واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: درست كردن حلوا از غوره در سه گام!
قاطعيت اعلام كنم بدترين و بزرگترين مشكلات و تفاوتهاي ميان دو زوج براي مدتهاي طولاني با صبر ميتواند حل شود.
نویسنده : دكتر فهيمه قبيطي*
بعد از سالها تجربه مشاوره دادن در زمينه خانواده و روابط زوجين امروز ميتوانم با قاطعيت اعلام كنم بدترين و بزرگترين مشكلات و تفاوتهاي ميان دو زوج براي مدتهاي طولاني با صبر ميتواند حل شود. كافي است بهجاي اينكه بنشينيم و يكسره به حرفهاي همسرمان فكر كنيم و مدام دنبال فرصتي باشيم تا از او بهانه بگيريم و بلافاصله با حرفمان توي دهانش بزنيم، يك بار موقع صحبت كردن او به خودمان بگوييم «سكوت كن الان فرصت اوست كه صحبت كند و با تو درد دل كند». صبور باشيد، به نفع شماست صبوري كردن به ويژه در زمانهايي كه يكي از زوجين مدام در حال تحقير و توهين طرف ديگر است كار بسيار دشواري است كه از عهده هركسي برنميآيد، اما باور كنيد مهمترين ويژگيهاي نسل قديم كه اين روزها حتي در سن كهنسالي با آرامش كنار هم زندگي ميكنند صبور بودن و گذشت كردن است. شما وقتي صبور نيستيد مرتب به اين فكر ميكنيد چه جوابي بدهيد، چطور تلافي كنيد و چه رفتاري نماييد كه همسرتان را عذاب بدهيد اما در مقابل وقتي صبور هستيد به اين فكر ميكنيد كه چطور آرامشتان را بعد از همه اين بحثها حفظ كنيد پس درصدد تلافي نيستيد. قبول دارم كه صبر كردن و آرامش داشتن آن هم در روابط زوجين كار سادهاي نيست. دقيقاً به همين دليل است كه ميگويم اصلاً درست نيست كه اجازه دهيد اضطراب و عصبانيت در شما به وجود آيد. شما مسئول خودتان هستيد و به هر طريق ممكن بايد انرژيهاي منفي خود را به طريقي دور بريزيد تا در آينده دچار عصبانيت، كجخلقي يا اضطراب نشويد. اگر در اين مورد با من همفكر هستيد پس بهتر است به فكر راهي براي افزايش صبر در روابط زناشويي خود باشيد و به اين سه گام هم توجه داشته باشيد. گام اول: خرد بين نباشيم مراجعي داشتم كه مدام با همسرش بر سر هر مسئله كوچكي درگير بود. آنها آنقدر با هم دعوا كرده بودند كه ديگر حتي حوصله دعوا كردن را هم نداشتند ميدانيد چرا؟ چون هر يك از طرفين عادت داشت حتي جزئيترين رفتار طرف ديگر را ببيند، در ذهنش بزرگ كند، به تصورش شاخ و برگ بدهد و در اولين فرصت مثل چماق روي سر همسرش بكوبد. اين اصلاً منصفانه نيست. ياد بگيريم ما به عنوان يك طرف يك زندگي بسيار بزرگ و مهم مسئول هستيم بعضي مشكلات و مسائل را ناديده بگيريم، يا پيش خـودمان نگه داريم، به خصوص زماني كه ميدانيم ممكن اسـت گلايه كردن و حتي نقد كردن باعث ايجاد دعوا شود. در هر دورهاي از زندگي با دوستان، اعضاي خانواده، همكاران و آشنايان ديگر روبهرو هستيم، ممكن است با هر كدام از اينها مشكل پيدا كنيم، اما به ياد داشته باشيم كه فرياد زدن و عصباني شدن و بعد هم قطع رابطه كردن با آنها هميشه راهحل درستي نيست. منظور من اصلاً اين نيست كه اگر فردي روي اعصابتان راه ميرود، شما ناديده بگيريد، به ويژه وقتي اين فرد در مدت طولاني با شما همسفر است. من ميگويم در جاهايي كه مسئله خيلي هم بزرگ نيست، زبانتان را گاز بگيريد و صبر پيشه كنيد چون با اين كار ممكن است نظر فرد مقابل را هم تغيير دهيد. فراموش نكنيد ساكت بودن هميشه هم راهحل مناسبي نيست. يكي از دلايلي كه گفتيم مسائل كوچك را نديده بگيريد و ساكت بمانيد اين بود كه از درگيريهاي بزرگتر جلوگيري كنيد. به اين دليل به كار بردن اين راهحل براي دوستان نزديك يا اعضاي خانواده درست نيست به خصوص اگر بخواهيد صميميت بين شما باقي بماند. دقيقاً به همين دليل است كه توصيه ميكنم هر وقت در موقعيتي قرار ميگيريد كه نياز به مواجهه و روبهرو شدن است، بايد خوب موقعيت را بررسي كنيد و ببينيد آيا حرفهايتان مؤثر است و ميتواند فرد مقابل را سر جايش بنشاند يا خير. اگر موقتاً ساكت بمانيد و مسئله را پيش خود نگه داريد، ممكن است بعدها موقعيت بسيار بهتري براي ابراز آن دست دهد. گام دوم: اول صبر، بعد فكر و سپس عمل تمرين صبر كار سادهاي نيست. صبور بودن به هيچ وجه كار آساني نيست، اما افراد صبور پاداش آن را ميگيرند. صبور بودن يعني بتوانيد در موقعيتهاي حساس بدون اينكه آرامش خود را از دست دهيد، بر ذهن، فكر و در نهايت عملتان تسلط داشته باشيد چون تنها در اين صورت است كه ميتوانيد بدون هيچ عجلهاي براي رسيدن به يك نتيجه خاص درست رفتار كنيد. ما خودمان بيشتر از هر روانشناس و تحليلگر رفتاري ميدانيم آيا حقيقتاً صبور هستيم يا عجول اما نكته مهم در اين زمينه اين است كه ياد بگيريم اگر ميدانيم صبور نيستيم و از آسيبهاي آن در زندگيمان مطلع هستيم براي افزايش صبرمان دست بهكار شويم. گاهي اوقات رفتارهاي بسيار ساده ما را عصباني ميكند مثلاً منتظر ماندن در صف بانك، بيمارستان، ادارات و حتي ترافيك. در اين مواقع بهجاي اينكه مدام حرص بخوريد، دندان به هم بساييد و با خودتان تكرار كنيد «ديرم شد ديرم شد» با خودتان بگوييد پرداخت بانكيام براي امروز يا كل ماه فقط همين يكبار است پس بهتر است آرام باشم. يا حتي در موقع ترافيك به خودتان بگوييد برفرض هم كه خيابان ترافيك نبود من چقدر زودتر از الان ميرسيدم؟ 10 دقيقه؟ نيم ساعت؟ حتي يك ساعت؟ چه ايرادي دارد از فرصت ترافيك براي لذت بردن از موسيقي يا زنگ زدن و شنيدن حرفهاي همسرم استفاده ميكنم. گام سوم: حواس پرت باشيد! اينكه حواس ما به همه چيز باشد خيلي هم به نفعمان نيست. وقتي حواسمان به همه چيز است سريعتر عصبي ميشويم و آرامشمان را از دست ميدهيم، پس گاهي اوقات بهتر است خودمان حواسمان را پرت كنيم. اينجور مواقع بهتر است ذهنتان را روي چيزهاي ديگري متمركز كنيد. وقتي بيصبر ميشويد، فقط بهخاطر آن چيزي است كه روي آن متمركز شدهايد، مثبت فكر كنيد. حتي بهتر است در اين مواقع بهجاي اينكه روي اين واقعيت كه چه اتفاقي در حال وقوع است بیندیشید به نتيجه مثبت صبر كردن و صبور بودن فكر كنيد. من مطمئنم فكر كردن به نتايج صبور بودن خودبهخود آرامش تزريق ميكند. اگر ياد بگيريد در مواقع بحراني و پراسترس بهجاي اينكه به اتفاق در حال وقوع فكر كنيد به آينده و هزار و يك اتفاق مثبت فكر كنيد از بسياري فكرها و رفتارهاي عجولانه خودبهخود جلوگيري ميكنيد. هرچه زمان فكر كردن شما بيشتر باشد ميزان صبور بودنتان بيشتر خواهد بود. بيصبري معمولاً درنتيجه كوتاهنظري است، يعني نميتوانيد به آن چيز در طولانيمدت نگاه كنيد. فراموش نكنيد صبر ارزش پاداشتان را بيشتر ميكند. ضربالمثل قديمي كه ميگويد؛ «گر صبر كني ز غوره حلوا سازم» دقيقاً همين منظور را ميرساند. خودِ موفقيت يكي از بهترين نمونههاي آن است. موفقيت با دوام زمان ميبرد و در نتيجه نيازمند صبر و حوصله است. * روانشناس و مشاور خانواده
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۳۹۴ - ۱۵:۵۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]