واضح آرشیو وب فارسی:شفقنا: شفقنا-بحران سوریه، ازجمله رخدادهای نادر پس از برهه جنگ جهانی دوم است که قدرت های جهانی به نوعی درگیر آن شده اند. بنابراین می توان سوریه را لابراتوار یا آزمایشگاهی فرض کرد که تئوری های دیپلماسی و قدرت نظامی در آن محک می خورند تا عیار واقعی آنها مشخص شود. در نشست های ژنو ۱ و ۲ حدود ۶۰ کشور جهان از جمله کشورهای قدرتمندی مانند امریکا، انگلیس و فرانسه و تعداد زیادی از کشورهای عربی حضور داشتند. اما نتایجی که این بلوک قدرتمند در این لابراتوار به دست آوردند، عجیب بود. مصطفی مصلح زاده؛ سفیر پیشین ایران در اردن در روزنامه ایران نوشت: هزینه های هنگفتی که بخش زیادی از آن را هم عربستان پرداخت و نیروی نظامی فراوانی به کار گرفته شد تا مخالفان حکومت سوریه بتوانند «اسد» را ساقط کنند. با این حال پس از مدت ها تلاش بلوک قدرتمند به این نتیجه رسیدند که اولاً نتوانسته اند حکومت سوریه را ساقط کنند و ثانیاً «داعش» و «النصره»، فرزندان نامشروع این لابراتوار در سوریه زاده شدند؛ همان گروهک های تروریست جهان وطنی- که هرچند خود را وابسته به وطن خاصی نمی دانند. اما گروهی از آنان راه بازگشت به زادگاه هایشان را در پیش گرفته اند و هراس دولت ها را برانگیخته اند. شاید این احساس خطر یکی از دلایلی است که سبب شده بلوک قدرتمند شامل ۶۰ کشور، مجاب شود تا برای جلب رضایت ایران، از مواضع پیشین خود کوتاه بیاید. زیرا مقامات کشورهای فرانسه، انگلیس و حتی به نحوی امریکا اعتراف کردند برای مقابله با «داعش» ناچارند ریاست جمهوری «اسد» را برای یک دوره انتقالی و گذار، پذیرا باشند. اما چرا واقعیتی که اروپا و امریکا پذیرفت، در مواضع کشورهای عربی خصوصاً عربستان، امارات و قطر نادیده گرفته شد؟ تحلیل این تفاوت رفتار را باید در هزینه هایی جست وجو کرد که عربستان برای سقوط دولت سوریه بر خود تحمیل کرده است. به باور «ریاض»، اگر «اسد» ماندنی شود، اولین و بزرگ ترین خسارت متوجه دولت عربستان خواهد شد. نقش مخرب و مداخله گر «ریاض» در بحران سوریه، به گونه ای بوده که انتقادها و سؤالات متعددی را در داخل و خارج از عربستان متوجه سعودی ها کرده است. این فشار فزاینده در حالی است که عربستان در سوریه دستاورد ملموسی نداشته و حتی در ماه های اخیر با پیروزی های نسبی دیپلماتیک و نظامی «اسد» مواجه شده و «مسکو» را کنار رئیس جمهوری سوریه می بیند. به همین دلیل است که عربستان تلاش کرد پیش از وخیم تر شدن اوضاع علیه «ریاض»، حاضران در نشست «وین» را به سقوط حکومت سوریه راضی کند. این در شرایطی است که قدرت نمایی ارتش روسیه در کنار منطق دولت ایران، فرآیند بسیار قدرتمند منطقی را در برابر بلوک قدرت غیرمنطقی ایجاد کرده و آنها را مجبور به پذیرش تغییر در مواضع خود کرده است. عربستان در مذاکرات روز نخست بحث برکناری «اسد» را پیگیری کرد. سعودی ها حتی با وعده خرید ۱۲ میلیارد دلاری تسلیحات از روسیه سعی کرده بودند رأی روس ها را با خود همراه کنند و تصور می کردند می توانند با پرداخت پول هنگفت، بلوک روسیه و ایران را خلع سلاح کنند. اما دومین روز نشست تحت تأثیر منطق ایران قرار گرفت. موضع ایران این بود که در کجای حقوق اساسی و در کجای پروتکل های بین المللی می شود در یک کنفرانس نشست و برای دولت مستقر یک کشور تصمیم گرفت. حال آنکه این حق مردم هر کشور است که برای آینده سیاسی کشورشان تصمیم بگیرند. این منطق پیروز شد و طرف اروپایی و امریکایی آن را پذیرفت. اما اینکه چرا این منطق مورد پذیرش عربستان قرار نگرفت، بر همان اساس قابل درک است که در خطوط گذشته به آن اشاره شد. کنفرانس وین آخرین ضربه ای بود که عربستان پس از سال ها سرمایه گذاری در بحران سوریه با آن مواجه شد. حال آیا عربستان با این ضربه بیدار می شود و منطق را می پذیرد؟ باید گفت، خیر. دست کم در چند ماه آینده انتظار نمی رود که عربستان در فرآیندی عقلانی منطق را بپذیرد. صحبت های اخیر «الجبیر» مبنی بر ضرورت تعیین زمان توسط ایران و روسیه برای برکناری «اسد» در قالب هیچ یک از معیار دیپلماسی بین المللی نمی گنجد و موضعی عجیب تلقی می شود. چنین مواضعی نیازی به پاسخگویی مسئولان ما ندارد. زیرا بیانیه نهایی مذاکرات «وین»، خود پاسخی پیشاپیش و محکم به این مواضع ناشیانه است. www.fa.shafaqna.com
پنجشنبه ، ۱۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفقنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]