واضح آرشیو وب فارسی:9 صبح: بین الملل > آمریکا - پایگاه خبری اسپوتنیک طی گزارشی، ساختار ائتلاف بین المللی تحت رهبری آمریکا برای مبارزه با داعش را ساختاری کاملا ناکارآمد با نرخ بازده فوق العاده کم ارزیابی کرد.به گزارش سایت خبری تحلیلی 9 صبح به نقل از فارس، پایگاه خبری اسپوتنیک طی گزارشی نوشت: به خوبی می دانیم که ائتلاف تحت رهبری آمریکا علیه گروه تروریستی داعش در سوریه، ترکیب آن، توزیع نقش ها و حتی شمار شرکت کنندگان در این ائتلاف بسیار گنگ و مبهم است و همه این ها را می توان از جمله علل موثر در ناکارآمدی عملیات این ائتلاف ارزیابی کرد. ائتلاف بین المللی تحت رهبری آمریکا علیه گروه تروریستی داعش در آگوست سال 2014 با مشارکت کشورهای مختلف از جمله تمامی اعضای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، اتحادیه عرب و اتحادیه اروپا بمنظور نشان دادن انسجام سازمان های مختلف و اتحاد تلاش ها برای مبارزه با تروریسم تشکیل شد. در ابتدا هیچکس از روسیه و ایران برای حضور در این ائتلاف دعوت نکرد اما اندکی بعد آمریکا فعالانه از مسکو برای پیوستن به این ائتلاف دعوت کرد و آنگاه بود که روسیه در پاسخ به آمریکا از آن خواست که به تشکیلات خود برای مبارزه با داعش بپیوندد. با توجه به اینکه ترکیب ائتلاف روسیه کاملا واضح و مشخص است و تمامی کشورهای همسایه سوریه در آن حضور دارند، این موضوع اما در ورژن آمریکایی ائتلاف ضدداعش این گونه نیست. گفته می شود که حدود 40 کشور در ائتلاف آمریکایی مشارکت دارند اما در رسانه ها یا سخنرانی ها این رقم همواره با عباراتی چون «در حدود»، «دستکم»، «کمی کمتر» یا «کمی بیشتر» همراه است. شمارش تعداد دقیق مشارکت کنندگان در این ائتلاف و نوع مشارکت آنها عملا مشخص نیست. از آغاز ائتلاف تحت رهبری آمریکا، استرالیا، بلژیک، انگلیس، دانمارک، کانادا، هلند و فرانسه در عملیات های واقعی در خاک عراق و بحرین، اردن، قطر، عربستان سعودی و امارات عربی متحده در سوریه حضور داشتند. 20 کشور شامل اتریش، آلبانی، مجارستان، اسرائیل، ایرلند، اسپانیا، ایتالیا، کانادا، کویت، لوکزامبورگ، نیوزلند، نروژ، کره جنوبی، اسلواکی، ترکیه، جمهوری چک، سوئیس، سوئد، استونی و ژاپن از این ائتلاف حمایت مالی، تجهیزاتی، فنی و اطلاعاتی می کنند. این در حالیست که 22 کشور شامل مصر، یونان، گرجستان، ایران، ایسلند، لتونی، لبنان، لیتوانی، مقدونیه، مراکش، ملداوی، عمان، لهستان، پرتغال، رومانی، صربستان، اسلوونی، اوکراین، کرواسی، مونته نگرو، فنلاند و تایوان نیز از عملیات های ائتلاف در صحنه بین المللی حمایت سیاسی می کنند و تمامی این گروه ها از سوی آمریکا از پایگاه نظامی مکدیل (MacDill) در فلوریدا مورد نظارت قرار می گیرند. متحدان عرب به طور انکارناپذیری از منظر سیاسی و مادی از اهمیتی قابل توجه برخوردارند. در وهله نخست آنها خاک و پایگاه های هوایی خود را در اختیار [آمریکا] قرار دادند و در وهله دوم نیز اقدامات کشورهای عربی اساسا جنبه روانی دارد و آمریکا می تواند اعلام کند که از حمایت اغلب اعضای اتحادیه عرب برخوردار است که این موضوع از منظر تبلیغاتی حائز اهمیت است. البته عرب ها با میل خود در این بازی شرکت کردند. به طور مثال، عربستان سعودی چهار فروند جنگنده F-15 برای مبارزه با داعش اعزام کرد که خلبانی یکی از این جنگنده ها در جریان عملیات های مختلف توسط شخص شاهزاده «خالد بن سلمان» صورت گرفت. علاوه بر این بحرین نیز دو فروند F-16 و قطر نیز یک جنگنده میراژ (Mirage) به ائتلاف اختصاص داد. با توجه به اینکه کشورهای عربی هرگز در بمباران های عراق مشارکت نداشتند و تنها در سوریه اقدام می کردند، می توان به انگیزه های سیاسی آنها پی برد. در نهایت «ائتلاف بین المللی برای مبارزه با تروریسم و افراط گرایی» ثابت کرد که ساختاری کاملا ناکارآمد با نرخ بازده فوق العاده کم است. برای اغلب مشارکت کنندگان درجه دو ائتلاف، حضور در این فهرست به نوعی به منزله بلیط ورودی به باشگاه نخبگان است که در آن بدون انجام کاری خدمات دریافت می کنند. عده دیگری نیز عملا به طور پیش فرض حضور دارند؛ مانند لوکزامبورگ به عنوان یکی از اعضای ناتو که فاقد ارتش عملیاتی است.
پنجشنبه ، ۱۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 9 صبح]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]