محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826545581
بیکاری؛ دردی مشترک
واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: دنیا عیوضی / می گویند جوان آینده ساز کشوراست؛ جوانی که با هزار امید و آرزو وارد دانشگاه می شود تا پس از چند سال در محیط های کاری بتواند جایگاه مناسبی کسب کند. همین است که روایت دغدغه های خسرو معصومی با جوان شروع می شود. این فیلمساز اجتماعی درباره مشکل بیکاری جوانان می گوید: «شرایط جامعه امروز به نفع جوانان نیست. جوانان با بحران بیکاری روبه رو هستند و دغدغه کسب درآمد دارند. من نگران وضعیت جوانان هستم. بیکاری موضوع نگران کننده ای است. نمی توان نسبت به وضعیت جوانان بی اعتنا بود. جوانان آینده سازان کشور هستند.» معصومی درونمایه فیلمنامه جدیدش را به جوانان و مشکلات شان اختصاص داده و تعریف می کند: «بیکاری فقط مشکل جوانان نیست. تمام اعضای جامعه با این مشکل درگیر هستند. بیکاری درد مشترکی است که پیر و جوان و هنرمند و ورزشکار نمی شناسد. همه باید برای حل این مشکل کوشا باشیم. مشکلات اجتماعی همیشه دغدغه فیلمسازان ایرانی است، من هم به مشکلات جوانان اهمیت می دهم، برای همین می خواهم درباره این مشکلات فیلم بسازم. درحال حاضر روی فیلمنامه ای کار می کنم که درونمایه آن معضل بیکاری است. سعی می کنم در این فیلمنامه مشکلات جوانان را بازتاب دهم. فیلم های اجتماعی همیشه فیلم های تاثیر گذاری است، اما این تاثیر زمانی ارزشمند می شود که مسوولان هم تحت تاثیر آن قرار بگیرند.» تاخیر نمایش فیلم ها در سینما و تبعات آن، موضوع دیگری است که معصومی به عنوان دغدغه از آن یاد می کند و می گوید: «فیلم خرس هنوز پروانه نمایش نگرفته است، خبری هم از اکران فیلم تابو نیست. هر فیلمی تاریخ مصرف خودش را دارد و باید تا آن زمان اکران شود، اگر نه، اکران موفقی نخواهد داشت. این اتفاق ها باعث می شود اکران فیلم ها آسیب ببیند، چون مخاطب با دیدن فیلمی که روی پرده است حس می کند آثار هنری محصول زمانه خودشان نیستند و از مخاطب عقب تر حرکت می کنند. مخاطب امروز بسیار باهوش است و این مشکل را احساس می کند. امروز مردم از آثار هنری جلوتر هستند، همین است که با سینما قهر کرده اند. وقتی زمان نمایش فیلم به تعویق می افتد، نیمی از قابلیت های آن از دست می رود. بنابراین انتظار نداشته باشیم سینما با بحران کاهش مخاطب روبه رو نشود. البته کاهش مخاطب عوامل زیادی دارد که این مشکل یکی از دلایل آن است؛ دلیلی که می توان آگاهانه آن را حذف کرد.» دغدغه های این کارگردان از جایی به بعد فراتر از ایران می رود و شکل گسترده تری به خود می گیرد، آنجا که تعریف می کند: « همیشه به بازار های جهانی فیلم های ایران فکر می کنم، فیلم هایی که این لیاقت را دارند در پرده سینماهای جهان به نمایش گذاشته شوند. من مدت هاست دغدغه موفقیت جهانی فیلم های ایران را دارم و به این موضوع فکر می کنم که چگونه می توانیم معرفی خوبی از آثار سینمایی مان در خارج از کشور داشته باشیم. سینمای ایران این لیاقت را دارد که در خارج از مرزهای ایران بدرخشد و موفقیت جهانی کسب کند. هر فیلمسازی این دغدغه را دارد. اگر آثار سینمایی را درست هدایت کنیم می توانیم آنها را در سطح بین المللی معرفی کنیم، فیلم های ایران به حمایت و مدیریت نیازدارند.» روایت دغدغه های معصومی جایی تمام می شود که نگرانی هایی هایش را به هم گره می زند؛ دغدغه ای که از جوانان داشت را کناردغدغه های سینمایی اش قرار می دهد و می گوید: «برای موفقیت سینمای ایران در سطح جهان باید راه را برای حضور نسل جوان باز کنیم. با این کار هم برای جوانان اشتغالزایی کرده ایم و هم از ایده های نو در سینما بهره گرفته ایم. سینمای ایران به انگیزه و نیروی جوانان نیاز دارد. جوانان می توانند سینمای ایران را یک خانه تکانی اساسی کنند. مخاطب امروز به این خانه تکانی احتیاج دارد. سینماگران قدیمی باید تجربه های خود را به جوانان انتقال دهند و آنها را برای ارایه آثار ناب و نو رهنمود کنند. امروزه خیلی از کشورهای دنیا برای انجام کارهای بزرگ خود از نیروی جوانان استفاده می کنند. به جوانان فرصت ارایه نظر دهیم. قطعا جواب خواهیم گرفت.»
یکشنبه ، ۲۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[مشاهده در: www.etemadnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها