تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816387701
در رانندگي تعارف نداريم
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: در رانندگي تعارف نداريم
شايد باورتان نشود اما بين ما روانشناسان مرسوم است كه مي‌گوييم مي‌توانيم از سبك رانندگي كردن مردم بفهميم كه چطور انسان‌هايي هستند.
نویسنده : دكتر سعيد سهيلي
حقيقت اين است كه رانندگي كردن يكي از ملاك‌ها و نشانه‌ها براي ميزان آرامش، صبر و طمأنينه دروني شماست و مي‌تواند بهترين نمونه عيني و ديدني از درونيات شما باشد. رانندگي در هر جامعه‌اي درست مثل هزار و يك رفتار ارادي و غير‌ارادي ديگر شهرنشينان بازتابي از فرهنگ عمومي جامعه است. اگر زاويه ديدمان را كمي تغيير دهيم و به رانندگي به‌عنوان نوعي رفتار و ارتباط اجتماعي نگاه كنيم مي‌توانيم نوع ارتباط و تعامل ويژگي‌هاي فردي و شخصيتي را با معيارهاي جامعه به خوبي ببينيم. در رانندگي تعارف نداريم برخلاف تعارفي بودن ما ايراني‌ها كه هميشه تعارف در بين رفتارهاي روزمره و اجتماعي‌مان ديده مي‌شود نداشتن صبر دروني‌مان باعث شد قيد اين عادت را در زمان رانندگي و تردد در سطح شهر بزنيم. با وجود اينكه ما ايراني‌ها معمولاً هنگام ورود و خروج تعارف و جانب ادب را به تصور خودمان رعايت مي‌كنيم اما اين نوع احترام در سبك رانندگي ايراني جايگاهي ندارد. دقيقاً به دليل از دست دادن صبر است كه اغلب رانندگي‌هاي ما با تصادف، پرخاشگري، رقابت‌جويي، رفتار خصمانه، فحاشي، هتاكي، عجله و نوعي انتقام‌جويي همراه است. در كنار اين موارد رفتارهاي خودنمايانه و جبراني مانند ويراژ دادن در خيابان، استفاده از بوق‌هاي غيرمعمول و تزئينات عجيب و غريب را نبايد از نظر دور داشت كه مسئله‌اي قابل تأمل است و معتقدم نحوه رانندگي كردن فرد در لحظه، مي‌تواند نشان از نظم فكري و آرامش دروني او باشد. چرا عجولانه رانندگي مي‌كنيم؟ يكي از سؤالات مهم اين است كه آيا بستر رانندگي مناسب در ايران فراهم است يا ما فقط از روي عجله تصادف مي‌كنيم؟ با يك نگاه كلي اما عميق در بستر جامعه‌مان مي‌توانيم به اين نكته پي ببريم كه زمان اثبات كرده است جريمه و فشار به‌تنهايي نتوانسته عامل مهمي براي فرهنگ‌سازي رانندگي باشد. با وجود جرائم سنگين، توقيف خودرو، امتياز منفي و حتي سلب امتياز رانندگي و ابطال گواهينامه بازهم انواع تخلفات در مقياسي بالا مشاهده مي‌شود و روزانه بسياري از هموطنانمان بر اثر تصادف جان خود را از دست مي‌دهند، به عبارتي هر سال در ايران يك زلزله بم اتفاق مي‌افتد كه متأسفانه بسيار خاموش است و كسي متوجه عمق فاجعه نمي‌شود. فراموش نكنيد تخلف در رانندگي در همه جاي دنيا به عنوان يك امر دروني و شخصي حساب نمي‌شود. تبعيضات اجتماعي، نابرابري، پايين بودن وضع معيشت مردم، هزينه‌هاي زياد زندگي، چند شغله بودن و كلافگي به‌علت ترافيك مي‌تواند در كنار هم، فرد را مستعد انواع تخلفات كند كه تخلف در رانندگي يكي از اين موارد است. اما نكته مهم در اين بين اين است كه با وجود همه تمهيدات بازدارنده و مشكلاتي كه در سطح جامعه وجود دارد، تجربه نشان داده اگر آرامش فكري، صبر و اندكي ايثار در زمان رانندگي وجود داشته باشد مي‌تواند بسيار مثبت و سازنده باشد. در چند سال اخير برنامه‌هاي متنوعي در اين زمينه ساخته شده و سعي در فرهنگ‌سازي اصولي شده كه بسيار اميدواركننده است. اين روزها مردم بيشتر از آنكه به اتومبيل شما نگاه كنند رفتارتان را آن هم در زمان‌هاي حساس مي‌بينند و روي آنها فكر مي‌كنند و تصويري از شخصيت شما در ذهنشان نقش مي‌بندد. البته در بين مردم جامعه ما هنوز هم هستند كساني كه تلاش مي‌كنند با رفتارهاي مختلف مانند سرعت و سبقت غيرمجاز و هراس انگيز و انجام حركات نمايشي در محل‌هايي كه رانندگان معمولي و خانواده ديگران در آن رهگذرند نگاه‌هاي مردم را به سمت خودشان جلب كنند. مصاديق بي‌فرهنگي در رانندگي لجبازي با ديگر رانندگان، استفاده از عينك‌هاي دودي خاص زمان رانندگي، استفاده از سيستم صوتي پرقدرت، دودي‌كردن شيشه‌هاي دور تا دور ماشين، نصب لامپ‌هاي غيرمجاز، سرعت و سبقت‌هاي حادثه‌آفرين و خطرناك، نصب بوق‌هاي گوشخراش و استفاده عمدي و بي‌مورد از آنها همه جزئي از رفتارهاي اين روزهاي ماست كه ما روانشناسان از آنها با عنوان بي‌فرهنگي رانندگي ياد مي‌كنيم. نمونه‌هاي واضح نداشتن صبر در رانندگي ما به همين يكي دو مورد خلاصه نمي‌شود. ما هر روز بدون آنكه متوجه باشيم هزار و يك رفتار غيرعادي از خودمان بروز مي‌دهيم كه اگر بررسي شوند بهترين نمونه‌ها براي عجول بودن و از دست دادن صبر دروني ماست. بوق زدن‌هاي بي‌مورد و متوالي، استفاده غيرمجاز از نوربالا، لجبازي با ديگر رانندگان، مسدود كردن راه، سبقت از سمت راست، عدم‌استفاده از چراغ راهنما، توقف در محل‌هاي غيرمجاز يا در عرض خيابان، تجاوز به خط عابرپياده، عدم رعايت فاصله قانوني با اتومبيل جلويي، انجام حركات نمايشي، نوربالا زدن‌هاي پياپي، ايجاد وحشت و استرس در رانندگان ديگر و بيرون انداختن زباله از مواردي هستند كه بي‌توجهي به آنها نشانه عدم آشنايي با فرهنگ صحيح رانندگي و ضعف شخصيتي راننده محسوب مي‌شود. اگرچه برخي رانندگان، به ويژه جوان‌ها تصور مي‌كنند چنين رفتارهايي باعث مي‌شود توجه ديگران را به خودشان جلب كنند يا حتي برخي آن را نشانه‌اي يا شاهكاري براي جرأت و جسارت خارق‌العاده مي‌دانند اما حقيقت اين است كه تمام اين رفتارها نشانه بي‌فرهنگي و ضعف اخلاقي و نتيجه نداشتن صبر دروني است. شما وقتي صبر نداريد، بدون فكر به سمت ماشين مي‌رويد؛ بدون تمركز پايتان را روي پدال گاز فشار مي‌دهيد و بدون آنكه متوجه باشيد ممكن است تصادف كنيد. اگرچه تا اينجا همه جزء جدانشدني زندگي‌هاي شهري و شلوغ است اما از اين به بعد كاملاً به خاطر نبودن صبر است. برفرض محال شما تصادف مي‌كنيد، در زمان تصادف طبيعي است كه راننده‌ها عصبي باشند و از ماشين خود پياده شوند اما اينكه راننده‌اي از شدت عصبانيت صبر خود را از دست بدهد، فرياد بزند، توهين كند، فحش بدهد يا حتي دست به يقه شود نه تنها رفتاري طبيعي نيست بلكه جزو رفتارهاي افراد عصبي و عجول است. يك راننده صبور، يك شهروند متعادل و سالم اگر مي‌خواهيد در زمان رانندگي طوري رفتار كنيد كه يك انسان سالم و متعادل به نظر برسيد بهتر است روي تمركز و بالابردن صبر خود تلاش نماييد. اگر مي‌خواهيد هنگام رانندگي همچنان شخصيت والاي خود را نزد اطرافيان حفظ كنيد، سعي كنيد صبور باشيد، زمان رانندگي موسيقي تند و بلند گوش نكنيد، به زمان نفس كشيدن و ضربان قلبتان فكر كنيد. براساس ثانيه در ذهنتان اعداد را بشماريد. بر اعصاب خود مسلط باشيد و تلاش كنيد پيش از هر عملي مثل گاز دادن، ويراژ كشيدن و ترمز كردن و بعد از وقوع هر اتفاقي نسبت به محرك‌هاي ترافيكي و رانندگي ضعيف ديگران واكنش نشان ندهيد. بوق نزنيد. اصلاً روي بوق ماشين‌تان برچسبي بزنيد كه به محض ديدنش يادتان بيفتد حق نداريد از بوق استفاده كنيد. بوق زدن‌ها سهم بسيار بالايي در عصباني كردن راننده‌ها دارد. فاصله مجاز خود را از ماشين جلويي رعايت كنيد و در مقابل هم از ترمز كردن ناگهاني بعد از رانندگي با سرعت خودداري كنيد. بدون در نظر گرفتن موقعيت اتومبيل‌هاي جلويي براي آنها پياپي چراغ نوربالا نزنيد، وضعيت و موقعيت اتومبيل‌هاي ديگر را درك كنيد و بي‌مورد از آنها توقع نداشته باشيد. فضاي خودروي خود را خوشبو نگه داريد. بو و موسيقي ملايم سهم بسزايي در بالا بردن صبر انسان‌ها دارند. سيگار نكشيد و با تلفن همراه صحبت نكنيد و به خاطر هر رفتاري به رانندگان ديگر توهين نكنيد. طوري رانندگي كنيد كه سرنشينان احساس امنيت و آرامش كنند. هنگام رانندگي پيوسته به ياد داشته باشيد كه رانندگي سالم، نشان دهنده پرستيژ بالا و شخصيت ارزشمند شماست، نه اتومبيل گرانقيمت و مدل بالا. آخر از همه اينكه فراموش نكنيد با ياد خداست كه قلب انسان آرامش پيدا مي‌كند و اگر طالب آرامش دروني و پايداري هستيد ذكر بگوييد. «الا به ذكر الله تطمئن القلوب» به راستي كه با ياد خدا آرامشي مطلق در قلب و ذهن همه ايجاد مي‌شود و باز هم فراموش نكنيد كه خداوند با صابران است. * روانشناس
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۳۹۴ - ۱۵:۵۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها