محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855910573
غضب الهی چگونه است؟
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز: در دورة امام باقر ـ علیه السّلام ـ چه شبهاتی راجع به دین اسلام وجود داشت و امام چگونه آنها را پاسخ می داد؟به گزارش سرویس دینی جام نیوز، وجود شبهات درباره دین وعقاید امری طبیعی بوده که بیشتر این شبهات دردین اسلام پس از پیامبربوده که توسط امیرمومنان پاسخ داده می شد وغیرازآن حضرت کسی نتوانست به آنها پاسخ بدهد. درهردوره این شبهات ممکن است پدیدارشود.وهردینی باید ازمرجعی که بتواند پاسخ آنها را بدهد برخوردار باشد.در دین اسلام غیر از ائمه کسی نبوده که بتواند به این شبهات پاسخ قانع کننده بدهد.در دورة امام باقر ـ علیه السّلام ـ شبهاتی درباره ی دین وجود داشت. از جمله: شبهاتی در مورد توحید، ذات، صفات و علم خداوند. . شبهه جبر و اختیار و تفویض که برخی هم معتقد بودند خداوند امور بندگان را به خود آنها واگذار و تفویض کرده و برخی معتقد بودند واگذار نشده و جبر حاکم است. . شبهاتی در مورد امامت و اینکه امیر مؤمنان را بدعت گذار می نامیدند، تشکیک درانتساب حسنین به پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ نیز از جمله شبهات درباره امامت آنها بود. درباره تفسیر برخی از آیات قرآن شبهات فراوانی وجود داشت که امام جواب می داد. امام باقر ـ علیه السّلام ـ با زمینه های مناسب، همه را پاسخ داده و از اصل دین اسلام دفاع می کرد. چون با مطرح شدن برخی از شبهات اصل دین درمخاطره بودوهیچ کس درد دین نداشت ومتکفل پاسخ گویی به شبهات نبود ازاینروی امام با این موضع گیری از جایگاه امامت نیز دفاع نمود. درباره ی پاسخهای امام نیز این نکته قابل توجه است که پاسخها درخور میزان درک وعلم ودانایی افراد بود. در اینجا به نمونه هایی از این شبهات وپاسخ امام اشاره می شود: مردی از خوارج به امام باقر ـ علیه السّلام ـ گفت: چه چیز را می پرستی؟ امام فرمود: خداوند متعال را می پرستم. مرد پرسید: آیا او را دیده ای؟ امام فرمود: چشم ها با مشاهده حسّی او را ندیده اند، ولی قلبها به حقیقت ایمان خدا را یافته اند، خدا را به وسیلة مقایسه نمی توان شناخت و با حواس نمی توان درک کرد و شباهتی با آدمیان ندارد. خداوند به وسیلة نشانه ها و آیاتش توصیف شده و به آنها شناسایی می شود، در حکم و داوریش هرگز ستم نمی کند، این همان خدایی است که جز او معبودی نیست. مرد از نزد حضرت بیرون آمد در حالی که قانع شده بود و می گفت: خداوند بهتر دانسته است که رسالتش را در کدام خاندان قرار دهد.(1) 2. روایت شده: سالم به حضور امام باقر ـ علیه السّلام ـ مشرف گردید و گفت: من نزد تو آمده ام که راجع با این مرد گفتگو کنم، امام فرمود: کدام مرد؟ سالم گفت: علی بن ابی طالب. امام فرمود: دربارة کدام امر او؟ سالم گفت: دربارة بدعت گذاری و امر تازه و نوین او، امام فرمود: نگاه کن ببین کدام روایاتی که راویان از پدران تو روایت کرده اند نزد تو معتبرند؟ ای سالم آیا این موضوع به گوش تو رسیده که پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ سعد بن عباده را با بیرق انصار به جانب خیبر فرستاد و او شکست خورده، برگشت، آنگاه پیامبر، عمر بن خطاب را علمدار مهاجرین و انصار قرار داد و عمر و یارانش ترسیدند و برگشتند، سپس پیامبر فرمود: فردا بیرق را به دست مردی کرار ـ یعنی حمله کننده ـ می دهم که فرار کننده نخواهد بود آن مرد را خدا و رسول دوست دارند. سالم گفت: آری قبول دارم، این موضوع را همه راویان نیز گفته اند، حضرت باقر ـ علیه السّلام ـ فرمود: ای سالم! اگر بگوئی خدای متعال علی ـ علیه السّلام ـ را دوست داشت ولی نمی دانست که علی چه عملی انجام خواهد داد، کافر خواهی شد و اگر بگوئی خدا علی ـ علیه السّلام ـ را دوست داشت و می دانست که علی چه عملی انجام خواهد داد. پس چه بدعتی است که علی ـ علیه السّلام ـ احداث نموده؟! سالم از جواب حضرت قانع شد و گفت: مدت هفتاد سال خدا را در گمراهی عبادت کردم.(اکنون به راه هدایت برگشتم).(2) 3. عمر بن عبید از امام باقر ـ علیه السّلام ـ معنای گفتار خداوند را پرسید که می فرماید: آیا ندیدند آنان که کفر ورزیدند که آسمان ها و زمین بسته بودند پس آنها را شکافتیم.»(3) این بستن و شکافتن در آسمان و زمین چه بود؟ امام فرمود: آسمان بسته بود یعنی باران فرو نمی فرستاد و زمین بسته بود یعنی گیاه نمی رویاند. عمرو بن عبید خاموش شد و سپس از امام تفسیر و معنای آیه و من یحلل علیه غضبی فقد هوی(4) را پرسید، که غضب خدا به چه نحو است؟ امام فرمود: غضب خداوند همان کیفری است که به خطاکاران و منحرفان روا می دارد، و کسی که گمان کند غضب خداوند همانند غضب آدمیان به تحت تأثیر قرار گرفتن و تغییر روحیه و تحریک قوای درونی است، و غضب تغییری در خدا به وجود می آورد، به کفر گراییده است.(5) 4. محمّد بن مسلم از امام باقر ـ علیه السّلام ـ در زمینه اوصاف خداوند نقل کرده است: انه واحد، صمد، ... همانا او یکتای بی نیازی است که همه به او نیازمندند حقیقتی است بسیط و یگانه، در او معانی متعدد و مختلف راه ندارد. محمّد بن مسلم می گوید به امام عرض کردم: برخی از مردم عراق معتقدند که خداوند با چیزی می شنود و با چیز دیگری می بیند! امام فرمود: دروغ گفته و ملحد شده اند، خداوند را به غیر تشبیه کرده اند، او شنوایی بینا است با همان چیز که می بیند، می شنود و با همان چیز که می شنود، می بیند. محمّد می گوید: برخی مردم عراق گمان می کنند که بینایی خداوند بر چیزی است که آن را درک کرده و تعقل نماید! امام فرمود: اندیشه، فکر و تعقل از ویژگی های مخلوق است، و خداوند از صفات مخلوق مبرّا است.(6) 5. حسن بصری نزد امام باقر آمد تا مطالبی دربارة قرآن از حضرت سؤال کند، امام به او فرمود: آیا تو، فقیه اهل بصره ای؟ گفت: بلی، امام فرمود: از جانب تو سخنی برایم نقل کرده اند که نمی دانم واقعاً تو آن را گفته ای یا بر تو دروغ بسته اند، حسن بصری گفت: آن سخن چیست؟ امام فرمود: مردم گمان کرده اند تو معتقدی خداوند امور بندگان را به خود آنان تفویض کرده است! حسن بصری سکوت اختیار کرد، امام برای اینکه وی را به ریشه اشتباهش متوجه سازد، گفت: اگر خداوند در قرآنش به کسی ایمنی داده باشد، آیا پس از این ایمنی تضمین شده از سوی خدا، بر او ترسی است؟ حسن بصری گفت: خیر، ترسی بر او نخواهد بود، امام فرمود: اکنون آیه ای برایت می خوانم اگر آن را غلط تفسیر کرده باشی هم خودت و هم پیروانت را هلاک کرده ای. آن آیه این است: و جعلنا بینهم و بین القری التی بارکنا فیها قری ظاهرة و قدرنا فیها السیر سیروا فیها لیالی و ایّاماً آمنین. ،(7) شنیده ام که گفته ای مراد از سرزمین امن، مکه است؟ آیا کسانی که برای حج به مکه سفر می کنند مورد هجوم راهزنان قرار نمی گیرند و ...؟ حسن گفت: چرا؟ امام فرمود: پس چگونه ایمن هستند! این آیه مثالی است که خداوند دربارة ما اهل بیت، بیان داشته است، ما سرزمین مبارکیم و سرزمین های آشکار (قوی ظاهره) نمایندگان و فقهای پیرو ما هستند که مطالب ما را به شیعیان می رسانند، و «قدرنا فیها السیر» مثالی از حرکت و کاوش علمی و «سیروا فیها لیالی» مثالی است از تهییج مردم برای کسب دانش، در زمینة حلال و حرام از اهل بیت ـ علیه السّلام ـ . هرگاه مردم از این طریق معارف دین را دریافت کنند ایمن از شک و گمراهی اند ... ای حسن بصری! از اعتقاد به تفویض اجتناب کن. زیرا خداوند به دلیل ضعف و سستی تمام کار خلق را به ایشان واننهاده و از سوی دیگر ایشان را به ناروا بر گناهان مجبور نساخته است.(8) 6. ابو الجارود روایت می کند. امام باقر ـ علیه السّلام ـ به وی فرمود: این مردم (اهل تسنن) دربارة امام حسن و امام حسین چه می گویند. گفتم: این مردم منکر این موضوعند که حسنین ـ علیهما السّلام ـ فرزندان پیغمبر خدایند. سپس ابو الجارود احتجاج های خود را در مقابله با اهل تسنن بیان کرد، و امام باقر ـ علیه السّلام ـ به ایشان فرمود: اکنون من یک آیه ای از قرآن برای تو تلاوت می کنم که حسنین را پسران صلبی پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ معرفی می کند و آن آیه را غیر از شخص کافر، منکر نخواهد شد. ابو الجارود گفت: آن کدام آیه است؟ امام باقر ـ علیه السّلام ـ فرمود: آنجا که خداوند می فرماید. حرام شده بر شما (ازدواج) با مادرانتان و دخترانتان و خواهرانتان. تا آنجا که می فرماید: و زنان پسرانتان که از صلب شما باشند.(9) آنگاه امام فرمود: آیا برای پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ حلال است که با زنان امام حسن ـ علیه السّلام ـ و حسین ـ علیه السّلام ـ ازدواج نماید؟ اگر بگویند جایز است که رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ با زنان ایشان ازدواج کند دروغ گفته اند، و اگر بگویند برای رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ حرام است با زنان آنها ازدواج کند، پس ثابت می شود که امام حسن ـ علیه السّلام ـ و امام حسین ـ علیه السّلام ـ فرزندان صلبی پیامبر خدایند، زیرا غیر از زنان فرزندان صلبی آن بزرگوار بر او حرام نشده است.(10) 7. عبدالله معمّر به امام باقر ـ علیه السّلام ـ عرض کرد: شنیده ام شما در مورد ازدواج موقت فتوی به جواز داده اید! امام فرمود: بلی، خداوند آنرا جایز شمرده و سنت رسول خدا بر آن بوده، عبدالله گفت: ولی عمر بن خطاب آن را ممنوع ساخته است، امام فرمود: بنابراین تو بر سخن رفیقت پایدار باش و من هم بر سخن و رأی رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ استوار خواهم بود! عبدالله گفت: آیا شما خشنود می شوی که ببینی شخصی با زنی از بستگان شما چنین عملی را انجام می دهد!! امام فرمود: ای بی خرد! چرا سخن از زنان به میان می آوری (ما دربارة حکم خدا سخن می گوییم) آن خدایی که ازدواج موقت را حلال ساخته از تو و همه کسانی که به تکلّف و اجبار، متعه را حرام شمرده اند، غیرتمندتر است. آن گاه امام باقر ـ علیه السّلام ـ برای اینکه به او بفهماند شیوه شناخت حلال و حرام الهی اتکا به ذوق و سلیقه و تعصب های شخصی نیست، فرمود: آیا تو دوست داری که زنی از خانواده تو به همسری مردی در آید که تهیدست است. عبدالله گفت: خیر. امام فرمود: چرا؟ تو حلال خدا را حرام می شماری! عبدالله گفت: من حلال خدا را حرام نمی دانم بلکه معتقدم مرد تهیدست هم کفو و هم سطح ما نیست. امام باقر ـ علیه السّلام ـ فرمود: ولی برنامه خدا جز این است. زیرا خداوند اعمال نیک همین مرد تهیدست را می پذیرد و حوران بهشتی را به ازدواج او در می آورد، اما تو از روی کبر از خویشاوندی با مؤمنی که شایسته همسری حوران بهشتی است ناخشنود و ناراحت هستی، در این هنگام عبدالله تسلیم شد.(11) یکی از شاگردان امام باقر ـ علیه السّلام ـ گفت: اگر صلاح می دانید به من تعلیم دهید که آیا خداوند، قبل از خلق موجودات، به یگانگی خود عالم بوده است یا خیر؟ زیرا برخی معتقدند که عالم بوده و بعضی می گویند که اگر معتقد شویم خداوند علم ازلی به یگانگی خود داشته، مستلزم این است که غیر از خدا چیز دیگری را هم ازلی بدانیم، امام فرمود: خداوند بزرگ همواره عالِم بوده و دارای علم ازلی است.(12) پاورقی: 1. طبرسی، الاحتجاج، تحقیق: ابراهیم بهادری، انتشارات اُسوه، چاپ الثانیة، 1416 هـ ق، ج2، ص 166. و کلینی، اصول کافی، تصحیح علی اکبر غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ الثانیه، 1389ه ، ج1، ص97. و صدوق، امالی، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ پنجم، 1400 هـ، ص 229. و مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیرت، مؤسسة الوفاء، چاپ دوم ، 1403 هـ، ج 4، ص 26. 2. طبرسی. پیشین، ج2، ص185. و کلینی، پیشین، ج 8، ص 349. مجلسی، پیشین، ج32، ص444. و ابن شهر آشوب، مناقب، قم، چاپ العلمیه، بی تا، ج 4، ص 201. 3. انبیاء:30. 4. طه:81. 5. مفید، الارشاد، ترجمه رسولی محلّاتی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ ششم، 1383 ش، ج 2، ص 237. و طبرسی، پیشین، ج 2، ص 181. کلینی، پیشین، ج 1، ص 110. مجلسی، پیشین، ج 4، ص 67. 6. طبرسی، پیشین، ج 2، ص 167. کلینی، پیشین، ج 1، ص 108. 7. سباء:18. 8. طبرسی، پیشین، ج 2، ص 182. مجلسی، ج 24، ص 232. 9. طبرسی، پیشین، ج 2، ص 175. مجلسی، پیشین، ج 43، ص 232. 10. طبرسی، پیشین، ج 2، ص 175. مجلسی، پیشین، ج 43، ص 232. 11. مجلسی، پیشین، ج 46، ص 356. 12. کلینی، پیشین، ج 1، ص 108.
یکشنبه ، ۲۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها