربردترین کلمات مبدل شده است. دولت این روزها در تلاش برای اجرایی کردن این مصوبه است و از سویی طرف غربی تاکنون چنان رغبتی برای عمل به تعهداتش بروز نداده است. درحالی سخن از برچیده شدن سانتریفیوژها و رفتن برجام به فاز اجرا از سوی دولت است که تضمین های کتبی ای که براساس نامه رهبری باید از طرف آمریکایی و اروپایی گرفته شود، گرفته نشده است. مهندس حسین آبنیکی از مدیران ارشد سابق صنعت غنی سازی، رئیس مرکز توسعه سازمان انرژی اتمی ایران بوده است. وی در گفت و گو با هفته نامه پرتو از بایدها و نبایدهای اجرایی شدن برجام سخن می گوید. متن کامل این گفت و گو پیش روی شماست: درحالی از برچیده شدن سانتریفیوژها و اجرایی شدن برجام سخن به میان می آید که دولت هنوز در مسیر عملی کردن مفاد نامه رهبری گام برنداشته است. تحلیل شما از این رفتار دولت چیست و آن را تا چه میزان در چارچوب قانون تفسیر می کنید؟ گویا خبر برچیده شدن سانتریفیوژها در یک فرآیند رفت و برگشت بالاخره تأیید شد. باید به این نکته اشاره کنم که هر اتفاقی در فضای اجرای تعهدات ما مبنی بر تغییر در راکتور اراک، جمع آوری سانتریفیوژهای فردو یا نطنز و یا هر اتفاق محدودکننده فنی دیگری در این شرایط صورت گیرد، بدون اجرایی شدن آن بندهایی که در نامه حضرت آقا بود مبنی بر این که اروپا و آمریکا به صراحت نامه بزنند که زیرساخت تحریم برداشته شود و این را به صراحت ذکر کنند که تحریم ها به طور کامل لغو خواهد شد، قطعا خلاف فرمایش رهبری خواهد بود و مشمول تمام تبعاتی می شود که عدم اجرای بندهایی از قانون اساسی و مصوبات شورای امنیت ملی خواهد داشت. آن چه که حضرت آقا در آن نامه ارائه کردند در واقع فقط یک نامه نیست، بلکه ابلاغ یک مصوبه شورای عالی امنیت ملی است و یک دستور و امر به دولت به حساب می آید. اما متأسفانه در جامعه این را به عنوان یک نامه تحلیل می کنند. یک نامه می تواند درباره یک چیزی توضیح دهد و یا آن را تفسیر کند و می تواند اجرایی بشود یا نشود، اما این خیلی فراتر از یک نامه است و یک دستور صریح محسوب می شود. به اضافه این که مصوبه شورای عالی امنیت ملی است و این مهم جزو اولین مصوبات شورای امنیت ملی است که از حالت محرمانه خارج شده و شماره و کل متن آن به صراحت در رسانه ها اعلام شده و شاید فلسفه اش این بوده که همه مردم بدانند که دقیقا مصوبه چه بوده و اجرا و عدم اجرای آن را ارزیابی کنند. بنابراین ما باید در این چارچوب نگاه کنیم و عملا نیز عدم اجرای این نامه به معنای این است که از فرامین حضرت آقا و از مصوبه شورای عالی امنیت ملی تخطی شده است. تحلیل شما از رفتار دولت چیست، آیا به اعتقاد شما اساسا دولت عزمی برای اجرایی کردن فرامین رهبری در خصوص برجام دارد؟ در واقع تحلیل دولت این است که ما برای رفع تحریم ها و گشایش اقتصادی وارد قضیه مذاکرات شده ایم و برجام نیز حاصل این مذاکرات بود. با یک چنین نگرشی دولت در اجرای برجام تعجیل می کند، به جهت این که طرفین 1+5 تحریم ها را بردارند و به زعم دولتی ها گشایشی صورت گیرد. با چنین فرض و یک خوشبینی خیلی جدی نسبت به برجام و طرف غربی، دولت به موضوع نزدیک می شود و طبیعی است که خوشبینی بیش از حد و غیرمعقول طرف دولت را به این فضا می کشاند که زودتر این مصوبه را اجرا کند تا طرف غربی نیز زودتر تحریم ها را بردارد اما همان طور که حضرت آقا در مصوبه شورای عالی امنیت ملی ابلاغ کردند و صریحا دستور دادند، مصالح امنیت ملی ما در این چارچوب است که تعجیل نکنیم و منتظر بمانیم تا عملکرد و اتفاقاتی را که طرف غربی و آژانس قرار است در موضوع PMD انجام دهند، به مرحله اجرا برسد. آن نامه هایی که حضرت آقا دستور دادند آمریکایی ها و اروپایی ها باید به امضا برسانند تا تعهد کتبی بدهند باید اجرایی شود و آن ها باید به صراحت راجع به برداشته شدن تحریم ها و برچیده شدن ساختار تحریم اظهارنظر کنند و بعد ما تعهدات را انجام دهیم. به اعتقاد شما دولت تا به امروز به آن شروط نه گانه ای که اعلام شده عمل کرده یا خیر؟ عملا باید بر این تأکید کنیم که هم آمریکا و هم اروپا باید این مکتوبات و نامه را رسما به امضا برسانند و اعتراف کنند به آن چه که حضرت آقا در فرامین شان آوردند. در این خصوص دولت این توجیه را دارد که آن چه طرف غربی گفته و مصوبه ای که اوباما داشته همان مفهوم امضا و تعهد را دارد، اما این قابل قبول نیست. دولت نمی تواند به خاطر خوشبینی ای که به طرف غربی دارد و تعجیلی که در روند برجام می خواهد صورت دهد، به نوعی این مصوبه و دستور را نادیده بگیرد و از آن عبور کند. به هیچ وجه این به صلاح نیست و نمایندگان مجلس هم در سوالات شان از رئیس جمهور بر این موضوع تاکید کردند. من فکر می کنم که مجموعه شورای عالی امنیت ملی و مجلس باید روی این تأکید و دولت را ملزم کنند که در این چارچوب به آن مصوبه امنیت ملی و دستور حضرت آقا عمل نماید. به اعتقاد شما اگر این بحث تضمین کتبی توسط اروپا و آمریکا به هر دلیلی اتفاق نیفتد، دولت باید چه واکنشی از خود نشان دهد؟ آیا باید هم چنان برجام را در دستور کار خویش قرار دهد؟ دولت باید در فضای مصوبه شورای امنیت ملی و دستور حضرت آقا رفتار کند؛ زیرا مصالح ملی ما حکم می کند که به این شکل جلو برویم و قانون و چارچوب قانون اساسی این طور حکم می کند. اگر غربی ها حاضر نیستند چنین تضمینی را بدهند، عملا ما وارد فضایی می شویم که به تعهدات مان صددرصد عمل می کنیم و آن ها هم چارچوب تحریم ها را برنمی دارند و زیرساخت تحریم را ازبین نمی برند و بخش زیادی از این تحریم را هم باقی می گذارند. آن چه که اساسا موضوع مذاکره ی ما با غرب بود و دولت هم روی آن تأکید داشت، این بود که مذاکرات باید به رفع کامل تحریم ها و زیرساخت های آن منجر شود، بنابراین با فرض بر مختصات سوال شما، هیچ ضرورت و منطق و دلیلی وجود ندارد برای این که ما به تعهدات مان عمل کنیم. اگر آن ها حاضر نیستند به آن چه که فلسفه این مذاکرات و دلیل اصلی این مذاکرات بوده عمل کنند عملا ما هم نباید وارد این حوزه شویم؛ چون اگر ما چنین اقدامی را انجام دهیم حاصل اجرای برجام این خواهد بود که ما دستاوردهای مان در صنعت هسته ای را از دست خواهیم داد، اما غرب به تعهدات خود در فضای تحریم ها عمل نخواهد کرد و بعد هم ما تن به مشکلات و چالش های زیادی با شورای امنیت و مجموعه های مختلف خواهیم داد واین توافق کاملا یک طرفه خواهد بود. بنابراین ما باید تاکید کنیم که حتما این اتفاق بیفتد و اگر این اتفاق نیفتد عملا اجرای برجام نباید کلید بخورد.
یکشنبه ، ۲۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 598]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]