دانش - ترشي انداختن در اقيانوس

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: دانش - ترشي انداختن در اقيانوس

دانش - ترشي انداختن در اقيانوس

جيمز رندرسون/ ترجمه: طاهره رنجبر: دانشمندان با بررسي گسترده سواحل اقيانوس آرام در آمريكاي شمالي به افزايش قابل توجهي در اسيديته پي برده‌اند كه مي‌تواند تاثير چشمگيري بر حيات دريايي داشته باشد. افزايش اسيديته اقيانوس به عنوان يكي از پيامدهاي افزايش انتشار دي‌اكسيد كربن در نتيجه فعاليت‌هاي انسان از سوي دانشمندان پيش‌بيني شده است. اما اين پژوهش جديد نشان مي‌دهد كه در بعضي بخش‌هاي اقيانوس اين افزايش خيلي سريع‌تر از آنچه پيش‌بيني شده بود روي مي‌دهد. تغييراتي كه در آن بررسي‌ها ديده شد، انتظار مي‌رفت در سال 2050 به وقوع بپيوندد. پيش‌بيني كارشناسان آن است كه اين تغييرات مي‌توانند تاثيري فاجعه‌بار روي حيات دريايي داشته باشند.

اسيدي‌تر شدن آب دريا به معناي آن است كه گونه‌هايي همچون نرم‌تنان صدف‌دار، پلانكتون‌ها و مرجان‌ها در ساخت صدف و اسكلت سخت‌شان با مشكلات بيشتري روبه‌رو خواهند شد. اين پديده قابليت توليد كل زنجيره غذايي را به‌طور جدي كاهش خواهد داد كه اين بوم‌شناسي اقيانوس را تغيير داده و بالقوه به كاهش شديد ذخاير آبزيان مي‌انجامد.
دكتر كارول ترلي (C.Turley) از آزمايشگاه دريايي پليموث مي‌گويد: «خيلي نگران‌كننده است. شبكه غذايي دريا بي‌نهايت پيچيده و از اين رو پيش‌بيني پيامدها بسيار سخت است. واقعا كسي نمي‌داند كه آيا در آينده هم اين نوع شبكه غذايي كه به ديدن آن عادت كرده‌ايم و به آن وابسته‌ايم همچنان تداوم خواهد يافت يا خير.»
دكتر ترلي يكي از نويسندگان گزارش مهمي درباره اسيدي شدن اقيانوس‌هاست كه در سال 2005 از طرف انجمن سلطنتي انگلستان منتشر شد. در آن گزارش پيش‌بيني شده بود كه تاثير اين پديده از سطح اكوسيستم‌هاي دريايي و شيلات فراتر خواهد رفت. نويسندگان گزارش نوشته بودند «پيامدهاي اجتماعي- اقتصادي اسيدي شدن اقيانوس‌ها مي‌تواند قابل توجه باشد. آسيب وارده به اكوسيستم‌هاي آبسنگ مرجاني و شيلات و صنايع تفريحي كه به آنها وابسته‌اند مي‌تواند بر چندين ميليارد دلار ضرر اقتصادي در سال بالغ شود.»
هيات ميان‌دولتي تغييرات اقليمي نيز اسيدي شدن اقيانوس‌ها را به‌عنوان يكي از مسائل در چهارمين گزارش ارزيابي خود در سال 2007 مطرح كرد. براساس آن انتشار كربن ناشي از فعاليت‌هاي انساني تاكنون ميانگين PH اقيانوس‌ها را 1/0 واحد كاهش داده است. تا سال 2100 اين PH ممكن است 5/0 واحد ديگر كاهش يابد كه معادل 3 برابر كردن غلظت يون هيدروژن است.
هرچه انتشار گازهاي گلخانه‌اي بيشتر شود، درياها اسيدي‌تر مي‌شوند زيرا حدود نيمي از دي‌اكسيد كربني كه انسان توليد مي‌كند، جذب اقيانوس‌ها مي‌شود. دي‌اكسيد كربن در اقيانوس به شكل اسيد كربنيك در مي‌آيد كه شيمي اقيانوس را تغيير داده و موجب مي‌شود يون كربنات كمتري در اختيار موجودات دريايي صدف‌دار قرار گيرد.
در اين پژوهش جديد ريچارد فيلي (R.Feeley) از اداره ملي امور جوي و اقيانوسي ايالات متحده و همكارانش از 13 منطقه نمونه‌برداري كه از مركز كانادا تا شمال مكزيك امتداد مي‌يابد از تركيب شيميايي اقيانوس نمونه برداشتند. آنها دريافتند كه آب اسيدي از آنچه انتظار مي‌رفت به سطح بسيار نزديك‌تر است اين نتايج به شكل مقاله‌اي در ژورنال ساينس گزارش شدند. ترلي مي‌گويد: «اين جريان آب روبه بالا به‌طور متناوب - تقريبا يك سال در ميان- چند ماهي به درياهاي كم‌عمق و پربازده ما سرازير مي‌شود.» به نظر او اين موجب فساد بعضي موجودات دريايي شده و در واقع عملا كربنات كلسيم موجود در صدف‌هايشان را حل مي‌كند.
اين بدان معنا نيست كه اين جانداران بي‌درنگ خواهند مرد بلكه بدان معناست كه صرفا براي حفظ صدف‌هايشان بايد مقادير عظيمي انرژي مصرف كنند. بزرگ‌ترين نگراني دانشمندان سرعت رخ دادن اين تغييرات است. ترلي مي‌گويد «اين نتايج حاكي از آنند كه گونه‌هاي دريايي برخلاف اميدواري ما شايد فرصت كافي براي سازش نداشته باشند.»
Guardian, May 23,2008
پنجشنبه 9 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 318]