محبوبترینها
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستورانها و کافهها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیههای کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1825045544
وقتی فالش خواندن هم مانند دروغ گفتن اصل می شود
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهارحم الله رجلا عرف قدر نفسه اصلا فدای سرتان که نامه به رئیس دولت نوشتید توی این مملکت هر کسی حق دارد به هر کسی نامه بنویسد به شرطی که دروغ نگوید و حقایق را وارونه جلوه ندهد ، شما هم حق دارید در مملکتی که همه ارزش ها زیر سوال رفته ارزش های موسیقایی و هنری رو لگد مال کنید ولی لطف کنید اندازه نگه دارید.دولت بهار/ امیر امیری: اخیرا نامه ای توسط خوانندگان پاپ خطاب به رئیس جمهور نوشته شده تا به اصطلاح از بی مهری به خوانندگان پاپ پیش رئیس دستگاه اجرایی شکایت برده باشد اما نامه متاسفانه سرشار از بی حرمتی به دیگران، دروغ پردازی و خودبرتر بینی است، چیزی که در بیانیه ها و سخنرانی های مخاطب و اطرافیانش نیز به وفور دیده می شود و ظاهرا در سبک سخنوری نسبت مستحکمی بین نویسندگان و مخاطب برقرار شده. نویسندگان نامه موسیقی پاپ را باموسیقی دستگاهی مقایسه کرده اند و گفته اند که تنها فرقش اضافه کردن چند ساز ایرانی و چهچه در تحریرهاست. شرم باد بر ما! آیا تفاوت آثار علی لهراسبی یا محمد رضا شجریان، شهرام ناظری، محمد معتمدی و علیرضا قربانی فقط چهچه است؟ هیچ قومی چه خواننده پاپ چه در هر کسوتی به هنر اصیل و کلاسیک مملکتش چنان ناجوانمردانه نمی تازد. هنرمند راک خوان آمریکایی و فرانسوی هم می داند که موسیقی دان های کلاسیک مملکتش جایگاه والاتری دارند چرا که حافظ هویت موسیقایی خودشان و بسط دهنده و اعتلاگر موسیقی علمی هستند، موسیقی مدرن یک محصول بازاری و تفننی و محصول کمی و کاستی های جوامع در عصرمدرن است. متاسفانه بر اثر تشویق های عوام امر بر دوستان مشتبه شده که آثار و هنر فالش و ناقص آنها اصل است و هنر اصیل و درست فرع، همانگونه که بر رئیس دولت هم امر مشتبه شده که چون رای بیش از 50 درصد و کمتر از 51 درصد در انتخابات گذشته آورده تفکر منسوخ ایشان در حکومت داری اصل است و همه منتقدان بیسواد و نفهم! اما بعد، دروغ پردازی های نگارندگان به گونه ای است که مرغ پخته شنیسل شده مانده کپک زده هم خنده اش می گیرد. نگارندگان نمونه هایی از امکاناتی را بر شمرده اند که فقط به موسیقی سنتی و تلفیقی تعلق دارد و موسیقی پاپ از آن محروم است؛ « 1- اجرا در سالن همایشهای برج میلاد، فضای باز برج میلاد، تالار وحدت، باغ عفیف شیراز، عمارت مسعودیه تهران، سالن خلیج فارس کیش و … که همگی جزو بیت المال به حساب می آیند. 2- اجازه تبلیغات محیطی بیلبورد، بنر، … برای تبلیغ کنسرت و آلبوم. 3- برگزاری مراسم رونمایی از آلبومهای جدید و یا کنفرانسهای خبری در اماکن تاریخی و اماکن با فضای باز مانند کاخ نیاوران و یا حافظیه شیراز. 4- صدور مجوز برای برگزاری کنسرت در حالتی بسیار سهل تر و سریع تر نسبت به موسیقی پاپ در شهرستانها. آیا حمایت از موسیقی سنتی و تلفیقی باید به معنی سلب امکانات اولیه و بدیهی از موسیقی پاپ باشد؟ آیا منطقی است که با هدف حمایت از کشتی ، پخش تلویزیونی فوتبال را ممنوع و استادیوم فوتبال را از فوتبالیستها گرفته و آنها را روانه زمینه خاکی کنیم؟ آیا با این روش می توان از محبوبیت فوتبال کاست و به محبوبیت و اقبال عمومی از کشتی افزود؟» اول اینکه؛ در سالن همایش های برج میلاد تا جایی که به یاد داریم بیشتر خوانندگان پاپ اجرا می کنند یا حداقل با موسیقی اصیل مساوی هستند مضاف بر اینکه در ایام جشنواره موسیقی این سالن فقط به موسیقی پاپ اختصاص دارد. اگر خوانندگان این نوشته به حافظه بلند مدتشان رجوعی کنند یادشان خواهد آمد که همواره نام افرادی مانند احسان خواجه امیری با کنسرت های این سالن همراه بوده. جالب است که موسیقی سنتی به خاطر حساسیت کوک ساز ها هیچ وقت در فضای باز برج میلاد که همواره هوای خنک تری نسبت به تهران دارد و وزش باد هم اغلب مزاحم است اجرایی نداشته است. اماکنی مثل باغ عفیف شیراز و امارت مسعودیه اصولا اماکنی سنتی هستند و اجرای موسیقی مدرن در آنها ناسازگار و مضحک است و مثل این می ماند که در مجلس عروسی سمفونی نینوای علیزاده را اجرا کنیم. دوستان ظاهرا به اندازه ای از هنر و زیبا شناسی بیگانه بونده اند که به واضحات این عرصه هم التفانی نداشته اند. دوم اینکه، تبلیغات محیطی و بیلبورد در اختیار شهرداری است و شهردار علی الظاهر در جناح مقابل رئیس جمهور است، گذشته از اینکه همواره موسیقی پاپ تبلیغات محیطی بیشتری نسبت به سنتی به خود اختصاص داده است. سوم اینکه کجای دنیا موسیقی مدرن را در اماکن تاریخی رونمایی می کنند، چه نسبتی بین -به اصطلاح - موسیقی تولیدی شما با معماری سنتی ایران است که انتظار دارید در آن اماکن اثر اجرا کنید، کدام آدم ناحسابی ای گیتار برقی بر می دارد و می رود در ارگ شیراز و فلان جا و بهمان جا زیر مقرنس ها و طاق ها نوازندگی می کند؟ با خودتان چه فکری کرده اید نکند امر بر شما مشتبه شده که شما سابقه 8000 ساله دارید و مثلا مرحوم بنان موسیقی خلق الساعه می خوانده است؟ چهارم اینکه چه کسی گفته است به شما به سختی مجوز می دهند؟ در همین کشور به خواننده کلاسیک مانند بیژن بیژنی اجازه ندادند تا مصرع «الهی بر افتد نشان جدایی» را بخواند و مجبورش کردند در یکی از شاهکارهایش مصرع بی ربط «جوانی بگذرد تو قدرش ندانی» را که نه از لحاظ مفهوم به کل اثر می خورد و نه با مصرع قبلی هم قافیه بود جایگزین این مصرع کند چراکه می گفتند این مصرع اشاره به عشق زمینی و شکست عشقی دارد! اما در اشعار شما مزخرفترین ابیات و واژگان اجازه انتشار می گیرند اشعاری مانند ساعت ماعت جارو مارو گیتار دیوار بازم نیمای ...» ایضا اشعاری که سرشار از مفاهیم شکست عشقی، خیانت و .. است. این دروغ بزرگی است که موسیقی سنتی به راحتی مجوز می گیرد. مسئولین فرهنگی بیسواد کشور همواره بیشترین جورها را بر موسیقی دان های با سواد و هنرمندان اصیل روا داشته اند از ایرج خواجه امیری و جواد گلپایگانی گرفته تا شجریان و ناظری، اساتید بزرگ آواز و آهنگسازی سالهای سال خانه نشین شده اند ولی حاضر نشده اند مانند شما مجیزه گویی ریس دولت کنند و برای نیل به اهدافشان دروغ بگویند. اصلا بگذارید از یک خوانند پاپ باسواد که فالش نمی خواند مثال بزنم، مرحوم منوچهر طاهر زاده کسی بود که قبل از انقلاب برای خواننده های پاپ بزرگ کشور که شما اکثر مقلد آنها هستید آهنگ ساخته بود، صدای شش دانگی هم داشت و از جمله اینکه در دوران هشت سال دفاع مقدس بعنوان بسیجی جنگیده بود و مجاهدت ها کرده بود اما ده سال بعد از اتمام دفاع مقدس خانه نشین بود. بارها در مجالسی بود که نه تنها رئیس جمهور حتی رهبر معظم انقلاب نیز حضور داشت -آخرین مورد هم سفر معظم له به کرمانشان بود- که مرحوم طاهرزاده بعد از سالها آهنگی ساخت و قرار شد خودش بخواند اما لحظه آخر وقتی دید خواننده جوانی مشتاق تراست به جای خودش اجازه داد او بخواند، طاهرزاده سالها در فقر مطلق زندگی کرد ولی حاضر نشد از مسئولین درخواستی در راستای مادیات بکند چه برسد به اینکه در راستای این درخواست دروغ هم بگوید. رحم الله رجلا عرف قدر نفسه. اصلا فدای سرتان که نامه به رئیس دولت نوشتید در این مملکت هر کسی حق دارد به هر کسی نامه بنویسد به شرطی که دروغ نگوید و حقایق را وارونه جلوه ندهد، شما هم حق دارید در مملکتی که همه ارزش ها زیر سوال رفته ارزش های موسیقایی و هنری را لگد مال کنید ولی لطف کنید اندازه نگه دارید.
سه شنبه ، ۱۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5]
-
گوناگون
پربازدیدترینها