تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835465914
مامان من زن میخوام! / سوءاستفاده ابزاری از بچه ها در اینترنت
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری آنا: دختر ٥ساله رو به دوربین موبایل نشسته و شیرین زبانی می کند. از ازدواج کردن حرف می زند و دوست پسرداشتن. فیلمبردار احتمالا مادر بچه است که با ذوق سوال هایی را می پرسد. فیلم اصلا انگار به قصد پخش شدن گرفته شده است. به قصد ارایه شیرین زبانی های دختری که خیلی بیشتر از سنش حرف می زند. به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا، روزنامه شهروند نوشت: هرکسی که فیلم را دیده بعد از چند دقیقه فکرکردن و لبخندزدن ابروهایش را داده بالا و گفته: «عجب دوره زمونیه شده! اینا دیگه بچه نیستند!» همه ماندند درحیرت مفهوم حرف هایی که در یک کلیپ چند دقیقه ای پخش می شود. آن طرف قضیه هم هست. فیلمی که دوباره دست به دست شده و نشان می دهد یک پسر حدودا ٦ساله گریه می کند، دور اتاق می چرخد و مدام تکرار می کند که «من زن میخوام!» این فیلم هم را هم اتفاقا مادر پسربچه گرفته است. صدای پشت دوربین و سوال هایی که می پرسد، نشان می دهد مادر از این عکس العمل پسرش خوشحال است و دوست دارد با یکسری پیشنهادها مثل ازدواج کردن با یکی از دخترهای فامیل کاری کند که این فیلم طولانی تر شود. هر دو فیلم با کمال افتخار دست به دست می چرخد و جالب این که در مورد فیلم اول، بعد از مدتی صفحه ای برای دختربچه با هزاران فالوئر ساخته می شود و فیلم ها و عکس هایی با این سبک و سیاق گرفته می شود و بعد هم به اشتراک گذاشته می شود و صدها لایک می گیرد. اینها البته دونمونه کوچک از صدها فیلمی است که هر روز پخش می شود و ما را به خنده می اندازد. محوریت خیلی از آنها بچه ها هستند و پدر و مادرها خودشان شروع می کنند به پخش کردن فیلم ها. اما سوال اینجاست که چقدر اساس چنین کارهایی می تواند براساس شوخی و سرگرمی باشد و یا اصلا شنیدن چنین حرف هایی در مورد ازدواج، دوست پسرداشتن و خوشگل بودن دختر همسایه از زبان بچه ها اصولا می تواند بهانه خوبی برای سرگرم شدن باشد؟ دکتر زهره واحدی روانشناس دراین باره معتقد است این حرکت به نوعی سوءاستفاده ابزاری از بچه ها به حساب می آید که توسط خود پدر و مادرها انجام می شود و معمولا هم به روحیه والدین برمی گردد. او می گوید: در خیلی از مواقع والدین به دنبال این هستند تا ثابت کنند بچه های ما باهوش، همه چیز فهم و بزرگتر از سنشان هستند. اما چنین حرکتی اصلا درست نیست و نمی تواند مبنای چنین فرضیاتی باشد. این حرکت مصداق بارز خودباختگی است و هیچ چیزی جز هدردادن دوران کودکی یک بچه را ندارد. بچه ها معمولا با یادگرفتن چنین حرف هایی و بعد تشویق شدن از طرف اطرافیان از بچگی فاصله می گیرند و به دنبال این هستند تا هرچه زودتر مادر یا همسر باشند. تصور کنید یک دختربچه ٥ساله مدام با این ذهنیات درگیر باشد که عروس بودن اتفاق خوبی است و باید هرچه زودتر کاری کند که به این مرحله برسد. یا برعکس این ماجرا هم صادق است. وقتی به یک پسربچه پیشنهاد ازدواج با دختر همسایه را می دهند چون زیباست، فکر می کنید چه چیزهایی در ذهن این پسر درباره مفهوم همسر، زیبایی و انتخاب مهمی که قرار است در آینده داشته باشد، رخ می دهد؟ حالا همه اینها را بگذارید کنار این که یک بچه ٥ یا ٦ساله باید تنها درگیر بازی و دنیای کودکانه خودش باشد اما با این کار با شخصیت بچه ها بازی می شود و بعد برای تفاخر آنها را نقل مجالس می کنند. شلوغ نکنید همه اینها برای سرگرمی است با پدر و مادرهای جوان که حرف می زنیم اما چنین اعتقادی ندارند. از نظر آنها بچه ها باید همه چیز را بدانند و این چیزها جز چیز سرگرمی چیز دیگری نیست. آنها معتقدند روش تربیتی آنها با تمام محدودیت هایی که وجود داشته، یک اشتباه بزرگ به حساب می آمده که فرصت یادگیری مهارت های زندگی را از آنها گرفته است. آنها معتقدند از بچگی و حتی نوجوانی و بزرگسالی این حرف ها عیب و عار به حساب می آمده که دختر و پسر ها نباید علنی درباره آن حرف می زدند. خب نتیجه ای که حاصل شد، این بود که خیلی از نسل های گذشته که ازدواج کردند مهارت های زندگی و همسرداری را بلد نبودند و نتوانستند آن طور که باید زندگی کنند. از نظر آنها دانستن این مسائل و حرف زدن درباره آن را نباید خیلی جدی گرفت و باید به دیده سرگرمی نگاه کرد و بچه ها را راحت گذاشت. زهره واحدی البته دراین باره نظر دیگری دارد. او علاوه بر این که به نسل گذشته درباره نحوه تربیت سختگیرانه ای که داشته اند حق می دهد، معتقد است این گونه رفتار هم افراط است. او می گوید: بچه ها خیلی از مسائل را باید از کودکی یاد بگیرند اما با زبان خودشان. مثلا این که حتما باید به کودک یاد داد که اگر کسی قصد تعرض به او را دارد، بیان کند و یا مانع این کار شود. یا برخی دیگر از مسائل که به جسم و روح او مربوط می شود اما این که در میهمانی هایی به ویژه در جمع خانم ها خیلی بی پروا در مورد برخی مسائل صحبت شود و با این بهانه که کودک متوجه حرف ها نمی شود، از خصوصی ترین چیزها حرف زد اشتباه است. زهره واحدی می گوید: من همان اندازه که معتقدم سختگیری اصلا اتفاق خوشایندی نیست به همان اندازه هم معتقدم آسان گیری بیش از حد هم آسیب های خودش را دارد. این حرف هایی که در فیلم ها درباره آن گفته می شود، شاید امروز برای خیلی ها تنها بهانه ای برای سرگرم شدن باشد اما به مرور تبعات آن مشخص خواهد شد. مثل بازی کردن با تبلت و فاصله گرفتن بچه های امروزی از بازی های دسته جمعی که کم کم کودکان را تنبل و منزوی بارخواهد آورد و تبعات منفی زیادی خواهد داشت. بگذارید بچه ها بچگی کنند اما چاره چیست؟ چگونه می توان جلوی این وانهادگی را که به سرعت درحال همه گیرشدن است، گرفت؟ خانواده ها چگونه مجاب خواهند شد که نباید کودک درون فرزندهایشان را از بین ببرند و آنها را با مفاهیم بزرگسالانه آشنا کنند و به این حرکت افتخار کنند؟ زهره واحدی می گوید: شاید تنها دانستن این نکته که دانستگی با دانایی فرق دارد و نباید حرف زدن زودهنگام بچه های این سال را به حساب دانایی آنها گذاشت، کمی قضیه را برای والدین روشن تر کند. واقعیت این است که بچه ها به شدت تحت تأثیر رفتار دیگران هستند و حرف ها را از حفظ می کنند. این که بچه ها یکسری حرف ها را تکرار می کنند و والدین از این حرکت آنها شگفت زده می شوند، درواقع یک دلخوشی پوشالی است. مثل یک ویترین زیباست که بدون استفاده می ماند. والدین باید بدانند اینها نشان از دانایی ندارد و برعکس منطق بچه ها را به هم می ریزد و آنها را با مسائلی درگیر می کند که هم سن و سال هایشان از آن بی خبرند. این اتفاق شاید به طور مستقیم روی خانواده و بنیان آن تأثیری نداشته باشد اما درنهایت به این منجر می شود که بچه از ارتباط گرفتن با دیگران عاجز می ماند. یعنی تأثیر مستقیم روی خود بچه ها و روحیه آنهاست. شاید تابه حال کسی به این قضیه اشاره نکرده باشد اما واقعیت این است که بچه هایی که زیاد می دانند، کمتر می توانند ارتباط برقرار کنند. این ارتباط برقرارنکردن می تواند ضربه های جدی به زندگی یک کودک وارد کند و به مراتب تأثیرات سوء بیشتری نسبت به دانستن این مطالب داشته باشد. زهره واحدی می گوید: بگذارید بچه ها بچه باشند و لذت ببرند. در بزرگسالی این بحث ها به اندازه کافی روحشان را درگیر خواهد کرد.
شنبه ، ۲۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری آنا]
[مشاهده در: www.ana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها