واضح آرشیو وب فارسی:اقتصاد آنلاین: از دور صنعت سینما عظیم و باشکوه است. جاذبه هایی مانند ستاره ها، فرش قرمز و اسکار همه را مبهوت می کند. با این حال قلب هالیوود اقتصاد آن است و هنوز هیچ کس چیزی از اقتصاد سینما نمی داند. ...از دور صنعت سینما عظیم و باشکوه است. جاذبه هایی مانند ستاره ها، فرش قرمز و اسکار همه را مبهوت می کند. با این حال قلب هالیوود اقتصاد آن است. با اینکه صنعت سینما کماکان پول ساز است اما مناسبات اقتصادی اش روز به روز پیچیده تر می شود. اگر به استودیوهای فیلم سازی رفت و آمد داشته باشید حتما جمله «هیچ کس چیزی نمی داند» را شنیده اید و این گزاره حقیقت محض است. مردم دمدمی مزاج هستند و صنعت سینما هم مدام در حال تغییر است. بنابراین هرفیلمی یک سرمایه گذاری خطرناک است حتی اگر تام کروز ستاره فیلم تان باشد. آمار فروش سینماها در سال ۲۰۱۴ در آمریکای شمالی و کانادا ۱۰/۴ میلیارد دلار بوده که کاهش ۵ درصدی نسبت به سال قبل داشته است. فروش سینماهای سه بعدی هم با ۲ درصد کاهش نسبت به سال قبل روبه رو شد. اما گیشه جهانی با ۳۶/۴ میلیارد دلار فروش یک درصد رشد داشت که دلیل اصلی اش رشد تعداد سینماها در منطقه آسیای شرقی بود. گذشت آن زمانی که فیلم ها عمده درآمدشان از طریق فروش در گیشه بود. بودجه معمولا همه بودجه فیلم ها محدود به هزینه تولیدشان نمی شود. برای بسیاری فیلم ها بودجه تبلیغات می تواند فراتر از تصور باشد. ۱۵ میلیون دلار بودجه معمول تبلیغات به شکل مضحکی از هزینه ساخت بسیاری از فیلم های مستقل بالاتر است. به طور معمول برای فیلمی با بودجه بین ۴۰ تا ۷۵ میلیون دلار ۲۰ میلیون دلار هزینه تبلیغات نیاز است. برای تمام فیلم ها چه بلاک باستر ها و چه فیلم های مستقل مشوق های مالیاتی به ویژه آن بخشی که مربوط به لوکیشن فیلم است می تواند در کاهش بودجه نقش تاثیرگذاری داشته باشد. برگردیم به اصل «هیچ کس چیزی نمی داند.» گاهـــی اوقات پرفروش هـــای غیرمنتظره ای متولد می شوند مانند مسابقه زیبایی کودکان. این کمدی مستقل ۷ میلیون دلاری بعد از موفقیت در ساندنس با مبلغ ۱۰/۵ میلیون دلار توسط فاکس سرچ لایت خریداری شد و در گیشه ۶۰ میلیون دلار فروخت که یک شوک اساسی بود. در مقابل فیلم جان کارتر از کمپانی دیزنی با ۲۵۰ میلیون بودجه فقط ۷۳ میلیون دلار فروش داشت و فاجعه ای تاریخی شد. پس تقریبا هیچ رابطه اثبات شده ای بین بودجه و موفقیت فیلم وجود ندارد. قیمت بلیت تعداد سینماروها کاهش پیدا کرده و همین باعث می شود پول درآوردن برای استودیوها و پخش کننده ها سخت تر باشد. طبق سنت اکران معمولا در هفته اول و افتتاحیه فیلم استودیو سهم بیشتری می گیرد و در طول اکران سهم سینماهای نمایش دهنده افزایش پیدا می کند. معمولا استودیوها ۵۰درصد از از فروش بلیت در آمریکای شمالی به دست می آورند. استودیوها معمولا درآمد بیشتری از فروش در داخل آمریکا به دست می آورند تا در بازار های خارجی اما با این حال هنوز بازار خارجی اهمیت حیاتی دارد به همین دلیل است که می بینید فیلم های علمی- تخیلی و ابرقهرمانی روز به روز بیشتر می شوند چون تماشای این فیلم ها برای مخاطب خارجی بسیار راحت تر است تا یک کمدی مستقل. فروش محصولات جانبی همه چیز از سال ۱۹۷۷ و با جنگ ستارگان شروع شد. سری فیلم های جنگ ستارگان ۴ میلیارد دلار در گیشه فروش داشته است. واقعا رقم حیرت انگیزی است اما شوک واقعی وقتی است که می فهمید این رقم تنها یک سوم فروش محصولات جانبی این فیلم هاست. قطعا این سیاست برای همه فیلم ها به ویژه درام و کمدی نمی تواند پول ساز باشد ولی برای مخاطبان کودک و خوره های جشنواره کامیک کان فروش محصولات جانبی سود خالص است. بازار های خارجی فیلم های بلاک باستر معمولا در این بازار خوب نقش آفرینی می کنند اما فیلم های مستقل شرایط سختی دارند. هرچند اگر یک پخش کننده هوشمند داشته باشند فیلم می تواند به بازار های کلیدی خارجی فروخته شود و سوددهی داشته باشد. معمولا تهیه کننده ها لیستی از بازیگرانی را که در بازارهای خارجی محبوبیت دارند تهیه می کنند تا روند فروش را تسهیل کنند. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از دریک آنلاین، هرچند این هم تضمینی برای فروشی خیره کننده نیست اما انتخابی منطقی به حساب می آید. شبکه نمایش خانگی و سرویس های اینترنتی در گذشته ای نه چندان دور این بازار محدود به فروش دی وی دی بود اما الان بیشتر بحث درباره پخش اینترنتی و تلویزیونی است. برای بعضی تهیه کنندگان فروش حق پخش تلویزیونی منبع درآمد مهمی است. در هر حال فیلم یک روز از پرده سینما پایین می آید اما همان فیلم می تواند تا ابد در تلویزیون نمایش داده شود. فروش حق پخش فیلم به خطوط هواپیمایی هم بسیار سودآور است. پخش اینترنتی فیلم ها سالانه صدها میلیون دلار برای استودیوها درآمد به همراه دارد. برای فیلم های مستقل چند سیاست متفاوت وجود دارد. برخی فیلم ها همزمان اکران و پخش اینترنتی می شوند و برخی فیلم ها یک روز پیش از اکران در اینترنت پخش می شوند و خیلی فیلم ها فقط به صورت اینترتی پخش می شوند. این سیاست باعث می شود فیلم هایی که نام های معروف برای جذب مخاطب ندارند هم بتوانند سوددهی داشته باشند. اما حرف آخر جمله ای است که بارها گفته ام. «هیچ کس چیزی نمی داند.» در هالیوود هیچ تضمینی در کار نیست.
پنجشنبه ، ۱۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اقتصاد آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]