محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855163026
بازخوانی سخنرانی جنجالی یوسف اباذری درباره مرتضی پاشایی
واضح آرشیو وب فارسی:پویش: دکتر یوسف اباذری، جامعه شناس و استاد دانشگاه در جلسه بررسی و نقدمرتضی پاشایی که سال گذشته و مدتی پس از درگذشت مرتضی پاشایی برگزار شد از وضعیت اجتماعی امروز ایران و سیاست زدایی از سوی حکومت انتقاد کرد. او همچنین روش پاسخ گویی «تکراری» روحانی را فاشیستی خواند و گفت که دولت اعتدال تمام قصدش این است که مسائل سیاسی را کنار بزند تا مسائل حقیقی سیاسی مطرح نشود. اباذری با اشاره به فیلمی که اخیرا از سیمای با نامماهی ها در سکوت می میرند، که درباره وضعیت وخیم مردم سیستان و بلوچستان است، گفت: «مردم، غذا ندارند بخورند. با مسوولین استانی که صحبت می کردم، می گفتند اگر دولت یک ماه یا دو ماه دیگر به اینجا نرسد، این استان خواهد مرد. این فیلم که اسمش ماهی ها زنده می میرند هست، تلویزیون نشان داد و نکته جالب برای من این است که هیچ کس، هیچ کس به این فیلم کوچک ترین توجهی نکرد... و شما که اینجا نشسته اید نمی دانید چنین فیلمی تهیه شده، و این فیلم در باره زندگی و مرگ یک استان مملکت است.» اباذری این سوال را مطرح کرد: «چه شده که می آیند و مسائل واقعی ای را که ما با آن روبرو هستیم را از ذهن ما می برند؟» و در ادامه به مرتضی پاشایی پرداخت: «این آقایی که عکسش را اینجا زده اند و چراغ ها را تاریک کرده اند، یک خواننده پاپ بود و پاپ در سیر موسیقی، مبتذل ترین نوع موسیقی است و این آقا، از مبتذل ترین افرادی بود که این موسیقی پاپ را می خواند. کسانی می گویند موسیقی او را تحلیل نکن، چطور من می توانم موسیقی کسی را که مرده است تحلیل نکنم؟ من داده ام یک موسیقی دان، فرمت موسیقی او را تحلیل کرده... مبتذل محض است! ما [موسیقی] پاپی داریم که پیچیده است. این ساده ترین، مسخره ترین، احمقانه ترین و بدترین نوع موسیقی است. صدای فالش، موسیقی مسخره، شعر مسخره تر. بنابراین من چطور می توانم چنین چیزی را تحلیل نکنم؟» این جامعه شناس، سپس نوک انتقاد خود را به سمت مردم برد و گفت: «برای من خیلی جالب است که [۲۰۰-۳۰۰ هزار، یک میلیون نفر] یک ملتی می افتند به ابتذال، و در مجلس ترحیم چنین خواننده شرکت می کنند و توی سرشان می زنند... و یک نفر در فیس بوک می نویسد که "من تا ابد می سوزم"... چرا مردم ایران به این افلاس افتاده اند؟ چطور مردم ایران به این فلاکت افتاده اند؟ اینجا است که تحلیل بسیار مهم است.» اباذری سپس به روند تبدیل ورزشکاران محبوب به نماینده و سیاست مدار اشاره کرد و گفت: «دولت بر مبنای فعل و انفعالات سیاسی ترجیح داد یک سری ورزشکار که محبوبیت مردمی دارند، مثل همین محبوبیت مبتذلی که الان وجود دارد، یک عده فوتبالیست و کشتی گیر و کاراته کار را ...درون مجلس و شورای شهر برای اینکه سیاستمدار [واقعی] را بکنند بیرون. مرحله دوم که شروع شد، خوانندگان و نوازندگان و [دست اندرکاران] پاپ در مراسم یکی دیگر شرکت کرد و خانم مهتاب کرامتی در مراسم آقای روحانی شرکت کرد... متوسل شدند به خوانندگان پاپ. وقتی قرار است سیاست زدایی انجام شود، لاجرم چنین وقایعی پیش می آید. متوسل می شوند به خوانندگان پاپ برای اینکه جای سیاست واقعی را بگیرند.» دکتر اباذری گفت: «لات و سوسول دست به دست هم داده اند که سیاست واقعی این مملکت را داغان کنند و از بین ببرند و دولت و حاکمیت نه تنها با این مساله مشکلی ندارد، که تشویق می کند. توی ستادهای تبلیغاتی شان می آورد. سخنگوی شان می کند، مقام بهشان می دهد، کار بهشان می دهد، در تلویزیون برای شان تبلیغ می کند... و حاصل همین می شود که در مرگ یک خواننده ای که فالش می خواند و در پایین ترین سطح موسیقی جهان قرار دارد... پاپ هم درجات دارد... موقعی که [پاشایی] می میرد، از او به عنوان یک قهرمان استقبال می کنند و تلویزیون می رود پای این ماجرا که این ماجرا را تبلیغ کند... این ماجرا کاملا ملتی و دولتی است.» این جامعه شناس، سپس به ترس دولت از ملت و ملت از دولت و مکانیزم آن پرداخت: «چند سال قبل، دولت یا حاکمیت از مردم می ترسید، مردم هم از دولت می ترسیدند... مکانیزمی وجود دارد به نام Identification with aggressor ... یعنی، این همانی شدن . اتفاقی که افتاده این است که دولت از طریق این مکانیزم می خواهد با مردمی که سیاست زدوده هستند، یکی شود و مردم هم همین حالت را دارند و می خواهند با دولتی که متجاوز است یکی شوند. مردم می آیند در جلسه آقای روحانی، یک سوالی که به نظرشان سیاسی است از ایشان می پرسند، ایشان یک جواب بسیار تکراری می دهد... تکرار، یکی از شگردهای فاشیزم است (من نمی گویم که ایشان فاشیست است) و افراد برایش دست می زنند. انگار یک ریچوال (Ritual - مراسم آیینی) است که مجبورند و محکومند انجام بدهند، مثل هر آدم کامپالسیو (Compulsive) که یک سوال را بپرسند و او هم جواب بدهد و دست بزنند... هیچ محتوایی ندارد. هیچ تقاضایی ندارد.» اباذری ادامه داد: «مردم آن قدر به فلاکت افتاده اند... وقتی می گویند موسیقی را تدریس نکنید، شناخت و سلیقه موسیقی مردم می شود این... بر مبنای همین مانیزم (Monism - وحدت)، دولت و ملت یکی شده اند و برای این آقا (مرتضی پاشایی» این کار را کردند و مردم دارند می سوزند... نه مقاومتی در برابر دولت انجام گرفته، نه دولت کاری کرده، دو تا آدمی که از هم می ترسند، دست به دست هم داده اند و این مضحکه را بار آورده اند و این افتضاح را بار آورده اند... هنر یا حقیقت را می گوید یا دروغ می گوید. این آقا با شعر مبتذلش دارد دروغ می گوید. دولت اعتدال تمام قصدش این است که مسائل سیاسی را کنار بزند، مسائل حقیقی سیاسی مطرح نشود، با توسل به مسائل شبه سیاسی. از اقتصاد استفاده کند که مساله ای است به شدت سیاسی تا سیاست را کنار بزند. از خواننده پاپ استفاده می کند تا سیاست را کنار بزند. ماجرای کنفرانس و برنامه اتمی را کار می کند که مردم کاری به کارش نداشته باشند و سیاست زدایی بشود.» اباذری، مردم و دولت را متحد خواند: «شما اسمش را بگذارید مقدس یا نامقدس، خودشان را دارند با یک دیگر هم هویت می کنند. منتهی کجا؟ در اینجا. موسیقی این آقا در برابر آرمان های اولیه انقلاب چه جایی دارد؟ هیچ. ابتذال و سقوط. مردم و دولت با هم این سقوط را انجام می دهند. این مساله، یک نکته شبه فاشیستی دارد که من از آن وحشت دارم. یک ترس متقابل است... سیاست زدایی، انهدام هر آن چیزی است که برایش انقلاب شد و عده زیادی برایش ایستاده اند... چرا وقتی یک روشن فکر می میرد کسی برای تشییع جنازه اش نمی رود؟ مگر وقتی [ساموئل] بکتمرد، چند نفر رفتند؟ سه نفر... این ماجرا نشانه بدی است، نشان این است که سیاست زدایی دارد به یک جاهای بدی کشیده می شود و خود مردم طالب این هستند.» اباذری در پایان با بازگشت به بحث اولش نقد موسیقی مرتضی پاشایی تاکید کرد که «دولت و ملت در یک اتحاد نامقدس می خواهند سیاست زدایی کنند.» در بخش پرسش و پاسخ این برنامه که با اعتراض هایی هم همراه بود، اباذری ضمن دفاع از گفته های خود گفت که «سرانجام این موسیقی، فاشیزم است.» اباذری در پاسخ به اعتراض کسانی که او را متهم به اهانت به خواسته های مردم کردند گفت: «بسیار خوشحالم که دارم توهین می کنم. برای این که این ملت نشان داده که باید بهش توهین بشود تا برود و بفهمد که شما نمی توانید هم به این آقا گوش بدهید، هم به بتهوون گوش بدهید بعد هم تسکین بگیرید و بخوابید.»
جمعه ، ۲۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پویش]
[مشاهده در: www.puyesh.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها