واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارین پالیسی در گزارشی مطرح کرد؛
نشست وین، آزمونی برای عملکرد واشنگتن در دوران پس از برجام
به عقیده بعضی از کارشناسان و تحلیلگران، گفتگوهای اخیر در وین و ادامه آن در لندن در باب مسأله سوریه، به منزله آزمونی برای کاخسفید در حال و آینده است که بتواند ضریب نفوذ خود و پیشبرد اهدافش را در دوره پسابرجام به محک بگذارد.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری فارس، برخی از تحلیلگران بر این باورند که مذاکرات وین درخصوص مسأله سوریه، محکی برای دولت آمریکا بوده است تا متعاقب آن بتواند به سنجش میزان نفوذ و پیشبرد سیاستهای خود در دوره پسابرجام دست یابد. «کالوم لینچ» تحلیلگر و گزارشگر باسابقه آمریکایی در رسانههایی مانند واشنگتن پست، در تازه ترین تحلیل خود در نشریه فارین پالیسی مینویسد: «مسأله سوریه سبب شد دولت اوباما نخستین آزمون سنجش موفقیت توافق هستهای با ایران را به مرحله اجرا بگذارد – توافقی که با انعقاد آن در ماه ژوئیه (تیرماه 1394) قرار است دروازههای وسیعتری رو به سوی خاورمیانهی مطلوب غرب رقم بخورد.» لینچ معتقد است برای دستیابی به این هدف، آمریکا، نخست باید راهی برای در کنار هم نشاندن دو قدرت رقیب جمهوری اسلامی ایران و آل سعود پیدا کند؛ قدرتهایی که بنا به گفته او در حال تجربه یک جنگ نیابتی در میدان سوریه هستند. برخی منابع دیپلماتیک آمریکایی در مصاحبه با فارین پالیسی اعلام کردهاند جان کری تلاش میکند با نزدیک شدن به موعد 12 نوامبر (21 آبان 1394)، دور بعدی تلاشها برای تغییر روابط ایران و عربستان را در لندن به ظهور برساند. به نوشته این نشریه، گرچه دیپلماتهای حاضر در پشت میز گفتگو، به دو گروه عمدهی موافق و مخالف با حضور بشار اسد در سرنوشت سیاسی آینده سوریه تقسیمبندی میشوند، اما مسأله مهمتر در میان آنها، رسیدن به پاسخ این سؤال است که مذاکراهکنندگان اصلی و تأثیرگذار، سرانجام به حضور کدام یک از گروههای متخاصم با دولت سوریه، رنگ مشروعیت خواهند داد و کدام را بهعنوان تروریست معرفی خواهند کرد. بهعنوان یکی از علائم اهمیت نتایج این نشست برای کاخ سفید، اشاره به این نکته از قول نمایندگان و دیپلماتهای ویژه سازمان ملل متحد، کافی است که اوباما قبل از مقدمهسازی برای حضور ایران در وین، بهطور شخصی و رأساً برای متقاعد کردن برخی کشورهای منطقه ازجمله عربستان و تضمین حفظ منافع آنها در جریان مذاکرات، وارد عمل شد. بهرغم اعلام وزارت خارجه آمریکا مبنی بر اجماع همهجانبهی برخی کشورهای مشخص در نشست وین، آنچه از فحوای کلام برخی دیپلماتهای آمریکایی برمیآید این است که یکهتاز تلاشها برای نِیل به هدف حضور ایران در میانه گفتگوها، خودِ آمریکاست. «اندرو تابلر» پژوهشگر اندیشکده سیاست خاور نزدیک آمریکا در این خصوص میگوید: «تحلیل من این است که رییسجمهور آمریکا شخصاً برای کنارهم نشاندن این 17 کشور بالاخص ایران و عربستان اقدام کرده است.» از طرفی، «گریگوری گاوس» کارشناس مسائل مربوط به عربستانسعودی در دانشکده «دولت و خدمات عمومی بوش» وابسته به «دانشگاه تگزاس ای اند ام»، معتقد است آنچه باعث هراس و تردید سعودیها شده فراتر از مسأله سوریه است؛ ترس بزرگتر آنها از حیث تغییر سمتوسوی سیاست آمریکا به طرف دوستی با رقیب دیرینه عربستان در منطقه غرب آسیا است. در حالی که برخی تحلیلها حاکی از این واقعیت است که آمریکا بدنبال رهگیری یک استراتژی دوگانه برای ترکیب اقدام نظامی و استفاده از دیپلماسی درجهت رسیدن به مقاصد خود و متحدان منطقهایاش در مسأله سوریه است، هفته گذشته شاهد برگزاری نشست وین با حضور 17 کشور از جمله روسیه، ایران، چین، آمریکا و عربستان بههمراه نمایندگان ویژه اتحادیه اروپا و سازمان ملل بودیم که در هتل امپریال این شهر انجام شد. قبل از برگزاری نشست مذکور، دفتر دبیرکل سازمان ملل در بیانیهای از حضور ایران در جمع طرفهای مذاکره کننده استقبال کرده بود و خواستار مشارکت طرفهای ذینفوذ سیاسی در این قبیل گفتگوها شده بود. به نوشته روزنامه نیویورک تایمز، اصرار بر مشارکت ایران در حل مسائل مربوط به بحران سوریه از جمله مواردی است که همیشه از سوی سازمان ملل و نمایندگان ویژه آن در سوریه مطرح میشده است، اما دبیرکل این سازمان تاکنون ظاهراً نتوانسته بود در مقابل مخالفتهای آمریکا مقاومت کند. به گزارش رویترز، زمانی که بان کی مون در ژانویه 2014 از تصمیم خود برای دعوت از دولت ایران برای حضور در گفتگوهای مذکور سخن به میان آورد، این امر بار دیگر با مخالفت آمریکاییها مواجه شد و در نهایت دبیر کل سازمان ملل متحد را مجبور به عقبنشینی کرد. یک روز پیش از برگزاری مذاکرات وین، نشریه اینترنتی بیزنس اینسایدر نیز از قول «تونی بادران»، پژوهشگر اندیشکده آمریکایی دفاع از دموکراسی در واشنگتن دیسی، درباره حضور بیسابقه ایران در جمع مذاکره کنندگان گفته بود: اجماع طرفهای شرکتکننده در مذاکرات برای دعوت از ایران، مسلماً بیانگر تغییری بزرگ در رویکرد آمریکا و شرکای منطقهای آن در قبال سوریه و رسیدن آنها به درکی واقعبینانهتر از آینده دولت بشار اسد است. آمریکا در این تغییر رویکرد البته پیشروتر از سایرین بود. این تحلیلگر آمریکایی ادعا میکند: «به عقیده من دعوت از ایران به معنای تغییر سیاست دولت اوباما نیست، بلکه اتفاقاً این اقدامی در راستای فهم دیرینه آمریکا از ماهیت میدان نفوذ ایران در سوریه است. آمریکا قصد دارد از این فرصت برای مشروعیت بخشیدن به ایران با عنوان نماینده آمریکا در گفتگو با نظام سوریه استفاده کند.» پژوهشگر باسابقه بنیاد دفاع از دموکراسی در ادامه میگوید، این همان چیزی است که دولت ایالات متحده از درون مذاکرات هستهای و دستیابی به توافق [برجام] در پی آن بود. بادران مدعی میشود: «در واقع، این همان نقطه اساسی و وجه عمده توافق هستهای با ایران است؛ پایهگذاری یک همکاری منطقهای وسیع با ایران. دادن کرسی به آقای ظریف در جمع طرفهای مذاکرهکننده در موضوع سوریه، دقیقاً ادامه منطقی همان سیاست است.» انتهای پیام/ق
94/08/18 - 12:06
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]