تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834072605
تمام آنچه به تحریم ها گره زدند/ از باران های بلوکه شده تا بیمه زنان خانه دار!
واضح آرشیو وب فارسی:خدمت: با آنکه تصور می شد دولتی ها از مذاکرات ۱۰ سال قبل سعدآباد و توافق موقت ژنو در ۲ سال قبل درس گرفته اند؛ اما هنوز هم پاسخ حل مشکلات، انگشت اشاره ای است که توسط برخی از آنها به سمت ایالات متحده آمریکا دراز می شود.به گزارش خدمت به نقل از فارس؛ دولت یازدهم ایران، در تریبون های عمومی خود، چیزهای زیادی را به تحریم ها گره زده است. و این گره زنی حتی به گواه 4 وزیر روحانی و معاون اول او، بصورت ناخواسته سبب ایجاد انتظارات غیر واقعی برای کاهش قیمت ها و در نتیجه رکود در اقتصاد در ایران شده است. اما دولت یازدهم چه چیزهایی را به تحریم ها و نتایج توافقاتش گره زده و فرجام این گره زنی برای دولت چیست؟! مقام معظم رهبری در اواخر بهمن ماه سال 92 و در دیدار خود با مردم آذربایجان طی بیاناتی فرمودند: «بعضی از مسئولین و دولتمردان - دولتمردان آن دولت، بعد هم دولتمردان این دولت - فکر می کنند در قضیّه ی هسته ای ما با آمریکایی ها مذاکره کنیم -تا- موضوع حل بشود» این سخن مقام معظم رهبری در آن مقطع و در ظاهر امر، چندان قابل تشخیص مصداق نبود و تا چندین ماه پیرامون آن بحث و اقتراح صورت گرفت. آنها، چه کسانی بودند که در دولت محمود احمدی نژاد و در دولت حسن روحانی فکر می کردند مشکلات کشور با مذاکره با آمریکا حل می شود؟ یقیناً و همانطور که بعدها مشخص شد، بخشی از اشاره رهبر معظم انقلاب در این زمینه به مباحث داخلی، اخبار غیر عمومی و اطلاعات معظم له اشاره داشت اما آنچه که بعدها مکشوف شد، این بود که تمام مسئله این نیست و بخش اعظم ماجرا در مقابل چشم های مردم در حال وقوع است. به این معنی که عده ای هستند که در عرصه علنی نیز از بیان امیدواری و دل بستن خود به دستاوردهای مذاکرات و توافقات برای رفع مشکلات اِبایی ندارند. آنها در زمان دولت قبل، صراحتاً از تریبون های ملی و بین المللی برای مذاکره با آمریکا اظهار تمایل می کردند و در دوران کنونی هم بارها و بارها نسبت به ارائه «راه حل مذاکره» برای حل مشاکل و ابراز خوشبینی نسبت به توافقات و مذاکرات صورت گرفته اقدام کردند. اما همه ی این احوالات در حالی است که اقلاً طی 5 سال گذشته (دو سال پایانی دولت دهم و سال ها و روزهای رفته از دولت یازدهم تاکنون) تنها چیزی که از نتیجه درخواست ها، مذاکرات و توافقات آنها به دست مردم ایران و اقتصاد ایران رسیده است «وعده ی باغ سبز» بوده و دیگر هیچ... در تمام این مدت، نه از مذاکرات چندباره در عمان و ژنو و لوزان و وین چیزی عاید مردم شد، نه در توافق موقت ژنو که پیرامونش گفتند موجب تَرَک دیوار تحریم ها شد و قرار است فوری ترین مشکلات معیشتی را حل کند! و نه از این همه نشست و برخاست با مسئولان 1+5 و البته مقامات آمریکایی... تحریم ها نه تنها کاهش محسوسی نیافتند که بیشتر هم شدند، اوضاع اقتصادی مردم همچون همیشه است و تهدیدات همیشگی آمریکایی ها هم تمامی نیافته است. * رنجی که از وعده های باغ سبز می بریم! در این میان و از قِبَل همان ابراز تمایلات و همان وعده و وعیدها اما اتفاقات خاصی ناخوبی هم در داخل کشور رخ داده است. اقتصاد ایران (در سطح کلان و نه در سطح سفره های مردم) به اذعان کارشناسان اقتصادی دچار رکود شده است و با آنکه روحانی یکسال قبل به مردم گفته بود «از رکود عبور کردیم»اما حالا وزرا و مقامات اطرافش به صراحت به رسانه ها می گویند که همچنان در رکود هستیم و این رکود به دلیل همان وعده و وعید هاست. جهانگیری، ترکان، طیب نیا، نعمت زاده، دهقان و ربیعی، 5 مقام دولتی بوده اند که در قابل نامه های علنی شده، مصاحبه و سخنرانی به وجود رکود و مشکلات ایجاد شده به علت وعده ها، صراحتاً اشاره کرده اند. مسئولان دولتی اما همچنان در صبح و شام از بروز توافقات خود با کشورهای 1+5 ابراز خرسندی می کنند، قول می دهند و حتی در مقطعی از مردم می خواهند که برای برگزاری جشن هسته ای به خیابان ها بریزند. و با آنکه تصور می شد دولتی ها از مذاکرات 10 سال قبل سعدآباد و توافق موقت ژنو در 2 سال قبل درس گرفته اند؛ اما هنوز هم پاسخ حل مشکلات، انگشت اشاره ای است که توسط برخی از آنها به سمت ایالات متحده آمریکا دراز می شود. «اقتصاد مقاومتی» نیز سوگمندانه به ورطه بی تفاوتی دولت فرو افتاده و میزان تأکیدات مسئولان بر دستاوردهای مذاکرات و توافقات، همچنان بیش از اقتصاد مقاومتی است. تا آنجا که حتی مقام معظم رهبری نیز چندین مرتبه نارضایتی خود را از روندهای صورت گرفته و نگرفته پیرامون اقتصاد مقاومتی ابراز کرده اند. بخش معماگونه تمام این ماجراها نیز آنست که خوشبینی ها و وعده ها گویا همچنان تمامی ندارند. اشاره ها به سمت حل المسائل بودن مذاکره و توافق! در دولت یازدهم به حدّ انفجار رسیده است و گویا رَه به ناکجا می برد. *از آب خوردن تا اقتصاد مقاومتی و محیط زیست! باور اینکه چه مقولات بعضاً حتی عجیب و غریبی در دولت کنونی به تحریم ها گره خورده اند، شاید در گام نخست سخت به نظر بیاید. و قسمت سخت تر این ماجرا نیز که باورش سخت می نماید آن است که عمده این گره زنی ها از سوی مقامات دولت و یا چهره های در ظاهر حامی دولت صورت گرفته است. قابل اشاره است که غلامحسین کرباسچی، دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی زمانی گفته بود: این روحانی نبوده که سرنوشت کشور را به تحریم ها گره زده است. کسان دیگری هم عنوان کرده اند که اگر هم گره زنی در کار بوده، کار تیم رسانه ای دولت بوده است. آنچه که در ادامه می خوانید، صحبت هایی از مقامات و چهره هایی در دولت و یا بیرون از آن است که یا وعده و وعید های مرتبط با مذاکرات هستند و یا درباره گره خوردگی انواع مشکلات به تحریم ها و مذاکرات و «برجام» اظهار شده اند. نکته جالب توجه نیز آنجاست که اگرچه برخی از این سخنان طی 2 سال گذشته مطرح شده اند اما عمده ی جملات و بیش از 13 مورد مهمی که در لابه لای آنها به مذاکرات و توافق گره خورده اند، در روزها و ماه های اخیر بیان شده اند... _ حسن روحانی: تحریم های ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مشکل محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود، منابع آبی زیاد شده و بانک ها احیا شوند. (در مراسم هفته محیط زیست) _ اسحاق جهانگیری: دولت خود را برای دوره مهمی آماده کرده است که می تواند در دوران پسا تحریم با برنامه ریزی جدی، انبوهی از سرمایه را وارد کشور کند... هم اکنون غربی ها و سرمایه گذاران به سمت ایران هجوم می آورند و از سوی دیگر منابع مالی بلوکه شده ایران آزاد می شود و به این طریق فرصت مناسبی برای شکوفایی اقتصاد کشور شکل می گیرد. (در مراسم بهره برداری از شرکت آریا رنگ درخشان شهرستان خدابنده) _ عباس عبدی، فعال اصلاح طلب: بحران در روابط خارجی ایران به حدی رسیده است که دیگر نمی توان بدون حل آن، یک گام جدی برداشت. (در مصاحبه با روزنامه دولتی ایران) _ محمد شریعتمداری، معاون اجرایی رئیس جمهور: امیدواریم با گشایش های بین المللی گره از پای فعالان اقتصادی برداشته شود و به تصمیمات راهبردی در تحقق اقتصاد مقاومتی به عنوان تنها راه دستیابی به اقتصاد رقابتی دست پیدا کنیم. (در مراسم روز جهانی استاندارد) _ حسن روحانی: باید برجام سکویی برای جهش اقتصادی جوانان غیور باشد. (در سفر استانی به مازندران) _ شهیندخت مولاوردی، معاون زنان رئیس جمهور: بسیاری از برنامه هایی که بار مالی -بیمه زنان خانه دار و ...- داشتند به خاطر مسائلی همچون تحریم ها و کاهش قیمت نفت با مشکل مواجه شدند. (در گفت وگو با ویژه نامه روزنامه ایران) _ غلامعلی جعفرزاده از نمایندگان عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس: برجام فرصتی ایجاد می کند تا در یک فضای مناسب، بستر اقتصاد مقاومتی را فراهم کنیم. (در گفت وگو با خبرگزاری دولتی ایرنا) _ آقای هاشمی رفسنجانی در پاسخ به سؤالی پیرامون چیستی تأثیر توافق هسته ای با وضعیت اقتصادی و اجتماعی ایران: «اولاً در ایران وضعمان به حالت عادی برمی گردد؛ ما در حالت عادی مشکلی در کشور نداریم؛ منابع زیادی در کشور هست که در ارتباط با همکاری های خارجی می توانیم هم بهتر نقد کنیم؛ هم بهتر بفروشیم و تکنولوژی های جدیدی لازم داریم که به فرض می توانیم آنها را بیاوریم؛ روابط تجاری مان تقویت می شود؛ تولیدمان خیلی بالا می رود؛ ما الآن تقریباً 40 تا 50 درصد ظرفیت تولید نقد سرمایه گذاری شده مان راکد است؛ یک دفعه تجارتمان چند برابر و تقویت می شود و ارتباطات جهانی ما تقویت می شود...در خارج هم که روابط عادی شود زندگی راحت تر می شود و ایرانیان در داخل و خارج احساس امنیت می کنند؛ در مجموع فکر می کنم بسیار مفید است» (در مصاحبه با رسانه العهد) _ علی خرّم، از دیپلمات های سابق و چهره های نزدیک به دولت: از مذاکرات و موضع گیری های دولت آمریکا برمی آید آنها مصمم هستند که تحریم ها را بردارند. (در گفت وگو با سایت جماران) سعید لیلاز، از اقتصاددانان اصلاح طلب: این توافق –موقت ژنو- ما را قادر می کند که فوری ترین مشکلات معیشتی را حل کنیم…در کوتاه مدت دریافت های ارزی ایران بین 50 تا 100 درصد افزایش خواهد یافت و این نوید خوبی برای اقتصاد ایران است و می تواند در کنترل بازار تاثیر فراوانی داشته باشد. (در مصاحبه با سایت جماران در سال 92) _ عابد فتاحی، از نمایندگان مجلس: بعد از مذاکرات شرایط لازم برای احیاء دریاچه ارومیه ایجاد شده است...باران هایی که به صورت سیل درآمده حتما همین باران های بلوکه شده ایران بوده که پس از لغو تحریم ها به یکباره آزاد شده است. الان متوجه می شویم که چرا این قدر آمریکا اصرار دارد که تحریم ها به یکباره لغو نشود و در مراحل مختلف و گام به گام تحریم ها برداشته شود. (در گفت وگو با یک سایت محلی) _ محمدرضا تابش، از نمایندگان مجلس: توافقنامه –موقت- ژنو موجب گشایش در وضعیت اقتصادی و معیشت مردم می شود. (طی سخنانی در صبح روز امضای توافق موقت ژنو در سال 92 و در تریبون مجلس) _ محمود سریع القلم – گفته می شود او مشاور رئیس جمهور روحانی است-: ایران در مدارها و دوایر بین المللی حضور ندارد، تعامل ندارد و رقابتی هم ندارد. در صورتی که صنعت، سلامتی اداری و مالی، بخش خصوصی، جاده ها، کیفیت مدیران، عملکرد سه قوه و همچنین دانشگاه های کشور با حضور ایران در مدارها و دوایر بین المللی اصلاح خواهد شد. این راه، کوتاهترین، کم هزینه ترین و مهمترین راه در جهت پیشرفت کشورمان است!(در نشست روحانی با استادان دانشگاه در سال 93) *توافق موقت ژنو، تجربه ای که درباره وعده ها قضاوت می کند جدای از تمام این وعده و وعیدها اما به نظر می رسد قسمت اصلی ماجرا در جای دیگری نهفته باشد و آن «فرجام برجام» است! اگرچه عمده وعده ها و خوشبینی هایی که در بالا به آنها اشاره شد، نه ناظر به تحقق برجام که ناظر به انجام مذاکرات بودند و هرگز هم محقق نشدند (کما اینکه هیچ سندی مبنی بر محقق شدن وعده های مذاکراتی در طول تاریخ انقلاب اسلامی وجود ندارد) اما با این همه فرض بر آنکه حتی تمام آنها ناظر به اجرای برجام بوده باشند نیز چند تجربه و چند دلیل وجود دارد که باز هم خبری از باز شدن دَر باغ سبز نیست و این قصه رَه به ناکجا می برد. نکته اول آن است که نظیر همین سخنان درباره توافق موقت ژنو در 2 سال قبل هم گفته شد. توافقی که دولت روحانی با کشورهای 1+5 در سال 92 و در ژنو سوئیس به امضا رساند و از قِبَل آن غنی سازی 20 درصدی در ایران اسلامی متوقف شد و رئیس جمهور روحانی هم اعلام که این توافق توانسته موجب ترک در دیوار تحریم ها شود. اما چیزی که در عمل اتفاق افتاد، بی تأثیری چند تحریم لغو شده در توافق مذکور در زندگی های مردم و البته افزوده شدن 100 تحریم جدید بود! 100 تحریم جدیدی در عین آنکه 1+5 در متن توافق متعهد شده بود نباید تحریم جدیدی اِعمال شود و علی اکبر ولایتی، مشاور بین الملل مقام معظم رهبری و مرضیه افخم، سخنگوی وقت وزارت خارجه نیز عنوان کردند که خلاف متن توافق ژنو هستند اما محمدجواد ظریف و عباس عراقچی پای فشردند و بیان کردند که تحریم های جدید صرفاً خلاف روح توافق هستند –نه خلاف متن آن-! تحریم های لغو شده هم ضمن آنکه بی تأثیر بودند، بلااستفاده هم بودند... زنگنه، وزیر نفت، چند ماه بعد از توافق ژنو که روحانی برای آن نامه تبریک به مقام معظم رهبری فرستاده بود! اعلام کرد که نمی توانیم به دلایلی از تحریم های نفتی لغو شده استفاده کنیم، شرکت های هواپیمایی هم تنها چیزی که از لغو تحریم قطعات هواپیما دیدند، مشتی وسیله غیر قابل استفاده و زمان گذشته بود و از لغو تحریم مرتبط با فلزات گرانبها هم تنها چیزی که احساس نشد، نتیجه اش برای مردم بود! چند میلیارد دلار دارایی آزاد شده از قِبل این توافق موقت نیز اثر ملموسی در داخل کشور نگذاشت و البته این بی اثری در حالی بود که وندی شرمن، مقام وقت مذاکره کننده آمریکایی، در گزارش خود به سنای ایالات متحده اعلام کرد که «شما در اخبار دیدید که ایران اخیراً به طور قابل مشاهده ای غذا به مردم فقیر در جامعه داد که به نوعی نشان دهنده این است که کاهش هدفمند و محدود تحریم ها تاثیر مستقیم بر مردم این کشور داشته است، همانطور که روحانی قول داده بود که این پول صرف اهداف دیگر نشود»! البته دستاورد دیگر توافق موقت ژنو هم طی 2 سال گذشته، رکودی بود که بواسطه وعده ها و خرسندی های بیجای برخی مقامات به کشور عارض شد. آیا قرار است سناریوی توافق موقت ژنو و بی دستاوردی هایش در دوران فعلی و پارادیمی به نام «پسابرجام»! هم تکرار شود؟ *نشانه های پوچی وعده ها در دوران پسابرجام درباره برجام هم اوضاع بهتر از توافق موقت ژنو نیست. روند اجرایی برجام هم اکنون آغاز شده است و با آنکه در این باره پیرامون چیزی به نام جشن! هم با مردم صحبت شده بود اما فی الواقع، هیچ اتفاق خاصی در اقتصاد و معیشت و قیمت ها رخ نداده است. وزیر امور خارجه آمریکا اخیراً طی حکمی چند تحریم را علیه ایران لغو کرد که لااقل با خوانش حکم و پیوست هایش به صورت دقیق فهمیده نمی شود که کدام تحریم ها لغو می شود؟ آلن ایر، سخنگوی فارسی زبان وزارت خارجه آمریکا و عضو هیئت مذاکره کننده هسته ای آمریکا نیز به تازگی در یک مصاحبه گفته است که «بعد از لغو تحریم های مربوطه، انتظار نمی رود که گشایشی اقتصادی میان ایران و آمریکا صورت گیرد؛ زیرا طبق توافق هسته ای، تحریم های اولیۀ آمریکای لغو نخواهد شد و پا بر جا خواهد ماند. پس به طور کلی شرکت های آمریکایی نخواهند توانست به حوزه نفت و گاز ایران وارد شوند.» آیا آلن ایر هم تندروست و آیا او هم با این صحبت ها باید به جهنم برود...؟! در مفادّ تحریم هایی که قرار است لغو و سبب گشودگی در باغ سبز وعده داده شده به واسطه برجام باشند نیز هر دم بَری می رسد. روز اول در پیچاپیچ متن و بیانیه و اطلاعیه های مرتبط با برجام معلوم می شود که اساساً پای تعلیق تحریم ها در میان است نه لغو آنها، روز دوم خبر می رسد که با آنکه 1+5 در متن برجام به نوعی باید تحریم سوئیف را لغو کند اما در متن اطلاعیه وزارت خارجه آمریکا چنین تعهدی ذکر نشده است، روز بعد خبرگزاری ها گزارش می دهند که در اطلاعیه جدید وزارت خزانه داری آمریکا پیرامون به روزکردن فهرست تجهیزات پزشکی نیز اساساً ربطی به تحریم ها ندارد و تجهیزات اعلام شده از اول هم شامل تحریم ها نبوده اند... و روز بعدتر هم بایستی از لغو تحریم مربوط به لوازم آرایشی فرانسوی، نوشابه های آمریکایی، سیگار، فست فود و خودرو! خبر شنید که قرار است به عنوان دستاوردهای برجام! وارد ایران شوند. *«برجام»، سرنوشت توافق موقت ژنو یا سرنوشت مذاکرات سعدآباد؟ در واقع نکته اصلی آنجاست که تجربه های قبلی، اظهارات مقامات مدخل در مذاکرات و دلایل متقن اثبات می کنند که با برجام قرار نیست اتفاق خاصی در سطح معیشت مردم رخ بدهد و یا اقتصاد کشور دچار تغییر شود... البته اگر از اول هم چیزی به نام بحران و مشکل در اقتصاد ایران وجود داشته است... چه اینکه اقتصاد ایران به گواه صندوق بین المللی پول، هم اکنون هجدهمین اقتصاد بزرگ دنیاست، اثر تحریم ها به اذعان عمده مقامات و اقتصاددانان کشور اثری کمتر از 30 درصد بوده است، قحطی وجود ندارد، بانک ها تعطیل نیستند و هیچ مشکل حادّی هم در اقتصاد و اشتغال و معیشت ایرانیان وجود نداشت و ندارد. مقام معظم رهبری، در سال 91 و در دیدار با مردم آذربایجان طی سخنانی فرمودند: در تبلیغات وانمود می کنند که اگر ایران با آمریکا سر میز مذاکره بنشیند، تحریم ها برداشته می شود. این هم دروغ است... سخنی که حتی برای مخالفان نظام نیز طی 12 سال گذشته به اثبات رسیده است. اینکه چه دلیلی داشته که برخی چهره ها پیرامون مشکلات کشور اصرار به بزرگ نمایی داشته اند یا اینکه برجام و وعده هایش به سرنوشت توافق موقت ژنو دچار می شوند یا به سرنوشت توافقات شکست خورده سعدآباد در سال 83! همگی نکاتی هستند که بعدها علت آن را خواهیم فهمید. اگر تاکنون نفهمیده باشیم...
چهارشنبه ، ۱۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خدمت]
[مشاهده در: www.khedmat.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها