تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835470345
رهبر انقلاب هیچ وقت نگفته اند وقت برای مطالعه ندارند/ در نامیرا موضع گیری شخصی ندارم
واضح آرشیو وب فارسی:هنر نیوز: صادق کرمیار گفت: رهبر انقلاب هیچ وقت به کسی نگفته اند برای خواندن کتاب وقت ندارند اما مسئولان فرهنگی آیا اینطور بوده اند؟ مدیران ارشاد اینطور بوده اند؟ خدا ایشان را حفظ کند و به ما توفیق دهد که قدر ایشان را بدانیم.منبع : فارس به گزارش هنرنیوز؛ صادق کرمیار همزمان با برگزاری پویش مطالعاتی روشنا پیرامون رمان نامیرا، همزمان با برگزاری نمایشگاه کتاب شهرکرد در هفته جاری، با حضور در این نمایشگاه طی نشستی، به اظهار نظر پیرامون این رمان پرداخت. مهدی اخویان مدیرعامل موسسه پاتوق کتاب و عضو شورای سیاستگذاری پویش مطالعاتی روشنا درسخنانی عنوان کرد: این پویش با دو هدف در دست برگزاری است. نخست سوق دادن مردم به سمت مطالعه کتاب و نیز کاهش قیمت کتاب برای استفاده عموم مردم از این کتاب. وی درباره علت انتخاب نامیرا برای حضور در این پویش گفت: نامیرا روایتی است از محرم سال ۶۱ هجری و مضمون آن در روشنگری حوادث سال ۸۸ می تواند به ما کمک زیادی کند. به گفته اخویان این رمان پس از حضور در این پویش توانسته تا شمارگان ۷۳ هزار نسخه در سطح کشور منتشر و مورد استقبال قرار بگیرد. صادق کرمیار نیز در این نشست در سخنانی اظهار داشت: من و امثال من را بهتر است بیش از هر چیزی نویسنده بنامید. کار ما نوشتن و دیدن روابط اجتماعی در میان مردم است. نویسنده توانایی به قلم کشیدن این مناسبات را دارد که شاید باقی افراد کمتر از آن برخوردار باشند. وی در ادامه با اشاره به نام رمانش گفت: نامیرا به معنی نمردنی و همواره زنده است. بهترین جایی که می شود از این واژه بهره برد برای شهدای کربلاست. شهدا به تعبیر قرآن کریم همواره زنده اند و نزد خدا روزی می گیرند. نامیرا به این افراد اشاره دارد و البته عبارتی است فارسی که کمتر برای عاشورا استفاده شده است. البته این رمان فیلم نامه ای هم دارد که برای ساخت در تلویزیون تصویب شده و منتظر تامین بودجه ام که بتوانم آن را بسازم. این نویسنده تصریح کرد: سخت ترین قسمت نوشتن یک رمان انتخاب اسم برای آن است. اسم رمان باید محتوای داستان و مضمونش را بیان کند و در عین حال موضوع آن را لو ندهد و در عین حال تکلیف نویسنده با مخاطبش را روشن کند. لذا گاهی پیش آمده که من شش تا هشت ماه برای انتخاب اسم کتابم وقت صرف کرده ام. مثلا برای نام گذاری رمان «درد» چهار ماه وقت صرف کردیم. کرمیار افزود: در سال های حضور در تلویزیون با دوستان شاعر و نویسنده گپ و گفت زیادی داشتم. در یکی از این جلسات آقای محمد رضا محمدی نیکو از شاعران خوب آن روزگار به من گفت که کاراکتری را در شهدای کریلا یافته به نام عبدالله ابن عمیر که برایش بسیار جذاب است. من کتاب عضدی را نگاه کردم و دیدم که یک جمله در آن بیشتر درباره وی نوشته نشده است که محتوایش اشتیاق وی برای نبرد با سپاه ابن زیاد است. این موضوع برای من جذابیت داشت. اینکه کشتن یک مسلمان چطور برای مسلمان دیگر واجبتر از جنگ با کفار می شود و چطور وقتی جان امامت در خطر باشد باید به او کمک برسانی. این تلنگری بود که یکسال مطالعه و فیش برداری کنم و بعد به طراحی داستانم رسیدم که محورش تقابل دو دوست قدیمی بود و در نهایت کتاب نیز نوشته شد. نویسنده رمان نامیرا افزود: داستان نوشتن درباره عاشورا کار سختی است به ویژه اینکه پایان این ماجرا را همه می دانند. من با این مساله خیلی کلنجار رفتم. اما دو نکته را باید از یاد نبرد. یکی اینکه وقایعی که در شهر کوفه در سال ۶۱ بین رمضان و محرم سال ۶۱ رخ می دهد را بسیاری از مردم می دانند و لذا نویسنده ای که می خواهد درباره عاشورا بنویسد دیگر خیلی با اصل این اتفاقات کاری ندارد و به سمت روایت آن نمی رود بلکه بیشتر به چرایی این واقعه می پردازد و پاسخ به سوالاتش در این زمینه برای مخاطب وی نیز جذاب می شود. تلاشم در نامیرا کشف چرایی رخداد واقعه عاشورا بود. چطور ۱۸ هزار نفر برای کسی نامه می نویسند و به شهر دعوتش می کنند و یکماه بعد همان ها به رویش شمشیر می کشند. چرا امام با علم به آنچه در انتظارش بود به کربلا آمد و چرا با تمام خانواده اش آمد. کرمیار در ادامه با اشاره به حضور عنصر تخیل در این رمان گفت: همه رمان نامیرا و شخصیت هایش به جز آنها که وجود تاریخی حقیقی دارند ساخته تخیل من است. اما همه آن شخصیت های حقیقی هم در داستان شخصیت و فرم داستانی به خود گرفته اند. نویسنده تقدیر شده در جایزه ادبی جلال آل احمد همچنین افزود: نامیرا یک داستان رئالیستی است و چنین نگاهی اگر تشبیه و استعاره و....دارد همه در چهارچوب آن است و در عین حال تلاشم این بوده در این چهارچوب هیچ نوع قضاوت حتی از سوی راوی را وارد نکنم و این کار را بسپرم به مخاطب داستان. من حتی توصیفات را با موضع گیری شخصی خودم به کار نبردم و اجازه دادم کنش ها و شخصیت های داستان خودشان معرف خود باشند. به نظرم این مساله در رمان دینی یکی از نکات مغفول مانده است. نویسنده رمان دشت های سوزان همچنین گفت: من در نامیرا به بحث قداست حادثه عاشورا وارد نشدم و زبانم را نیز به این سو نبردم. از سویی دیالوگ ها را نیز عامیانه به کار نبردم. سعی کردم عباراتی بنویسم که مشخص باشد از زبان شخصیت هایی بیرون آمده که معاصر و ایرانی نیز نیستند و فارسی صحبت نمی کنند. این کار دشواری بود و نمی دانم چقدر در این کار موفق بودم. حرکت امام حسین یک حرکت سیاسی بود و از همه این حرکت از مدینه تا کربلا می شود درس سیاسی گرفت. در این سفر امام گاهی سراغ آدم هایی را می گیرد که جز به جزش برای ما درس دارد. خود واقعه عاشورا هم همین شکل است. هر واقعه و تنش سیاسی در جامعه ما نیز در سال های اخیر بلافاصله با ماجرای کربلا مقایسه شده است از حوادث دوران مشروطه و حکم جهادی که علیه انگلستان داده می شود تا الان. مقام معظم رهبری این کتاب را موقعی مطالعه فرمودند که در خیابان های تهران زد و خوردهایی بود و آن شعار خاص علیه غزه و لبنان سر داده می شد. در آن موقعیت ایشان نامیرا را خوانده بودند. رویم نشد که به ایشان بگویم من در آن موقعیت حوصله روزنامه خواندن هم نداشتم و چطور ایشان با آن آرامش مطالعه می کردند؟ چه تسلطی به جامعه و تاریخ دارند که چنین آرامشی دارند؟ رهبر انقلاب هیچ وقت به کسی نگفته اند برای خواندن کتاب وقت ندارند اما مسئولان فرهنگی آیا اینطور بوده اند؟ مدیران ارشاد اینطور بوده اند؟ خدا ایشان را حفظ کند و به ما توفیق دهد که قدر ایشان را بدانیم.
چهارشنبه ، ۱۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هنر نیوز]
[مشاهده در: www.honarnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
گوناگون
پربازدیدترینها