واضح آرشیو وب فارسی:ماین نیوز: گروه معادن - دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مواد معدنی دلایل خود را برای انصراف از فعالیت های معدنی تشریح کرد و گفت: در حال حاضر فقط سود در واردات است. آنقدر دولت معدنکاری را سخت کرده که ترجیح می دهم به جای رفتن به بیابان ، در دفترم بنشینم و کالا وارد کنم.به گزارش ماین نیوز، کامران وکیل اظهار کرد: معدنکاران باید برای رفتن به کارگاه شان در بیابان مسافت طولانی را طی کنند و این کار سختی است در حالی که هر کسی دوست دارد محل کارش در شهر و دو کوچه بالاتر از منزلش باشد. این فعال معدنی با بیان اینکه امروزه صادرات مواد معدنی کار سختی شده چون ریسک بالایی دارد، بیان کرد: برای صادرات محصولات معدنی باید کالا را به هر سختی شده که به کشورهای خارجی بفرستی و بعد از آن دنبال پولش باشی. معدنکاری در ایران این روزها یک فعالیت اقتصادی است که بگیر و نگیر دارد. در مرحله اول که اکتشاف است باید پس از بررسی های بسیار و هزینه های زیاد متوجه شویم آیا در آن محدوده ذخایر معدنی وجود دارد یا خیر. تازه این مرحله را که پشت سر بگذاریم باز هم می بینیم اول راه است. او با بیان اینکه معدنکاری در ایران پر ریسک و پرمخاطره است، گفت: ایران جزو اولین کشورهایی است که بیشترین آمار تصادفات و مرگ و میر را دارد از آنجایی هم که ذات بخش معدن پر ریسک است و مجبوریم به دلیل نبود زیرساخت های لازم با هزار بدبختی معدن راه اندازی کنیم، ترجیح می دهم با هواپیماهایی که یا تاخیر آزاردهنده دارند یا سقوط می کنند، سفر به محیط کارم نداشته باشم و در واقع جانم را در راه معدن نگذارم. وکیل توضیح داد: اگر سرمایه گذاری در پروژه صنعتی وارد شود و دولت یا هر موانع دیگر بر سر راهش باشد، پس از 4 یا 5 سال می تواند زمین آن را بفروشد و به پول خود برسد اما در معدنکاری اصلا چنین قضیه ای نیست و اگر معدنی تعطیل شود کل سرمایه یک معدنکار نابود شده و مجددا سرمایه کلانی برای احیا آن لازم است. دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مواد معدنی گفت: حالا فرض کنید معدنکاری معدنی را راه انداخت، پس از دولت نوبت منابع طبیعی و محیط زیست است که دخالت کنند و هزاران مانع پیش روی سرمایه گذار بگذارند. بعد از این دو سازمان، سازمان میراث فرهنگی جلو می آید و متوهم می شود که حتما در این معدن گنجی نهفته است که سرمایه گذار حتما قصد سرقت این گنج را دارد که به بیابان آمده است. او ادامه داد: حالا این سازمان ها نمی دانند که همین که جاده ها هموار بوده و هواپیمایی سقوط نکرده خود جای شکر دارد زیرا معدنکار بالاخره با هر سختی به بیابان رسیده است! وکیل گفت: صادرات مواد معدنی و مشکلات ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ از ﻃﺮﯾﻖ ﺑﻨﺪر ﭼﺎﺑﻬﺎر، شهیدرجایی و باهنر یک طرف، تامین ماشین آلات گران برای معدن از طرف دیگر سخت شده است. خرید کشنده تریلی در ترکیه پرداخت اقساط 190 میلیون است، اما در ایران خرید همان کشنده 570 میلیون تمام می شود تازه معدنکاران باید این مبلغ را نقد بپردازند. او با بیان اینکه مواد معدنی حجیم و سنگین اما ارزان است، گفت: افزایش هزینه حمل و نقل برای جابه جایی یک کانتینر با بار تلویزیون ارزان تر از یک کانتینر مواد معدنی تمام می شود زیرا به طور مثال بر روی مبلغ هر تلویزیون 5 هزار تومان افزوده می شود اما مواد معدنی تنی 50 هزار تومان گران تر می شود. بنابراین متوجه می شوید که مخاطرات معدن بسیار بالاتر از آن چیزی است که فکر می کنید به همین دلیل پیشنهاد می دهم سرمایه گذارانی که وارد می شوند از این اقدامات پر ریسک آگاه باشند بعد ورود پیدا کنند. وکیل با بیان اینکه معدنکاری را به واردات خودرو و تجهیزات دیتاسنتر ترجیح می دهم، گفت: معاونت معدنی وزارت صنعت، معدن و تجارت رویکرد ضد معدنی دارد در حالی که فقط با ابلاغ بخشنامه های غیرمنطقی معادن فقط به تعطیلی می رسد و مشکل اصلی تولید حل نمی شود. اخیرا بخشنامه ای در خصوص حقوق دولتی داده است که فعالان معدنی در سال 91 و 92 حقوق دولتی را کم داده اند و حالا باید الان در شرایط کود این مالیات را از معدنی ها بگیرند. این به مانند آن است که جنسی در مقطعی ارزان است و ارزان فروخته شود و چند سال بعد فروشنده طلب مابقی پول طبق نرخ جدید را کند! او افزود: پس تکلیف معدنی که با همین رویکرد تعطیل می شود، چیست؟ آیا معاونت معدنی نباید نماینده واقعی بخش معدن در دولت باشد و تمام تلاش آن و سیاستگذاری هایش در راستای توسعه فعالیت های معدنی بکار گرفته شود؟ نتیجه می گیریم این معاونت معدنی باخبر از کار معدنکاری نیست و اگر بود انقدر عرصه را برای ما تنگ نمی کرد. این روزها شرکت های کاغذی سهام معدن را به راحتی می خرند و خصولتی ها و خصوصی های به ظاهر به خوبی در بخش معدن جولان می دهند و کسی نیست به آنها بگوید که این پهنه معدنی را از کجا آوردی؟ وکیل بیان کرد: واگذاری معادن فقط به خودی ها صورت می گیرد و دولتی ها پهنه های معدنی را فقط به دوست و برادر خود می دهند. در صورتی که باید بدانند ماه پشت ابر نمی ماند واقدامات این چنینی بعدا رو می شود. شاید الان فقط دوران خوش خوشان آنها باشد. او در ادامه گفت: به همین دلایل و آنقدر عرصه را برایم تنگ کردند که وارد دنیای واردات خودرو و تجهیزات دیتاسنتر شدم! بازار خوب و جذابی است. جابه جایی فایل موسیقی، پرداخت پول به موسسات مالی و .... تمامی این ها برای مردم پرکاربرد است و خودرو هم طبق قانونی در گمرک به شما تحویل داده می شود و تازه با سود خوب و زیاد! شاید معدنکاران دیگرهم نمی دانند که دولت ایران فقط شعار عدم وابستگی به درآمدهای نفتی را می دهد و در عمل فقط قصد دارد نفت بفروشد و واردات کند. همه کالاهای مصرفی ایران وارداتی است. سود هم در واردات است. بازار ساخت و ساز یا خودرو هم ریسک بسیار کمتری نسبت به فعالیت معدنی دارد. وکیل توضیح داد: اگر ساختمان سازی در دوران رکود به بن بست خورد، می توان 10 درصد زیر قیمت آن ساختمان را بفروشد اما نمی توان هزینه ای که بابت جاده کشی برای معدنی انجام داده اید را پس بگیرید. در حالی که اگر صنعتی راه بیفتد، سرمایه گذار کارخانه ای را که می خرد، اگر ضرر کند، آن ضرر جبران می شود اما بخش معدن این طور نیست. اگر هم معدنی فعال است، فقط برای این است که موقعیت شغلی 150 نفر نیروی انسانی آن به خطر نیفتد. متاسفانه در این حوزه فرار سرمایه افزایش پیدا کرده و اغلب معدنکاران به دنبال کارهای دیگر می روند. متاسفانه یا خوشبختانه افراد تازه وارد هم به این عرصه نداریم. او گفت: الان واردات یک ماتیک به صرفه تر از صادرات مواد معدنی است و بازار این کالاها پرسودتر است چرا که در حوزه معدن می بینیم که دیگر اغلب ساختمان ها با سنگ گرانیت روکار نمی شود و سنگ تراورتن مد شده و این به معنای آن است که هر معدنی که در آن سنگ گرانیت بوده، تعطیل شده است. بنابراین نتیجه می گیریم معدنکاری پرمخاطره است، اگر شخصی روی گنج نشسته و جانش را از سر راه گیر آورده وارد این عرصه شود! کامران وکیل فرزند مهندس عبدالمجید وکیل است که در دهه 40 معدن سرچشمه کرمان را کشف کرده است. او از کودکی در عرصه معدن و تماشاگر کارهای پدر خود بوده است اما این روزها پس از مدت ها فعالیت معدنی ترجیح داده انصراف خود را از بخش معدن اعلام کند و راه پدر را پیشه نکند. گرچه این اظهاراتی که از او خواندید شبیه درد و دل یک فعال بخش خصوصی است اما به نظر می رسد تنها پیام آن شدت گرفتن فرار سرمایه از بخش معدن است.
چهارشنبه ، ۱۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ماین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]