محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829937371
وقتی امام به داد راننده کامیون رسید
واضح آرشیو وب فارسی:شهدای ایران: به گزارش شهدای ایران به نقل از فارس، پای صحبت های رزمندگان و خانواده های شهدا که می نشینی، خاطرات تلخ و شیرینی را بیان می کنند که می توان از این خاطرات منشوری از سیره شهدا به نسل جدید و آینده ارائه کرد، آنها که چه از کودکی و چه در دوران رزمندگی با شهید مأنوس بودند، می توانند بهترین راوی در معرفی شهیدشان باشند. خبرگزاری فارس در استان مازندران به عنوان یکی از رسانه های ارزشی و متعهد به آرمان های انقلاب اسلامی در سلسله گزارش هایی در حوزه دفاع مقدس و به ویژه تاریخ شفاهی جنگ احساس مسئولیت کرده و در این استان پای صحبت ها و خاطرات رزمندگان و خانواده شهدا نشسته و آنها را بدون کم و کاست در اختیار اقشار مختلف جامعه قرار داده است که در ذیل بخش دیگری از این خاطرات از نظرتان می گذرد. * چگونه می توان دل شهدا را خشنود کرد؟! محمدنظر سروش می گوید: در عملیات نصر 12 که یک عملیات کوچک بود، قرار شد ما راه ارتباطی تپه کله قندی را قطع کنیم، یک شب برای عملیات تا خط مقدم رفتیم ولی به خاطر لو رفتن عملیات، حمله انجام نگرفت. به عقب برگشتیم و طی این مدت به آموزش پرداختیم، دوباره ما را برای انجام عملیات به خط مقدم بردند، آن شب به خط دشمن زدیم و راه ارتباطی کله قندی را قطع کردیم، چند شهید و زخمی دادیم و پنج نفر از بچه های ما به خاطر نفوذ بیش از اندازه به خاک دشمن به اسارت آنها در آمدند تا صبح جنگ سختی بین ما و عراقی ها انجام گرفت. از آنجا که ما در گروهان خط شکن بودیم، فشار زیادی به ما آمده بود، عملیات با موفقیت انجام گرفت و ما 75 اسیر گرفتیم و تعدادی از عراقی های بعثی را هم به هلاکت رساندیم، غنایم زیادی هم به دست مان رسید ولی وقتی داشتیم به عقب برمی گشتیم غم از دست دادن دوستان مان به سراغ مان آمد. دوستانی که مدت زیادی را در آموزش و خدمت سربازی با هم گذرانده بودیم، حالا که چند سال از آن دوران می گذرد، پیش خودم می گویم: «چه کار باید بکنیم تا در آن دنیا دل هم رزمان را از خودمان خشنود کنیم.» * حمل مهمات بعد از 25 کیلومتر پیاده روی علیرضا کرامتی می گوید: اواخر مردادماه 1362، مرخصی ام تمام شده بود و من در حال بازگشت به منطقه بودم، وقتی به آبادان رسیدیم ساعت هشت صبح بود و هوا تازه داشت گرم می شد. یگان ما در اروندکنار مستقر بود، «یگان حضرت علی اکبر (ع)»، و می بایست حتماً خودم را تا غروب به مقر می رساندم، کمی ایستادیم ولی خبری از ماشین نبود، مقدارمان به چند نفر رسیده بود، به پیشنهاد یکی از بچه ها تصمیم گرفتیم پیاده حرکت کنیم. اگر ماشین آمد که هیچ، اگر نیامد هم تا مقر با پای پیاده می رویم، همه موافقت کردند چون ساعت مرخصی شان تمام می شد، به هر مقری که می رسیدیم سر و صورت مان را آب می زدیم و آبی می نوشیدیم، یکی از بچه ها که رادیو داشت، اخبار را گرفت. مجری رادیو می گفت، دمای آبادان 51 درجه بالای صفر است، وقتی حرکت می کردیم جز سراب چیز دیگری جلوی چشمان ما دیده نمی شد، خلاصه بعد از ظهر ساعت دو به مقرمان رسیدیم، یعنی 25 کیلومتر را با پای پیاده طی کردیم. ساعت هشت شب به ما آماده باش زدند، وقتی در میدان صبح گاه جمع شدیم، به ما گفتند باید تا صبح انبار مهمات را جابه جا کنیم، ما که خسته بودیم کمی مِن و مِن کردیم ولی وقتی فرمانده گفت: «مکان انبار مهمات لو رفته و احتمال حمله توپخانه ای عراقی ها به آنجا زیاد است.»، چاره ای جز انجام مأموریت نداشتیم، تا ساعت سه صبح کار جابه جایی مهمات تمام شد و ما با خیال راحت به سنگرهای مان مراجعه کردیم. ساعت هفت صبح حمله توپخانه ای دشمن به زاغه مهمات شروع شد، یکی دو ساعتی را شلیک کردند و بعد ساکت شدند، آن روز رادیو عراق اعلام کرد، در منطقه آبادان یک زاغه مهمات را منهدم کردند و تعدادی از سربازان ایرانی را کشتند، از این که داشتند دروغ می گفتند خنده مان گرفته بود. بعد ها به ذهنم رسید که نیروهای ما چگونه متوجه شدند، عراقی ها قصد انهدام زاغه مهمات ما را دارند، وقتی پرس وجو کردیم، به ما گفتند در حال شنود بی سیم عراقی ها بودیم که فهمیدیم آنها قصد دارند رأس ساعت هفت صبح به زاغه مهمات حمله کنند. * توسل به امام خمینی(ره) بهمن جعفری می گوید: در عملیات رمضان من راننده کامیون بودم، در شب دوم عملیات به من و یک کامیون دیگر مأموریت دادند گلوله توپ 155 میلی متری و خرجش را از نقطه ای به منطقه عملیاتی حمل کنیم. وقتی به انبار مهمات رسیدیم، اولین چیزی که به ما گفتند در رابطه با خطر حمل این مهمات بود، گفتند: «کوچک ترین بی احتیاطی، شما و کامیون تان را به هوا خواهد فرستاد.»، و رو کردند به من و گفتند: «تو که خرج را حمل می کنی مواظب باش ذوب نشوی!» یکی از کامیون ها گلوله را حمل می کرد و من خرج آن را، مهمات با احتیاط به داخل کامیون ها برده شدند و ما با توکل به خدا حرکت کردیم، در بین راه تمام حواسم بود که دست از پا خطا نکنم، وقتی به منطقه عملیاتی رسیدیم می بایست از پل شناوری که بر روی رودی نصب بود، عبور کنیم. عرض پل کم بود و ماشین ها به نوبت از روی آن عبور می کردند، به خاطر عملیات، این طرف و آن طرف پل پُر از ماشین هایی بود که می خواستند از آن عبور کنند، به نظرم اضطراب ما که حامل مهمات بودیم، بیشتر از همه بود که می خواستند از آن عبور کنند، ناگفته نماند که حجم آتش دشمن خیلی زیاد شده بود و گلوله ها در اطراف ما اصابت می کرد. وقتی نوبت من شد، نفسم به سختی بالا و پایین می رفت، حدوداً نیمی از پل را رد کرده بودم که ماشین خاموش شد هرچه استارت زدم انگار نه انگار! ضربان قلبم به شدت می زد، کمی عصبی شدم، پیش خودم می گفتم: «خودم به درک، اگر یک گلوله به ماشین اصابت کند، تنها پل ارتباطی هم قطع می شود.» نمی دانم که چه شد متوسل به امام خمینی(ره) شدم، گفتم: «یا امام! به دادم برس، این گلوله ها را دارم برای رزمنده های تو می برم، دستم را به سمت سوئیچ بردم، آن را چرخاندم، ماشین روشن شد، از خوشحالی دستپاچه شدم، دنده گذاشتم و سریع از پل عبور کردم و به شکر خدا مأموریتم را به پایان رساندم.
جمعه ، ۲۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهدای ایران]
[مشاهده در: www.shohadayeiran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها