محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830850493
اقتصاد ونزوئلا در آستانه فروپاشی
واضح آرشیو وب فارسی:فردا نیوز: دنیای اقتصاد: از هنگامی که طلای سیاه روند کاهش قیمت خود را آغاز کرد، باعث شد اقتصاد ونزوئلا در آستانه فروپاشی قرار بگیرد. با اینکه ونزوئلا نرخ تورم خود را به طور رسمی اعلام نمی کند، برخی گمانه زنی ها از تورم 800 درصدی در این کشور خبر می دهند. رشد منفی اقتصاد ونزوئلا در سال 2014، در سال جاری میلادی نه تنها تداوم خواهد یافت که به طور حتم شدیدتر هم خواهد شد. دولت کاراکاس برای آنکه بودجه خود را که 95 درصد درآمدهایش به نفت وابسته است، تراز نگاه دارد، نیاز به نفتی با قیمت هر بشکه بین 110 تا 120 دلار دارد که با در نظر گرفتن قیمت های فعلی تنها یک رویاست. نرخ بیکاری در این کشور از حدود 7 درصد در سال 2012 به بیش از 15 درصد در سال جاری افزایش پیدا کرده و مشاغل سیاه، جرم و بزه در سایه تورم افسارگسیخته و سیاست های نامدبرانه نیکولاس مادورو، رئیس جمهور فعلی و سلف وی، هوگو چاوز، کثرت یافته است. شوک نفتی به پوپولیسم چاوزی کابوس ابرتورم 3رقمی تورم افسارگسیخته در ونزوئلا موضوع تازه ای نیست. تنها در ماه مرداد امسال قیمت خوراکی ها به طور متوسط در این کشور 2/ 22 درصد گران تر شده است. پایگاه خبری سی ان بی سی در این باره به نقل از یک گروه تحلیلی-آماری در ونزوئلا بیان می دارد میزان رشد قیمت مواد غذایی در تابستان امسال به بیشترین سطح خود در 20 سال اخیر رسیده است. به گفته این پایگاه خبری، گرانی در شهر کاراکاس پایتخت ونزوئلا به صورتی است که حقوق یک کارگر در ماه به طور متوسط تنها می تواند برای خرید مواد غذایی یک هفته کفاف دهد. از آذر سال گذشته، دولت ونزوئلا انتشار آمارهای اقتصادی از جمله نرخ رشد تورم را متوقف کرده و اعداد و ارقام مربوط به شاخص های اقتصادی اکنون تنها بر اساس برآوردها و به طور محدود توسط برخی نهادهای خصوصی در این کشور انتشار می یابد. آخرین آمار رسمی تورم که مربوط به ماه دسامبر سال 2014 است، رشد شاخص تورم معادل 68 درصد را اعلام کرد. از آن زمان اما وضعیت اقتصادی ونزوئلا به مراتب بدتر شده است. قیمت نفت از پاییز سال گذشته تا کنون بیش از 30 دلار در هر بشکه کاهش پیدا کرده و این امر اقتصاد بیمار و وابسته به نفت این کشور را بیش از پیش در بحران فرو برده است. بنا بر پیش بینی صندوق بین المللی پول، رشد شاخص تورم ونزوئلا در سال 2015 به 159 درصد افزایش خواهد یافت. به کما رفتن اقتصاد در حالی که به مدد نفت 100 دلاری ونزوئلا توانسته بود سال 2012 را با رشد مثبت تولید ناخالص داخلی بیش از 4 درصدی پشت سر بگذارد، کاهش قیمت نفت در دو سال اخیر سبب شده است اقتصاد این کشور به طور قابل ملاحظه ای کوچک شود. تنها 5 درصد از درآمدهای ونزوئلا غیرنفتی است و این وابستگی شدید به این ماده انرژی زا باعث شده کوچک ترین تکانه در بازار نفت به اقتصاد این کشور منتقل شود. بر اساس داده های بانک جهانی، این کشور در سال 2014 رشد منفی 4 درصدی را تجربه کرده و میزان GDP آن به 510 میلیارد دلار کاهش یافته است. این نهاد بین المللی همچنین پیش بینی کرده رکود اقتصادی در سال 2015 در این کشور تداوم یابد و از میزان تولید ناخالص داخلی 10 درصد کاسته شود. افول اقتصاد ونزوئلا به طور عمده به علت عدم سرمایه گذاری در زیرساخت ها و به خصوص صنایع این کشور است. در سال هایی که بازار نفت شکوفا بود، دولتمردان این کشور هیچ بخشی از درآمدهای فروش این ثروت خدادادی را صرف سرمایه گذاری، اخذ و ورود فناوری و تجهیز زیرساخت ها نکرده و به عبارت دیگر هیچ پولی برای آینده این کشور خرج نشده است. در مقابل دولت چاوز در سال های قبل با مداخله های پی در پی، بی مورد و بدون تدبیر در اقتصاد و به خصوص تضعیف بخش خصوصی این کشور، موجب کوچک شدن بخش های مختلف اقتصادی نظیر تولید و کشاورزی شد که این سیاست ها در دوره نیکولاس مادورو، رئیس جمهوری فعلی نیز تداوم یافته است. مادورو کنترل تورم را به کنترل قیمت در فروشگاه ها و سوپرمارکت ها نسبت می دهد و برای جبران کسری بودجه دولت خود اقدام به چاپ پول می کند؛ موضوعی که باعث کاهش شدید ارزش پول ملی این کشور – بولیوار - به طور بی سابقه ای شده است. بی ارزش مثل «بولیوار» سقوط ارزش بولیوار در برابر دلار آمریکا را می توان به سقوط آزاد در خلأ تشبیه کرد، سقوطی که نمی توان برای آن انتهایی متصور شد. نرخ غیررسمی برابری بولیوار در برابر دلار در هفته های اخیر به بیش از 800 واحد رسیده است. این میزان از کاهش ارزش برای پول ملی ونزوئلا در حدود 750 درصد نسبت به سال گذشته و همچنین نزدیک به 19 درصد نسبت به ماه گذشته حکایت می کند. شوک نفتی به پوپولیسم چاوزی وابستگی ونزوئلا به دلارهای نفتی و کمبود آن در این هفته ها به خاطر ریزش بازار طلای سیاه مهمترین علت سقوط بولیوار برشمرده می شود. نظام ارز در ونزوئلا 3 نرخی است و غیر از نرخ رسمی و نرخ ارز در بازار آزاد، نرخ ارزی دیگر را با عنوان «سیمادی» از ماه فوریه امسال معرفی کرده که با هدف کنترل بازار غیر رسمی بوده است. ارز در بازار سیمادی با مکانیسم حراج در اختیار متقاضیان با شرایطی خاص قرار می گیرد و نرخ آن در هفته های اخیر به 5/ 13 بولیوار در برابر دلار آمریکا رسیده است. با وجود معرفی این نرخ ثانویه رسمی، تغییر چندانی در بازار غیررسمی رخ نداده و به نظر فعالان اقتصادی این کشور به دلیل محدودیت حجم ارز عرضه شده با این نرخ، این طرح در کنترل بازار آزاد توفیقی نداشته است. نرخ رسمی ارز نیز که توسط دولت اعلام می شود حدود 3/ 6 بولیوار در برابر دلار آمریکاست که از سال گذشته تا کنون دولت در آن تغییر محسوسی نداده است. با وجود این، برخی تحلیلگران بر این باورند که دولت ونزوئلا مجبور به تغییر و افزایش نرخ رسمی ارز تا انتهای سال یا تا اواسط سال آینده میلادی خواهد شد و از نرخ هایی بین 20 تا 50 بولیوار در برابر دلار آمریکا صحبت می کنند. این افزایش به معنای رشدی بین 300 تا 800 درصدی نرخ ارز خواهد بود که به طور حتم به تورم و وضع نابسامان اقتصاد ونزوئلا دامن خواهد زد. غوطه وری در فقر و فلاکت اما نه شاخص های مربوط به تورم و نه اعداد و ارقامی که کوچک شدن اقتصاد ونزوئلا را بیان می کنند، نمی توانند وضع واقعی مردم را در این کشور روایت کنند. بسیاری از مردم شب را کنار مغازه ها و داخل اتومبیل ها سر می کنند تا صبح هنگام بتوانند مایحتاج خود را ارزان تر تهیه کنند. کرایه تاکسی ها در کاراکاس رشدی سرسام آور داشته و در یک سال اخیر 100 درصد گران شده است. حداقل حقوق در این شهر حدود 7400 بولیوار در یک ماه تعیین شده؛ میزانی که بر اساس نرخ در بازار آزاد تنها حدود 6/ 10 دلار آمریکا می ارزد. این در حالی است که بنا به اظهار مرکز تحلیل های اجتماعی وابسته به اتحادیه معلمان ونزوئلا که یک نهاد غیردولتی است، یک خانواده 5 نفری در این کشور برای تامین مواد غذایی باید حدود 50,600 بولیوار هزینه کند که 6 برابر حداقل دستمزد فعلی است. گرانی و کمبود مواد غذایی باعث شده بسیاری مشاغل خود را ترک کنند و به دستفروشی کالاهای مستعمل یا مواد خوراکی در بازار سیاه روی بیاورند. پول نقد به صورت بسیار ناچیز توزیع می شود و پرداخت وجه عابربانک ها در هر روز به حدود 50 سنت محدود شده است. این درحالی است که به خاطر محدودیت عرضه کالاها و خوراکی ها در بازار رسمی، بیشتر مردم مجبورند به جای استفاده از کارت های بانکی با پول نقد مایحتاج خود را از بازار سیاه تهیه کنند. عرضه ارز دولتی، مواد غذایی و کالاهای یارانه ای و نیز سوختی که به شدت ارزان و با سوبسید بالا توزیع می شود، چیزی جز صف های طویل مردم، فساد اداری و رانت در لایه های دولت به وجود نیاورده است. سقوط در انتظار مادورو؟ ششم دسامبر در ونزوئلا انتخابات پارلمانی برگزار خواهد شد که دولت تضعیف شده مادورو را به شدت تهدید خواهد کرد. به گزارش روزنامه نیویورک تایمز، اخیرا دولت برای کسب محبوبیت که بی ارتباط با انتخابات پیش رو نیست، شروع به تولید و توزیع اقلامی چون یخچال، کولر و لوازم خانگی در بین کارگران با قیمت های به شدت پایین کرده است. مادورو در یک سال اخیر پیوسته مشکلات کشورش را به «خارجی ها» و آنچه وی «توطئه ای برای پایین آوردن قیمت نفت» از آن یاد می کند، نسبت می دهد. رئیس جمهور ونزوئلا هرگز محبوبیت رئیس جمهور فقید این کشور، هوگو چاوز را هم ندارد و نظرسنجی ها از کاهش محبوبیت وی به 20 درصد نزد مردم خبر می دهند. این راننده سابق اتوبوس در سخنانش در یک سال و نیم اخیر پیوسته از «جنگ اقتصادی» صحبت می کند و به رغم پیشنهاد صاحب نظران اقتصادی و سیاسی چه در داخل و چه در خارج از این کشور، تن به اصلاحات اقتصادی نمی دهد. ارزان ترین بنزین دنیا در ونزوئلا توزیع می شود و این موضوع به قیمت یارانه سنگینی است که دولت به این سوخت می پردازد. دولت مادورو از این هراس دارد که افزایش قیمت بنزین یا سایر اصلاحات اقتصادی ممکن است جایگاه او را در انتخابات ماه دسامبر هر چه بیشتر خدشه دار کند و به این علت می کوشد به خصوص با راضی کردن اقشار محروم تر جامعه، برای خود رای خریداری کند. مهم ترین رقیب مادورو در انتخابات پیش رو، حزب اتحاد سوسیالیست (PSUV) است که رهبری آن را هنریک کاپریلس 42 ساله برعهده دارد. همچنین جریان تندرو به رهبری لئوپولدو لوپز نیز دراین کشور نسبت به سال های گذشته قدرت بیشتری گرفته است. با وجودی که انتخابات و احزاب رقیب دولت خود برای آقای مادورو چالشی بزرگ به حساب می آیند، اما وضعیت نابسامان و v اقتصاد این کشور که روز به روز آن را در فقر بیشتر فرو می برد می تواند منجر به ناآرامی های خیابانی و حتی کودتایی شود که تحلیلگران درصورت تداوم روند موجود وقوع آن را دور از ذهن نمی بینند. وضعیت اقتصاد نفتی ونزوئلا پس از سال ها اجرای سیاست های پوپولیستی، شاهدی بر ناکارآمدی تلاش برخی دولت ها برای جلب رضایت مقطعی است. هوگو چاوز رئیس جمهوری پیشین ونزوئلا با پیگیری ایجاد رفاه فصلی بدون توجه به شاخص های اقتصاد کلان، اقتصادی بیمار را به نیکولا مادورو به ارث گذاشت که پیامدهای آن ماه ها است دولت و مردم این کشور نفت خیز را گرفتار کرده است. این پیامدها با شوک نفتی اخیر تشدید هم شده است. اما آنچه دولت ایران در دو سال گذشته پیگیری کرده، وارونه آن سیاست های پوپولیستی است تا در روزهایی که بهای نفت تقریبا نصف شده، ایران شاهد کاهش نرخ تورم و ثبات بازار ارز باشد. این امر با تعدیل قیمت های حامل های انرژی، انضباط پولی و مالی و در کل توجه به اصلاحات ساختاری و منطق اقتصادی ممکن شده است. استحکام بخشیدن به پایه های اقتصادی، گرچه فشارهایی را به صورت مقطعی به همراه دارد، اما نتایج مثبت آن دیرپا هستند و این درسی است که باید از مقایسه سیاست های دولت های گوناگون گرفت.
چهارشنبه ، ۱۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فردا نیوز]
[مشاهده در: www.fardanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها