تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834049310
ضرغامی: میر حسین موسوی حاضر نشد بعد از انتخابات به تلویزیون بیاید
واضح آرشیو وب فارسی:شفاف: سید عزت الله ضرغامی رئیس سابق سازمان صدا و سیما و از دانشجویان تسخیرکننده لانه جاسوسی آمریکا، در آستانه 13 آبان در گفتگویی تفصیلی چرایی، ابعاد و روند استکبارستیزی در انقلاب اسلامی و برخی موضوعات مرتبط با آن را تشریح کرد.فارس: نور و صدا و عکس و متن را به خوبی می شناسد، به همین دلیل مصاحبه باکسی که خودش به رسانه و ابعاد فنی آن کاملاً تسلط دارد کمی سخت تر از همیشه است. «جای من خوب است، صدا را چک کنید، نور عکس تان از این زاویه بهتر است، بهتر است کتابخانه پشت سرمان باشد» این ها دیالوگ های رئیس سابق رسانه ملی است که پیش از آغاز مصاحبه سعی می کند فضایی مطلوب برای مصاحبه فراهم کند. ساعت 18:00 برای مصاحبه با مهندس ضرغامی وقت داریم، باران به تندی می بارد، وقتی می رسیم اذان داده است و منتظر می مانیم ضرغامی نمازش را اقامه کند، وارد دفترش که می شویم به گرمی استقبال می کند و مصاحبه را بعد گپ و گفت کوتاهی شروع می کنیم. وی که یکی از پرچمداران تسخیر سفارت آمریکا در سال 58 است، در اسفند ماه سال 1338 در تهران متولد شده است؛ او فارغ التحصیل مقطع کارشناسی رشته مهندسی عمران از دانشگاه امیر کبیر و مقطع کارشناسی ارشد رشته مدیریت است. ضرغامی فعالیت های فرهنگی و اجتماعی خود را از سال های قبل از انقلاب آغاز کرد. او به تدریس و تبیین اندیشه های شهید مطهری در قالب کلاسهای آموزشی می پرداخت. وی از دانشجویانی بود که در اشغال سفارت آمریکا در 13 آبان سال 1358 شرکت داشتند. او که در کارنامه خود معاونت امور مجلس و استان ها، معاونت امور سینمایی، معاون وزیر دفاع، معاون رئیس سازمان صداو سیما را بر عهده داشته است در سال 1383 طی حکم از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی به ریاست صداو سیما به مدت 5 سال انتخاب شد که این حکم در سال 1388 از سوی رهبری برای یک دوره 5 ساله دیگر تمدید شد. تسخیر سفارت آمریکا در سال 57 به دست چریک های فدایی، انگیزه دانشجویان در تسخیر سفارت آمریکا در سال 58، بررسی ابعاد سیاسی و بین المللی رابطه ایران و آمریکا بعد از تسخیر لانه جاسوسی، بخش هایی از این مصاحبه است. اجتهاد رسانه ای در فتنه 88 و نقش رسانه ملی در مدیریت فتنه و نیز برنامه ریزی صداو سیما در روز انتخابات ریاست جمهوری از دیگر بحث های این مصاحبه است. آنچه در ادامه می آید مشروح گفت و گوی عزت الله ضرغامی است: با توجه به اینکه سفارت آمریکا برای اولین بار در 25 بهمن 57 توسط چریک های فدایی خلق تسخیر شد، لطفاً بفرمایید این تسخیر چگونه اتفاق افتاد و چرا حضرت امام (ره) این اقدام آن ها را تأیید نکردند؟ ضرغامی: سؤال شما سؤال خوبی است چراکه تاکنون کمتر به مسئله اشغال لانه جاسوسی پرداخته شده است، در روزهای اول انقلاب چریک های فدایی خلق به لانه جاسوسی هجوم برده و چند ساعتی در محل لانه جاسوسی حضور پیدا کردند اما این حضور تداوم نداشت و اصلاً چنین حرکتی رسمیت نیافت. *علت شکست برنامه مارکسیست ها در تسخیر سفارت آمریکا به نظر شما چرا اقدام اثرگذاری نبود و بنا به فرمایش خودتان رسمیت نیافت؟ ضرغامی: دو علت داشت، یک علت این بود که گروهک ها و به ویژه گروه های مارکسیستی پایگاه مردمی نداشته و ندارند؛ آن ها در یک فضای بسته روشنفکری سیر می کردند و تصور داشتند این حرکت می تواند تبعاتی به دنبال داشته باشد و در واقع آن ها به دنبال هدف سیاسی از این کار بودند، نکته دیگری که در این زمینه حائز اهمیت است بحث رقابت گروهک ها در آن مقطع زمانی است، گروه های مسلحانه که هم سازمان منافقین و هم گروه های چپ گرا بودند دچار بحران های زیادی بودند و تصفیه های زیادی در آن ها انجام شده بود. فکر می کنم اوج این مسائل از سال 54 به بعد بود؟ ضرغامی: بله؛ از سال 54 به بعد که سازمان منافقین به یک مجموعه مارکسیستی استحاله شد، چریک های فدایی خلق نیز که یک گروه مهم طرفدار مشی مسلحانه بود که در سال 57 به دو گروه اقلیت و اکثریت تبدیل شدند، اقلیت آن ها تندرو و طرفدار مشی مسلحانه بودند و از همان روزهای اول به کردستان رفتند و در مقابل نظام جمهوری اسلامی ایستادند, و گروه اکثریت به اصطلاح به مبارزه پادگانی روی آورد. مسعود رجوی نیز که از سال 54 به بعد به دنبال ساماندهی جدیدی برای باقی کادر سازمان منافقین بود، عملاً به همان مشی مسلحانه اعتقاد داشت اما چون حرکت مردم را حرکت مذهبی می دیدند باهمان نگاه منافقانه سعی داشتند به صورت همسو با مردم حرکت کنند و در زمان لازم ضربه بزنند. *حرکت تسخیر سفارت توسط چریک های فدایی در سال 57 دیده نشد یک رقابت دیگر بین سازمان های سیاسی که پایگاه مردمی نداشتند شکل گرفته بود و بقیه آن ها نیز به دنبال اگر بخواهم مشابهت آن ایام با امروز را برای شما بگویم باید به فتنه 88 اشاره کرد، درباره سال 88 نیز همین تحلیل صادق است، یک عده روشنفکر تصورشان این بود رأی تهران باید به کل کشور تعمیم یابد، یعنی یک تفکر غیر توده ای و غیرمردمی داشتند؛ از نظر این ها یک عده شهروند تر هستند و واقعاً نمی توانستند تصور کنند که اگر در تهران آرای رقیب رئیس جمهور منتخب یک مقدار بیشتر است، در کل کشور این طور نیست و ازاین رو نتوانستند نتیجه را تحمل کنند. این بودند که یک حرکت این چنینی ترتیب داده و پیش دستی کنند اما نه تنها پایگاه مردمی نداشتند بلکه امام (ره) هم به آن ها اعتماد نداشت. این گروهک ها چون از این دو بُعد یعنی مردم و امام (ره) فاصله داشتند به هیچ وجه حرکتشان دیده نشد؛ از خیلی ها که سؤال کنید حتی یادشان هم نمی آید که چریک های فدایی چند ساعتی لانه جاسوسی را تسخیر کرده باشند. پس به عقیده شما آن ها تصور نمی کردند روزی به 22 بهمن 57 برسیم؟ ضرغامی: به اعتقاد من از همین جا می توان نتیجه گرفت، کلاً سابقه روشنفکری در ایران به ویژه در سازمان ها و گروه های سیاسی نشان دهنده این است که آن ها همیشه از مردم عقب بودند و به خاطر فضای بسته ای که همیشه برای خود تصویر می کنند فکر می کنند در بیرون نیز همین فضا حاکم است خیلی از آن ها پیش بینی وقوع انقلاب با رهبری روحانیت مذهبی و دینی در 22 بهمن 57 را هم نمی کردند؛ بنابراین طبیعی بود آن ها پس از انقلاب مثل همیشه در موضع انفعال قرار بگیرند. آیا در تسخیر اول سفارت در 25 بهمن اسنادی هم به دست آوردند؟ ضرغامی : تا آنجا که خاطرم هست، یکی دو موضوع دم دستی و پیش پا افتاده که اصلاً مطرح نبود و جایگاهی نداشت را مطرح کردند اما در حال حاضر نه یادمان هست و نه نکته قابل توجه و تأثیرگذاری بود. آقای مهندس مشابهت آن ایام با امروز رو چطور ترسیم می کنید؟ ضرغامی: اگر بخواهم مشابهت آن ایام با امروز را برای شما بگویم باید به فتنه 88 اشاره کرد، درباره سال 88 نیز همین تحلیل صادق است، یک عده روشنفکر تصورشان این بود رأی تهران باید به کل کشور تعمیم یابد، یعنی یک تفکر غیر توده ای و غیرمردمی داشتند؛ از نظر این ها یک عده شهروند تر هستند و واقعاً نمی توانستند تصور کنند که اگر در تهران آرای رقیب رئیس جمهور منتخب یک مقدار بیشتر است، در کل کشور این طور نیست و ازاین رو نتوانستند نتیجه را تحمل کنند. لذا جریان های مارکسیستی یک تصور اشتباهی داشتند و به همین دلیل در حرکت خود موفق نبودند. *13 آبان 58 ناشی از تحلیل دقیق دانشجویان مسلمان پیرو خط امام بود آقای ضرغامی اصلاً به عقیده شما فلسفه 13 آبان چیست و چرا در این روز تعدادی از دانشجویان به سمت سفارت آمریکا حرکت کردند و لانه جاسوسی را تسخیر کردند؟ علت تفاوت تسخیر سال 58 با تسخیر اول سال 57 چه بود؟ ضرغامی: اقدامی که در 13 آبان 58 صورت گرفت ناشی از تحلیل دقیقی بود که دانشجویان مسلمان پیرو خط امام داشتند یعنی مجموعه ای از دانشجویان چهار دانشگاه امیرکبیر، شریف، فنی دانشگاه تهران و شهید بهشتی که در جریان مبارزات انقلابی همکاری های خوبی با یکدیگر داشتند و به این جمع بندی رسیدند که سفارت آمریکا پایگاه و قرارگاهی برای هماهنگی اقدامات ضدانقلابی و براندازی نظام است که به طور رسمی و طبیعی از محل سفارت آمریکا هدایت می شود. *دانشجویان احساس کردند باید مانع از تکرار کودتای 28 مرداد شوند آن زمان کارهایی انجام گرفته بود که قابل تحمل نبود. بعد از جنایات بسیار ازجمله کشتار وسیع و خیانت به کشور که متوجه شاه بود آمریکا از شاه پشتیبانی کرد و تحمل این مسئله برای مردم واقعاً سخت بود، دانشجویانی که از دل مردم بلند شده بودند می خواستند مخالفت خود را به طور صریح باسیاست های آمریکا اعلام کنند. مسئله دوم تجربه ای بود که از پیشینه تاریخ در ذهن داشتیم، کودتایی که در 28 مرداد سال 32 اتفاق افتاد بسیار مؤثر بود تا دانشجویان احساس کنند باید حرکتی انجام دهند که آن حادثه دوباره تکرار نشود، ما برای ایجاد هماهنگی اشغال لانه جاسوسی سه جلسه مشترک داشتیم تا دانشجویان احساس کنند باید حرکتی انجام دهند که آن حادثه (کودتای 28 مرداد) دوباره تکرار نشود و می خواستند شرایط را تغییر دهند؛ البته دانشگاه ها مستقل عمل می کردند اما جلسات هماهنگی بین دانشجویان این چهار دانشگاه برگزارمی شد. آیا حضور ذهن دارید در آن جلسات چه گذشت؟ ضرغامی: دقیقاً خاطرم هست چه حرف هایی در آن جلسات مطرح شد تا توانستیم به این جمع بندی برسیم و همه قبول کنند؛ مسئله این بود که اگر شاه با پشتیبانی آمریکا بخواهد مثل کودتای سال 32 به کشور بازگردد خون شهدا پایمال شده و زحماتی که برای به ثمر نشستن این انقلاب انجام شده از دست خواهد رفت، لذا این تجربه ما از گذشته اهمیت زیادی داشت که می دانستیم باید اقدامی صورت بگیرد تا مداخله خارجی از بین برود. کلاً سفارت آمریکا چند کار را خیلی صریح انجام می داد؛ اولاً آن ها تولید تئوری کرده و کار لجستیک پیشرفته انجام می دادند و از سوی دیگر به جمع آوری اطلاعات می پرداختند، این سه اقدام آمریکا کاملاً بروز و ظهور داشت، اخبار آشکاری که در سطح کشور بود و به دلیل ماهیت لیبرالی دولت موقت، وقتی اسناد لانه درآمد اولین متهم «عباس امیر انتظام» بود؛ لذا سعی کردند او را چند روزی تغییر مسئولیت دهند اما چون امکان نداشت از صحنه انقلاب حذف شد. بنابراین این مسئله نشان داد که آن ها با عوامل بیگانه همکاری دارند. یعنی پیش بینی می کردید که در جریان تسخیر ابزار و اسناد جاسوسی کشف کنید؟ ضرغامی : یک پیش بینی کلی بود که این اقدامات آمریکایی ها طوری است که خود را مجهز کرده اند تا بتوانند به عنوان یک قرارگاه عمل کنند، وسعت جغرافیایی سفارت خیلی گسترده است لذا پیش بینی اینکه حوزه های مختلف در آنجا تدارکات دیده باشند وجود داشت اما در این ابعاد و چیزهایی که بعداً کشف شد به لحاظ تجهیزاتی که جزو فناوری پیشرفته در آن زمان بود و هم درباره تدارک و تجهیزی که برای خود اعضای سفارت در آنجا کرده بودند و امکان ارتباطات وسیع که وجود داشت، خیر این پیش بینی نشده بود. *ماجرای استحاله برخی از تسخیرکنندگان لانه البته برخی افراد نیز که در سفارت بوده اند در حال حاضر بحث عذرخواهی از آمریکا را بابت انقلاب دوم مطرح می کنند آیا این افراد هم در گرفتن سفارت نقش اساسی داشتند؟ ضرغامی: با توجه به بحثی که درباره استحاله برخی از اعضای مؤثر تسخیر لانه مطرح است باید بگویم، نظرات آن ها بعداً متفاوت شد البته این جمعی که دور یکدیگر جمع شدند صددرصد ازنظر همه مواضع مانند یکدیگر نبودند و اختلافات دیدگاهی و تمایزات فکری داشتند و در خود لانه جاسوسی وقتی ما نشست هایی داشتیم و درباره تسخیر لانه جاسوسی صحبت می کردیم و از افراد و مهمان هایی نیز دعوت کرده بودیم، شاهد این اختلاف نظرها بین دانشجویان بودیم، آنچه بر همه این اختلافات برتری داشت، انقلابی بودن و اعتقاد عمیق بچه ها به امام (ره) بود. این دو اصل در کنار هم باعث شد تا بچه ها یک وحدت راهبردی پیدا کنند و حرکت خود را پیش ببرند. درنهایت چرا امروز برخی از آن ها عذرخواهی می کنند که نباید سفارت آمریکا را تسخیر می کردیم؟ ضرغامی: در مورد لانه جاسوسی اولین نشانه ها و علامت اشغال لانه جاسوسی جلساتی بود که در چهار دانشگاه بین دانشجویان مسلمان و پیرو خط امام گذاشته شد، چون تشکل های مسلمان و مذهبی متکثر شده بودند. البته بعدها وقتی لانه اشغال شد تعدادی از دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی از نظر فکری آدم های منحرف و غیر خط امام از آب در آمدند. در جلسات کل بحث این بود که بعد از فرمایشات معروف ضدآمریکایی حضرت امام(ره) ما دانشجویان انقلابی باید چکار کنیم که به جامعه نشان دهیم ما به حرف امام توجه داریم و حاضریم هر کاری به عنوان دانشجویان انقلابی و پیشگام بکنیم تا نشان دهیم مردم از آمریکا نفرت دارند و همه بدبختی های ما زیر سر آمریکاست . چپی ها چه ... ضرغامی: چپی ها کاملاً انحرافی بحث آمریکا را مطرح می کردند. آنها بحث امپریالیسم و آموزش های مارکسیستی و بعد هم جریان چپ و مارکسیست را جا می انداختند. همیشه در واقع متوجه این موضوع بودیم و لزومی نداشت هر وقت مرگ بر آمریکا می گفتیم 10 مطلب هم راجع به شوروی بگویم. هر جا که مناسب بود این کار را می کردیم. منتها امام چنان مواضع صریحی راجع به آمریکا گرفتند که همه چپی ها از دور عقب ماندند و قرار شد دانشجویان کاری کنند. قرار بر این شد که تسخیر سفارت آمریکا به عنوان یک نماد عملی و یک کار نمادین انجام گیرد و به این بهانه یکی، دو روز یک فضای ضدآمریکایی ایجاد کنیم و حرف هایمان را راجع به آمریکا بزنیم. دقیقاً با همین نیت. ابعادش بررسی شد و جلساتی گذاشته شد و دانشگاه های دیگر هم همین بحث را کردند و با جمع بندی روز 13 آبان به عنوان یک جریان دانش آموزی تظاهرات که از جلوی لانه رد می شد در آن فضای انقلابی انتخاب شد. همه باهم قرار گذاشتیم و قرار شد که حتی به خانواده هایشان هم نگویند . به طوری که فردای آن روز که لانه اشغال شد و در قسمتی که مشغول انجام کارهایی بودیم، خواهرم را دیدم. خواهرم در دانشگاه تهران رشته پزشکی می خواند و همدیگر را دیدیم و از هم پرسیدیم که تو چرا اینجایی؟! از هم گله کردیم که چرا دیشب به هم نگفتیم که قرار است این کار را انجام دهیم. این موضوع نشان می داد که چقدر به این بحث های اطلاعاتی اولیه توجه می کردیم و مانند الآن نبود که در یک اتاق دربسته مسئولی یک حرف سری را به عده ای بگوید و بخواهد که کسی نفهمد اما فردا ببینیم که همه سایت ها زده اند! واقعاً همین طور بود و نه من شب قبل به خواهرم گفته بودم و نه او به من ولی دوتایی همدیگر را آنجا دیدیم. با همان روشی که دیدید، لانه فتح شد و هرکسی مسئولیتی داشت. بچه های پلی تکنیک بیشتر به قسمت ویزا و بچه های دیگر هم به تناسب کارشان در جاهای دیگر بودند. به هر حال 6ماه از زندگی مان را آنجا سر کردیم، شب ها جلسه و بحث های ضدآمریکایی داشتیم. یک حرکت دانشجویی را شروع کردیم ولی دیگر هرگز خاتمه دهنده اش نبودیم. می خواستیم دو، سه روز آنجا باشیم و بعد دیدیم که تمام زندگی مان آنجاست. اصلاً زندگی هایمان عوض شد و خیلی از دانشجویان هم در لانه ازدواج کردند. خاطرات زیادی از لانه جاسوسی دارم. افراد، شخصیت ها می آمدند. مرحوم آیت الله منتظری می آمد که آن زمان مواضع خیلی اصولی داشت. *بعد از سه روز می خواستیم لانه را خالی کنیم اما دیگر مردم اجازه نمی دادند بعد از دو، سه روز فکر کردیم که باید لانه را خالی کنیم اما این دیگر مردم بودند که لانه را رها نمی کردند و 24 ساعته جلوی لانه تظاهرات بود. این یک مورد عجیب است. یعنی شب ساعت 12 که خوابمان نمی برد و باید پست می دادیم، تمام بچه ها در هر مسئولیتی که بودند باید روزانه 3 ساعت پست فیزیکی می دادند. سپاه ازآنجا حفاظت نکرد و داخل لانه 50، 60 محل داشت و ما آموزش دیدیم و پست می دادیم. آن موقع سرما خیلی بیشتر بود و برف تا لبه پنجره های ویلا را می گرفت. آب سرد بود اما با شور دانشجویی و جوانی اصلاً متوجه این مسایل نبودیم و زندگی می کردیم. ساعت 12، یک یا دو شب به درب جنوبی لانه که در خیابان طالقانی واقع بود، می آمدیم و مردم را می دیدیم که با حرارت شعار می دادند که «دانشجوی خط امام بر تو درود بر تو سلام» و گروه های جدید می آمدند تا صبح و همه 24 ساعت آنجا اجتماع برقرار بود. بعضی روزها که جدی می شد از آن طرف چهارراه تا خیابان های دیگر هم کشیده می شد اما جلوی لانه همیشه فعالیت بود، مردم نشان دادند که موضعشان در مقابل آمریکا جدی است و امام فرمودند که انقلابی بزرگ تر از انقلاب اول است و دیگر ما به این راه هدایت شدیم و واقعاً آن 6 ماه بهترین فرصت بود تا سخنرانی ها و روشنگری های مختلف مطرح شود؛ اسناد هم خود سوژه شده بود و مرتباً اعلام می شد. * جریان عظیم ضدآمریکایی انقلاب ما را بیمه کرد به انقلاب خودمان که نگاه می کنیم می بینیم چه چیز انقلاب ما را بیمه کرد؟ آن جریان عظیم ضدآمریکایی. مردم با پوست و گوشت خود فهمیدند که قصه آمریکاست. امام قوی ترین سخنرانی هایش را در مورد آمریکا داشت؛ مثل همان جمله که «آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند» را در دیدار با نانوایان قم گفتند. چپی ها که در دانشگاه کلاس می گذاشتند و ما در کلاس هایشان می نشستیم و سؤال می کردیم. بلد نبودند که جواب دهند، دعوا می شد و ادعا می کردند که شما آمده اید به هم بزنید. کلاس فلسفه و سیاسی می نشستیم و سؤال می کردیم درحالی که نمی توانستند جواب دهند. بعدها خیلی از بچه ها در جریانات سیاسی افتادند و به نحوی اظهار برائت کردند؛ البته از دوران تندی که یکسری برائت جستند کمی گذشته است. اگر تب تجدید نظر طلبی و یک جور بازگشت بگوییم، می بینیم کسانی که خیلی تند سعی می کردند اظهار برائت کنند و تجدید نظر در نگاهشان به حرکت های آن موقع داشتند، الآن این طور نیستند. الآن می بینیم واقعیات درستی که آن زمان بوده و عملی شد را قبول می کنند و در مصاحبه هایشان می گویند. فارس: آقای مهندس چرا کسانی که تا دیروز مدعی تسخیر سفارت آمریکا بودند امروز بحث عذرخواهی از آمریکا را مطرح می کنند، این روند استحاله به چه صورت است آیا این ها واقعاً از اول اعتقاد نداشتند یا به مرور جزء ریزش های انقلاب شدند. ضرغامی: در آن مقطع تاریخی آن 400 نفری که جمع شدند کاملاً همدل و همراه بودند البته ما افرادی را داشتیم که حدود 3-2 نفر این گونه نبودند فکر می کنم از دانشگاه ملی آن موقع بودند که به صورت مخلوط آمده بودند که همخوانی نداشتند و خط امامی نبودند. مثلاً اخیراً خانم ابتکار که آن زمان به عنوان خواهر مری مطرح بود در مصاحبه ای با بی بی سی عنوان کرده است که برنامه ما در آن زمان چیز دیگری بود یا آقای اصغر زاده معتقد است اشغال سفارت اشتباه بود و ما باید به خاطر این تسخیر از آمریکا عذرخواهی کنیم. ضرغامی: من نشنیدم که تاکنون خانم ابتکار اصل اشغال سفارت آمریکا را زیر سؤال برده باشد. اخیراً در مصاحبه با بی بی سی اعلام کردند که این کار اشتباه بوده و گفته است «بسیاری از چیزهایی که اتفاق افتاد، ازجمله آنچه در رابطه با روابط ایران با غرب و آمریکا رخ داد، دانشجویان مستقیماً در آن مداخله نداشتند و بعداز آن دانشجویان اصلاً مداخله ای نداشتند و بخشی از روند تحولات نبودند. درنهایت نیز آن ها ممکن است از برخی سیاست ها که در سال های بعد دنبال شد، انتقاد کنند». ضرغامی: اینکه اعتقاد نداشتند که این همه طول بکشد این را راست می گوید، یک موقع اعتقاد است و یک موقع باور همه این است . چراکه کسی فکر نمی کرد که قصه این همه طولانی شود و اصلاً کسی فکر هم نمی کرد که این حرکت تا این حد جایگاه پیدا کند، خود ما فکر می کردیم که لانه جاسوسی را اشغال می کنیم و دو روز آنجا هستیم و سپس دنبال درس و مشق خود می رویم و فکر نمی کردیم این همه طولانی شود اما این حرکت آن قدر با پشتیبانی مردم ابعاد جدیدی پیدا کرد که دیگر این مردم بودند... *اشغال لانه جاسوسی در افزایش بصیرت مردم بخصوص نسبت به استکبار فوق العاده مؤثر بود و البته پیام تأثیرگذار حضرت امام (ره). ضرغامی: امام پشتیبانی کردند و تسخیر سفارت آمریکا را انقلاب دوم خواندند، اشغال لانه جاسوسی در پدر شاه -رضاخان- که این همه ادعای قلدری می کرد روزی که باید کشور را ترک می کرد فقط به او پیغام دادند که شما باید کشور را ترککنید که او نیز مانند بچه آدم سرش را پایین انداخت و پذیرفت؛ این را در فیلم آقای جوزانی با عنوان «در چشم باد» بسیار خوب نشان داده ایم که بازیگر نقش رضاخان مدام قدم می زند و به سرداران نظامی خود فحش می دهد و می گوید «آن ها که هرچه گفتند ما گفتیم چشم پس چرا می گویند ما برویم» آگاهی بخشی و افزایش بصیرت مردم بخصوص نسبت به استکبار یعنی آمریکا فوق العاده مؤثر بود، در آن زمان مردم تا آن موقع شاه و حکومت طاغوت را سمبل و نماد می دانستند نه اینکه ندانند نقش آمریکا چیست اما آنچه مقابلشان بود شاه و رژیم پهلوی بود و مردم باید نسبت به ماهیت استکبار که شاه آلت دست و عروسک خیمه شب بازی آن ها بود آشنا می شدند. پدر شاه -رضاخان- که این همه ادعای قلدری می کرد روزی که باید کشور را ترک می کرد فقط به او پیغام دادند که شما باید کشور را ترک کنید که او نیز مانند بچه آدم سرش را پایین انداخت و پذیرفت؛ این را در فیلم آقای جوزانی با عنوان «در چشم باد» بسیار خوب نشان داده ایم که بازیگر نقش رضاخان مدام قدم می زند و به سرداران نظامی خود فحش می دهد و می گوید «آن ها که هرچه گفتند ما گفتیم چشم پس چرا می گویند ما برویم»، همین طور است آنچه اصالت داشت آمریکایی ها و استکبار جهانی بود و شاه صرفاً آلت دست آن ها بود. وقتی دیدند که دیگر عملاً نمی توانند مقابل این مردم بایستند، شاه به آن سرنوشت فضیحت بار دچار شد؛ در همین اعترافاتی که فرح دیبا می کند او با یک قصد دیگری این حرف ها را می زند اما خوب که نگاه می کنیم ذلت خاندان پهلوی را که فرح دیبا می گوید و شبکه های خارجی هم با آب وتاب پخش می کنند به خوبی می بینیم که سرنوشت شاه چه شد؛ حادثه لانه جاسوسی باعث شد که مردم به ماهیت اصلی آمریکا پی ببرند و با تسخیر سفارت آمریکا آگاهی های مردم خیلی بالا رفت و سخنرانی ها و تحلیل های زیاد در مقابل سفارت به آن آگاهی کمک کرد. تا آنجا که من می دانم خانم ابتکار هم همراهی داشتند و کتابی نوشتند که قرار بود این کتاب در آمریکا نیز چاپ شود و به رهبر انقلاب نیز عرض کردند که هیچ ناشری در آمریکا حاضر نمی شود این کتاب را چاپ کند که نشان می دهد این گونه حکومت دیکتاتوری خود را تثبیت می کنند و اجازه نمی دهند مخالف واقعی حرف خود را بزند؛ اینکه بعد از مدتی یک عده معدودی دچار تغییر شوند، طبیعی است. *اصغرزاده از طرف خودش عذرخواهی کرد نه دانشجویان تسخیر البته پیش ازاین نیز ابراهیم اصغر زاده که از وی به عنوان یکی از طراحان تسخیر سفارت آمریکا یاد می شود در گفت وگویی انقلاب دوم را حاصل بزرگ نمایی «تندروها» دانسته و گفته بود «از هیچ تلاشی که در چارچوب منافع ایران، به حل وفصل کدورت میان ایران و آمریکا بر سر ماجرای گروگان گیری بی انجامد، فروگذار نمی کند، حتی اگر متضمن عذرخواهی باشد.»، نظر شما درباره این اظهارات چیست؟ ضرغامی: آقای اصغر زاده یک فرد بود. بخش اعظمی از دانشجویان بعد ها به دفاع مقدس پیوستند. بنابر این ایشان به عنوان خودش حق دارد موضع بگیرد نه کل دانشجویان. از میان این دانشجویان 30 و چند نفر شهید شدند و برخی فرماندهان در سطح بالا در جنگ شدند، اخیراً مصاحبه ای راجع به شهید بسطامی کردم که او هم از بچه های تسخیر لانه بود. یکی از هم دوره های سردار جعفری که شهید شد و اخیراً بزرگداشتی برایشان برگزار کردند. شبی در لانه تمرین میکردیم که اسلحه «ژ3» را باز و بسته کنیم و همه دورهم بودیم. یک بار باز می کردیم و می بستیم. برای اینکه مکانیسمش را بفهمیم نوبت بسطامی که رسید گلوله «ژ3» را داخل گذاشت و توضیح داد که چگونه شلیک می کند اما فکر کرد وقتی درپوش ندارد شلیک نمی کند. همین طور که نشسته بودیم، ماشه را کشید. گلوله «ژ3» وحشتناک صدا دارد. در انقلاب تمام شهدا صورت و سینه هایشان با اصابت گلوله منهدم می شد. وقتی ماشه را کشید شلیک شد. نفهمیدیم این گلوله از میان ما چگونه رد شد که به ما نخورد! ازبین ما رفت و به دیوار خورد و دیوار هم سنگ بود و سوراخ کرد و تکه های سنگ به سروصورتمان خورد و برخی کمی دستشان زخم شد. آقای بسطامی بیهوش افتاد. این خاطره را از شهید بسطامی داشتم و باکمی حواشی برای بچه ها بازگو کردم. کم حرف و خوش قیافه بود. یک زمان عکس های چه گوارا زیاد شده بود و هر فردی در مغازه اش عکسی از او می زد. مجموعه ای جمع کرده بود که ما را چه به «چه»؟ بعضی مطالبش را خواندم. قیافه چه گوارایک جاذبه ای داشت؛ آن ریش خاص و سیگار برگ در مقالاتش گفته بود که برخی دنبال تیپ چه گوارا هستند. آقای بسطامی یک جوان بسیار زیباروی فتوژنیک، بور، مثل قهرمانان فیلم های هالیوودی بود. یک آدم خاص، بسیار پاک، متقی و در حرف زدن، محبت و دوستی سرآمد بود. او گمنام در عملیات های مختلف شرکت کرد و در سوسنگرد به شهادت رسید درحالی که کسی به آن صورت شهید بسطامی را نمی شناخت. شهید رضوانی و شهید بسطامی، شهید رجب بیگی و خیلی از شهدای دیگر. در اتاقک بالای لانه این شهید رجب بیگی است که شعر آمریکا را می خواند و سالی یکی، دو بار پخش می کردیم. این را خودم تدوین کرده ام. وقتی مردم بودند آن تریبون همیشه کار می کرد و پای کارش شهید رجب بیگی بود. منافقین او را شهید کردند. اگرچند نفر به دلایل جهت گیری های سیاسی حرف هایی می زنند نه تنها نمایندگی لانه را نمی کنند بلکه عکسش است و تسخیر لانه جاسوسی تأثیر خود را گذاشت. به بحث لانه اشاره کردید از ازدواج هایی که صورت گرفت هم بفرمایید. ضرغامی: خانم ابتکار با آقای محمد هاشمی و خیلی ها با یکدیگر ازدواج کردند. شما آن زمان مجرد بودید؟ ضرغامی: بله. خواهرتان هم در تسخیر سفارت نقش داشتند، ایشان در حال حاضر مشغول چه کاری هستند؟ ضرغامی: خواهرم رشته پزشکی دانشگاه تهران قبول شد و بعداز اینکه پزشک شدند در حوزه رادیولوژی تخصص گرفتند و الان کلینیک و مطب دارند. چطور وارد حوزه سیاسی نشدند؟ ضرغامی: بعضی وقت ها مصاحبه هایی راجع به تسخیر لانه دارند. کسانی که وارد لانه شدند الآن در حال خدمت هستند. در دولت، در کارهای تخصصی، جبهه انقلاب اصلاً داعیه اینکه بگویند «ما بودیم» را ندارند و مشغول خدمت هستند. درباره نقش موسوی خوئینی ها در جریان تسخیر سفارت آمریکا توضیح دهید چراکه ایشان به عنوان رهبر معنوی دانشجویان و رابط بین دانشجویان و امام مطرح بوده و برخی از بررسی ها نیز نشان می دهد بسیاری از اسناد لانه جاسوسی توسط موسوی خوئینی ها به بیرون از سفارت انتقال داده شده و تا امروز خبری از آن ها نیست. ضرغامی: آقای موسوی خوئینی ها روحانی ای بود که با دانشجویان ارتباط بیشتری داشت و ایشان در مسئله اشغال لانه جاسوسی حضور داشت و همفکری می کرد؛ اما اینکه این ها به اطلاع حضرت امام رسیده باشد و در واقع حاکمیت در جریان این اتفاق باشد خیر این گونه نبود، اتفاقاً برخی تلاش دارند تسخیر لانه جاسوسی را یک حرکت حکومتی نشان دهند و بگویند این مسئله در حاکمیت هماهنگ شده بود درحالی که واقعاً این گونه نبود و غیر از مخالفت جدی دولت موقت که دولت رسمی کشور بود و با تسخیر به صورت جدی مخالفت کرد و نهایتاً منجر به استعفای آن ها شد، مخالفت دیگری به این شکل وجود نداشت. البته خود آیت الله مهدوی کنی نیز که از شخصیت های برجسته انقلابی و از مسئولان امنیتی کشور بودند در وهله اول از تسخیر سفارت نگران شدند و موافق نبودند و حتی برداشت ایشان از تسخیر سفارت آمریکا یک اقدام ضد امنیتی بود و ازاین رو علاقه مند نبودند که این اتفاق رخ دهد، همین موضوع نشان می دهد تسخیر سفارت آمریکا یک حرکت حاکمیتی نبوده است؛ اما بعداز اینکه حضرت امام در جریان قرار گرفتند و ماهیت دانشجویان برای همه مشخص شد که دانشجویان تسخیرکننده افرادی مسلمان، انقلابی و طرفدار امام هستند، از تسخیر سفارت حمایت شد. *تمام اسناد لانه جاسوسی منتشر شد درباره اسنادی که گفته می شود توسط آقای موسوی خوئینی ها از سفارت خارج و ناپدیدشده توضیح ندادید؟ ضرغامی: تا آنجایی که بنده مطلع هستم تمام اسناد لانه جاسوسی منتشر شد، تمام اسنادی که در دستگاه های کاغذ خردکن ریخته شده و به صورت رشته ای درآمده بود، با یک کار طاقت فرسا توسط دانشجویان کنار هم قرار گرفت و اصل سند را درآوردند؛ در این زمینه نیز تعداد زیادی کتاب منتشر شد. برخی در سندها به دنبال آدم های خاص می گردند که افراد خاصی نیز مطرح شدند که ازجمله آن ها «امیر انتظام» و «متین دفتری» و «رحمت الله مقدم مراغه ای» بودند، تیمسار مدنی نیز بسیار با آن ها ارتباط داشت و جلسه می گذاشت و اطلاعات به آن ها می داد اما آنچه مهم است تحلیل هایی بود که آن ها داشتند یعنی اطلاعاتی که از سطح کشور جمع آوری می کردند و بر اساس آن دست به برنامه ریزی برای به انحراف کشیدن مردم می زدند که این ها اسناد بسیار مهمی بود که صرف نظر از افراد این سیاست های آمریکا قابل توجه است. در صحبت های خود به دولت آقای بازرگان اشاره کردید، علت این استعفا از نظر شما چه بود آیا همراهی و همفکری با آمریکا در این استعفا پس از تسخیر سفارت آمریکا مؤثر بود؟ ضرغامی: یادی کنیم از مرحوم مهندس بازرگان، ایشان خودشان بارها این را اشاره کرده بود که من مثل یک خودروی ژیان هستم و امام مانند بولدوزر، یعنی به بیان ساده تفاوت مشی رفتاری و انقلابی خود با حضرت امام را بیان می کرد، به هرحال دولت موقت یک دولت لیبرال مسلک بود که از سیاسیون قدیم و از پیرمردهایی که در نهضت آزادی سابقه سیاسی داشتند تشکیل شده بود، من فکر می کنم حضرت امام با انتخاب دولت موقت یک تدبیر بسیار تاریخی به خرج دادند، اولاً ما خودمان جزء کسانی بودیم که قبل از 22 بهمن به خیابان آمدیم و در حمایت از دولت مهندس بازرگان شعار دادیم و حمایت کردیم و حتی شعارها نیز یادم هست که می گفتیم «نخست وزیر ایران، مهندس مهدی بازرگان» و همه مردم نیز پشتیبانی کردند تا مهندس بازرگان بتواند قبل از پیروزی انقلاب مسئولیت اداره کشور را به عهده بگیرد. *دولت موقت و تفکر بازرگان تفکری نبود که انقلاب را جلو ببرد امام هم می دانستند که از این ها کار زیادی بر نمی آید اما بعدها امام در سخنرانی های خود و وصیت نامه شان مواضعشان را اعلام کردند که نشان می داد برای امام کاملاً روشن بود که دولت موقت و تفکر بازرگان تفکری نبوده است که انقلاب را جلو ببرد؛ یک تحلیل بسیار روشن حاکی از این است که همه این ها فرصت پیدا کردند تا در این کشور مسئولیت بگیرند. آقای بازرگان به خاطر مشی لیبرالی که داشت تصور می کرد انقلاب و نهضت تمام شده و ازآنجا به بعد وارد فاز اداره کشور و نظام دیوان سالاری شده است که با شاخصه های انقلابی تمایز دارد. صرف نظر از مشی این دوستان لیبرال این تحلیل اشتباه بود، چراکه انقلاب اسلامی جرقه ای بود که دنیا را تکان داد، ازاین رو وقتی وزیر امور خارجه آقای ابراهیم یزدی گفت ما به دنبال صدور انقلاب نیستیم. امام به صراحت فرمودند که این انقلاب صادر شد، یعنی ما در جایگاهی قرار داریم که این حرکت عمومی مستضعفین و امت اسلامی را در مقابل استکبار قرار می دهد و انقلاب اسلامی رهبری آن را بر عهده دارد و ما امروز هم شاهد این رویکرد هستیم. بنده درباره بحث مذاکره با آمریکا توضیح خواهم داد که چرا رهبری عزیز راجع به مذاکره با آمریکا حساسیت دارند و در واقع این تجربه ذی قیمت گذشته رادارند که حاکی از این است که ماهیت انقلاب اسلامی به گونه ای بود که برای اداره مردم و مستضعفین منطقه انجام وظیفه می کرد و دولت موقت با نگاهی که داشت قاعدتاً نمی توانست در این زمینه به خوبی عمل کند. در حال حاضر فیلم و مستندهای بسیاری ساخته می شود با این مضمون که ما نباید سفارت کشور دیگری را اشغال می کردیم و این حرکت دانشجویان را اشتباه می دانند و ازاین رو رفتار خصمانه آمریکا بعد از اشغال سفارت را کاملاً طبیعی می دانند، آیا چنین تصوری درست است؟ ضرغامی: من معتقدم درباره وقایع تاریخی قضاوت پسینی درست نیست، یعنی وقایع تاریخی در شرایط و من معتقدم درباره وقایع تاریخی قضاوت پسینی درست نیست، یعنی وقایع تاریخی در شرایط و ظرفی اتفاق می افتد که باید در همان مقطع تحلیل شود و کسانی که سعی می کنند بعد از سال ها با عوض شدن شرایط آن را تحلیل کنند، کار غیرعلمی انجام می دهند ظرفی اتفاق می افتد که باید در همان مقطع تحلیل شود و کسانی که سعی می کنند بعد از سال ها با عوض شدن شرایط آن را تحلیل کنند، کار غیرعلمی انجام می دهند؛ در آن ظرف خاص و آن حرکت عمومی مردم علیه آمریکا با آن سابقه و خیانت هایی که آمریکا علیه کشورمان داشت، درست در اوج رشد انقلاب اسلامی که خیابان ها مملو از حضور مردم بود، آمریکایی ها از شاه حمایت می کردند و به او امکانات و تجهیزات می دادند، نه فقط آمریکا، بلکه شرق و غرب هم همین کار را انجام می دادند؛ چراکه آن ها معتقد بودند یک نوزاد جدیدی متولد می شود که ماهیت آن متفاوت از شرق و غرب است، حتی چینی ها نیز چنین تفکری داشتند؛ در بین مارکسیست ها تفکرات مختلفی وجود دارد و برخی طرفدار شوروی بودند، حتی برخی برای اینکه لازم نباشد، توجیه کنند و کارهای خلاف انسانی شوروی آن زمان را گردن مارکسیست ها بیندازند یا کارهای خلاف و اشتباه مائوئیست ها در چین را توجیه نکنند، می گفتند ما چین و شوروی را قبول نداریم و طرفدار نظام مارکسیستی آلبانی می شدند که رهبر آن «انور خوجه» (دبیر اول حزب کارگر و رهبر آلبانی) بود؛ آن ها اصلاً چه جایگاهی در یک نظام سیاسی تأثیرگذار در دنیا داشتند؟ آن ها می دیدند که شوروی با این همه ادعایی که دارد از شاه حمایت می کند. *ماجرای پخش اعترافات گلسرخی در صداوسیما پس از انقلاب من تحلیلی درباره پخش مستقیم دادگاه خسرو گلسرخی دارم، ما در آن زمان تلویزیون نداشتیم و همسایه مان گفت بیایید دادگاه او را که زنده در حال پخش شدن از طریق تلویزیون است، ببینید. برای خود ما مهم بود که شاه چقدر آزادی می دهد و از کسی که مبارزه مسلحانه کرده، فیلم پخش می کند، درحالی که مشخص شد تحلیل روشنی دارند، آن ها می خواستند ماهیت اسلامی انقلاب را بگیرند، یعنی به دنیا بگویند آن هایی که به دنبال تغییر رژیم هستند، کمونیست اند، کمونیست هم یک سرش یا به چین وصل است یا به شوروی و چون حزب توده قوی بود، سر آن ها به آخور شوروی وصل بود، لذا شاه با تبلیغات فراوان دادگاه خسرو گلسرخی را نشان داد تا ادعا کند که آزادی داده و درعین حال نشان دهد، آن هایی که مبارزه مسلحانه می کنند، مسلمان نیستند، البته این پیش بینی شاه غلط از آب درآمد و جنایات آنان در زندان ها برای مردم بیشتر روشن شد و ما در حال حاضر نیز سالی چند بار بعداز آن انقلاب اسلامی دفاعیات گلسرخی را پخش می کنیم. فکر می کنم برای اولین بار اعترافات خسرو گلسرخی بعدا از انقلاب در دوره مدیریتی شما پخش شد. ضرغامی: یک بار این اعترافات اول پیروزی انقلاب پخش شده بود که با تحلیل های نادرست درباره آن، این فیلم کنار گذاشته شد. در دوره شما نسبت به آرشیو صدا و سیما نیز اقدامات جدیدی صورت گرفت. ضرغامی: کاملاً درست است. از روزهای اول بنده اهمیت این گنجینه آرشیوی را که در سازمان بود را متوجه شدم و به کارشناسان امینی در آنجا مأموریت دادم تا هر نواری که از نظر مدیران قبل محرمانه بوده، همه را بیاورید تا من ببینم، آن ها نیز نوارها را دسته بندی کرده و برای من می آوردند و من هم آن ها را می دیدم و متوجه شدم چه تصاویر ارزشمندی در اختیار ماست که باید به مردم نشان داده شود، اما بی جهت به بخش محرمانه رفته است و حتی برنامه سازانی که می خواهند از آن استفاده کنند باید یک سیر عجیب و غریبی طی کنند تا به یک پلان آن دست پیدا کنند. لذا من در آرشیو را باز کردم و گفتم نباید چیز ممنوعی در آن وجود داشته باشد؛ دولت وقت نیز در جلسات مختلف خیلی از این اقدام حمایت کردند، یعنی آقای خاتمی و وزرای ایشان و حتی شورای امنیت وقتی بخش هایی از این آرشیو پخش شد، بسیار حمایت کردند که چقدر پخش این آرشیوها به مردم آگاهی می دهد. این فیلم های طبقه بندی و محرمانه شده، شامل چه مستندها و اطلاعاتی بود؟ ضرغامی: مثلاً راهپیمایی های مربوط به چپی ها در دانشگاه تهران که ما از آن تصویری داشتیم که هیچ گاه پخش نمی شد، چپی ها در این تظاهرات شعار می دادند «کارگر، برزگر، ما باهم متحد می شویم» و بعد دست های خود را به یکدیگر می دهند و می گویند «درود- درود بر خمینی» و این جمله را که می گفتند خمینی ما تو را به رهبری قبول داریم، ترجیع بند آن ها بود. من به دوستان می گفتم ما الآن چقدر باید به لحاظ رسانه ای کار کنیم تا نشان دهیم که چپی ها و مارکسیست ها جمع می شدند و می گفتند که ازنظر ما هم، خمینی رهبر است و پخش این فیلم دیگر نیاز به هیچ گونه تبلیغ و تحلیلی نداشت؛ چراکه هژمونی و برتری حضرت امام آن قدر عیان بود که حتی چپی ها نیز در تظاهرات خود اعلام می کردند که خمینی رهبر ماست. در موضوع گلسرخی نیز که یک بار ابتدای انقلاب پخش شده بود و دیگر پخش نشد، ما می خواستیم مجدد آن را پخش کنیم و برای آنکه برخی تندروها ما را اذیت نکنند و بگویند چرا این اظهارات را پخش کردید از آقای رحیم پور ازغدی خواهش کردم بیاید تا با یکدیگر مشورت کنیم؛ به او گفتم این فردی که علیه شاه حرف از مارکسیست می زند، در حرف های خود دائم از حضرت علی (ع)، دین و عدالت علوی و قیام امام حسین (ع) سخن می گوید و این نشان می دهد که آن ها مارکسیست به آن معنا نبودند. شهید مطهری کتاب ارزشمندی با عنوان «علل گرایش به مادی گری» دارند که کتاب بسیار خوبی است و نشان می دهد که چرا مردم و جوانان به سوی مارکسیست گرایش پیدا کردند این کتاب در حال حاضر نیز قابل استفاده است، یک علت آن این است که اولاً از دین بی اطلاع بودند و دین های مبتنی بر خرافه و ذلت و حقارت را که برخی مبلغان در ذهن جوانان می کردند و تبلیغات مسیحیت فراوان بوده و باعث شده جوامع به سمت مارکسیست بروند و نگاه انقلابی را انتخاب کنند، شهید مطهری آن را در این کتاب تحلیل می کنند. آقای رحیم پور ازغدی این موضوع را به خوبی تحلیل کردند و ما اولین بار این دو را با یکدیگر پخش کردیم تا درواقع به نوعی یک ضربه گیر داشته باشد، اما دفعه دوم که اعترافات گلسرخی را پخش کردیم، دیگر صحبت های آقای رحیم پور را حذف کردیم، همین الآن نیز سالی چند بار دفاعیات گلسرخی از تلویزیون پخش می شود و درواقع یکی از بهترین برنامه ها برای کسانی است که ادعای حقوق بشری دارند تا بدانند شاهی که آن قدر از او حمایت می کردند، چه جنایتی انجام داده است، آن هم از زبان یک مارکسیست. اعترافات گلسرخی در بخش محرمانه های اسناد سازمان قرار داشت، درست است؟ ضرغامی: بله این ها همه جزو مواردی بود که قابلیت پخش شدن نداشت. *هیچ فیلمی از آرشیو صداو سیما به سرقت نرفته است در این زمینه مطرح است پس از باز شدن درب آرشیو بسیاری از مستندات آرشیوی مربوط به انقلاب و اوایل انقلاب در اختیار رسانه های بیگانه قرار گرفته تاجایی که گاها خودمان برخی از آن ها را هم دیگر نداریم؟ ضرغامی: این یک اخبار نادرستی بود که حدود یکی، دو سال قبل و بعدازآنکه چند مستند از شبکه های ماهواره ای پخش شد، در چند رسانه مطرح شد که تصاویر آرشیوی صدا و سیما که خودش آن ها را پخش نکرده، در اختیار شبکه های ماهواره ای قرار گرفته است. درحالی که این اخبار کاملاً غلط و نادرست است، دلیلش نیز این بود که ما هرچه تصویر قابل قبول و ازنظر کیفی مناسب داشتیم، آن ها را پخش کردیم، مگر یک یا دو مورد خاص که شاید ازنظر اخلاقی مصلحت ندانیم آن را پخش کنیم که مصداق آن بسیار کم و محدود است. آنچه بود کاملاً پخش شد و همان مستندهایی که شبکه های ماهواره ای پخش کردند، من همه آن ها را دیدم و اگر ما آن ها را داشتیم، حتماً آن ها را پخش می کردیم، پس تصاویر موجود تماماً پخش شده است. البته ممکن است آن ها تصاویر ما را از روی ماهواره گرفته باشند و دوباره پخش کرده باشند؛ چراکه شبکه های ما همه روی ماهواره نیز قرار دارند؛ بنابراین اشکالی ندارد و ما هم آن ها را به خاطر همین کار و دیده شدن آن ها منتشر می کنیم. در بخشی از فیلم هایی که خارجی ها پخش کردند، کیفیت های خوبی هم داشت. مثلاً یک مورد مربوط به سفر خانوادگی شاه به سوئیس بود که باهمسر و فرزندان خود تفریح می کرد، ما این تصاویر را نداشتیم، ولی اگر داشتیم برای روشنگری خیلی خوب بود که آن را نشان می دهیم. بخش زیادی از این تصاویر دست شبکه های انگلیسی بود و برخی از آن ها آرشیو خوب و غنی دارند و حتی از خود مجموعه هایی که عکس های شخصی داشتند، تصاویری را جمع آوری کردند که اگر پخش می شد ازنظر ما جدید بود؛ بنابراین این طور نبود که در آرشیو ما باشد و ما آن ها را نشان نداده باشیم و این تصاویر توسط دشمنان ما منتشر شده باشد. در صحبت های خود به اجتهاد رسانه ای در باز کردن آرشیو صدا و سیما اشاره کردید، آیا در فتنه 88 اجتهاد شخصی رسانه ای کردید یا با کسی مشورت کردید؟ ضرغامی: ما در فتنه 88 از تجربه خوبی برخوردار شده بودیم و تحلیل درستی درباره ماهیت جریان برانداز ما در فتنه 88 از تجربه خوبی برخوردار شده بودیم و تحلیل درستی درباره ماهیت جریان برانداز به دست آورده بودیم و مشی رسانه های بیگانه را به خوبی تشخیص می دادیم، البته تعارض های زیادی در بین آن ها دیده می شد، تعارض هایی که به ماهیت این حرکت پوچ و بی اساس بازمی گشت که هدف همه آن ها براندازی نظام بود؛ بنابراین بهره برداری رسانه ای خوبی صورت گرفت و این به خاطر هوشمندی همکاران ما در سازمان بود که توانستند این تعارضات را خیلی خوب نشان دهند. به دست آورده بودیم و مشی رسانه های بیگانه را به خوبی تشخیص می دادیم، البته تعارض های زیادی در بین آن ها دیده می شد، تعارض هایی که به ماهیت این حرکت پوچ و بی اساس بازمی گشت که هدف همه آن ها براندازی نظام بود؛ بنابراین بهره برداری رسانه ای خوبی صورت گرفت و این به خاطر هوشمندی همکاران ما در سازمان بود که توانستند این تعارضات را خیلی خوب نشان دهند. اینکه رهبری نیز به سران فتنه فرمودند اگر شما حرفی دارید، مرزبندی خود را با کسانی که اصلاً انقلاب را قبول ندارند روشن کنید، بسیار مهم بود، مانند آن جمله معروف رهبری که فرمودند با ضد انقلاب، با مطرب فراری و با جریان های برانداز مرزبندی کنید تا مشخص شود شما از جنس آن ها نیستید، اما سران فتنه هیچ گاه مرزبندی نکردند، البته به زعم خودشان چرا باید این کار را می کردند وقتی بخش زیادی از حمایت ها مربوط به آن ها بود؟! ما به فیلم ها و گزارش های خبری که از شبکه های ماهواره ای پخش می شد نیز توجه داشتیم، یعنی اگر سبزها اعلام می کردند که تجمعی دارند و فکر می کردند که الآن چند هزار نفر می آیند -درحالی که در قبال مردم، چند هزار نفر تعداد زیادی نیست، اما باز هم نهایتاً می دیدیم حتی چند ده نفر نیز نیامده اند- افراد را که نگاه می کردید از گوگوش تا اکبر گنجی برای حمایت از سبزها می آمدند و دستبند سبز می بستند و همان جا با یکدیگر سلام و احوالپرسی می کردند. آخر چه قرابتی بین گنجی و گوگوش، مطرب فاسد فراری وجود دارد؟ ما این تصاویر را از خود شبکه های ماهواره ای تأمین می کردیم چراکه دسترسی نداشتیم، البته ما آنجا خبرنگار داشتیم و تا جایی که می توانستند فیلم تهیه می کردند، اما باز می دیدیم که آن ها تولیدات خوبی را روانه آنتن می کنند،این حقیقتی را نشان می دهد مبنی بر اینکه با وجود این همه تهدیدات و پژوهش ها و شرق شناسی و ایران شناسی، تشخیص نمی دهند اگر جریان اهانت به امام حسین (ع) را پخش کنند، به ضرر خودشان است و خیال می کنند به نفع آنهاست. به همین دلیل من بارها این را اشاره کرده ام که تصاویری که از حادثه عاشورا در زیر پل کالج پخش کردیم بخشی از آن متعلق به ما بود و بخش زیادی از آن مال شبکه های ماهواره ای بود، من خودم بعدازظهر عاشورا که به محل کار آمدم این فیلم ها را دیدم، خیلی ناراحت شدم که این جمعیت میلیونی عزاداری می کنند اما یک جمعیت محدود مانند این ها اهانت می کنند ولی شبکه های خارجی معروف به جز یکی دو تا از آن ها تصاویر مشابهی از حرمت شکنی عاشورا و کف زدن و هورا کشیدن و شعار علیه نظام در روز عاشورا را پخش کردند؛ درحالی که فکر می کردند این کار به نفعشان است و می خواستند با این کار نشان دهند که مردم -یع�
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفاف]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها