لاريجانيسم در محافظه كاران

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: لاريجانيسم در محافظه كاران
جعفر گلابيبه موازات ارتقاي قدرت و نفوذ خانواده لاريجاني در اركان تصميم گيري جمهوري اسلامي ايران تا كسب رياست يكي از قواي سه گانه انتظار مي رود نوع و روش عملكرد كلي اصولگرايان هم به سمت لاريجاني هاي حاضر در سه ركن نظام ميل پيدا كند. علي لاريجاني كه هم اينك در يك قدمي كرسي رياست مجلس قرار دارد، برخلاف سلف خود حدادعادل سياستمداري تمام عيار است كه به سادگي قادر خواهد بود ضعف هاي احتمالي عدم حضور در دوره هاي پيشين مجلس را به وسيله آشنايي كامل با فضاي سياسي كشور و افزون بر آن، شناخت كافي از اوضاع دروني جناح محافظه كار كم رنگ كند. اگرچه برخلاف جناح اصلاح طلب كه قدرت مخفي كردن اخبار دروني خود را ندارند، نمي توان اطلاعات دقيقي از مراحل تصميم گيري و عناصر و عوامل موثر در آن در اردوگاه محافظه كاران به دست آورد و براساس آن تحليلي دقيق و همه جانبه از عملكردشان ارائه كرد ولي اجمالاً و بر اثر مطالعه آنچه به ظهور پيوسته مي توان نتيجه گيري كرد كه انتخاب علي لاريجاني به عنوان رئيس مجلس انتخابي تشكيلاتي، حساب شده و برنامه يي از پيش تعيين شده است. مجلس هفتم به دلايل متعدد و از جمله نوع عملكرد رياست آن كه بيش از سياسي بودن مشي و سابقه فرهنگي داشت، نه تنها در فضاي عمومي كشور، كه در ميان جناح اصولگرايان هم به موضعي انفعالي دچار شده بود و از ظرفيت هاي متعدد خود كمترين بهره را مي برد. اين مجلس تنها حاصل وجهه سلبي نسبت به اصلاح طلبان بود و عملاً هم نتوانست در كسوت ايجابي كاري كارآفرين صورت دهد و رضايت زعماي محافظه كار را به دست آورد. مجلس هفتم حتي در زمينه حمايت از دولت همسوي خود به تكلف و پراكنده كاري فرو افتاد و نتوانست همپاي او بتازد و مرزهاي معمول عملكرد خويش را در نوردد. اما اكنون محافظه كاران و خصوصاً رئيس جمهور در سال حساس در پيش انتظارات برجسته يي از مجلس دارند و اميد دارند كه قسمت اعظم بار انتخابات آتي را به دوش كشد و احتمال قدرت يافتن رقيب يا ظهور پديده يي جديد و ناخواستني و غيرمترقبه را به شدت كم كند. لاريجاني با همه سوابق ممتد و سياسي و مديريتي پشت سكان قوه مقننه مي نشيند تا ناهماهنگي ها و غضنفرگرايي هاي محتمل درون جناحي را برطرف كند و تحركات ضروري مجلس را از قوه به فعل تبديل سازد. رئيس سابق صداوسيما كارهاي بزرگي در پيش دارد. حمايت تلويحي و ضمني آشكارتر از تصريح دولت، از علي لاريجاني براي جلوس بر كرسي رياست مجلس حكايت از آن دارد كه طرف هاي محافظه كار در حال رسيدن به نقطه ائتلاف بر سر محمود احمدي نژاد هستند و قرار است دبير سابق شوراي امنيت ملي نقش بسزايي در اين خصوص از خود بروز دهد. در واقع انرژي متراكمي كه از پس ائتلاف نانوشته جناح جديد اصولگرا در مجلس با حاميان دولت آزاد خواهد شد از هم اكنون ديگر رقباي محافظه كار را به حاشيه هدايت خواهد كرد و انگيزه فعاليت را در آنها به شدت كاهش خواهد داد. اگر اين استراتژي دروني عملاً محقق شود، محافظه كاران با هيئتي متحد و يكپارچه تر به سراغ انتخابات رياست جمهوري خواهند رفت و اما و اگرهاي ظهور يافته در انتخابات نهم را به حداقل خواهند رساند. اما نكته يي كه احتمالاً دولتيان هم در محاسبات خود خيلي بدان توجه نكرده اند، اين است كه علي لاريجاني خود يك مدعي سياسي بزرگ است و انتظار هماهنگي بي چون و چرا از وي انتظاري چندان منطقي نيست كما اينكه وي در كسوت دبيري شوراي امنيت ملي هم استقلال از دولت را (به هر دليل) تا استعفا و فرستادن پالس هاي مستقلانه پيش برد. شايد در اين رابطه بعيد نباشد كه نوع عملكرد وي در مجلس بعضاً براي دولت غيرمنتظره باشد. در هر حال پس از اين در حركت كلي جناح محافظه كار تاثير حضور يك رئيس مجلس از خانواده لاريجاني مشهود خواهد بود و شايد اين تاثير تا نوعي لاريجانيسم در جناح اصولگرا پيش رود. اجمالاً سوابق اين رئيس تازه نشان مي دهد كه اين خبر براي اصلاح طلبان خبر خوشي نخواهد بود. اگر از زاويه كلي و منافع كشور به رويداد پيش آمده بنگريم بايد به تك مضراب هاي واقع گرايانه يي دل خوش كنيم كه علي لاريجاني بيشتر در اواخر و تا حدودي طي دوران مسووليتش در شوراي امنيت ملي از خود بروز داد. اين بروز و ظهور اگر پررنگ تر شود براي طرف هاي خارجي هم مورد استقبال خواهد بود، چه اينكه آنان روي هر تغييري در ايران حساب هاي خاص خود را دارند و آشنايي نزديك خاوير سولانا با علي لاريجاني حداقل امكان شناخت غربيان از تغييرات احتمالي پس از حضور او در جمع سران قوا را بيشتر خواهد كرد.
پنجشنبه 9 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 172]