محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826534442
روایت امین تارخ از دست آلوده در سینما
واضح آرشیو وب فارسی:لحظه نیوز: از معدود بازیگرانی است که در کارنامه خود، برخی از بهترین نقش های سینمایی و تلویزیونی را به ثبت رسانده است.جام جم آنلاین: از معدود بازیگرانی است که در کارنامه خود، برخی از بهترین نقش های سینمایی و تلویزیونی را به ثبت رسانده است. در سینما در فیلم هایی مانند پرنده کوچک خوشبختی، سارا، سرب و... بازی کرده و در تلویزیون نقش هایی مانند شیخ حسن جوری (سریال سربداران)، بوعلی سینا، سفر سبز، معصومیت از دست رفته، جراحت و... با نام او پیوند خورده است. بازیگران زیادی را هم به دنیای بازیگری معرفی کرده است؛ مهتاب کرامتی، ترانه علیدوستی و گلاره عباسی برخی از آنها هستند. امین تارخ از آرش آصفی نام می برد که در فیلم رستاخیز نقش بکیربن حر ریاحی را بازی کرده و برای همین نقش توانسته سیمرغ بهترین بازیگر را از جشنواره فیلم فجر از آن خود کند. با این بازیگر پیشکسوت درباره چگونگی ورود به دنیای بازیگری گپ زدیم و او بی رودربایستی درباره فضای آلوده ای که برای حضور بازیگران جوان در آثار نمایشی وجود دارد، برایمان گفت. در سال های اخیر کمتر بازیگر جوانی را دیده ایم که به دنیای حرفه ای راه یابد و موفق شود. چه دلیلی وجود دارد که ستاره های جوان کم شده اند؟ کم نشده اند. اما برای کمتر دیده شدن آنها چند دلیل وجود دارد. اول این که بازیگران جوان به زمان نیاز دارند که دیده شوند و مورد توجه قرار گیرند. اما تعداد زیادی بازیگر هستند که آموزش دیده اند و آماده کار هستند هم به لحاظ استعداد و هم معیارهای حرفه ای، اما واقعیت این است که وضعیت سینما و تلویزیون به بسامان نیست. یعنی آمادگی برای جذب چهره های تازه، کمتر وجود دارد. سازندگان بیشتر تمایل دارند از کسانی که دم دست شان است، استفاده کنند چون به آنها دستمزد نمی دهند. این روش باعث می شود راه ورود به حرفه برای آنهایی که تحصیلکرده اند و معیارهای ورود به دنیای بازیگری را دارند بسته شود. این «امکان» چگونه باید به وجود آید؟ گاهی شنیده می شود که برخی پول می دهند و بازیگر می شوند و یا عده ای از لابی های دیگر وارد دنیای بازیگری می شوند، اما امکان درست چیست؟ برای کسانی که وارد حرفه بازیگری شده اند، حرفی ندارم. اما برای کسانی که وارد نمی شوند چند نکته وجود دارد؛ برخی از افراد میانی که در آثار نمایشی حضور دارند تصمیم گیرنده هستند. آنها از بازیگران مرد توقع پول و از خانم ها متاسفانه توقعات دیگری دارند. به نظرم باید این هشدار به گوش مسئولان برسد که اگر این جریان ادامه پیدا کند، فضا آن قدر آلوده خواهد شد که خانواده ها از ورود فرزندانشان به حرفه بازیگری جلوگیری خواهند کرد. من از شرایط ورود بازیگران به دنیای حرفه ای انتقاد می کنم چون شرایط اصلا خوب نیست.چند سال قبل هم شرایط همین گونه بود، آن زمان در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی موضوع را مطرح کردم، مدیران مسئول دو خط تلفن ایجاد کرده و از بازیگران خواستند اسامی کارگردانان، تهیه کنندگان و... را که از بازیگران برای حضور در آثار نمایشی درخواست پول و یا چیز دیگری می کنند به این وزارتخانه معرفی کنند. آن سال با برخی از متخلفان برخورد شد. اکنون هم شرایط شبیه آن سال شده است، به نظرم اگر نظارت درستی به وجود آید و مسئولان با چند نفر برخورد کنند، دیگران از این کار اجتناب خواهند کرد. شما به عنوان بازیگر پیشکسوت چگونه از استعدادهای جوان حمایت می کنید؟ اگر من در اول دوره اعلام کنم که از حضور هنرجوها در سینما و تلویزیون حمایت خواهم کرد تا پایان عمر بدهکار خواهم بود. نمی شود مثلا دو سه نفر را معرفی کرد و برای بقیه این کار را انجام نداد. از همان اول می گویم من فقط وظیفه آموزش را به عهده دارم که به درستی این کار را انجام خواهم داد. با همکاری استادان مختلف برنامه ریزی آموزشی درستی را اجرا می کنیم، اما هیچ کدام ادعا نمی کنیم که هنرجوها را به دنیای بازیگری وارد می کنیم چون ادعای اشتباهی است. ورود به عرصه حرفه ای در گرو خیلی چیزها و خیلی افراد است و به سادگی امکان پذیر نیست. اولا نقش باید به شخص بخورد، تهیه کننده و کارگردان باید قدرت ریسک بالایی داشته باشند که نقش را به چهره جوان و ناشناخته ای بسپارند. از آن طرف بازیگر جوان باید استعداد و قابلیت های لازم برای حضور در کار حرفه ای را داشته باشد. من خیلی تعجب می کنم وقتی می بینم آگهی هایی در روزنامه ها منتشر می شود با این تاکید که «آموزش بازیگری با تضمین ورود به حرفه»! این آموزشگاه ها در پایان دوره نمی توانند این تضمین را اجرایی کنند و هنرجویان به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شکایت می کنند و باقی ماجراها. اما من هیچ گاه وارد این ماجراها نشده ام و نخواهم شد. جام جم آنلاین: از معدود بازیگرانی است که در کارنامه خود، برخی از بهترین نقش های سینمایی و تلویزیونی را به ثبت رسانده است. در سینما در فیلم هایی مانند پرنده کوچک خوشبختی، سارا، سرب و... بازی کرده و در تلویزیون نقش هایی مانند شیخ حسن جوری (سریال سربداران)، بوعلی سینا، سفر سبز، معصومیت از دست رفته، جراحت و... با نام او پیوند خورده است. بازیگران زیادی را هم به دنیای بازیگری معرفی کرده است؛ مهتاب کرامتی، ترانه علیدوستی و گلاره عباسی برخی از آنها هستند. امین تارخ از آرش آصفی نام می برد که در فیلم رستاخیز نقش بکیربن حر ریاحی را بازی کرده و برای همین نقش توانسته سیمرغ بهترین بازیگر را از جشنواره فیلم فجر از آن خود کند. با این بازیگر پیشکسوت درباره چگونگی ورود به دنیای بازیگری گپ زدیم و او بی رودربایستی درباره فضای آلوده ای که برای حضور بازیگران جوان در آثار نمایشی وجود دارد، برایمان گفت. در سال های اخیر کمتر بازیگر جوانی را دیده ایم که به دنیای حرفه ای راه یابد و موفق شود. چه دلیلی وجود دارد که ستاره های جوان کم شده اند؟ کم نشده اند. اما برای کمتر دیده شدن آنها چند دلیل وجود دارد. اول این که بازیگران جوان به زمان نیاز دارند که دیده شوند و مورد توجه قرار گیرند. اما تعداد زیادی بازیگر هستند که آموزش دیده اند و آماده کار هستند هم به لحاظ استعداد و هم معیارهای حرفه ای، اما واقعیت این است که وضعیت سینما و تلویزیون به بسامان نیست. یعنی آمادگی برای جذب چهره های تازه، کمتر وجود دارد. سازندگان بیشتر تمایل دارند از کسانی که دم دست شان است، استفاده کنند چون به آنها دستمزد نمی دهند. این روش باعث می شود راه ورود به حرفه برای آنهایی که تحصیلکرده اند و معیارهای ورود به دنیای بازیگری را دارند بسته شود. این «امکان» چگونه باید به وجود آید؟ گاهی شنیده می شود که برخی پول می دهند و بازیگر می شوند و یا عده ای از لابی های دیگر وارد دنیای بازیگری می شوند، اما امکان درست چیست؟ برای کسانی که وارد حرفه بازیگری شده اند، حرفی ندارم. اما برای کسانی که وارد نمی شوند چند نکته وجود دارد؛ برخی از افراد میانی که در آثار نمایشی حضور دارند تصمیم گیرنده هستند. آنها از بازیگران مرد توقع پول و از خانم ها متاسفانه توقعات دیگری دارند. به نظرم باید این هشدار به گوش مسئولان برسد که اگر این جریان ادامه پیدا کند، فضا آن قدر آلوده خواهد شد که خانواده ها از ورود فرزندانشان به حرفه بازیگری جلوگیری خواهند کرد. من از شرایط ورود بازیگران به دنیای حرفه ای انتقاد می کنم چون شرایط اصلا خوب نیست.چند سال قبل هم شرایط همین گونه بود، آن زمان در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی موضوع را مطرح کردم، مدیران مسئول دو خط تلفن ایجاد کرده و از بازیگران خواستند اسامی کارگردانان، تهیه کنندگان و... را که از بازیگران برای حضور در آثار نمایشی درخواست پول و یا چیز دیگری می کنند به این وزارتخانه معرفی کنند. آن سال با برخی از متخلفان برخورد شد. اکنون هم شرایط شبیه آن سال شده است، به نظرم اگر نظارت درستی به وجود آید و مسئولان با چند نفر برخورد کنند، دیگران از این کار اجتناب خواهند کرد. شما به عنوان بازیگر پیشکسوت چگونه از استعدادهای جوان حمایت می کنید؟ اگر من در اول دوره اعلام کنم که از حضور هنرجوها در سینما و تلویزیون حمایت خواهم کرد تا پایان عمر بدهکار خواهم بود. نمی شود مثلا دو سه نفر را معرفی کرد و برای بقیه این کار را انجام نداد. از همان اول می گویم من فقط وظیفه آموزش را به عهده دارم که به درستی این کار را انجام خواهم داد. با همکاری استادان مختلف برنامه ریزی آموزشی درستی را اجرا می کنیم، اما هیچ کدام ادعا نمی کنیم که هنرجوها را به دنیای بازیگری وارد می کنیم چون ادعای اشتباهی است. ورود به عرصه حرفه ای در گرو خیلی چیزها و خیلی افراد است و به سادگی امکان پذیر نیست. اولا نقش باید به شخص بخورد، تهیه کننده و کارگردان باید قدرت ریسک بالایی داشته باشند که نقش را به چهره جوان و ناشناخته ای بسپارند. از آن طرف بازیگر جوان باید استعداد و قابلیت های لازم برای حضور در کار حرفه ای را داشته باشد. من خیلی تعجب می کنم وقتی می بینم آگهی هایی در روزنامه ها منتشر می شود با این تاکید که «آموزش بازیگری با تضمین ورود به حرفه»! این آموزشگاه ها در پایان دوره نمی توانند این تضمین را اجرایی کنند و هنرجویان به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شکایت می کنند و باقی ماجراها. اما من هیچ گاه وارد این ماجراها نشده ام و نخواهم شد.
چهارشنبه ، ۱۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: لحظه نیوز]
[مشاهده در: www.lahzenews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها