تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850730846
یادداشت: درباره تنهایی یک مربی بزرگ
واضح آرشیو وب فارسی:ورزش سه: یادداشت: درباره تنهایی یک مربی بزرگ
آلدو فابریزی توی فیلم اتوره اسکولا: «زمانی که یکدیگر را دوست می‌داشتیم» که یکی از مهمترین فیلم‌های دهه 1970 سینمای ایتالیاست، نقش یک مرد ثروتمند تمامیت خواه را بازی می‌کند.
به گزارش "ورزش سه"، فیلم در پرده سوم است که فابریزیِ درونگرا، برای نخستین بار ترس‌اش را بیرون می‌ریزد. به دامادش می‌گوید: «می‌دانی؟ هیچکس تنهاتر از یک مرد ثروتمند نیست.»
غافلگیرکننده‌تر از نتایج چلسی، خبری است که دیروز روزنامه‌های مختلف انگلیسی منتشرش کردند. یکی از بازیکنان چلسی گفته که ترجیح می‌دهد تیم‌اش با مورینیو ببازد، تا اینکه پیروز شود. پس از اخراج برندن راجرز، درست زمانی که رسانه‌های انگلیسی فضای وب را چراغانی کرده بودند برای ورودِ یورگن کلوپ، خوزه مورینیو مصاحبه‌یی کرد.
مثل همیشه ابروی راست‌اش همزمان با استفاده از کنایه زبانی بالاتر از ابروی چپ بود: «تاسف‌آور است. حالا همین بازیکنان لیورپول می‌آیند می‌گویند که برای کلوپ هرچه توان داشته باشیم، می‌گذاریم. چرا همین کار را برای مربی قبلی‌تان نکردید؟ من با راجرز همدردی می‌کنم.»
چه اتفاقی افتاده است؟ بلا گوتمن مربی مشهور مجارستانی فصل سوم را برای یک مربی یک فصلِ مهلک می‌داند: «فصل سوم مربیگری در هر تیمی مهلک است. و اگر یک مربی بیش از این مدت، در یک تیم بماند، بازیکنان‌اش کم کم بی‌حوصله می‌شوند و تن‌آسا.» تابستان سال 2006 را به یاد می‌آورید؟ خوزه مورینیو پس از دو قهرمانی متوالی با چلسی در لیگ برتر، موهای نقره‌یی زیبایش را از ته تراشید. چرا؟ «این سومین فصل حضور من در چلسی است. دو بار قهرمان شده‌ایم اما فکر می‌کنم این فصل، کارمان خیلی دشوار است. می‌خواهم بازیکنان‌ام با نگاه کردن به چهره‌ی من، باور کنند که چه کار سختی پیش رو داریم. من خودم را برای نبردی دشوار آماده کرده‌ام.»
مورینیو با موهای تراشیده، قهرمانی لیگ برتر را به منچستریونایتد واگذار کرد و در 20 سپتامبر 2007 بنا بر آنچه در رسانه‌ها «رضایت طرفین» اعلام شد، استمفوردبریج را ترک کرد. مربیان بزرگ، در سال سوم و چهارم متوجه می‌شوند که نیروی مخالف، نه فقط از سوی حریفان، که در رختکن تیم خودشان نیز افزایش یافته است؛ نیرویی تحول‌خواه.
برگردیم به گفته‌ی بازیکن چلسی: «ترجیح می‌دهم تیم‌ام با مورینیو ببازد، تا اینکه ببرد.» مورینیو مربی هر تیمی باشد، اصل «تبدیل فشار» را در فصل اول مربیگری‌اش به خوبی اجرا می‌کند. بنا بر این اصل، « همیشه باید سطح انرژی درون‌تیمی بیش از سطح فشارهای بیرونی باشد.»
اغلب مربیان برای بالاتر نگه داشتن سطح انرژی درون‌تیمی مقابل فشارهای بیرونی، می‌کوشند فشارهای بیرونی را پایین نگه دارند؛ می‌کوشند به این فشارها دامن نزنند؛ می‌کوشند تنش‌های بیرونی را کنترل کنند و پاسخ تند به مخالفان و منتقدان ندهند. مورینیو از مسیر دیگری پیش می‌رود: به جدل‌های رسانه‌یی و نقدهای تند واکنش تند نشان می‌دهد و سطح فشار بیرونی را بالا می‌برد و بعد توی تیم‌اش که از آن خانه‌یی امن ساخته، از پسران‌اش می‌خواهد بروند توی زمین پاسخ «دشمنان بیرون از خانه» را بدهند. جنگ، جنگِ «ما» و «دیگران» می‌شود.
بازیکنان مورینیو در فصل اول و دوم همکاری با او، پسرانی هستند که برای پدر، فداکارانه بازی می‌کنند. پدر، با تعداد زیادی مربی و روزنامه‌نگار درگیر شده و سطح تنش را بالا برده است. وظیفه پسر است که پدرش را از زیر فشار بیرون بیاورد. چگونه؟ ببرد. همین. پیروز شود و تنش را به هیجان تبدیل کند. همین است: مورینیو آنچنان که جاناتان ویلسون دو ماه پیش در گاردین نوشته بود، «با تنش کار می‌کند و اگر تنش در میان نباشد، خودش را آن ایجاد می‌کند و بعد با تنش پیش می‌رود.»
مورینیو استاد تبدیل تنش به هیجان است اما یک حقیقت مقابل روش او در کار است؛ حقیقتی که چندان رازآلود نیست: در درازمدت همه انسان‌ها به سوی سطحِ تنشِ کمتر تمایل دارند. همان پسرانی که حاضر هستند برای پدرِ تنش‌زای خود، با تمام توان بجنگند، پس از دو سال، به سوی تنشِ کمتر میل می‌کنند. آنان دیگر پسرانِ فرمانبری که تنش را به هیجان تبدیل کنند، نیستند. پسران مورینیو، وقتی می‌بینند در آغاز فصل سوم همکاری، پدر پزشک تیم را با توهین از باشگاه اخراج کرده، این سیگنال را می‌گیرند که «در سال سوم هستیم و هنوز این همه تنش داریم.»
پسران، رفتار پدر با کاپیتان تیم(جان تری) را می‌بینند و این پیام را می‌گیرند که «در سال سوم هستیم و وقتی کاپیتان تیم چنین شرایطی دارد، وای به حال ما.» پدر، برای برانگیختن انگیزه و توان پسران‌اش، برخی از آنان را تحقیر می‌کند؛ کاری که در فصل‌های قبلی، فقط با افراد بیرون از خانه می‌کرد. جنگ دیگر، جنگ افراد داخل خانه با نیروهای بیرون از خانه نیست. خانه، دیگر خانه‌ی امنِ سابق نیست.
فرزاد حبیب‌اللهی
روزنامه هفت صبح
چلسی ژوزه مورینیو (سرمربی)
ارسال به تلگرام
12:56 1394/08/12
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ورزش سه]
[مشاهده در: www.varzesh3.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
ورزش
پربازدیدترینها