تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817240046
بین دانشگاه، صنعت و سیاستمداران فاصله افتاده است
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: چند سالی است که ایران در این شاخص جایگاه دومی در منطقه و اولی در میان کشور های مسلمان را دارد.روز گذشته خبر اهدای جایزه اتحادیه علوم زمین اروپا به دکتر کاوه مدنی، استاد مرکز سیاست محیط زیست دانشگاه سلطنتی لندن، به عنوان یکی از 4 دانشمند جوان برجسته در علوم زمین، مورد توجه بسیاری از محافل علمی و دانشگاهی قرار گرفت.قرار گرفتن دوباره یک دانشمند ایرانی در فهرست های معتبر جهانی، بهانه ای شد تا با این دانشمند جوان در مورد آسیب ها و موانع تولید علم در ایران گفت وگو کنیم. موانع تولید علم در ایران از نظر شما که با جامعه علمی ایران و دانشگاه های اروپایی و آمریکایی کار کرده اید، چیست؟ دغدغه ای که من در مورد نوع تحقیقات در ایران دارم این است که ما از نظر عدد و رقم و ازلحاظ تولید علم در دنیا وضع مناسبی داریم به طوری که در منطقه بعد از ترکیه رتبه دوم را داریم، ولی مشکل اساسی این است که به دنبال عدد و رقم و رکورد زدن هستیم. ما تحقیق می کنیم ولی لزوما این تحقیق منجر به حل معضل نمی شود. من عضو شورای دبیری چند نشریه علمی معتبر دنیا در حوزه آب نیز هستم و می بینم که تحقیقاتی که دانشجویان ایرانی انجام می دهند کارهای خوبی هستند ولی واقعی نیستند. حتی مسئله ای که در تحقیق طرح شده واقعی نیست، بنابراین راه حل ارائه شده در تحقیق نیز به راحتی قابل اجرا نیست. من به اینگونه تحقیقات «بازی- ریاضی» می گویم؛ یعنی ما مسئله ای را به صورت فرضی ایجاد و بعد حل می کنیم ولی خود مسئله نه آنقدر ها واقعی است که ما فرض اش می کنیم، نه نتیجه ای که می گیریم، برای تحقیقاتی است که کار آزمایشگاهی ندارد. چون بودجه تحقیقاتی کم است سعی می کنیم با کامپیوتر مسئله را طرح و حل کنیم. با کامپیوتر خیلی کارها می شود کرد ولی فاصله زیادی با واقعیت دارد. چنین وضعیتی چه نتیجه ای خواهد داشت؟ نتیجه این است که در بازار علمی بین تولید نهایی و کاری که اجرا می شود فاصله بسیار زیادی وجود خواهد داشت. در هیچ برهه زمانی رابطه دانشگاه و صنعت قوی نبوده و هنوز هم نیست. هنوز مدل تحقیقاتی دانشگاه های ما با کشور های پیشتاز در این زمینه فاصله دارد. در مدل های اروپایی و آمریکایی تحقیق، هیچ کسی از بودجه پژوهشی که به دانشگاه داده می شود انتفاع شخصی نمی برد. اما در دانشگاه های ایران بخشی از بودجه صرف پژوهش و بقیه در بخش های دیگر به صلاحدید خود دانشگاه خرج می شود. در نتیجه آنطور که باید بودجه در جهت تولید علم خرج نمی شود. دانشجوی دکتری لزوما هیچ کمک هزینه برای امرار معاش دریافت نمی کند، بنابراین زندگی برای او دشوار می شود. در نتیجه تحقیقات در برخی موارد سطحی می شود. یعنی معتقدید ما در ایران تحقیقات بنیادین نداریم، یا کم داریم؟ نه! اتفاقا تحقیقات خوبی هم انجام می شود اما حلقه مفقوده بین دانشگاه و صنعت همچنان وجود دارد. حلقه مفقوده مهم دیگر هم مربوط به دانشگاه و تصمیم گیرنده های کلان کشور است. سیاستگذاران ما لزوما برای تصمیم گیری در مورد مسائل مختلف سراغ دانشگاهیان نمی روند. همه سازمان های دولتی بخشی از بودجه خود را برای پژوهش اختصاص می دهند ولی لزوما به آن صورت که باید، به پژوهشکده ها و دانشگاه ها اختصاص داده نمی شود. گاهی دیده شده که این نهاد های دولتی پروژه هایی تعریف می کنند که نیاز اساسی به آنها وجود ندارد. در نتیجه مسیر های تحقیقاتی در کشور لزوما مسیر های مورد نیاز تصمیم گیران، صنعت و دانشگاه نیست. آیا در دانشگاه های اروپا نیز مانند دانشگاه های ایران به مسائلی مانند تولید مقالات ISI توجه می شود؟! اینطور نیست که دانشگاه های خارج از ایران مدینه فاضله باشند. اینجا هم وقتی می خواهید در برخی مفاهیم نوآوری کنید، از سوی اساتید قدیمی و پیشکسوت مقاومت وجود دارد. مقالات اول من که جایزه اتحادیه علوم زمین اروپا به آن تعلق گرفت با بی توجهی استادان مواجه شد. مدتی زمان برد که به این مسئله اهمیت داده شود. یکی از دلایلی که این تحقیق دیده شد، برقراری ارتباط بین تحقیقات و تصمیم سازی در بخش آب و محیط زیست بود. درک اینکه چرا بازی- ریاضی که در دانشگاه ها با متد های قوی و اساسی به دست می آوریم، در نهایت قابل اجرا نیست. در نتیجه این تحقیق مشخص شد که لزوما روش های آپولویی و فضایی برای حل مسئله نیاز نداریم؛ بلکه باید درد و خواسته و نیاز تصمیم گیرنده و تصمیم ساز را متوجه شویم. از سوی دیگر هر دو طرف باید صبور باشند چون این دو لزوما زبان دانشگاهی ها را نمی فهمند. تحقیق شما فقط در مورد ایران بوده یا نظریه تان دربرگیری جهانی دارد؟ این تحقیق در برخی پروژه های ایرانی مانند مناقشه دریای خزر، ارومیه، زاینده رود، کرخه و خصوصا قزل اوزن کاربرد داشته است. اما بخشی ازآن بر مبنای مقالات تئوری محور است. البته این مقالات روی چند مثال نغز در عالم واقع تدوین شده است. براساس نتایج این تحقیق روش هایی که ما می توانیم از طریق ریاضی به بهینه بودن آن پی ببریم، به راحتی عملی نمی شوند. چون ممکن است از نگاه یک سیاستمدار این روش بهینه باشد ولی در عالم واقع، آنجایی که قرار است روی درآمد و خشنودی ذینفعان تأثیر بگذارد، با مقاومت مواجه شود. درنتیجه برای طراحی راه حل بهینه باید میزان خشنودی و ناخشنودی دو طرف مناقشه را تراز کرد. هر چند در نهایت باید توجه داشت که همه تا حدی ناخشنود و ناراضی میز مذاکره را ترک می کنند. فقط باید میزان ناخشنودی به صورت منصفانه ای تقسیم شود تا همه با فداکاری به اهداف مشترک برسند. یعنی به مولفه های اجتماعی در تصمیم گیری هایی که پیش از این به نظر کاملا مهندسی می آمد باید توجه شود. پیشرفت علم ثابت کرده که سیستم های طبیعی و محیط زیستی و آبی که با آن مواجه هستیم، سیستم های بسیار پویا و متشکل از مجموعه های انسانی و طبیعی هستند. یعنی ما با علوم سنتی نمی توانیم مسائل را حل کنیم. ما هنوز در مرحله ای هستیم که می خواهیم بر طبیعت غلبه کنیم و آن را به کنترل خود دربیاوریم ولی یاد گرفته ایم که با این نگاه دریاچه ارومیه و زاینده رود و... خشک می شود. ولی وقتی انگیزه های انسانی را وارد تصمیم گیری های خود کنید راه حل های پیش رو متفاوت خواهد شد. درباره مقاله کاوه مدنی مدنی در مقاله ای با عنوان «نظریه بازی ها و منابع آب» که در سال ۲۰۱۰ در نشریه علمی آب شناسی (هیدرلوژی) منتشر شد، این نظریه را مطرح کرد که مدل های مورد استفاده برای شبیه سازی و بهینه سازی مدیریت منابع آب از ایرادی مخفی و اساسی رنج می برند و نتایج آنها قابل اتکا نیستند. بنابر تحقیق او این مدل ها ناخودآگاه فرض می کنند که همه ذینفعان منابع آبی به بهبود منافع جمعی علاقه مندند درحالی که در عمل، ذینفعان منافع شخصی را بر منافع گروهی ترجیح می دهند که نتیجه آن در دراز مدت برای آنها بهینه نخواهد بود.
سه شنبه ، ۱۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها