تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804322484
آمریکا هرروز هم دین های مرا به آتش می کشد؛ تو ناراحتِ پرچمی؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری تسنیم: یکی از مستندسازان و تدوین گران جوان کشورمان در یادداشتش نوشته است: ما فقط پرچم پارچه ای را به آتش می کشیم تا سال بعد , اما آنها هر روز و هر روز و هر روز , مردم من را، برادران من را، امت من را و هم دین های مرا به آتش می کشند.به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، یحیی علیی مستند ساز و تدوین گر، یادداشتی را بمناسبت 13آبان سالروز فتح لانه جاسوسی آمریکا در ایران نوشته است. متن یادداشت علیی بشرح زیر است: می نویسم شاید قدری طولانی , اما این نظر من است , احساس میگوید که باید گفت چیزی که پشت این ظاهرست. اول : مناسبتی بودن را دوست ندارم , چون انسان را به مرور گوسفند می کند , یعنی هر جمعیتی کاری را انجام داد تو هم حالا بر اساس تقویم همان کار را انجام دهی , همه چیز باید در تو بجوشد و این را به نسل بعد خود بفهمانی , نشود مثل امروزمان که پسرک متولد یک دهه بعد از انقلاب با ظاهر انقلابیه تمام، آمریکا را بت میداند. به نظرم این نتیجه مناسبت است ؛ یک روز مرگ بر آمریکا و تمام تا سال بعد. دوم : میگویم از قلب و می نویسم با عقل , نه عقل تو عقل من , چون قلم در دست من است. امروز که در حال ساخت یک کلیپ برای شهدای میهنم بودم , پشت یک کامپیوتر آمریکایی با نرم افزارهای آمریکایی که انصافا هم همه چیز دارند نشستم , و نتیجه شد یک تولید موفق , خب آمریکا چه ضرری به من زد ؟ آمریکا که کاری با من ندارد؟ مردم آمریکا که خوب هستند! آنها اصلا در خانه هایشان نشسته اند. علم تولید می کنند و ما هم به راحتی استفاده می کنیم , همین اینترنت و همین اینستاگرام هم مال آنهاست. پس چرا باید گفت مرگ بر آمریکا و پرچم یک ملت را به آتش کشید؟ 1- آمریکا علم را برای من تولید نمی کند اون مرزهای خود را با علم گسترش می دهد خط مرزی اون امروز از زیر تخت خواب ما عبور می کند اگر ما تولید متحوای خود را داریم با علم او، این هنر ماست نه او. 2- اگر او عراق را داعش را منافقین را میانمار را صرب ها و ... به جان اسلام و ما و پرچم ما و مردم بی گناه ما که در روستا زندگی می کنند نمی انداخت, امروز مردم مهربان من هم در خانه پیش فرزندان شهید نشده شان نشسته بودند و تو راه دیگری را برای روشنفکر شدن می پیمودی. 3- مردم آمریکا همگی هم خوب و ناز که باشند و هرچقدر متمدن وقتی حاکمانشان میگوند "جنگ"، متحد می شوند و تمام ایالات متحده با تمدن شبانه و گرسنه سر از خانه هایمان در می آورند . 4- پرچم ها نماد ملت ها هستند درست، اما چرا پرچم آمریکا همیشه پرچم ملت ها را در کشور خودشان پایین می کشد. ما فقط پرچم پارچه ای را به آتش می کشیم تا سال بعد , اما آنها هر روز و هر روز و هر روز , مردم من را، برادران من را، امت من را و هم دین های مرا به آتش می کشند.
چهارشنبه ، ۱۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری تسنیم]
[مشاهده در: www.tasnimnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها